5,170 matches
-
în călătoria mult așteptată pe Marea Neagră. Nu e nimic mai frumos pentru cineva care iubește marea decât să trăiască foarte aproape de ea. Vacanța de poveste începea, surprizele așteptau în tolba zilei aproape de răsăritul de foc al soarelui. ,,Steaua Albastră” era vaporul care ne promite atâtea. Și semăna la culoare cu o stea. În plus, avea și din azurul cerului. Tricolorul flutura îndrăzneț, așa că mă simțeam mai mândru de originea mea când l am văzut. Ziua se anunța a fi deosebit de caldă
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
semăna la culoare cu o stea. În plus, avea și din azurul cerului. Tricolorul flutura îndrăzneț, așa că mă simțeam mai mândru de originea mea când l am văzut. Ziua se anunța a fi deosebit de caldă. Doar era luna august. Pe vapor se îmbarcase multă lume dornică, asemenea nouă, de experiențe noi, de surprize plăcute. Și aventura mea începea... Se aude sirena, semn că pornim la drum. Toți stăm pe punte ca să contemplăm peisajul. Dimineața pe mare este unică. Soarele roșu era
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
un gigant din mare și se scutura somnoros, aruncând stropii. Lam fotografiat, nu puteam să nu mi-l ,,însușesc” și eu. Nisipul galben era umed, curat. Construcțiile de lângă plajă se înlănțuiau ca-ntr-o salbă. E frumos litoralul nostru! Hotărât, vaporul se îndepărta de țărm. Totul devenea din ce în ce mai mic, iar întinsul apei stăpânea. Așezați pe bănci, în bătaia unui vânticel răcoros, ascultam freamătul valurilor. Aveau și ele un ritm bine știut. Departe, soarele devenea din ce în ce mai mic, mai roșu. Cerul albastru se
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
avion, ne-am fi dat seama că nuanțele nu diferă prea mult. Albastru sub noi, albastru deasupra noastră. O minune a vieții se desfășura înaintea privirilor. Mare bucurie și mulțumire! Se aude clopoțelul care ne invită la masă. Mâncarea pe vapor e mai delicioasă decât oriunde. Desigur că peștele trona pe masă sub diferite feluri gustoase. O muzică suavă, mi-ar fi plăcut să cred că venea din adâncuri, nea desfătat pe tot drumul de apă. Era muzica valurilor. Dacă nu
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
au uimit părinții care-i ofereau alte și alte amănunte, astfel încât, pentru el, plimbarea aceasta mi s-a părut a fi o lecție de geografie, de biologie. Interesant, folositor. O persoană făcea plajă. Voia să prindă tot soarele, acolo, pe vapor. Am privit-o cu atenție, era așa de absentă, dar nu mi-aș fi dorit să cred ca doar pentru acest scop s-a îmbarcat. Altcineva scria într-un carnețel. Probabil, era scriitor. L-am urmărit cu mare atenție și
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
un desen, acesteia nu-i mai trebuia aparatul foto. Chiar m-a impresionat sârguința ei, deși nu am văzut lucrarea. Oameni diferiți, feluri diverse de a se bucura de libertate și de mare... Din vreme în vreme, se auzea sirena vaporului care-și anunța prezența în depărtări. Era la orizont un vapor mare, nu ca ,,Steaua Albastră”. Cine știe de unde venea și încotro se îndrepta? Cine știe ce făceau pasagerii de pe el, erau fericiți, călătoreau de plăcere ori erau obligați s-o facă
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
a impresionat sârguința ei, deși nu am văzut lucrarea. Oameni diferiți, feluri diverse de a se bucura de libertate și de mare... Din vreme în vreme, se auzea sirena vaporului care-și anunța prezența în depărtări. Era la orizont un vapor mare, nu ca ,,Steaua Albastră”. Cine știe de unde venea și încotro se îndrepta? Cine știe ce făceau pasagerii de pe el, erau fericiți, călătoreau de plăcere ori erau obligați s-o facă? Un pescăruș s-a așezat pe punte. Nu este o pasăre
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
s-o facă? Un pescăruș s-a așezat pe punte. Nu este o pasăre frumoasă, dar albul lui și numele îl fac mai gingaș, îl atribuie mării. Ce-ar fi marea fără pescăruși? Nu mi-ar plăcea, ar fi trist. Vaporul se întoarce în portul de unde am plecat. Câteva ore bune am trăit, așa cum visam demult, pe Marea Neagră. Vrajă, bucurie, oameni diferiți, muzica apelor, pescărușul, soarele de foc și ,,Steaua Albastră” vor deveni personajele povestirilor mele. Aventura aceasta, dulce floare, va
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
Încruntă. - Stați un pic, acu’, dacă stau să mă gîndesc, părea cam speriat...Nu știu dacă e ceva important, da’, cînd a plecat, șefu’ ținea... Un pîrÎit sinistru Îl Întrerupse. Într-o fracțiune de secundă, Marie văzu bîrnele cedînd și vaporul de cinci tone prăbușindu-se peste ei. Îl Înhăță pur și simplu pe junele Paul, Încremenit, și se rostogoli Împreună cu el În vreme ce coca vasului se zdrobea Într-un vîrtej de zgomot, praf și sfărîmături. O anchetă efectuată de jandarmi avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
formală, iar specialistul În crime ritualice Încuviință scurt. La fel ca ea, se duse din nou cu gîndul la bacul pe care Loïc urcase și din care nu mai coborîse niciodată. - Trebuie să ne orientăm căutările spre mare. * * * Văzută de pe vapor, minuscula capelă se confunda cu stîncile Între care se găsea prinsă. Închinată sfintei Anna, ocrotitoarea marinarilor pescari, era refugiul acelora care așteptau Întoarcerea cuiva apropiat plecat pe mare. Sau care nu mai așteptau. Jeanne Își petrecuse acolo cea mai mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
a fost arestat pe 20 mai 1968, la cîteva ceasuri după spargere! - Da, dar la Rouen. Banca Hostier e la Paris... - Morineau, Rouen e la o oră de Paris, și e port! - Păi... chiar așa? - E port, cu bărci, cu vapoare! În mod vizibil, Stéphane n-o mai urmărea. Marie, cuprinsă de efervescență, Își duse mai departe raționamentul. - Ryan dă spargerea Împreună cu cei doi Sullivan și cu Mary, o șterg la Rouen ca să se Îmbarce cu prada, din nefericire Ryan este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
de parcă ar fi cîntărit-o. - Iubește-ți mama și respect-o, Marie. De cum i-au spus frații tăi ce-au făcut, Jeanne și-a strîns imediat bagajele. Și-a luat copiii de o aripă și a plecat pe continent cu primul vapor. S-a izolat la mătușa ta, la Brest... Trebuie spus că taică-tu era În campanie de pescuit, iar ea era Însărcinată cu tine, era o sarcină dificilă... Privirea ei rece n-o slăbea pe Marie. TÎnăra femeie rămăsese nemișcată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
dintre marinari, care suferea de cumplite dureri În pîntece, și zărise un om care plutea Între viață și moarte, foarte departe de zona naufragiului, la mai multe mile distanță de orice drum comercial. O șansă la un milion ca un vapor să se aventureze În acea redutabilă trecătoare, În largul insulei Terra-Nova. O șansă la un milion ca cineva să supraviețuiască mai multe zile Într-o apă brăzdată de curenți reci. O șansă la un milion. Lucas nu credea că are
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
sprijine, și avusese dreptate. Cincisprezece muncitori, de altfel, nu înseamnă mare lucru: sindicatul ținea seama și de ceilalți dogari, care nu voiseră să-i urmeze. Nici măcar nu puteai să-i învinuiești prea mult. Dogăritul amenințat să piară de când cu construirea vapoarelor și a camioanelor-cisternă, nu mergea prea strălucit. Se cereau tot mai puține butoiașe și balerci; de obicei se reparau butoaiele mari, făcute cu ani în urmă. Afacerile mergeau prost, e drept, și pentru patroni, totuși ei căutau să-și păstreze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
acele zile de viforniță. Poate că vreun tată sau vreun frate mai mare vor veni astă seară, și el le va putea da puțin grâu. Trebuiau s-o scoată la capăt până la recolta viitoare, doar până atunci. Gerul trecuse și vapoare întregi cu cereale soseau acum din Franța. Dar nu-i va fi ușor să uite mizeria acelor luni, armata de fantome în zdrențe rătăcind sub soarele dogoritor, podișurile arse, pământull chircindu-se treptat, pârjolit până în adâncuri, pietrele făcându-se pulbere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
hotărâse Încă să o aprindă. Se auzi și glasul Mariei: Ioana, Remus, la culcare. Paturile sunt făcute. Copiii părăseau cu părere de rău bucătăria. Cu rufele colorate Întinse la uscat pe o frânghie deasupra sobei din fontă semăna cu un vapor pavoazat de ziua Marinei. Nu mai fumezi pipă? Rar, când reușesc să-mi cumpăr un tutun mai bun sau când primesc... Ai anumite surse? Mda... Foști colegi de liceu. Emigranți din diverse motive. Îi știi și tu. Samuel, Dana, Rudi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
ca traducător la Geton. A renunțat la această slujbă, deși era bine plătit, pentru că nu-și mai putea auzi vocea. Când traducea i se părea că Împrumuta Înfățișarea și glasul Irinei Nistor care Îi legănase adolescența și studenția, asemenea unui vapor de cursă lungă. Dacă n-ar fi fost „rău de mare”, călătoria ar fi continuat, poate, și acum. Încearcă altceva, pentru o vreme, cel puțin, i-a spus directorul său comercial. Nici lui nu i-ar fi plăcut să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
un beculeț stăteau ca două fanoane rupte ghidul și șoferul pe care nici nu l-am văzut la Început, Încât cei obișnuiți cu avioanele au zis că autocarul era pus pe pilot automat. Nici măcar nu era un autocar, ci un vapor somnambul eșuat pe o plajă de granit. Am urcat În autocar și am căutat peste tot. Degeaba. Din Teodosie n-a mai rămas nimic. Nici măcar mirosul de Eau Sauvage pe care i l-am făcut cadou Înainte de plecare: Ia-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
gata să dea și tirul la o adică pentru cinci litri de apă cu cifră octanică scăzută Întrucât pe acolo toate au gust de benzină. Cel puțin așa i se părea lui. Acum Îi Înțelegea pe marinarii polonezi care vindeau vapoarele lui Jaruzelski oricui le dădea În schimb câțiva ani de libertate. Când s-a trezit, a văzut că șeful nu era de găsit. Nici el, nici fata. Nu și-a făcut griji. Șeful era geolog de meserie și nu i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Într-un cârlig, porcul zumzăia ca un bondar, ca un candelabru care dădea semne de oboseală. VII. Laudă porcului sau Porcul acesta nu este un porc 1. Legat zdravăn de un picior cu o funie groasă cât o parâmă de vapor, se mișca grohăind Încoace și-ncolo În jurul pironului bine Înfipt În pământul Înghețat. Mâncase tot porumbul ce i se adusese cu o seară Înainte și acum nu-i mai rămânea altceva de făcut decât să-și pună ordine În gânduri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
cu Bătrânul. „Ehe, e mult de-atunci”, ofta el cu ochii aburiți de amintiri nebuloase pe care nimeni nu le putea confirma, nici dezminți. Aproape sigur venea iarăși vorba despre faptul că Bătrânul ar fi fost în tinerețe căpitan de vapor și că, într-una din călătorii, contractase boala deșertului, o boală curioasă și necruțătoare, care nu figura în dicționarele medicale. Nu e mortală, se spunea, dar nu i se cunoaște leacul. Cine o ia nu mai poate trăi decât într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
Mackenzie care, cu un aer grav, recomandă angajarea unor asistente medicale de profesie. Doamna William James, văduva fratelui mai mare al lui Henry, mama lui Peg și a lui Harry, trimise o telegramă prin care Își anunța sosirea cu primul vapor disponibil. — Nu e nevoie, nu e nevoie, spuse Henry clătinând din cap, cu gândul la submarinele germane care patrulau Atlanticul - oroarea Lusitaniei era Încă proaspătă În amintire -, dar nu Încercă să o Împiedice. Între timp, secretara preluă comanda În casă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
răceala egoismului și În lumina utilității.“ Înțelegi? — Da. Mulțumesc, domnișoară. Telefonul țârâie ascuțit În hol. Îl aud pe Burgess răspunzând și, o clipă mai târziu, acesta intră În salon. — Doamna William James, anunță el. Telefonează din Liverpool. A sosit cu vaporul azi-dimineață. — Mulțumesc, Noakes. În timp ce se duce să preia convorbirea, Theodora reflectează că omul nu pare să aibă nici o dificultate când vorbește la telefon. Nu se poate Împiedica să nu creadă că se preface mai surd decât este În realitate, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
cu manevrele puțin rușinoase pentru a se asigura că el va fi acela, din micul grup, care va rupe sigiliul pus pe ușa apartamentului lui Fenimore - călători până la Genova pentru a-i Întâmpina pe cei din familia Benedict, sosiți cu vaporul de la New York, Îi duse la trenul de Roma, pentru a se Închina la mormântul ei, și el Își continuă drumul mai departe, spre Veneția, unde trebuia să le găsească o locuință. El Însuși se instală În vechiul apartament al lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
cere lui Burgess să mute canapeaua lui Henry lângă fereastra salonului, unde priveliștea vaselor care se perindă, despicând neobosite apele maronii ale Tamisei, Își face obișnuitul efect calmant. În ziua următoare sosește Peggy, fiica dnei James, care a plecat cu vaporul din New York În Ajunul Crăciunului. Faptul că a fost dispusă să Înfrunte oceanul iarna și submarinele germane, ca niște haite de lupi, pentru a-și vedea unchiul aflat pe moarte, dă măsura afecțiunii pe care i-o poartă. Relația lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]