8,392 matches
-
se topească, îl și scoteam din foc și-l dădeam meșterului șurubul în cauză, care cu ciocanul de mână, pe nicovală, îi dădea forma solicitată de documentație. În timpul încălzirii șuruburilor, cu tot efortul meu, era imposibil să nu se mai topească din când în când câte unul. Așa că, după terminarea prelucrării șuruburilor, maistrul, lipsit de simțul realității și al responsabilității, fără a judeca și a ține seama că eu, care nu pu team suporta căldura excesivă făcusem tot ceea ce fusese posibil
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
retenție asupra unei camere, până la achitarea integrală a sumei ce reprezenta sulta, s tabilită. Restul bunurilor mobile erau lichidate prin „buna învoială” a părților. Cum apartamentul a fost imediat vândut de doamna, cu 1 miliard lei, rezultă că s au topit și cei 13000 dolari care, de drept, reveneau ca moștenire fiicei Andreea, de la tatăl său, plus cheltuielile încorporate anterior, plus suma de 23 milioane lei - asigurarea pe viață a fiului meu Dan, plus... Acum, după moartea lui Dan, primește și
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
de ieșire din blocaj. Pe lângă povestea geopolitică, există însă și un love story între fiica lui Doiaru, Monica (Maria Dinulescu, făcând cu dezinvoltură un rol care se reține), și adjunctul lui Jones (Jamie Elman), a cărui perplexitate de american se topește la contactul cu erotismul românesc. De fapt, e vorba despre love story-uri în serie, toți soldații (inclusiv un român care se dă american Andi Vasluianu, savuros) găsindu-și jumătățile de tranzit în Căpâlnița. Amestecul de scenariu bine scris, interpretări excelente
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
eu, Doamne: fiară ori mare-ntărâtată,/ De-ai pus tu împrejuru-mi atâtea îngrădiri?”). Capacitatea de a transpune un conflict interior în simboluri și imagini sugestive („De-a rănilor dogoare și bulgării de piatră,/ Pe care-mi culc durerea, sub mine se topesc”) și de a exprima liric o filosofie străveche, precum și armonia versurilor au făcut ca, în epocă, Iov să fie considerată una dintre cele mai bune scrieri românești de inspirație biblică. G. a lăsat și o prezentare analitică a poemei sale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287167_a_288496]
-
a grupării „unu”, în editura căreia au și apărut câteva dintre cărțile sale, marcate în special de tehnicile suprarealiste. Cuvintele cheie ale acestei poezii sunt „mirific”, „reverie”, „somn”, „imponderabil”, creând o atmosferă de dematerializare și fluidizare a percepțiilor și trăirilor, topite într-un imagism frenetic, dar aleator și nebulos. Acest tratament oarecum experimental al stării lirice este continuat la alt nivel expresiv în Un anumit anotimp (1977), în care apar și unele reflexe filosofice, de nuanță existențialistă. Cum pentru poet viața
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286801_a_288130]
-
somn/prăpastia se gândește la tine”). În acest timp, sufletul lipsit de umbră devine „chin de pâslă” și este așteptat „ca un mormânt”. El se „sparge ca un vas”, înseamnă „trecutul rănii viitoare”, călătorește „în surpare” și sfârșește prin a topi oglinda în care Mimul privește un mim privindu-se în oglindă, în care un mim... ș.a.m.d., mise en abîme prin care existența și iluzia se descoperă, se autentifică și se consumă reciproc. De aici și până la sintagma „umbra
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285973_a_287302]
-
scriitorilor din toamna lui ’68. Ne găseam la câteva luni de la invadarea Pragăi, în ’68, și Mizil, știind că am o anume influență în rândurile tinerilor scriitori, voia să-mi câștige încrederea și, la întrebarea mea, printre altele, de ce se topise tirajul antologiei lui Manolescu, mi-a replicat că, de fapt, s-au retras foarte puține exemplare, deoarece tirajul se vânduse rapid, fapt firesc în acele vremi, mai ales pentru o asemenea apariție, și mi-a adăugat că „partidul fusese obligat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
Mie de soție. În vis să-l visez, Aievea să-l văz ! Peste noapte, fata «în mod sigur» își va visa ursitul. De ibovnicie. - Fata care vrea să-și facă de dragoste, se desbracă-n pielea goală și-și toarnă unt topit după cap și printre sâni. Cu unsoarea ce i s-a prelins pe trup va face scovergi cu care-l va omeni a doua zi pe feciorul pe care-l dorește. Acesta «sigur» nu va mai putea trăi fără ea
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
s-a prelins pe trup va face scovergi cu care-l va omeni a doua zi pe feciorul pe care-l dorește. Acesta «sigur» nu va mai putea trăi fără ea. -Pentru a face fecior sau fată, să i se topească inima după careva, se ia o țiglă nouă, se scrie numele celui drag și se bagăn foc. Când s-a încins bine, se scoate și se urinează pe ea rostind formula magică ce «sigur» o să-i aducă iubitul în cale
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
Pe un struț mare muiat în lapte dulce, care apoi se pune pe bubă, cu un cuțit se face de 9 ori cruce, spunând : Dalac, dălăcește-te și de vârf cârnește-te. Din ce ești, să nu mai crești. Să te topești cum se topește sarea pe fața apei, Cum se topește cărbunele pe fața focului, Din pământu-ai vint, în pământ să te duci Și pe (numele bolnavului) să-l lași, curat luminat, Ca de Dumnezeu lăsat. Tot de dalac. Buba dalacului
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
mare muiat în lapte dulce, care apoi se pune pe bubă, cu un cuțit se face de 9 ori cruce, spunând : Dalac, dălăcește-te și de vârf cârnește-te. Din ce ești, să nu mai crești. Să te topești cum se topește sarea pe fața apei, Cum se topește cărbunele pe fața focului, Din pământu-ai vint, în pământ să te duci Și pe (numele bolnavului) să-l lași, curat luminat, Ca de Dumnezeu lăsat. Tot de dalac. Buba dalacului, buba dracului ce
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
se pune pe bubă, cu un cuțit se face de 9 ori cruce, spunând : Dalac, dălăcește-te și de vârf cârnește-te. Din ce ești, să nu mai crești. Să te topești cum se topește sarea pe fața apei, Cum se topește cărbunele pe fața focului, Din pământu-ai vint, în pământ să te duci Și pe (numele bolnavului) să-l lași, curat luminat, Ca de Dumnezeu lăsat. Tot de dalac. Buba dalacului, buba dracului ce ești, așa te sorocesc, Și cu miere
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
oameni au murit de ger ; mulți erau schilăviți de lemnele ce coborau pe jgheab cu iuțala glonțului de tun. Batâr de am fi dus-o mai ușor primăvara. Dar atunci trudeam la robot în apa adâncă până la brâu, rece, abia topită din neaua munților. Căram butuci. Pe mulți i-au îngropat butucii de vii ; trupuri zdrențuite și dărăbuite. Nu i bai, că și atunci dormeam, ud leoarcă pe pământ înghețat, cu brumă groasă. Luându-mi nevasta, copilul și dăsagii, m am
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
stilul de viață, nici să vadă ce înseamnă a trăi mai bine și nici să strângă la chimir sau la bancă bani albi pentru zile negre. Dar după cum se știe, asta nu-i totul. Pe foarte mulți dintre ei îi topea dorul de țară, de casa lor cu ceardac, de lunca unde veneau la joc în sărbători să asculte doinele lăutarului Gheorghiță, dar mai ales de glia pe care cucul, ciocârliile și mierlele cântă mai frumos, decât oriunde în lume. Că
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
zece bețe - crengi de grosimea unui creion și de lungimea unei rigle. Trei dintre ele, rupte. În acea zi a nins pentru prima oară anul acela cu fulgi mari, zdrențuiți, care s-au așternut pe jos fără să se mai topească. I-am întrebat pe copii ce cântec de iarnă le-ar plăcea să cântăm. „Cântec de iarnă?“ - de așa ceva încă nu auziseră. I-am întrebat atunci de un cântec de vară. Au clătinat din cap. Atunci unul de primăvară sau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
am ajuns eu, așa că am așteptat-o în fața biroului ei cu înghețata în mâna stângă. Doi bătrâni care citeau ziare îmi aruncau din când în când priviri mirate. Din fericire, înghețata era bocnă, așa că mai avea până începea să se topească. M-aș fi simțit cumplit de prost dacă ar fi început să-mi picure la picioare. Pe biroul ei stătea deschisă, cu fața-n jos, o cărticică. Arăta ca un iepuraș. Călătorie în timp de H. G. Wells, volumul doi. Nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
din frigider și niște cârnăciori pe care i-am pus între felii de pâine prăjită. Eu n-am apucat decât doi. Fata a băgat în ea ca într-un hambar. Avea o poftă de mâncare înspăimântătoare. Am văzut cum se topesc în fața ochilor proviziile pe care le făcusem pentru o săptămână. Avusesem de gând să-mi fac o mâncare specială din cârnăciori, dar nu mai aveam din ce. Am mai pus pe masă o salată de cartofi cu alge și ton
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
ochilor proviziile pe care le făcusem pentru o săptămână. Avusesem de gând să-mi fac o mâncare specială din cârnăciori, dar nu mai aveam din ce. Am mai pus pe masă o salată de cartofi cu alge și ton. A topit-o cât ai zice pește. După aceea, a mai acceptat o bere. — Sunt foarte fericită și mă declar satisfăcută, zise ea. O, Doamne! Abia am apucat să ciugulesc ceva și eram deja la al treilea pahar de whisky cu gheață
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
era chiar frumoasă. Poza fusese foarte bine făcută. Pe fundul paharului mare, cu baza lată, erau trei sau patru cuburi de gheață. Cineva turna peste ele whisky de culoarea chihlimbarului. Cu câteva clipe înainte ca gheața să înceapă să se topească și apa să se amestece cu băutura cea frumos colorată, cuburile pluteau, aliniate, de parcă erau pe câmpul de bătălie. Imaginea era minunată. Ceea ce mi-a sărit însă în ochi era faptul că în nici una dintre reclame băuturile nu erau însoțite
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
orașul nu se întinde pe o suprafață prea mare, dar există o mulțime de zone periculoase pe care nu le cunoști. Mai bine lasă harta până la primăvară. Când începe iarna? — O dată cu prima zăpadă. Primii fulgi anunță sosirea iernii. Când se topește zăpada de pe bancurile de nisip de la râu, înseamnă că iarna s-a sfârșit. Ne-am băut cafeaua de dimineață cu privirile ațintite la norii care pluteau deasupra dealului de nord. — Și mai vreau să-ți spun ceva. Cum vine iarna
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
cele vii și-au plecat cuviincios capetele sau au lovit pământul cu copitele. În semn de jelanie. Soarele era sus pe cer. Umbra zidului se proiecta chiar în fața mea. Ea era cea care le va veghea cadavrele până se va topi zăpada de tot. Ba până vor dispărea și cadavrele. Sufletele lor își vor aminti cum se ridicau de-acolo în fiecare dimineață. Atunci nu s-au mai ridicat. Blana lor, pe care începuse să se topească zăpada, sclipea în lumina
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
cadavrele până se va topi zăpada de tot. Ba până vor dispărea și cadavrele. Sufletele lor își vor aminti cum se ridicau de-acolo în fiecare dimineață. Atunci nu s-au mai ridicat. Blana lor, pe care începuse să se topească zăpada, sclipea în lumina soarelui. Au început să mă doară ochii. Am coborât din turn, am luat-o pe malul apei și m-am întors la căsuța mea de pe dealul de vest. Mi-am dat seama că soarele dimineții dăunase
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
din care ai venit? Ceva care să-ți fi înmuiat inima? Am încercat să scotocesc prin bruma de amintiri rămase, dar n-am găsit absolut nimic. Îmi pare sincer rău. Nu-mi amintesc nimic. Aproape toate amintirile mele s-au topit. — Încearcă. Nu se poate să nu mai fie nici una. Dacă-ți vine ceva în minte, cască gura doar. Hai să ne gândim amândoi! Aș vrea să-ți fiu de folos. Măcar un pic. Am încuviințat. M-am concentrat iar, încercând
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
o aduc aici, zise Paznicul și intră singur în cabană. Mi-am ridicat gulerul și m-am așezat pe banca de sub ulm. În așteptarea Umbrei, am scormonit pământul cu talpa ghetei. Era tare și pe alocuri înghețat. Zăpada nu se topise lângă Zid. Acolo nu bătea lumina soarelui. După câteva minute au ieșit din cabană. Paznicul traversă terenul cu pași mari, lăsând urme cu țintele de pe tălpi în pământul înghețat. Umbra venea încet în urma lui. Nu mi se părea chiar atât
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
primului circuit. Situația este doar temporară. Trebuie să legăm din nou, foarte curând, racordul B la circuitul al doilea, pentru că circuitul al treilea nu este de fapt al tău. Dacă-l lăsăm mai departe așa, apare o energie diferențială care topește racordul B și rămâne pe veșnicie legat la circuitul al treilea. Din pricina acelei energii, racordul A va fi atras de punctul (2) și se va topi și el. Aveam de gând să o măsor și să te fac să revii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]