5,035 matches
-
politică se dezinteresează, de fapt, de soarta semenilor săi și refuză să reacționeze la primejdii care amenință, până la urmă, propria lui viață. Chiar dacă ar avea bune motive să creadă că anumite evoluții din lumea largă nu îl vor afecta direct, indiferența sa față de suferințele semenilor va fi condamnabilă. Din această perspectivă putem înțelege mai bine de ce cu trecerea anilor Russell era tot mai convins că excelența unui om care gândește constă, în egală măsură, în WITTGENSTEIN ȘI RUSSELL 339 capacitatea de
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
Acest an a însemnat mult totuși pentru lumea comunistă și pentru poziția de apropiere față de URSS pe care RDG a adoptat-o cu acest prilej. Ceea ce se întâmpla în noaptea de 20-21 august 1968 în Cehoslovacia a "beneficiat" de o indiferență aproape generală din partea comunității internaționale 834. Țări precum RDG și Polonia atrag atenția asupra "deturnării sensului comunismului". Primăvara de la Praga era pe cale de a deveni așa cum s-a și întâmplat o problemă a întregului bloc socialist 835. Dar, la 14
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
Gorbaciov era convins că istoria îi va reconsidera rolul, apreciindu-l ca acela care a dorit eliberarea poporului său. Dacă poziția și activitatea lui au creat o adevărată "gorbimanie" în Occident, propria sa țară nu a manifestat față de el decât indiferență. Într-adevăr, Gorbaciov apare în Rusia ca "omul unei reforme imposibile"855. Era din ce în ce mai clar că nu atât utilizarea puterii militare, cât a celei comerciale și "armei" drepturilor omului putea produce schimbarea 856. Căderea Zidului a însemnat sfârșitul lui Honecker
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
lui de etern răstignit între vorbele goale însoțite de justificări puerile și sentința usturătoare a votului cetățenilor. 31 ianuarie 2009 Ziua de 24 ianuarie este, de un secol și jumătate, un motiv de bucurie și sărbătoare la Iași și de indiferență la București deși, în realitate, ar trebui să fie invers. Stratagema balcanică prin care în 1859 am driblat prevederile "legislației europene", forțând printr-un artificiu unirea celor două principate, a avut, și continuă să aibă și azi, un efect normativ
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
și statul minimal și, tot mai mult, trimite la un anumit tip de "prestatoare" de servicii, în care "media mogulizată" s-a regăsit din plin în ultima vreme. Instituționalizat și cu condicuță, desigur. 3 decembrie 2010 Sufocat de mareea de indiferență și scârbă cu care cetățenii l-au acoperit, domnul Corneliu Vadim Tudor face eforturi disperate să mai apară în prim-planul mass-media. Dacă un personaj de asemenea calibru ar putea fi privit cu milă, e de natura evidenței că, astăzi
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
sosit, tot ușoară, fără trădări de astă dată. S-a afirmat treptat, loială până la un punct, avizându-l din vreme de Înțepătura care avea să vină mai apoi. Și, odată cu durerea, ori preludiul ei, a venit și doza potrivită de indiferență. La naiba, a conchis, coborând pe scări. Totul avea aspecte bune și rele: o stradă, o tranșee, o durere. Acela, concret, Îl condamna la unele lucruri și Îl punea la adăpost de altele. Markovic devenea astfel doar un element În
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
cu: Coco de la Chanel, Diorissimo de Christian Dior, Jicki de Guerlain, Narcisse de Chloé, Tocade de Rochas sau Senso de la Ungaro. Pentru bărbați se recomandă: London de Burberrys. Rac La prima vedere, parfumul vostru pare că îndeamnă spre pasivitate și indiferență, dar nota de fond, de fapt, vă sporește rezistența, sociabilitatea, devotamentul, făcându-vă puțin poete. Parfumurile preferate sunt cele ale armoniei și sensibilității: No. 5 de la Chanel, Parfum D'Eté de Kenzo, Sunflowers de Elizabeth Arden, Pour Elle de Paco
Aromaterapia, magia parfumului, cromoterapia şi meloterapia : terapii alternative by VIOLETA BIRO () [Corola-publishinghouse/Science/373_a_651]
-
e bătrână și se grăbește să-și pregătească sfârșitul Într-un furnicar sau Într-un stup. Pe de altă parte, viața mea individuală e sfârșită. S-a sfârșit cu femeile, cu viața senzuală. Romanul meu (Gilles, n.n.) va apărea În indiferența generală. Mai rămâne reculegerea, ocultarea ultimelor măreții. Dar această meditație, care ar putea umple o lungă bătrânețe, se poate reduce la fulgerătoarea viziune a ultimelor ceasuri, de dinaintea „prematurei” mele morți. Bărbatul care scria aceste rânduri tocmai Împlinise 46 de ani
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
e decât cutia de rezonanță a unui destin pitic: Francezul, așa cum l-au făcut Îmbelșugatul și tihnitul pământ al Franței, raționalismul sceptic și demisionar al lui Voltaire și al ultimului institutor, Își revine din război, unde s-a dus din indiferență și unde s-a derobat printr-o nepăsare totală după ce a fost pus la Încercare. (...) Francezul, atât de departe de zei, de oameni, de animale este un sediment depus pentru o pasivă eternitate de către intelectualitatea Împietrită, minerală. Omul din popor
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
a construit pe sine sub greutatea modelului absent. Un model strivitor, pentru că tânăra hipersensibilă putea să pună În el totul: și ambițiile, și iluziile și deșertăciunea nebunească a propriilor proiecții mentale. Personalitatea mamei se topește, cu Încetul, În interstițiile unei indiferențe progresive, devenind, În cele din urmă, oglinda deformatoare, anti-modelul care trebuie distrus. Nimic n-o deprimă atât de tare ca pretenția celor apropiați de a vedea În ea o re-Întrupare a mamei. Știe că nu i se poate opune acestui
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
de interior”. Discernem aici și o experiență a neantului, care a fost experimentată Încă de romantici și care, la un contemporan al nostru, Livius Ciocârlie, devine chiar materia de bază a unui Întreg jurnal intim În travesti 9. Vidul, inexistența, indiferența, Într-un cuvânt, contra-realul sunt materia primă a ceea ce, În lipsa unui concept mai precis, se numește intimitate. S-a vorbit adeseori despre o „incoerență a intimului”10, care l-ar obliga pe individ, asemeni unei forțe supratextuale, să se replieze
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
Conștiința de sine a jurnalului o dă comparația cu moartea. Ca și moartea, o negație a particularului 33, jurnalul tinde să instituie o universalitate fără nume, o egalizare, o nivelare a existenței sub spectrul jurnalierului. El acționează cu o crudă indiferență la semnificația propriului conținut. Insignifiantul, ca și lucrul prețios au, pentru el, aceeași valoare. Aceeași democratică semnificație. O posibilă explicație a mecanismelor care declanșează nevoia confesiunii se află În dorința de confruntare a scriitorului. O confruntare cu lumea, cu exteriorul
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
elaborare a jurnalului diferă, la același autor, de la epocă la epocă. După cum, și mai mult, de la autor la autor. Unele perioade ale vieții sunt transcrise cu o mai mare atenție la fidelitate, la efectul „artistic” al scrierii, altele, cu totală indiferență la aceasta. Explicațiile sunt de natură psihologică, dar și dictate de caracterul autorului sau de finalitatea jurnalului. Béatrice Didier 61 distinge, luând În considerare gradul de elaborare al jurnalului, două categorii: jurnalul ca mărturie a vieții, În care autorul respinge
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
mediu sărac în stimulenți verbali, cei ocoliți de educatoare și de învățătoare sau cei solicitați excesiv de stimuli extrem de numeroși și disproporționați față de vârsta copilului (cazul bilingvismului înainte de 3-4 ani). De asemenea, tulburările în sfera afectivă, lipsa de afecțiune a mamei, indiferența, apatia condiționează un deficit de atenție care afectează implicit recepția stimulilor verbali, cât și expresia formulărilor verbale. În cazul întârzierilor grave în apariția și dezvoltarea vorbirii ca urmare a unei incapacități funcționale care afectează limbajul și vorbirea în ansamblu, credem
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
bio-psiho-social, este trăită pe plan psihic, afectiv de către individ ca o agresiune împotriva personalității sale, în momentul în care el realizează amploarea acestui proces și întrevede consecințele situației lui sociale, familiale și profesionale. Unii reacționează optimist, alții pesimist sau cu indiferență, depresie, lentoare, dispoziție astenică, meditativă. Dacă am prezentat anterior paleta aspectelor pozitive și optimiste ale bătrâneții, trebuie să ne ocupăm și de cealaltă fațetă, negativă, stresantă a bătrâneții. O facem pentru a demonstra că momentul „legislativ” al pensionării, care îi
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
informațiile asupra mersului războiului. După cum remarcă Adrienne Rich (1980:186) cu o oarecare amărăciune: Presupunem că politicienii sînt necinstiți... Ce este scandalos în politica lor: nu că oamenii puși în funcții importante mint, ci că o fac cu o asemenea indiferență, la nesfîrșit, așteptîndu-se să fie crezuți. Ne-am obișnuit cu nuanța de dispreț pe care o are minciuna politică. Incidentul cu tortul arată în mod evident ceea ce Arendt (1972:4 ) descrie ca fiind "angajarea la falsitate" a administrației din vremea
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
încît Perry, (1981:248) scrie: utilizarea minciunii cu privire la drepturile de proprietate și folosință a unui teren a luat proporțiile unei forme culturale, atît de repede a fost preluată și testată în tribunal. După cum s-a menționat în capitolul 3, aceeași indiferență față de adevăr se întîlnește și în tribunalele rurale din Mexic studiate de Collier (1973), deși acolo accentul este pus pe compromis, chiar dacă ar avea la bază o minciună, mai degrabă decît pe o confruntare agresivă, bazată pe întrecerea în minciuni
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
de un personaj din romanele lui Eric Ambler: "Nu minți niciodată dacă te poți fofila în alt fel" (Ambler 1969:22). Frankfurt (1986:90), într-o discuție detaliată asupra noțiunii de "balivernă", spune că el consideră esența acestui concept "o indiferență față de adevărata stare a lucrurilor" și "o nepăsare față de realitate". În general, balivernele ca și înșelătoria sînt "o interpretare greșită oferită pentru a păcăli" și drept urmare sînt mai puțin condamnate din punct de vedere moral și implică mai puține sentimente
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
spunând unor persoane bine intenționate și chiar cadrelor didactice. Sunt mulți părinți care iau legătura cu școala numai în situații grele și când nu mai au alte soluții. Școala are datoria de a interveni, mai ales în asemenea situații de indiferență a unor familii, în pregătirea și educarea copiilor, întrucât în cele mai multe cazuri elevii slabi și mediocri provin din familii dezinteresate, dezorganizate sau din medii viciate, dominate de imoralitate. Cunoscându-le părinții, ne putem da seama că, de fapt, reeducarea în
Arta de a fi părinte by Elena Sonea () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1393]
-
dreptății sociale 70. Iar dacă în "specificul practicii politicii reale" includem viciile pe care cu toții le cunoaștem și le atribuim de obicei (mai mult sau mai puțin justificat, tuturor) politicienilor (corupția, incompetența, insensibilitatea față de problemele reale și prioritare ale cetății, indiferența față de politicile "bazate pe evidențe", populismul etc.), atunci recomandările lui Barry, Dworkin sau Roemer sunt, într-adevăr, împotriva "specificului practicii politicii reale". Însă nu sunt toate recomandările venite din spațiul academic pentru politicieni - inclusiv cele ale realiștilor, ale economiștilor, ale
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
122, 134, 146-147, 161 teorie morală, 70, 72, 146 teorie normativă, 65, 72, 147 teorii moraliste, 23 teorii de tranziție, 47 teorii non-ideale, 47 teoriile moraliste ale dreptății, 45, 131 terorism, 56 teza indemonstrabilității principiului egaliității umane fundamentale, 109 teza indiferenței la fapte a principiilor fundamentale ale dreptății, 20, 118 teza primatului dreptății, 35, 46, 48, 122, 133 toleranță, 16, 85 tortură, 58, 120 U utilitarism, 24, 30, 32, 39, 87 utilitate, 21 V valori economice, 103-104, 149 valori morale, 10-11
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
corecte (la o analiză atentă) sunt, în opinia mea, teza că infinitismul este teoria corectă a întemeierii epistemice (așa cum a fost ea susținută de Scott Aikin în Epistemology and the Regress Problem (Routledge, Londra, 2010)) sau - în filosofia politică - teza indiferenței la fapte a principiilor fundamentale ale dreptății pentru care a argumentat Cohen și - în general - teza că fezabilitatea nu reprezintă o constrângere legitimă pentru un ideal al dreptății. 18 Fie în "What Do We Want from a Theory of Justice
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
nu are sens, în acest context, deoarece „natura” nu poate fi tratată ca un subiect responsabil moral. Oricine nu este pregătit să accepte „cruzimea naturii” ca un argument restrictiv etic, nu trebuie s-o folosească ca un argument normativ pentru indiferența oricui. Cercetările efectuate de Takahashi și Yamanaka (2006) sunt generatoare de optimism, din acest punct de vedere. Acești cercetători japonezi, de la Universitatea din Kyoto (Japonia) au demonstrat posibilitatea reprogramării de celule diferențiate și a convertirii lor la celule embrionare prin
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
spațiul moernității prin excelență, locul unde evoluțiile majore ale acesteia psihologice, economice, sociale devin vizibile. În "Metropolă și viață mentală", el conideră că efectele modernității asupra indivizilor sunt individualizarea, raționalizarea, preponderența intelectului și nu a sentimentului asupra vieții psihice, blazarea, indiferența, antipatia (S. Dungaciu, 2003: 153-175). Începând cu anii '70, studiile au început să se centreze pe această problematică, și pe conceptualizarea unei modalități de măsurare a gradului de modernitate individuală. Dintre toate studiile, a reușit să se impună în literatură
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
cu satul (așa cum am numit-o noi) în cazul comunei Ludoș. Acest lucru este semnificativ pentru ipoteza de la care am pornit, fiind evident acum că un punct important în discuția despre comunitate, în ce privește comuna Ludoș, este dat de relația neutră (indiferență) sau chiar negativă (rușine) a oamenilor cu satul. Datele calitative ne permit să punem această indiferență și rușine a oamenilor din Ludoș față de sat pe seama unui complex de factori: oamenii asistă la depopularea și îmbătrânirea satului lor, astfel că cei
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]