5,442 matches
-
involuntar persoanei al cărei chit apare în asociere cu acest simbol. Concluzie Chiar și în lipsa cuvintelor, imaginile sunt purtătoare de sens. Nu prea suntem obișnuiți să descifrăm acest sens pentru că el se prezintă cel mai adesea sub forma unor asocieri inconștiente. De aici și necesitatea de a ne pune întrebări în legătură cu imaginile pe care le vedem, de a încerca să vedem cum au fost făcute și pe ce elemente se sprijină. Pentru mai multe informații Carlston, D., Mae, L. (2007), „Posing
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
răsfoim revistele? Oamenii de știință au studiat aceste efecte grație progreselor neuro-științei, care permite observarea creierului în activitate în miile de situații ale vieții cotidiene, dar mai ales în fața reclamelor. Studiile au arătat că lumea reclamelor provoacă fenomene de memorizare inconștientă, de dorință de dominare a celuilalt, de nevoie de identificare cu aceste simboluri sau mărci. Aceleași studii au arătat raporturile dintre bani și individualism, manipularea imaginii corpului de mass-media. Dar nu e cazul să ne alarmăm. Cel mai adesea primim
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
umor. Ne putem petrece întreaga viață în fața televizorului, a afișelor din metrou sau a unor fotografii drăguțe din reviste fără a ne pune vreodată întrebări ciudate, cum ar fi „Ce efect are asta asupra creierului meu?” De la reclamă la condiționarea inconștientă Ignoranța de acest tip este cu atât mai tentantă cu cât reclama s-a schimbat în ultimele decenii, adresându-se zonelor inconștiente ale psihicului nostru, pe când în trecut se adresa facultăților conștiente. SĂ ne uităm puțin la reclamele din 1940
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
pune vreodată întrebări ciudate, cum ar fi „Ce efect are asta asupra creierului meu?” De la reclamă la condiționarea inconștientă Ignoranța de acest tip este cu atât mai tentantă cu cât reclama s-a schimbat în ultimele decenii, adresându-se zonelor inconștiente ale psihicului nostru, pe când în trecut se adresa facultăților conștiente. SĂ ne uităm puțin la reclamele din 1940. Atunci un produs era prezentat într-o manieră care astăzi ar putea părea naivă, în maniere unui negustor din târg. „Cumpărați o
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
zâmbete, forme sugestive, ambianțe și culori, muzici în surdină, emoții și excitări care ne sunt oferite pe măsură. Uneori produsul este puțin amintit, dacă nu chiar deloc. Mesajul nu mai acționează prin tendința de analiză, ci prin cel al persuasiunii inconștiente. Liberul arbitru al telespectatorului este înlăturat progresiv prin folosirea unor astfel de formaturi audiovizuale. Regăsirea liberului arbitru Ce se poate face într-o astfel de situație? În romanul lui George Orwell 1984, „tele-ecranele” sunt ecrane de televiziune postate în toate
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
lui George Orwell 1984, „tele-ecranele” sunt ecrane de televiziune postate în toate colțurile casei și care observă cetățenii în cele mai mici gesturi și detalii. Este ceva mai profund în televiziune, care încearcă să manipuleze comportamentele și dorințele în mod inconștient: ea nu observă comportamentele oamenilor, le influențează. Tele-ecranul modern este inversul celui al lui George Orwell: nu le dă cetățenilor neliniștea de a se ști supravegheați, dar ne influențează fără să ne dăm seama, păstrând iluzia de libertate. Ce se
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
dă cetățenilor neliniștea de a se ști supravegheați, dar ne influențează fără să ne dăm seama, păstrând iluzia de libertate. Ce se poate face într-o astfel de situație? Mai întâi trebuie să știm cum a apărut. De ce reclama vizează inconștientul telespectatorului? Ce a determinat-o să facă această mutare? Firul istoric este ușor de urmărit. Economistul și sociologul Jeremy Rifkin oferă o descriere amănunțită în cartea sa „La fin du travail” (Sfârșitul muncii). Totul se schimbă în anii 1930, în
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
susține ritmul consumului. Trebuia găsită imediat o metodă de a-i împinge pe oameni să cumpere produsele care se acumulau la ieșirea din lanțurile de producție și amenințau să oprească producția. Atunci a început să se facă apel la motivele inconștiente și viscerale ale populației. Dacă cetățenii nu aveau nevoie în mod „obiectiv” de un automobil mare, aveau nevoie afectiv. Și acest afect este stimulat prin mijloace puse la dispoziția noilor campanii publicitare. Primul motor al consumerismului: invidia. Am văzut astfel
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
roșu vă amintiți dintr-o dată unde ați mai văzut-o: aseară, la televizor, chiar înainte de serialul dumneavoastră preferat a fost difuzată o reclamă la această marcă de bere. Cu siguranță nu vă gândeați că o reclamă poate avea un impact inconștient asupra comportamentului de cumpărare încât să vă facă să renunțați la marca folosită în mod obișnuit. Poate nici n-ar fi fost cazul dacă montajul imaginilor nu ar fi fost atât de bine realizat. Se pare că reclama din seara
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
este suficientă. E important ca reclama să preceadă programul în care vor fi reluate temele-cheie. De aici și necesitatea celor care își fac reclamă de a-și coordona mesajele cu conținutul programelor televizate. Aceste studii atrag atenția și asupra mecanismelor inconștiente pe care le imprimă produsele comerciale în creierul nostru și pe baza cărora grilele televiziunilor opera în voie. A. Fornham a studiat și alți factori: programul televizat are interesul să implice puternic spectatorul, să-l amuze, să-i ofere senzația
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
ca neplăcute sau agresive, dacă ar fi fost provocate de un bărbat cu maxilarul proeminent și sprâncene groase. Concluzie În general, indivizii cu față ca de copil beneficiază de anumite prejudecăți de nevinovăție, de amabilitate și de onestitate. Mecanismul acesta inconștient se explică printr-o teorie numită neotenie, conform căreia suntem atrași în mod spontan de tot ce evocă copilăria: datorită acestui lucru specia noastră a supraviețuit, adulții adoptând automat o atitudine protectoare și indulgentă față de tot ce ar putea evoca
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
de exemplu de un individ cu voce subțire, pentru a vedea dacă acordăm același credit informațiilor. În jurnalele televizate de pe TF1, una din vocile care apare cel mai adesea în comperajele reportajelor are un timbru grav care provoacă o atenție inconștientă la informația pe care o oferă reportajul. Toate aspectele unui mesaj contează... Pentru mai multe informații Apple, W., Streeter, L.A., Krauss, R.M. (1979), „Effects of pitch and speech rate on personal attributions”, Journal of Personality and Social Psychology, vol. 37
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
viața ta personală. Cu toții renunțăm prea ușor la controlul asupra propriei noastre vieți; este una din cele mai frecvente greșeli. într-un sens foarte realist, renunțăm la putere. Desigur, procedăm astfel în mod involuntar. De fapt, majoritatea oamenilor sînt complet inconștienți de ceea ce se petrece cu adevărat. Singurul lucru pe care îl percepem este sentimentul de neputință, de neajutorare care survine ca rezultat. A deține controlul asupra vieții personale înseamnă a lua decizii proprii și a nu lăsa pe alții să
[Corola-publishinghouse/Science/1886_a_3211]
-
funcționează meto-nimic și creează imaginea (look-ul). Costumele artificiale, fardul în exces, penele, pălăriile și alte "aranjamente corporale baroce ciudate" transformă feminitatea în propria-i parodie. În această exagerare culturală mutabilă, femeia "se joacă" pe sine în timp ce joacă, conștient sau inconștient, și un alt rol145. Prezența Madonnei pe scenă și în videoclipuri excedează în feminitate, fiind de obicei asociată cu imaginea femeii fatale sau cu o imagine de Marie-Magdalenă disprețuitoare și lipsită de căință. Costumele Madonnei, gesturile ei, mișcările și pozele
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
conștienți de starea de fapt și sunt atenți unul față de celălalt", care "evită diferențele de poziție și putere" și ignoră demarcația dată de "statut social și celebritate"181, atunci experiența consumului de mâncare în oraș se poate transforma, în mod inconștient, într-un act de "impolitețe", susține cercetătoarea. Finkelstein analizează, de exemplu, clișeele și comentariile pe care le folosește de obicei chelnerul referitor la alegerea felurilor de mâncare sau a vinului într-un restaurant clasic, comentarii care pot fi făcute cu
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
l'esprit, Aubier, Paris, 1939-1941, vol. 1, p. 315). Această "lume" este limba care-i structurează viziunea specifică, miturile și simbolurile. Ea îi transmite valorile, dar și resursele și potențialitățile... "Divinizând" astfel geniul propriu oricărui popor, Hegel descoperă firul director inconștient al succesivelor generații care țes, asemenea unui singur individ desfășurat în timp, o legătură organică între membri și acțiuni, între prezent și trecut. Limba este matricea culturii, fiind expresia culturii unui popor. Ea este deopotrivă un element obiectiv și o
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
volume se referă la acest teren (1970, 1984b, 1989 și 1997), fără să mai socotim numerele speciale ale revistei Actes de la recherche en sciences sociales, creată de el în 1975 împreună cu membrii echipei sale (în 2001, un număr încă trata "Inconștientul școlar"), încât poate să declare "absurdă separația între sociologia educației și sociologia culturii" (1987, p. 52). În concluzie, Bourdieu a trecut de la economia bunurilor simbolice în societățile precapitaliste la noțiunea de capital cultural în societățile capitaliste. Capitalul școlar (sau cultural
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
fiecare actor neagă și refulează interesul și munca necesare: patronul de galerie, editorul, artistul, colecționarul, criticul etc. Și în această privință, sunt multiple criticile aduse acestei concepții a socialului: Menger refuză "noțiunile epistemologice care nu pot fi susținute", precum "strategiile inconștiente" (Menger, 1997). El merge pe urmele lui Boudon, care critică din anii 1960 "structuro-funcționalismul" și "holismul" (lui Bourdieu) și refuză să reducă sensibilitatea artistică la fenomene de "falsă conștiință": "Amatorul nu iubește, el crede că iubește. De unde știm? Se pot
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
dimensiunea unei gîndiri. "Gongora al psihanalizei pour vous servir" cum se autodefinea ironic acest uimitor maestru al stilului abstract (comparat cu Hegel, Mallarmé), Jacques Lacan fascinat de modelul structural al opozițiilor din fonologie și teoriile lui Jakobson și Lévi-Strauss, descrie inconștientul ca limbaj. Inconștientul cristalizează conflictul între ego (eu), supraeu și acel haos "oală plină de emoții care fierbe" numit de Freud Es (franceză ça). Preluînd definiția metaforică freudiană, Lacan îl numește caleidoscop, cutie de scrisori, cavitate de idol balinez. Pornind
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
Gongora al psihanalizei pour vous servir" cum se autodefinea ironic acest uimitor maestru al stilului abstract (comparat cu Hegel, Mallarmé), Jacques Lacan fascinat de modelul structural al opozițiilor din fonologie și teoriile lui Jakobson și Lévi-Strauss, descrie inconștientul ca limbaj. Inconștientul cristalizează conflictul între ego (eu), supraeu și acel haos "oală plină de emoții care fierbe" numit de Freud Es (franceză ça). Preluînd definiția metaforică freudiană, Lacan îl numește caleidoscop, cutie de scrisori, cavitate de idol balinez. Pornind de la Traumdeutung (S.
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
caleidoscop, cutie de scrisori, cavitate de idol balinez. Pornind de la Traumdeutung (S. Freud, Interpretarea viselor), Lacan consideră transpunerea (Entstellung la Freud) principala condiție a prelucrării operate în vise: "este ceea ce numim împreună cu Saussure strecurarea semnificatului sub semnificant, mereu în acțiune (inconștientă) în discurs" (J. Lacan, 1966: 511). Se știe că nesatisfacerea impulsurilor naturale conduce la refularea lor în inconștient, ceea ce pro-voacă manifestări patologice: fobii, obsesii, lapsusuri, discontinuități de limbaj. Simptomele sînt semnificanți a căror semnificație trebuie descifrată, descifrare care este de
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
suprapunerea semnificanților și generează metafore; deplasarea nu mai substituie un termen altuia, ci ia partea drept întreg, elementul drept ansamblu pe baza unei contiguități, adică a metonimiei (visul despre injecția făcută pacientei Irma semnifică neliniștea lui Freud privind propriile cercetări). Inconștientul este acel capitol al istoriei individului marcat de un spațiu alb sau ocupat de o minciună: este spațiul cenzurat al cărui adevăr poate fi găsit însă în monumente (corpul care semnifică isteria sau nevroza), în documente (amintirile impenetrabile ale copilărie
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
găsit însă în monumente (corpul care semnifică isteria sau nevroza), în documente (amintirile impenetrabile ale copilărie), în urmele care conservă distorsiunile și cărora exegeza psihanalitică le va restabili sensul. Teoria lingvistică a psihanalizei lacaniene se bazează pe două enunțuri complementare: inconștientul este structurat ca un limbaj (de fapt, ca o limbă vorbită și nu ca un limbaj) și inconștientul este discursul celuilalt. Ultimul enunț evidențiază alteritatea, într-o multitudine de sensuri: alt sex, altă scenă a visului, și structura subiectului dominat
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
care conservă distorsiunile și cărora exegeza psihanalitică le va restabili sensul. Teoria lingvistică a psihanalizei lacaniene se bazează pe două enunțuri complementare: inconștientul este structurat ca un limbaj (de fapt, ca o limbă vorbită și nu ca un limbaj) și inconștientul este discursul celuilalt. Ultimul enunț evidențiază alteritatea, într-o multitudine de sensuri: alt sex, altă scenă a visului, și structura subiectului dominat de o ireductibilă sciziune Spaltung pe care psihanalistul o va repera în practica terapeutică. Cunoașterea structurilor (limbajului, psihicului
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
fii, să pari și ceea ce poți dobîndi (identificarea esență/aparență/achiziție materială); iii) era terțiară a publicității bazate pe imaginar, pe valențe psiho-afective, pe mitologii. Direcțiile de acțiune ale publicității au evoluat deci de la condiționare (modelul lui Pavlov) la sugestie inconștientă prin tropisme, pentru a se cantona în spațiul proiecției simbolice. Dacă în faza tropismelor determinate de presiunea grupului, "obsedații standingului" (pentru a folosi expresia lui Vance Packard) nu consumau obiectul în sine pentru valoarea sa de întrebuințare, ci ca semn
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]