51,037 matches
-
mai devreme sau mai târziu descoperit, și fiindcă esența creației fiind sentimentul puterii personale, plagiatul e o mințire În sine. Cu toate acestea, furtul literar se practică des și uneori cu o astfel de naivitate, Încât se vede limpede că intenția „autorului” a fost de a mistifica pe cineva (Călinescu, 1973, p. 276). Dacă În literatura beletristică sau științifică plagiatul este destul de răspândit, În presă, plagiatul este mai rar. Se cunosc puține cazuri În care o instituție mass-media să revendice dreptul
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
ale bibliotecilor, ele nu au putut fi descoperite. Sau poate că fuseseră sesizate În ziarele deja tipărite, care ulterior s-au retras de pe piață. CELE DOUĂ IMAGINI DIN PAUL TRANSFER: „POVESTEA MĂGARULUI” ȘI „TU, NICHITA” + LEGENDELE 3. Erori de tipar cu intenții stilistico-satirice Erorile de tipar au fost utilizate dintotdeauna și ca un mijloc de satirizare a adversarului, a oamenilor politici În general. În capitolul consacrat corecturii din cartea citată deja a lui I. Funeriu relevă mai multe situații comice care vizau
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
altă sursă a relațiilor conflictuale Există, după D. Shapiro (1998), trei categorii principale de violență: • violența fizică: se manifestă atunci când cineva "face uz de forța fizică pentru a răni pe altcineva; acest tip de violență se manifestă, de regulă, cu intenție" (p. 131); • violența psihică: există atunci când "cineva dăunează imaginii de sine a altcuiva" (ibidem) (de exemplu: situația în care un părinte îi spune întruna copilului său că e prost și neîndemântic); • violența instituțională: se manifestă atunci când "o instituție neagă unora
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
celălalt răspunzător de alterarea comunicării/relației. Neînțelegerea poate lua următoarele forme: atribuirea unui alt sens pentru un cuvânt cheie, delasarea accentului pe un alt cuvânt sau grup de cuvinte (decât cel intenționat), pierderea contextului semnificativ neînțelegerea ideii generale și a intenției emițătorului, deducerea unei semnificații pe care emițătorul nu a avut-o în vedere, umplerea arbitrară a unei lacune a mesajului. • tensiunea. Este un conflict similar disconfortului, dar mult mai intens. Avem de-a face, în principiu, cu o atitudine fixă
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
pot modifica (și modifică în cele mai frecvente împrejurări) starea conflictuală inițială, complică situația, aducând noi pretexte pentru acțiunile următoare. În acest stadiu al relațiilor conflictuale "părțile intră în conflict cu unele imagini ipotetice, apriorice ale propriilor interese, ale posibilităților, intențiilor și valorilor celeilalte părți și cu anumite aprecieri ipotetice ale mediului. În cursul acțiunilor conflictuale, părțile se confruntă cu realitatea, care corectează imaginile inițiale apriorice", notează I. Oglev și Vl. Russev (2005, p. 101). Această corecție duce la o înțelegere
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
să ajungem în centrul atenției prin diferite modalități. Din acest mod de a analiza fenomenele reiese că: • persoanele cu centrări diferite se pot enerva reciproc; • când ele au aceleași priorități, interacționează bine și foarte bine; • comportamentele devin mai autoritare când intenția de rezolvare a sarcinii întâmpină dificultăți/piedici; • comportamentele devin mai perfecționiste atunci când este zădărnicită/amenințată intenția de bună îndeplinire a sarcinilor; • comportamentele devin mai insistente în a căuta aprobarea atunci când intenția de bună înțelegere este amenințată/zădărnicită. În urma unei cercetări
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
că: • persoanele cu centrări diferite se pot enerva reciproc; • când ele au aceleași priorități, interacționează bine și foarte bine; • comportamentele devin mai autoritare când intenția de rezolvare a sarcinii întâmpină dificultăți/piedici; • comportamentele devin mai perfecționiste atunci când este zădărnicită/amenințată intenția de bună îndeplinire a sarcinilor; • comportamentele devin mai insistente în a căuta aprobarea atunci când intenția de bună înțelegere este amenințată/zădărnicită. În urma unei cercetări empirice desfășurate timp de zece ani, R. Brinkman și R. Kirschner (apud Stoica-Constantin, 2004) au identificat
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
bine și foarte bine; • comportamentele devin mai autoritare când intenția de rezolvare a sarcinii întâmpină dificultăți/piedici; • comportamentele devin mai perfecționiste atunci când este zădărnicită/amenințată intenția de bună îndeplinire a sarcinilor; • comportamentele devin mai insistente în a căuta aprobarea atunci când intenția de bună înțelegere este amenințată/zădărnicită. În urma unei cercetări empirice desfășurate timp de zece ani, R. Brinkman și R. Kirschner (apud Stoica-Constantin, 2004) au identificat următoarele comportamente dificile (făcând, totodată, și o serie de sugestii referitoare la evitarea relațiilor conflictuale
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
Tancul. Se referă la acea categorie de oameni pusă mereu pe confruntare, care găsește mereu pe cineva vinovat. El este mereu furios, nerăbdător și agresiv, are un temperament coleric, nestăpânit. Centrată pe sarcină, această categorie de oameni își simte amenințată intenția de îndeplinire a acesteia. Este puternic asertivă, explozivă, dominatoare. Ne atacă direct, țintit, dacă ne vede ca pe un obstacol în calea lor. Cu toate acestea, pare a nu fi nimic personal, ei vizând doar îndeplinirea rapidă și eficientă a
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
aceste particularități, nu sunt recomandabile: • tendința de a ataca, chiar agresiv; de a le răspunde la fel; • tendința de a ne autojustifica, de a da explicații; • retragerea totală, clasarea, abandonul. În același timp, autorii recomandă: • a avea ca obiectiv central intenția de a câștiga respectul; • a ne menține pe poziție, de a nu da înapoi; • a întrerupe atacul, rostindu-le numele până se opresc; • a nu accepta să vorbim cu ei în aceste condiții, ci doar dacă se calmează și-și
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
de ridicol sau de umilință publică. Perfizii atacă atunci când îi supără turnura evenimentelor; când acțiunile celorlalți interferează cu propriile lor planuri sau doar pentru a brava, pentru a fi în atenția celorlalți. Ei sunt centrați pe sarcină (și văd amenințată intenția de îndeplinire a sarcinii) sau pe relație, dorind să atragă atenția celorlalți, să fie admirați de cei din anturaj ("perfizii prietenoși"). Față de acești oameni sunt nerecomandabile: • retragerea, a atitudine defensivă; • sentimentul de jenă, de revoltă sau de umilință, care ne
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
abordării. Acestă categorie de oameni cred că a greși înseamnă a suferi o umilință. Ei mai cred că destinul și datoria lor sunt acelea de a domina, manipula și controla. Fiind centrați pe sarcină, "atoateștiutorii" se simt adeseori amenințați în intenția lor de a se achita de ea. Puternic asertivi, competenți și informați, ei au tendința de a monopoliza și de a controla lucrurile și oamenii. De aceea, sunt nerecomandabile: • tendința de a riposta, contestându-i autoritatea sau competența în domeniu
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
a greși este omenește, că fiecare decizie are părți bune și părți rele; • să analizăm împreună opțiunile și să îi încurajăm să ia decizii. Grenada. Cei din categoria "grenade" sunt centrați pe relație. Ei devin agresivi atunci când le sunt amenințate intențiile de a obține admirația și atenția celorlalți. Explozivi, violenți chiar, oamenii-"grenadă" au impresia că nimănui nu le pasă de ei, că nu sunt apreciați la adevărata lor valoare. Spre deosebire de persoanele-"tanc", atacul lor este direcționat, adresat tuturor celor prezenți
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
ne menținem flexibili. O parte a sarcinii (negocierii) constă în a șterge deosebirea dintre așteptările partenerului și cerințele noastre sau dintre așteptările noastre și cerințele partenerului; • să fim flexibili; • să nu ne abatem de la scop, ci de la mijloace. Să menținem intenția sau dorința noastră cu bătaie lungă, în schimb să fim elastici în privința modalității de a ne atinge scopurile 19. Etapele negocierii sunt: pregătirea negocierii, desfășurarea negocierii, încheierea negocierii. Pregătirea negocierii. Este momentul în care ne asigurăm că celălalt are voința
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
are următoarele caracteristici/efecte: • sensibilitatea participanților în perceperea similarităților tinde să scadă, în timp ce sensibilitatea diferențelor dintre ei tinde să crească semnificativ; • acțiunile neutre sau chiar bine intenționate ale celorlalți (ale celuilalt) sunt percepute în mod eronat. Lor li se atribuie intenții negative, dubioase; • orientează atenția participanților către interesele personale, în detrimentul intereselor celuilalt/celorlalți; • încă de la începutul interacțiunilor, erorile percepției sociale au un rol important în alegerea strategiilor comportamentale, tinzând ulterior să se amplifice, să se consolideze; • prin încurajarea și amplificarea acestor
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
nu maxime) doar prin cooperare și permit, de asemenea, posibilitatea ca un jucător să-l exploateze pe celălalt. Totodată, ele permit ca niciun jucător să nu coopereze. Când jocul este repetat apar proprietăți noi. Deși jucătorii nu-și pot comunica intențiile privind mutarea din momentul dat, istoria deciziilor anterioare devine un factor de anticipare a intențiilor celuilalt jucător. "Ceea ce permite apariția cooperării susține Robert Axelrod este faptul că jucătorii se pot întâlni din nou. Această posibilitate înseamnă că variantele alese astăzi
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
exploateze pe celălalt. Totodată, ele permit ca niciun jucător să nu coopereze. Când jocul este repetat apar proprietăți noi. Deși jucătorii nu-și pot comunica intențiile privind mutarea din momentul dat, istoria deciziilor anterioare devine un factor de anticipare a intențiilor celuilalt jucător. "Ceea ce permite apariția cooperării susține Robert Axelrod este faptul că jucătorii se pot întâlni din nou. Această posibilitate înseamnă că variantele alese astăzi nu numai că determină rezultatul acestei mutări, dar pot influența, de asemenea, mutările viitoare ale
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
să-l identifice cu pacifistul, individul a cărei principală trăsătură este aceea că respinge violența ca mijloc de rezolvare a conflictelor". Pacifistul "nu-și folosește niciodată capacitatea de a-l pedepsi și constrânge pe celălalt. Dimpotrivă, el își declară bunele intenții, sau chiar se dezarmează, adică renunță la mijlocul de a exercita presiuni de care dispunea". În situațiile de cooperare necondiționată, majoritatea subiecților profită de comportamentul conciliant al celui înzestrat cu putere, joacă în manieră competitivă și reușește să câștige. Prin urmare
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
agresat, umilit, neglijat, respins în primii săi ani de viață are toate șansele să dezvolte o puternică schemă de inadaptare: neîncrederea. El va avea tendința să presupună că oamenii nu sunt și nu pot fi de încredere, că nu au intenția de a-i satisface dorințele și se va grăbi să interpreteze acțiunile lor neutre sau chiar pozitive ca pe niște amenințări sau ca pe o dovadă a faptului că presupunerea sa inițială a fost corectă. În copilărie, acest comportament ar
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
emoționale prin care putem să trecem (știut fiind faptul că starea emoțională în care ne aflăm influențează mai mult sau mai puțin evident relațiile noastre cu ceilalți). Astfel, neurochirurgul Benjamin Libet a constatat că după ce un individ devine conștient de intenția de a se mișca, mai există un sfert de secundă înainte de mișcarea propriu-zisă. Acest interval este crucial: este momentul în care dispunem de puterea de a ne urma impulsul sau de a ne opune. Există un sfert de secundă în
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
nu îi reproșa fapta comisă și a continua relația cu el/ea, iar ofensa nu mai constituie o barieră în relația noastră (Chapman, Thomas, 2008). Iertarea ne permite să comunicăm din nou și să ne ascultăm din nou reciproc cu intenția de a ne înțelege și de a coopera; ea deschide potențialul muncii în echipă (idem, p. 262). În felul acesta, relația interpersonală poate continua să se reînnoiască, să se dezvolte. "Fără iertare scriu G. Chapman și J. Thomas (2008) -, relațiile
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
a treia persoană decât de însuși partenerul" (2008, p. 69). În marea majoritate a cazurilor, el are un comportament asemănător celor al toxicomanilor: bulversare, echivoc, neputința de a se desprinde etc. (idem). De obicei, prietenoși, cumsecade și plini de bune intenții, geloșii își îngustează viața, preocupările, pierd din claritatea și din coerența gândurilor, a atitudinilor, a reacțiilor, iar "acest suiș și coborâș al curbelor sentimentelor lor îi împing într-o profundă amărăciune, dezamăgire, nefericire și disperare" (idem). În gelozie, se amestecă
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
exigentă și nedreaptă (Lelord, André, 2003). Pe fondul acestui context mental, se manifestă simptomele specifice depresiei: apatia (lipsa interesului pentru viață), probleme cu somnul, probleme cu centrarea pe și cu îndeplinirea sarcinilor, pierderea apetitului, letargie și sentimente de disperare, anxietate, intenții suicidare (Wilks, 2003). Pe scurt, simțământul fundamental ce caracterizează depresia îl reprezintă pierderea puterii (înțeleasă nu atât ca forță fizică, ci mai ales ca energie și capabilitate). Așadar, este important să nu lăsăm tristețea să se prelungească, să ne domine
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
la concluzia că, în general, oamenii evaluează foarte prost trebuințele unei persoane care suferă. În mod frecvent subestimăm mult "durata perioadei de redresare necesară pentru a trece peste un eveniment negativ important" (2008, p. 240). Chiar dacă avem cele mai bune intenții, nu știm ce să facem în raport cu o persoană lovită de soartă, când este evidentă starea de vulnerabilitate umană. Pare însă că ceva ne răscolește. "Imaginea nenorocirii celuilalt pune grav în pericol sentimentul de invulnerabilitate pe care fiecare dintre noi îl
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
b. să găsim puncte comune. Asemănările dintre persoane, oricât de nesemnificative ar părea, duc la o mai mare apreciere și acceptare; c. să creăm o atmosferă de relaxare, de încredere, de sinceritate; d. să căutăm (să încercăm să identificăm) posibilele intenții pozitive din spatele comportamentelor și a atitudinilor celorlalți, să vedem latura pozitivă a relațiilor noastre cu ei. Toate acestea sunt valabile câtă vreme dorim să menținem relațiile cu persoanele în cauză. 15 În lucrarea sa Relațiile interpersonale, Șt. Boncu (2005) menționează
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]