51,037 matches
-
de ostensiune Înseamnă a solicita atenția acestuia”<ref id=”113”>Ibid., p. 234 referință </ref>. Aceste două elemente constituie temelia pe care s-a construit teoria pertinenței: 1) recuperarea semnificației unui enunț Înseamnă a citi mintea enunțătorului pentru a identifica intenția lui de comunicare; 2) emițătorul furnizează indici prin interpretarea cărora interpretul să-și dea seama că semnul/semnele produse de emițător sunt intenționat adresate lui, interpretului dovadă incontestabilă că, În teoria pertinenței, contextul este așezat la temelia procesului de interpretare
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
indici prin interpretarea cărora interpretul să-și dea seama că semnul/semnele produse de emițător sunt intenționat adresate lui, interpretului dovadă incontestabilă că, În teoria pertinenței, contextul este așezat la temelia procesului de interpretare. Un enunț este generat de o intenție care este o stare mentală unică și irepetabilă, ce nu poate fi captată decât dacă interpretul este martorul indicilor, unici și irepetabili, produși de emițător, adică dacă el, interpretul, receptează enunțul În contextul producerii lui. Interpretul nu purcede la prelucrarea
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
dacă este sigur că acesta Îi este adresat lui, fapt ce se poate constata doar dacă el, interpretul, se află Într-o relație directă cu indicii care sunt produși. Indicele cel mai complex dintr-un set de indici care vehiculează intenția emițătorului, este fraza rostită (componenta lingvistică a enunțului). Dacă indicii para și non verbali, vehiculează o semnificație, aparent ușor de interpretat, lipsită, de regulă, de ambiguitate, nu același lucru se Întâmplă În cazul frazei. Aceasta este alcătuită la rândul ei
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
acest sens, autorii afirmă: ”teoria pertinenței poate fi considerată ca o Încercare de detaliere a uneia din principalele idei susținute de Grice: aceea că o caracteristică esențială a comunicării umane, atît verbală cît și non verbală, este exprimarea și recunoașterea intențiilor<ref id=”124”>Wilson și Sperber 2003, p. 1: „...an essential feature of most human communication, both verbal and non-verbal, is the expression and recognition of intentions” referință </ref> , 3) interpretarea enunțurilor se realizează prin două metode: decodificare si inferență
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
conceptele acestei teorii putem explica, În detaliu, toate etapele procesului de interpretare a unui enunț, pornind de la receptarea sa și terminând cu reconstruirea mesajului transmis de către locutor. 4.2.2.4. Pentru a comunica optim, locutorul trebuie să-și semnaleze intenția de comunicare Pentru ca un proces de comunicare să se declanșeze, inițiatorul acestuia, emițătorul/locutorul trebuie să producă, să exteriorizeze două tipuri de informație: 1) informația propriu-zisă prin care locutorul informează interlocutorul despre ceva și 2) informația că transmiterea primului tip
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
de informație: 1) informația propriu-zisă prin care locutorul informează interlocutorul despre ceva și 2) informația că transmiterea primului tip de informație către acest anumit destinatar a fost făcută intenționat. În alți termeni, locutorul produce, face evidente interlocutorului, două tipuri de intenții: o intenție informativă și o intenție comunicativă. Acest tip de comunicare, privit din perspectiva comunicatorului, este numit comunicare ostensivă. Emițătorul vrea nu numai ca receptorul să intre În posesia informației de bază pe care el, emițătorul, a transmis-o, ci
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
1) informația propriu-zisă prin care locutorul informează interlocutorul despre ceva și 2) informația că transmiterea primului tip de informație către acest anumit destinatar a fost făcută intenționat. În alți termeni, locutorul produce, face evidente interlocutorului, două tipuri de intenții: o intenție informativă și o intenție comunicativă. Acest tip de comunicare, privit din perspectiva comunicatorului, este numit comunicare ostensivă. Emițătorul vrea nu numai ca receptorul să intre În posesia informației de bază pe care el, emițătorul, a transmis-o, ci dorește, În
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
care locutorul informează interlocutorul despre ceva și 2) informația că transmiterea primului tip de informație către acest anumit destinatar a fost făcută intenționat. În alți termeni, locutorul produce, face evidente interlocutorului, două tipuri de intenții: o intenție informativă și o intenție comunicativă. Acest tip de comunicare, privit din perspectiva comunicatorului, este numit comunicare ostensivă. Emițătorul vrea nu numai ca receptorul să intre În posesia informației de bază pe care el, emițătorul, a transmis-o, ci dorește, În același timp, ca receptorul
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
posesia informației de bază pe care el, emițătorul, a transmis-o, ci dorește, În același timp, ca receptorul să-și dea seama că această informație i-a fost transmisă În mod intenționat lui - și nu altcuiva. În scopul exteriorizării acestor intenții, emițătorul produce două categorii de stimuli adresați receptorului: 1) un enunț verbal ce constituie, de regulă, vehiculul principal al informației și 2) un set de semne para și non verbale care Însoțesc stimulul lingvistic. Acești stimuli de natură diferită nu
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
un enunț verbal ce constituie, de regulă, vehiculul principal al informației și 2) un set de semne para și non verbale care Însoțesc stimulul lingvistic. Acești stimuli de natură diferită nu sînt specializați În vehicularea unui anumit tip de informație/intenție. Ei participă Într-o relație de puternică interdependență la transmiterea ambelor tipuri de informații/intenții. Cu alte cuvinte, un enunț sau un anumit gest, expresie a feței ș.a. pot, in egală măsură, să transmită informația de bază pe care emițătorul
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
de semne para și non verbale care Însoțesc stimulul lingvistic. Acești stimuli de natură diferită nu sînt specializați În vehicularea unui anumit tip de informație/intenție. Ei participă Într-o relație de puternică interdependență la transmiterea ambelor tipuri de informații/intenții. Cu alte cuvinte, un enunț sau un anumit gest, expresie a feței ș.a. pot, in egală măsură, să transmită informația de bază pe care emițătorul o pune la dispoziția receptorului și să atragă atenția acestuia asupra intenției sale de comunicare
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
tipuri de informații/intenții. Cu alte cuvinte, un enunț sau un anumit gest, expresie a feței ș.a. pot, in egală măsură, să transmită informația de bază pe care emițătorul o pune la dispoziția receptorului și să atragă atenția acestuia asupra intenției sale de comunicare. 4.2.2.5. Principiile care stau la baza teoriei pertinenței Privit dintr-o perspectivă mai profundă, inițierea unui act de comunicare Înseamnă de fapt inițierea unui act social, a unui act de interacțiune umană. La originea
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
generate de aceste principii Îi sunt suficiente interpretului pentru a-și orienta propriul demers inferențial spre ceea ce a vrut să spună locutorul. 4.2.2.6. Mediul cognitiv Împărtășit Pornind de la observațiile de mai sus, remarcăm faptul că locutorul, În funcție de intențiile, de preferințele sale, trebuie să producă un set de stimuli care să-l ajute pe interlocutor să obțină efectele cognitive pe care el, locutorul, le dorește. Dacă locutorul este cel care controlează, Într-o anumită măsură, efectele cognitive pe care
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
nu sunt identice. Prin urmare, afirmația că locutorul controlează contextul interlocutorului nu poate fi susținută. El contează doar, pe baza experienței comune anterioare, pe capacitatea interlocutorului de a construi un context cât mai apropiat de al său, pentru a deduce intenția sa de comunicare. Ceea ce poate Însă să facă locutorul - și o face În mod frecvent - este să Încerce manipularea interlocutorului prin setul de ipoteze pe care Îl pune la Îndemâna acestuia prin enunț. Manipularea are la bază așteptările de pertinență ale
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
În poziția receptorului și voi Încerca să identific acțiunile pe care acesta le efectuează pentru a accesa/construi ipoteze optim pertinente apte să-l conducă spre recuperarea mesajului pe care locutorul a dorit să-l transmită. 4.3.1. Receptarea intenției de comunicare a locutorului. Receptarea intenției de comunicare nu se regăsește, explicit, În schema prezentată de Sperber și Wilson. Eu consider că este necesară delimitarea ei ca etapă deoarece, În funcție de identificarea sau nu a unei intenții comunicative, interpretul va continua
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
să identific acțiunile pe care acesta le efectuează pentru a accesa/construi ipoteze optim pertinente apte să-l conducă spre recuperarea mesajului pe care locutorul a dorit să-l transmită. 4.3.1. Receptarea intenției de comunicare a locutorului. Receptarea intenției de comunicare nu se regăsește, explicit, În schema prezentată de Sperber și Wilson. Eu consider că este necesară delimitarea ei ca etapă deoarece, În funcție de identificarea sau nu a unei intenții comunicative, interpretul va continua sau nu demersul interpretativ al enunțului
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
4.3.1. Receptarea intenției de comunicare a locutorului. Receptarea intenției de comunicare nu se regăsește, explicit, În schema prezentată de Sperber și Wilson. Eu consider că este necesară delimitarea ei ca etapă deoarece, În funcție de identificarea sau nu a unei intenții comunicative, interpretul va continua sau nu demersul interpretativ al enunțului În cauză. Un alt fapt care o singularizează, În conversația față-În-față, În special, este acela, că În această fază incipientă, un rol foarte important este jucat de semnele non verbale
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
conversația față-În-față, În special, este acela, că În această fază incipientă, un rol foarte important este jucat de semnele non verbale, a căror semnificație contribuie În mod esențial la identificarea naturii ostensive a actului de comunicare declanșat de către locutor. Receptarea intenției de comunicare se realizează prin selectarea celui mai pertinent stimul produs În mediul fizic imediat perceptibil al interlocutorului. Ceea ce ne interesează În această primă etapă a actului de comunicare este cum reușește interpretul (fiecare din cei doi actanți este la
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
dat, Îi percepe (procesul de percepție fiind involuntar) există anumiți stimuli care, nu numai că Îi sunt adresați lui intenționat de către cineva, dar Îl și interesează, Într-un fel sau altul; altfel spus, sunt optim pertinenți. 4.3.1.1. Intenția de comunicare este explicită 326: Startule, sunt 326, aprobați pornirea. Startul: 326, aprob pornirea, Situația cea mai simplă este aceea În care enunțul conține În expresia sa lingvistică un semn, sau mai multe, care au ca referent interlocutorul direct. Prezența
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
În timp ce efortul de procesare trebuie să fie minim. Convorbirea are loc În timp real, iar timpul, În aviație, este capital. Receptorul/interpretul nu are voie să irosească timpul În aceste etape intermediare ale procesului de interpretare. El trebuie să afle intenția informativă a interlocutorului (mesajul) său În cel mai scurt timp posibil. Necesitatea pertinenței maxime este demonstrată de existența limbajului specializat care se utilizează pe timpul activității de zbor. Startul realizează cu ușurință că acest enunț eliptic Îi este adresat printr-un
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
ipoteză Eu sunt Startul Concluzia, certă, maxim pertinentă În context, rezultată din procesarea acestor ipoteze, este evidentă: enunțul Îi este adresat lui, Startului. Un asemenea enunț, produs Într-o asemenea situație de comunicare, nu mai necesită continuarea procesului interpretativ. Identificarea intenției comunicative Înseamnă și recuperarea intenției informative a locutorului. Mesajul este direct, transparent conținut În semnificația lingvistică. Decodarea enunțului pentru a afla adresantul este suficientă și pentru recuperarea mesajului. Particularitățile situației reale În care are loc comunicarea elimină eventualitatea unui mesaj
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
certă, maxim pertinentă În context, rezultată din procesarea acestor ipoteze, este evidentă: enunțul Îi este adresat lui, Startului. Un asemenea enunț, produs Într-o asemenea situație de comunicare, nu mai necesită continuarea procesului interpretativ. Identificarea intenției comunicative Înseamnă și recuperarea intenției informative a locutorului. Mesajul este direct, transparent conținut În semnificația lingvistică. Decodarea enunțului pentru a afla adresantul este suficientă și pentru recuperarea mesajului. Particularitățile situației reale În care are loc comunicarea elimină eventualitatea unui mesaj implicit, ascuns care să aibă
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
găsi pertinent, din simplul motiv că semnificația lingvistică a acestuia intră În contradicție cu o ipoteză foarte puternică pe care fiecare din cei menționați o poate accesa Eu nu am atribuțiunea de a aproba pornirea motorului 4.3.1.2. Intenția de comunicare este implicită Cazul cel mai des Întâlnit este cel În care intenția de comunicare nu este indicată prin semne lingvistice. Situația este frecventă În comunicarea contextualizată, În care ipotezele rezultate din mediul fizic imediat perceptibil joacă un rol
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
o ipoteză foarte puternică pe care fiecare din cei menționați o poate accesa Eu nu am atribuțiunea de a aproba pornirea motorului 4.3.1.2. Intenția de comunicare este implicită Cazul cel mai des Întâlnit este cel În care intenția de comunicare nu este indicată prin semne lingvistice. Situația este frecventă În comunicarea contextualizată, În care ipotezele rezultate din mediul fizic imediat perceptibil joacă un rol determinant - În convorbirea față-Înfață, semnele non verbale sunt cele care vehiculează, cu precădere, informația
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
comunicare. El nu poate, numai pe această bază, să-și dea seama dacă enunțul i-a fost adresat lui, intenționat. Din acest motiv, interpretul trebuie să ia În considerare alți stimuli produși de către locutor pentru a atrage atenția interlocutorului asupra intenției sale de comunicare. Aceștia sunt de natură non verbală și, mulți dintre ei, Însoțesc cu necesitate enunțul lingvistic. Ei sunt elemente componente a ceea ce constituie contextul/mediul fizic perceptibil al producerii enunțului. Cel puțin două asemenea semne non verbale poate
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]