1,349 matches
-
afectat. Era o fațetă a personalității lui legată strict de afaceri. Câteodată se apuca să ne demonstreze cât de priceput e la mânuirea unui lasou sau cânta: „Iată suntem la Wenice, Unde dar parcăm mașina?“ Buza lui de sus o încăleca pe cea de jos și arăta posomorât și plin de răbdare. Era un tip lunecos, rece, ca mulți alții care trebuie să presteze și totuși să-și păstreze un colțișor numai al lor - ca un șef de sală sau de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
în gură când l-au apucat pandaliile. Huliganii lui Mutchnik l-au lăsat lat în șanț. Asta s-a întâmplat. Presupun că știi că era înnebunit să facă bani mulți repede? Da, voia să se însoare. Da, voia să o încalece pe fata lu Joe Flexner, care l-a scos din minți. Dar nu mai are șanse. Dar, de ce nu? Doar sunt logodiți. Începe să-mi fie milă de frate-tău, deși nu s-a purtat înțelept, și dacă am aruncat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
următoarea. Ei bine, bietul Bizcocho mi-a spart capul, dar și el își rupsese un picior și Thea l-a împușcat. Inconștient fiind, n-am auzit împușcătura. Ea și Jacinto m-au ridicat cu greu pe calul ei. Băiatul a încălecat alături de mine și m-a ținut ca pe un sac de făină. Sângele îmi curgea din cap și pierdusem și o parte din dinți, din falca de jos. Așa că, prăvălit în brațele lui Jacinto și cu bandana pe care Thea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
din fire blonde, de-o parte și de alta a gurii. Thea își bea cafeaua, îmi spunea să mă fac bine, își punea sombrero-ul cu bănuți de alamă, și pleca să ia caii. Eu ieșeam și mă uitam cum încalecă. Cu o imperceptibilă îngreunare a trupului ei plin de încredere, se așeza în șa. Nu mă mai întreba dacă nu vreau să stea cu mine, ci doar îmi recomanda să fac o plimbare după amiaza. I-am spus că o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
goală, căci veranda se umplea de șerpi, și nu eram încă îndeajuns de puternic să merg și eu cu Thea, dar nici destul de neputincios să nu mă simt dornic de mișcare, și cum încă nu mă trăgea ața să mai încalec un cal sau să merg la vânătoare, fiind în realitate la o răscruce în viața mea, tot tărăgănam și amânam luarea unei decizii. În plus, mă intrigau Moulton și Iggy și ceilalți membri ai coloniei internaționale. Nu puteam să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
-s foarte deștepte, mi-a spus. Nu era în stare să stea acolo și să facă tot felul de treburi mărunte și plictisitoare, așa că o ștergea în oraș. Era genul rebel. Dar oasele îi ieșeau prin piele, dinții îi erau încălecați, vălul nu reușea să ascundă firișoarele tremurânde de păr de pe bărbie și din jurul gurii, creând o caricatură jalnică a ceea ce odinioară fusese chipul nobil și neted al unei doamne. Voiam să mă uit la porți și m-am gândit, De ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
mă cumpere, numai și numai pentru el și-mi spune când îmi pune el însuși șeaua de aur cu nestemate : hai, frumosul meu... "Hai, frumosule, trezește-te, trezește-te..." îmi spuneau străinii și-mi puseră frâul. Dar pe mine nu încălecase nimeni, niciodată . Ei, asta-i ! Doar nu erau să mă ducă la muncă tocmai azi, când până și pe mama mea, care duce tot greul în gospodărie, o lăsaseră să se odihnească ! Nu și Nu ! Nu plec de aici, de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
entuziast din tribună disting destui indieni. Au trecut patru secole și jumătate între teama superstițioasă a aztecilor și acest joc duminical care sună foarte spaniol. Aici, singura rațiune a existenței cailor pe lume pare să fie aceea de a fi încălecați de un charro și goniți pe o arenă de nisip sub ochii lacomi de spectacol ai celor din tribună. Chiote salută îndemînarea unui călăreț care trântește din alergare un taur răsucindu-i coada. Una dintre echipe a luat, se pare
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
soția lui Lazăr, agățat mereu cu gîndul de cei care stau acolo, departe, în viscol... Studenta, nemulțumită că Lazăr i-a spus soției, la telefon, de starea lor grea, îl urmărește atentă pînă ce-l vede că întoarce scaunul, îl încalecă și-și pune pumnii unul peste altul, sprijinindu-și bărbia în ei. Amicul meu, autorul, face Lazăr un semn cu capul spre geanta cu afișe și programe a fost pe la mine ; i-a spus neveste-mi că autofreza s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
și a exclamat: Mai bine v-ați despărți! Cred că nici unul din voi nu-și merită soarta, poziția... Ce să-i facem, a surîs Theo, umbrit de fiorul durerii chiar dacă reușim să fim "pe vremuri", mai obosim și ne lăsăm încălecați de situații, că n-om fi noi buricul Pămîntului. Într-adevăr, i-a șoptit Maria maică-si cînd își lua rămas bun nu văd cu ce mi-am meritat soarta de-a-ți crește eu copilul făcut... aiurea, de vreunul cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
lîngă fereastră, face un zgomot ciudat, care-l înfioară adînc pe Mihai, amintindu-i nopțile copilăriei. Dormea cu tatăl lui, în același pat, la perete, iar seara, în serile acelea lungi, de iarnă, cînd focul troznea în sobă, împrăștiind căldura, încăleca pe pieptul tatălui și sălta exclamînd di-di-di!, pînă ostenea. Afară se auzea viscolul ca acum, tatăl lui ieșea cu felinarul în mînă, să meargă în grajd, la vite, iar el, trezit din somn, fugea pînă în ușă, desculț, să facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
așchii, după cum știa Gabriel) și încercând să-și rezeme picioarele încălțate în pantofii scâlciați pe barele transversale, de pe care aluneca întruna. Și în tot acest timp, Zet dansa în jurul călcâielor nenorocitului, lătrând din răsputeri. Gabriel și-l imagină pe om încălecând, în pielea goală, scândurile negeluite, scrijelite și țepoase, și își acoperi ochii cu mâna, neștiind ce ar trebui să facă. Ar fi vrut să alerge în grădină, să-l calmeze (căci nu se îndoise nici o clipă că e nebun), să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
sunt răi. Alții sunt binele absolut. Marilyn Monroe, de pildă. Apoi mai e Nancy Reagan și Wallis Warfield Simpson. Unii sunt morți. Alții sunt vii. Mulți sunt chirurgi plasticieni. Sistemul se schimbă. Zeii și zeițele vin și pleacă și se încalecă reciproc pentru o schimbare de statut. Abraham Lincoln e-n paradisul lui ca să ne transforme automobilul într-o bulă de aer cu miros de mașină nouă, care merge lin ca un prototip publicitar. Zilele astea, Brandy zice că Marlene Dietrich
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
l-ai putea apuca întinzând mâna. Gosseyn nu împărtășea deloc speranțele Patriciei Hardie; nu va fi în nici un caz în siguranță în dormitorul ei, în afară de aceasta, acum era momentul să dea lovitura, atâta vreme cât fuga lui nu fusese descoperită. Voi să încalece balustrada, dar se aruncă instantaneu înapoi; un șir de vreo șase oameni înarmați trecu pe sub balcon. Când aruncă o privire un moment mai târziu, văzu doi bărbați tupilându-se în niște boscheți, la mai puțin de treizeci de metri. Gosseyn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
că o să plângă. Nu era sigură, pentru că își ținea capul în jos. — Steven, a zis, nu e bine... S-a oprit, neștiind cum să continue. — Asta, pur și simplu nu se poate! Și-a tras bicicleta, pregătindu-se să o încalece. Nu pot să mă abțin, a zis Connolly, uitându-se în sus. Jur că nu pot. Sheba avusese dreptate. Avea lacrimi în ochi. — Oh, Steven, a zis ea. Era pe punctul de a întinde mâna să-l mângâie pe umăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
arată, am convingerea că și el a dormit la fel de prost ca mine. Seara, În dormitorul mare și Întunecos, nu prea se găsesc motive de veselie, e o atmosferă destul de crispată, ici și colo au loc episoade neplăcute cu veterani care Încalecă un răcan și Îl pun să le frece bocancii sau să facă deja obișnuitele genuflexiuni cu 3-5 valize În brațe În timp ce ia șuturi În cur sau palme peste cap. Eu deocamdată nu am parte, se pare că l-am pierdut
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
o să mă Împuști degeaba. Sunt gata să mă predau autorităților, Însă vreau să știi că nu eu am omorît-o pe femeia aceea. Voi pleda nevinovat, zise. Ultimele cuvinte avură un efect cu totul neașteptat. Celălalt se năpusti peste el, Îl Încălecă și Îl imobiliză la pămînt, după care, din două mișcări, Îi legă mîinile la spate. Pablo Îi văzu abia acum fața, vopsită cu o culoare verde și nebărbierită de mai multe zile. — Ai omorît-o, ticălosule! Îi șuieră la ureche, ca și cum
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
cu roată, tuburi largi, lanț ruginit și capace grele din lemn Înrămat În fier. Bucuros de lumina blândă și de căldura molatecă a asfințitului, voise să se plimbe Împrejurul satului În care venise să-și sfârșească zilele În pace. A Încălecat bicicleta și s-a lăsat purtat la vale pe coasta dinspre Dunăre. Drumul, Îndată ce ieșea din sat și se repezea spre ogoare, fusese cândva Întrerupt de o barieră de lemn. De multă vreme, Însă, nimeni n-o mai Închisese și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
catedră (era acolo o masă veche, acoperită de nea Mitu cu o țoală spre a dărui confort amorezilor și a-i feri de negreală); i-a săltat fusta; i-a dat jos chiloții; s-a desfăcut la curea; gata, a Încălecat-o; dă-i bătaie, vericuleee!!!”. În urmă cu vreo câțiva ani, prietenul meu Vieru a preluat de la fostul Îngrijitor ideea cu oferitul de confort celor pe care Îi apucau fierbințelile și nu aveau unde să și le ostoiască. I-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
destul de necăjit și așa...” La stăruințele războinice ale mamei sale, se lăsă Înduplecat și Începu să povestească Întâmplarea de necrezut al cărei erou fusese. Își luase și el, ca tot omul cinstit, salariul și pusese banii În buzunarul de la spate. Încălecase bicicleta și o pornise către casă când, deodată, simțise așa, ca niște cuțite În burtă. Se Întorsese scurt din drum, lăsase bicicleta sprijinită de gardul lui Moș Vasile cu Nasu’ Roșu și se avântase Într-o cabină a umblătorii din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
facă și mai rău de rușine pe și așa Îngrozitor de rușinatul ei tată. Le zâmbi celor doi, Îi Întrebă despre cum erau treburile În sat, despre tatăl ei, tristul Diogenis Dagdelinis. Tânărul și aproape bătrânul răspundeau cu grabă și bâlbâit, Încălecându-și unul altuia vorbele. Chiar și așa, amețiți cum erau, ghiciră În ochii negri ai nepământenei o tristețe resemnată de vită Înjugată la plug, care rabdă bice și jordii fără să Încerce să se ferească. Se auzi glasul răstit și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
se realizează trecerea dintr-un prim spațiu pictural în al doilea, este fereastra 177, iar aceasta apare frecvent în pictura impresionistă și nu doar. Fereastra presupune întotdeauna dedublarea. Un atare gest, din partea unui romancier însă, (un fel de "Și-am încălecat pe-o șa, și v-am spus povestea-așa") imită porunca lui Negru Vodă de a ridica întreaga schelărie, fiindcă lucrarea artistică trebuie să-și arate întreaga splendoare. O splendoare, s-o spunem răspicat, devenită indiferentă la scurgerea timpului. Destule
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
până la urmă ajungem în comunism, că ăsta e mersul istoriei - ce, vrei să fim drogați ca imperialiștii? La ăia e mai rău, domne, nu spune ei, nu recunoaște ce s-a construit bun în țara asta, da’ mereu ne-a încălecat, când noi îi apăram de turci, ei construia catedrale și, când vrem acum să ne dezvoltăm, să nu fim la mâna lor, ne sabotează, nu știe decât să critice, ne ia bogățiile ca să se înarmeze, ce, era mai bine înainte de
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
puritatea lui Dumnezeu, care astfel este singurul ce poate sta veșnic în picioare, și imperfecțiunea omului, care nu poate decît să fie îngenuncheat de forța propriilor greșeli și nedreptăți.] Kenrick, translated from the Saxon / Kenrick, tradus din saxonă - "valuri negre" încălecînd "vînturile ce vuiesc", "nori bruni întunecați" ascunzînd "fața soarelui"; "urletul lupului" înfricoșînd cerul; "muntele ucișilor"; "vînturi tăioase și asurzitoare" vuiesc "peste întinsa cîmpie"; distrugerea șade pe sabia omului; omul "plin de sînge". Cerdick, translated from the Saxon / Cerdick, tradus din
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
e nicio nevoie să încrucișezi lăstarii de mazăre, așa cum va face Mendel mai târziu, pentru a reflecta la ceea ce datorează fiecare dintre noi eredității - care încă nu poartă acest nume. Tatăl urcă scara câte patru trepte odată, este sportiv, îndemânatic, încalecă sprinten, îmbrăcat în mantia sa căptușită pe blană, în ciuda celor șaizeci de ani ai săi, face un tur al mesei sprijinindu-se numai în degetele mari ale mâinilor; fiul mărturisește că are un trup neîndemânatic, greoi, țeapăn, stângaci... Ce stranie
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]