8,741 matches
-
cărei victime n au nici o șansă? O noutate în peisajul civilizației contemporane este și asasinatul pe bază de „amoc“. Cutare băiețel frustrat din cutare școală americană pune mâna pe pușcă și o descarcă în jumătate din colegii săi. Sau cutare ins aflat pe un pod, deasupra unei autostrăzi, trage la întâmplare în toate mași nile care îi trec pe sub ochi. Nu e vorba, strict, de patologie, nu e vorba de o nevroză scăpată de sub control. E vorba de apariția, pe panoplia
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
ridică glasul, trântește ușa. I se ordonă, dimpotrivă, să fenteze discret, s-o lase moale, să adulmece dejecția, o face surâ zând, cu conștiința împăcată: așa e jocul, așa i s-a spus. Nu poți anticipa reacțiile unui astfel de ins. Ba te privește complice, ba îți evită, abstras, căutătura. Uneori, din ce în ce mai rar, e vag stingherit de impura lui coreografie. Dar se consolează repede. Tu ieși, imatur, la bătaie cu criterii private, cu convingeri individuale, cu judecăți „subiective“. El însă e
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
vilelor de activiști ai vechiului regim (pe dinafară), cu lucioase parodii arăbești (pe dinăuntru). 2. Fata sau băiatul „de firmă“. În cazul acestei categorii, portretul individual se șterge. Specia e mai tare decât reprezentanții ei. Avem de a face cu inși care se îmbracă la fel, mănâncă la fel, gândesc (rar) la fel, vorbesc la fel. Muncesc mult, fiindcă visează să ajungă cât mai curând în postura de la punctul 1. Sau măcar de la punctul 3. Din cauza asta, registrul privat al vieții
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
contra“. Inteligența devine, astfel, echivalentă cu temperamentul nevricos. Nu funcționează decât stimulată de o perpetuă iritare. Pacientul unui asemenea derapaj nu poate intra în dialog decât dacă se enervează, dacă găsește preopinentului nod în papură. Bătăios ca prostul, arțăgos, agitat, insul lovit de această umoare e previzibil (adică plicticos) și, în fond, nefrec ventabil. Inteligența nu e, totuși, o simplă modalitate de a fi prost dispus. 2. Excesul tehnic. Inteligența se drapează, în acest caz, în terminologie obscură și erudiție de
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
În fond, nu pricepe ce ai cu el, dar e pregătit să te crediteze și să cadă pe gânduri. Singura mea neliniște este standardizarea și, într-un sens, „canonizarea“ acestui mod de prezență universitară. După ce vezi trei, patru, cinci asemenea inși, ți se face frică. Prea seamănă, prea sunt „conformi“ modelului, prea se repetă. Cum poate fi „informalul“ atât de „regulat“, cum poate fi libertatea atât de monotonă? Dormitorul lui Goethe Goethe nu împlinise treizeci de ani, când foarte tânărul duce
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
de farmecul său, de competența sa, de performanțele sale, el vrea să scurtcircuiteze drumul spre statuie, spre demnitățile ultime, spre recunoștința obștească. Și cu cât e mai pornit, mai nărăvit, mai hămesit, cu atât e mai ineficient și mai dezamăgitor. Inșii cei mai inteligenți ajung să fie, din cauza vanității, de o monumentală prostie. Inadecvați, nerealiști în deciziile lor strategice, din ce în ce mai caraghioși în defilarea lor arogantă dinaintea „mulțimii“, ei pierd, cu aere de învingători, toate bătăliile. Hipersensibili la lingușeală și opaci (cu
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
limpede că vorbitorul e fericit să se audă vorbind. Fie că, în viața zilnică, e nevorbit, fie că are o părere exce lentă despre talentele sale, despre cuvintele și ideile de neprețuit care îi trec prin cap sau prin gură, insul cu pricina e, practic, de neoprit. Publicul asistă înmărmurit la un îndelung orgasm solitar, la o specie de nevindecabilă impudoare. Subiectul discursului devine neesențial, ca și bunăstarea ascultătorilor. Esențială este exaltarea de sine a celui care vorbește, sentimentul lui că
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
sonor) Manet? Ascultați la mine! Urmează platitudinile curente, culese din Wikipedia și din alte cotloane digitale, de unde trebuie să rezulte că vorbitorul și-a tocit coatele și și-a mâncat tinerețile studiind asiduu istoria artei. Nu-i nimic - îmi spun. Insul a făcut, totuși, de bine, de rău, un efort. Și, decât să nu știi nimic, mai bine să înveți câte ceva, fie și de pe inter net. Atâta doar: când ești în faza de învățare, nu se cade să adopți, țanțoș, postura
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
perplexitate, dacă acest tip de gurmandiză intră în fișa postului de jurnalist. Imaginea mea despre profesiunea cu pricina e alta: cred că jurnalistul este un harnic și curajos culegător de informații, un comentator calm și echidistant al evenimentelor curente, un ins capabil să-mi ofere datele de care am nevoie pentru a înțelege, a analiza și a-mi face o părere proprie despre ceea ce se întâmplă în realitatea imediată. Sunt de acord că un bun jurnalist poate (și trebuie) să fie
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
dezbrăca, va scheuna, își va arăta mușchii, va ieși cu pene pe stradă, va face șpagatul între două scaune, mă rog, va etala tot arsenalul lui de băiat frumos, deștept și dur. Iar cine se leagă de el o pățește. Insul se îndreaptă din șale amenințător și, desfigurat de ură, printre două citate „fine“, eventual în engleză (căci e un intelectual adevărat, nu ca idioții de intelectuali din restul lumii), dă drumul la aforisme marca proprie: „Boule“, „Prostule“, „Să vezi ce
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
problemă. În România celebritatea e la îndemână. O au și Oana Zăvoranu, și Sânziana Buruiană și mulți, mulți alții. O are și omul nostru. Nu-i mai rămâne decât să deschidă, pe baza ei, un bordel de succes. Cu asemenea inși în spațiul public, nu ne putem aștepta prea curând la o ambianță civilizată. Și nouă, și copiilor noștri ni se livrează zilnic tone de vulgaritate euforică, agitată, glorioasă. Suntem, vrem, nu vrem, spectatorii unei trupe de golănași țanțoși (includ aici
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
îndemna pe toți românii la unire spre a scăpa de jugul străin, aceasta aveam s-o aflăm mai târziu. Părinții noștri ne povestesc și acum despre sentimentele sale de naționalist înfocat. Iată ce scrie Constantin Graur în lucrarea sa «Câțiva inși» : Când trenul porni, îmi adusei aminte de Cârțan. Îl căutai prin toate vagonele și îl găsii în fine, într-unul ocupat numai de țărani transilvăneni. Eroul perora cu multă căldură și toți îl ascultau atenți. - «Că eu ce zic ? Dacă
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
aceasta austeră este dublată de o intenție satirică. De factură confesivă, nota ei esențială este dată de neputința iluzionării. O luciditate inchizitorială controlează totul, deoarece atitudinea se naște dintr-o adevărată „vocație” a neîmpăcării. Personajul preferat al prozatorului este un ins care stârnește automat reacții colerice la cei din jur, „condiția lui fiind, așadar, de a se hăitui sau de a fi hăituit” (Mircea Iorgulescu). Stăpânind stilul narativ modern, tensionat, nervos, G. impune prin impresia de viață autentică, trăită pătimaș, cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287121_a_288450]
-
La Brăescu funcționarii beau multiple „vermuturi de Torino” și se plâng că nu le ajunge leafa. Apoi pleacă la dame. Tot la Brăescu, un personaj îi cumpără nevestei adorate un patefon. Apoi bea cu amicii 72 de pelinuri în șase inși, o duzină de om! Ajuns acasă cam la ziuă, își găsește consoarta în pat cu timidul său chiriaș. Le pune la patefon Deșteaptă-te române și pleacă. Să se sinucidă eventual. „Strofe cu pelin de mai contra Iorga Neculai” scrie
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
Într-un context diferit, în notă absurdă, metroul apare în proza lui Daniel Bănulescu. Un mecanic oprește garnitura în mijlocul galeriei și își povestește viața călătorilor, prin megafon, până când este întrerupt de organele competente. Nevoia de confesiune, devenită patologică, a unui ins expus profesional claustrofobiei denotă finețe psihologică din partea autorului. Ca vehicul și ca loc al acțiunii literare, ba chiar ca subiect al exaltărilor lirice, trenul e departe de a se fi perimat. Motorizare, zbor și „beciucliști” Mă treci la aviație? Un
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
compare situația diatei cu obscuritățile lui Kant, care e dificil din exces de preciziune. Tot el îi face nevestei un curs scurt de filosofie în patul conjugal, scenă rămasă de pomină. Apoi se miră că ea îl părăsește pentru un ins mai primitiv și mai monden. Vorba lui Pirgu: „cu astea (cu lecturile), te usuci”. Că veni vorba de Craii de Curtea-Veche, ei se refugiază în secolul al XVIII-lea ignorând operele dintr-al XIX-lea. Odată cu Revoluția franceză, epoca la
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
vorzulegen. Heilungs-Mittel, und wovon solche ohne Verkürtzung des Aerarii zu beheben. Um die stockende Revenüen deren Kloster, welche auf vorbesagte Art zersplittert, oder sonst abseitig verwendet worden, flüssig und dem Staat anwendbar zu machen, wäre vorzüglich erforderlich: A. Die Einkünften ins allgemeine, dann die Empfangund Verwendungs-Ausweise insbesondere, samt denen Documenten der Ordnung nach zu untersuchen. B. Ein Consistorium zu errichten, worinnen der Bischoff von Radauz nebst einem Vorsteher derer Klöster den Vorsitz, und zwey Allerhöchsten Orts zu bestimmende weltliche Räthe die
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
welche dem natürlichen Recht und dem Gefühle der Menschlichkheit zuwider sind. Nationen, die immer mit den Elementen und der Gefahr zu kämpfen haben, müssen ja wohl hart und rauh werden. Ein Gesetz zu Karthago befahl, alle nach Sardinien handelnden Ausländer ins Meer zu werfen. Der Handel der Spanier im südlichen Amerika, und der Gewürzhandel der Holländer in Ostindien wird mit einer ähnlichen Eifersucht geführt. In dem Krieg vom J<ahr> 1740 zwischen Spanien und England verurtheilten erstere alle diejenigen, welche englische
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
zu tragen. Von dieser ernsthaften Natur sind sie. Moldau mit Inbegriff der Walachei nach ihrer Lage mannigfaltigen Verhältnissen, die bald an dem gehörigen Orte spezifiziert werden, verspricht den k. k. Erbländern Sicherheit vor feindlichen Angriffen, und Gründung der Macht. C. Ins Unendliche wächst, steigt das Interessante dieser Lage, wenn man nebst bei erwägt, daß die politische Existenz des türkischen Reiches schon prekär ist, daß die Tore von dem vielbedeutenden Konstantinopel schon in fremden Händen sind. Ohne Grundsätze der Erhaltung, ohne Marine
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
der Friede zu Kainardschi geschlossen, so ließ Katharina an der neuen Grenze Cherson bauen, welches zugleich zu einer Festung, und zu einer Stappelstadt dient. Und kaum ist die Krimm in Besitz genommen worden, so erschienen russische Werke, wovon einige auch ins Deutsche übersetzt sind, über die Lage und Beschaffenheit dieser Halbinsel; nebstbei ließ man von Seiten der Regierung durch den Druck aufmunternde große Begünstigungen denjenigen Kolonien, die sich dort niederlassen würden, verheißen und gewähren, und zugleich über die Natur des dortigen
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
stellt kein Punkt, kein Jota, das nicht schon entweder beglaubiget oder allgemein bekannt ist. Nur das sub Litt<era> A angeführte Verzeichniss ist hier beigelegt. b. vortheilhafte Dekret ertheilt. Wenn es ihm die Modestie, welche hier mit der nützlichen Wahrheit ins Gedräng und Kollision kommt, nicht verböte, müsste er zum Wohl, wenigstens zum künftigen Wohl des allerhöchsten Dienstes und Landes gestehen, dass diese vorläufigen Einrichtungen die einzigen waren, welche dem Lande angemessen, ja angenehm, und dem Dienste vortheilhaft ware, und welche
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
zur Ursache seine Anstrengung. Voreilig war die Zumuthung, aber noch voreiliger das Benehme; und so war er am 16. März gedachten Jahrs mit einmal den weiteren willkührlichen Voraussetzungen und fürchterlichen Folge der verschiedenen Krankenhäuser übergeben. Graf Odonel kamm zu ihm ins Haus, nahm ihm, und führte ihm wider alle Protestazionen und (...)3 regeln dahin. So trat man der Personalfreiheit und alle Rechten zu nahe; so warf man sich zum ungebetenen Vormunde auf; so war sein Schicksal von allen Seiten grausam und
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
aufenden> J<ahr> die Verhältnisse zwischen der Sache und dem Herrn Referenten, und dass der nähmliche Herr Referent die Quelle seines so grossen Unglückes war, und stellte de Recht und Menschen traurig unterdrückenden Kontrast zwischen den Tathsache und dem Votum ins Licht, und bat fussfälligst: dass Euere Majestät auf der Lage der auffallenden Thatsachen allergnädigst selbst zu entscheiden, oder von eine andern Referenten sich darüber Vertrag allermildest erstatten zu lassen geruhen. Es geschah, Eure Majestät vernichteten diesen Akt der Willkür der
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
ihn drückende Angabe, die unter dem Namen Gostina und Desetina bekannt ist, und 5 bis 6 1/2 kr. per ein Stück beträgt, entrichten. Er muss nebstbei für sich und seine Wirthschaftsleute die Kriegssteur abführen. In des Übel reproduzirt sich ins Unendliche, dieses ist das allgemeine Loos menschlicher Dinge, aber bei dem Unterzeichneten ist es als ob das Schicksal wetteiferte, je trotzt loser seine Lage ist, je gewiesser sein Ruin ist, desto mehr Übel, Unrecht, und Drangsalen über ihn aufzutürmen, wie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
Mica țară ilustra marele tablou al nesfârșitei confuzii și mizerii al unui întreg imperiu. Sub această administrație, care, în treacăt fie spus, a cunoscut mai multe comisii de anchetă, au plecat în decurs de doar câteva luni 7.000 de inși spre Moldova, iar aceasta din urmă, cu un ochi mereu ațintit către situația din Bucovina, ochi ce dăinuiește și sub domnia Maiestății Voastre, a găsit aici toate impresiile respingătoare ce încărcaseră sufletele oamenilor. Acestea au fost cauzele și urmările. Experiența
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]