5,486 matches
-
mare a noastră, acum și în veacul vecilor. Amin". Asta era invariabila frază care marca finalul spectacolului. I se dusese vestea bunicului, prin tot satul. Am auzit că inventezi tot felul de rugăciuni, de parcă te-ai crede sfânt, că-i poruncești lui Dumnezeu, că te tragi de bârnețe cu Atotputernicul, îl dojenea, chiar și în public, uneori, preotul. E Dumnezeul meu, replica bunicul. Să-L lăsăm pe El să mă judece, să mă pedepsească sau să mă premieze... Știi, Z, atunci când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
în Tine este, Doamne, Atotputernicule, speranța cea mare a noastră, acum și în veacul vecilor. Amin". Dumnezeu nu i-a îndeplinit această rugă; ne-a împrăștiat în toate zările lumii... Dac-ar mai trăi, bunicul nu i-ar mai putea porunci prea multe lui Dumnezeu, nu l-ar mai putea ruga decât invocând niște abstracții: sănătate, noroc, bucurie, fericire... Astăzi n-ar mai avea niciun farmec rugăciunile bunicului; acestea ar semăna leit cu rugăciunile oricărui credincios din lume și sunt înclinată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
cu Diogene. Pe când era într-o călătorie pe mare, înțeleptul a fost prins de pirați și dus în Creta, unde fu scos la vânzare. Când l-a întrebat crainicul licitației ce se pricepe să facă, el a răspuns: "Știu să poruncesc!" Ființă cu simțul umorului, crainicul ar fi întrebat: Cumpără cineva un stăpân?" Cam așa am pățit și eu. Voi bate la porțile mănăstirilor și voi întreba: Aveți cumva nevoie de un reformator?" Dar eu nu sunt Diogene, omul despre care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
4. A Lui este înțelepciunea, și atotputernicia: cine I s-ar putea împotrivi fără să fie pedepsit? 5. El mută deodată munții, și-i răstoarnă în mînia Să. 6. Zguduie pămîntul din temelia lui, de i se clatină stîlpii. 7. Poruncește soarelui, și soarele nu mai răsare și ține stelele sub pecetea Lui. 8. Numai El întinde cerurile și umblă pe înălțimile mării. 9. El a făcut Ursul mare, luceafărul de seară și Ralițele, și stelele din ținuturile de miază-zi. 10
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85105_a_85892]
-
frigul, din vînturile de la miază-noapte. 10. Dumnezeu, prin suflarea Lui, face gheața, și micșorează locul apelor mari. 11. Încarcă norii cu aburi, și-i risipește scînteietori; 12. mișcarea lor se îndreaptă după planurile Lui, pentru împlinirea a tot ce le poruncește El pe fața pămîntului locuit. 13. Îi face să pară ca o nuia cu care lovește pămîntul, sau ca un semn al dragostei Lui. 14. Iov, ia aminte la aceste lucruri! Privește liniștit minunile lui Dumnezeu! 15. Știi cum cîrmuiește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85105_a_85892]
-
10. cînd i-am pus hotar, și cînd i-am pus zăvoare și porți; 11. cînd am zis: "Pînă aici să vii, să nu treci mai departe; aici să ți se oprească mîndria valurilor tale?" 12. De cînd ești, ai poruncit tu dimineții? Ai arătat zorilor locul lor, 13. ca să apuce capetele pămîntului și să scuture pe cei răi de pe el? 14. Ca pămîntul să se schimbe, ca lutul pe care se pune o pecete și toate lucrurile să se arate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85105_a_85892]
-
pecetluiri pe fețile și chipurile” poslușnicilor și care cine știe prin ce împrejurări a ajuns monah. ― Să nu crezi, părinte, că nu s-a nevoit să învețe “alfabetul” celor mănăstirești. Da’ una-i să fii mare vistiernic și să dai porunci și alta-i să fii prea plecat și smerit. Ascultă-l numai ce spune: ― Ia să auzim cum vorbește marele vistiernic devenit monah peste noapte. ― Fiindcă cele călugărești nu-i erau chiar la îndemână, o ia pe departe. Apoi, când
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
Aron voievod, au găsit și mănăstirea cu locuitorii și în mai bună stare, și lucrurile sporite și toate bine gospodărite și rânduite. Pentru aceea hotărâm de acum înainte, după părerea de obște, statornica rămânere acolo a grecilor, iar moldovenilor am poruncit să li se dea 60 de fălci de vie și mănăstirea Zotei de la Hlincea, ca să se liniștească. Iar cine ar îndrăzni să-i gonească pe acești greci din mănăstirea lui Aron voievod, aducând în ea moldoveni, unul ca acela să
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
precuviosul arhimandrit chir Dometiian și i s-au dat mănăstire aceasta pe a sa purtare de grije... Pentru aceea poroncim domnie me voao, tuturor poslușnicilor i robilor mănăstirii Aron Vodă, toți să dați ascultare numitului egumenu la cele ce va porunci”... Când am terminat de citit hotărârea lui vodă, bătrânul a zâmbit, clătinând din cap, ca și cum ar fi spus: “Măi-măi! Mare ți-i minunea Ta, Doamne”. Apoi, revenind din mreaja gândurilor, a hotărât: ― Hai să vedem ce se mai întâmplă cu
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
doamnei lui Aron voievod, au găsit și mănăstirea (Aron Vodă) cu locuitorii și în mai bună stare, și lucrurile sporite și toate bine gospodărite și rânduite. Pentru aceasta hotărâm de acum înainte,... statornica rămânere acolo a grecilor, iar moldovenilor am poruncit să li se dea 60 de fălci de vie și mănăstirea Zotei de la Hlincea, ca să se liniștească”. ― Ei! Doar după un an de zile, adică la 18 mai 1627, egumenul Theodosie din mănăstirea Hlincea scrie negru pe alb: “Mărturisescu, cu
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
a arătat foarte darnic, părinte. ― Am mai putea spune și altele despre Dealul Păunului și despre vodă. Ia încearcă să le înșiri, dragule. ― Întâi, că dealul Păunului era sursa de piatră pentru tot Iașul. Apoi, voievodul Ioan Teodor Calimah a poruncit ca orice cărăuș, la coborâre, să lase o piatră de fiecare coș, care s-a folosit la zidirea bisericii Pogorârea Sfântului Duh de pe actuala stradă Plopii fără soț. O noutate pe care abia acum o aflăm este faptul că acolo
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
și egumenu aceștii mănăstiri să să ferească a nu primi sau a numi bucate streine cu chip de vicleșug pe numele mănăstirii, căci atunce nu numa că va plăti îndoit după hotărâre ponturilor, ce să va și pedepsi. Pentru care poruncim... slujbașilor ce veț(i) fi cu aceste slujbe: desetena, goștina și vădrărit(ul), cu toții să aveți a urma întocma după cum mai sus s-au arătat”. ― Tare mi se pare că grecii egumeni ai mănăstirilor au făcut afaceri serioase, băgând moșii
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
carte... călugărilor... ca să fie tari... să apere casele și viile și toate averile, ce vor fi rămas din datoriile ce sânt a se plăti”. ― Dacă nu știai, vei afla acum de la “Io Semeon Moghila voievod”, care în 1606 octombrie 30 poruncește slugilor domnești, șoltuzului și pârgarilor din Iași să nu ia nici un fel de dări de la chervăsăria mănăstirii Sfântul Sava. ― Cu alte cuvinte, această mănăstire avea și o chervăsărie (vamă)! Asta zic și eu procopsală, părinte. ― Din actul de întărire al
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
Sinai aveau dughene lângă mănăstirea Sfântul Sava din Iași! Ce mai? Ce ți-i Sinaiul, ce ți-i Iașul?... Să vezi, fiule, până unde mergea grija domniei față de mănăstirea Sfântul Sava. Iată că la 27 august 1608, Costantin Moghila voievod poruncește slugilor care strângeau dările să lase în pace de podvoade și alte dări mărunte pe Ion din satul Hlincea, fiindcă acesta este grădinarul mănăstirii Sfântul Sava. ― În 1608 la 23 septembrie, tot Costantin Moghila voievod, împuternicește pe egumenul și pe
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
Evlia Celebi arată: “Nu-i chip s-o descrii cu limba sau cu pana. Fiind construită de curând, pietrele de marmoră poleită strălucesc și scânteie de parcă ar fi frunzele de pe un pergament iluminat”. ― Rogu-te să-mi citești ce a poruncit “Io Ioan Nicolae (Mavrocordat) voievod” la 11 ianuarie 1745. ― Este destul de încurcată această poruncă, părinte, dar interesantă. Iat-o: “Dat-am cartea domnii meli rugătoriului nostru Iezechiil egumenul de la... mănăstire Trieh Sfetitelor de aici din Iași, carele, arătându-ne testament
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
lucrurilor pe nume. Și fiindcă veni vorba de hodină, hai să ne vedem fiecare de ale lui, până mâine, la ora potrivită. Mănâncă și tu ceva mai mult, că în ultima vreme te-ai cam tras la față. Am să poruncesc fetelor să te hrănească mai bine. Poftă bună și somn ușor, fiule. ― Mulțumesc, părinte. Aceleași urări fac și eu sfinției tale. Odată cu ultimul cuvânt, mă aflam deja cu mâna pe clanța ușii... “Dacă ar ști bătrânul care-i pricina adevărată
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
Cred că acesta este cuvântul potrivit pentru ceea ce facem noi. Deznodăm firul celor scrise de dieci, fir care uneori este foarte încâlcit. ― Nu sunt vinovați diecii, fiule. Ne aducem aminte cum uneori am găsit scris la sfârșitul documentului: vodă a poruncit, logofătul a învățat și eu diacul... am scris... ― Sfinția ta are dreptate. ― Nu mi-ai răspuns totuși la întrebare, fiule. ― Nici nu știu ce să spun. Singurul gând care îmi stă în minte e să fim sănătoși, ca să putem termina ce am
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
de ne-au dat mâna”... Păi, cum să nu-i dea mâna patrierșiei sale? “fiind și Sfântul Mormânt în multe valuri și datorii”. Cui și ce datora Sfântul Mormânt? Așa că: “Întru aceea am poroncit egumenilor de la mănăstiri”... Da’ cine să poruncească, dacă nu patrierșia ta? “Carele sint supt ascultarea Sfântului Mormânt”... Nu știu care mănăstire nu era sub această ascultare. “Ca să caute vro moșie, de care nici mănăstirile nu prea au folos și agiutori de la dânsele, ca să dea dumilorsale pentru acești bani”. Vorba
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
a fi oprit înstrăinarea unor importante documente și valori artistice întrucât mănăstirile dețineau încă o mulțime de obiecte de mare valoare (icoane, manuscrise și tipărituri miniate, legate în aur și argint, împodobite cu pietre nestemate, etc.) Alexandru Ioan Cuza a poruncit să fie controlate gestiunile mănăstirilor, cu care prilej ieșiră la iveală nereguli uimitoare în evidența fondurilor, arendări de moșii pe preț de nimic, un șir nesfârșit de abuzuri, pentru care nu puțini egumeni fură destituiți și trimiși chiar în fața tribunalelor
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
pentru plecare. După puțină vreme, au apărut Zâna și Sevastița. Amândouă pregătite de drum. ― Bună dimineața, dragule. ― Te sărut, scumpa mea - a fost răspunsul meu, pecetluit cu o sărutare. ― Hai să plecăm, că, dacă stăm, ne stă norocul, iubire - a “poruncit” Zâna, luându-mă de mână și lipindu-se de mine cu tot trupul. ― Doamne-ajută - a glăsuit Sevastița, pornind înainte. În mână purta o desagă potrivită. Mergeam ținându-ne de mână. Prin ușoarele convulsii ale degetelor Zânei, îi simțeam fiecare impuls
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
adulților se simțeau ofensați de faptul că un puști îndrăznește să se amestece în discuție și, de aceea, Hiro Tavaeárii îi aruncă una dintre acele priviri severe, care îl intimidau atât de mult. Închide gură și fii mai respectuos! îi porunci cu un ton neobișnuit de aspru. Dar e adevărat... Eu... — Liniște!... Vocea tunătoare și faima lui RoonuíRoonuí erau în măsură să impună respect unor oameni mult mai hotărâți că el. Vetéa Pitó îl înghionti pe Tapú, obligându-l să tacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
catamaranului nu mai văzuse așa ceva, nici macar nu mai auziseră vorbindu-se de existența unei asemenea nave și, cu toate că unii dintre ei susținură că trebuie să fi fost vorba de o simplă halucinație sau de o iluzie optică, Miti Matái îi porunci Omului-Memorie să rețină faptul că un vas gigantic, de origine necunoscută, trecuse pe lângă ei la puțin timp după ce pătrunseseră în Al Cincilea Cerc. Neobișnuită întâmplare fu inscripționata a doua zi și pe pielea abdomenului lui Vetéa Pitó, al cărui corp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
de pe buzele lui încă din ziua, îndepărtată deja, cănd o-nfăptuise. — În ziua când bătrânul rege Matuá înțelese că în curând Taaroa avea să-l cheme la el, hotărî că sosise momentul să abdice în favoarea fiului său Pamáu, astfel că porunci să fie trimiși ambasadori la vecinii din Primul Cerc, pentru a invita reprezentanții acestora la ceremonia de proclamare a noului rege, ocazie cu care aveau să reînnoiască legăturile de prietenie dintre popoarele lor, care se aflau în pace de ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
călătorie lungă și dificilă, dar meritase. Totuși, bucuria lor nu dură decât câteva secunde, atât cât îi trebui prințesei Anuanúa ca să se posteze în fața zâmbitorului Miti Matái și să-i ceară direct și fără ocolișuri: După moartea tatălui meu îți poruncesc, ca regina a insulei Bora Bora, să mă duci înapoi pe uscat, alături de soțul meu, regele Octar. Dacă lumea s-ar fi oprit, daca oceanul s-ar fi solidificat, daca soarele ar fi pornit înapoi către est, nici căpitanul Mararei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
fi solidificat, daca soarele ar fi pornit înapoi către est, nici căpitanul Mararei și nici oamenii lui n-ar fi rămas mai uluiți decât au rămas în acel moment. —Ce ai spus? reuși până la urmă să bolborosească Navigatorul-Căpitan. —Ți-am poruncit să mă duci înapoi lângă tatăl fiului meu. Acest copil trebuie să se nască pe insula pe care va fi rege. Se lasă o tăcere lungă și încordata, poate cea mai lungă și, în orice caz, cea mai încordata la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]