624 matches
-
Atmosfera politică încinsă de atunci, marcată de procese și de scandaluri cu urmări dramatice și de polarizarea până la ură și crimă a pozițiilor, poate părea neverosimilă, caricaturală, celor care au deschis ochii asupra lumii în vremuri mai putin marcate de încrâncenări și fanatisme. Moscova regiza în țări-satellit, începând cu Ungaria, procese soldate cu măcelărirea liderilor comuniști căzuți în dizgrație. în Franța, deși nu se lăsau cu vărsare de sânge, procesul Kravchenko, procesul David Rousset, teribilele incriminări reciproce ale intelectualilor pro și
Maniheism la două capete (3) by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/6252_a_7577]
-
îl priveam, pe fața lui bărbierită de două ceasuri s-au lipit instantaneu ventuzele mititele din subsolul meu de jar. Au venit sărbătorile și am continuat să mă gândesc la el din toate pozițiile: printre grămezile de cumpărături, împingând cu încrâncenare schimbătorul de viteze, adormind cu degetele cuibărite la poala muntelui de catifea. Eram convinsă că n-am să-l mai văd niciodată, iar această intuiție era ca o plasă de fier. Zilele trecute ne-am întâlnit din nou. Ianuarie era
Bărbatul ca o acadea by Doina Ruști () [Corola-journal/Journalistic/8586_a_9911]
-
cu aceeași tandrețe față de iluzie, de iubire, de minciună și păcatul omenesc. Umanitatea spectacolelor lui Silviu Purcărete, generozitatea lui ca artist, fac ca orice formă iau viziunile sale regizorale să tindă spre perfecțiune, dar să nu fie vreodată strivite de încrîncenarea atingerii ei. Sau a succesului cu orice preț. Și de asta este Purcărete altfel. Chiar dacă știi prea bine textul lui Labiche, regizorul te face, delicat, să pricepi că anumite sensuri se pot citi și altcumva. Că fragilitatea structurii piesei înseamnă
Seducția iluziei by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/3816_a_5141]
-
rupte de pietre sau arse de torțele aruncate de apărători. Chiar și numeroasele adăposturi mobile, făcute din scânduri ori răchită, vizibil abandonate pe câmpul de luptă, și ruinele, pe jumătate carbonizate, a două turnuri rudimentare de asalt stăteau ca mărturie încrâncenării cu care se dăduseră luptele în acel loc. De la corturile câtă frunză și iarbă, de la hoardele în marș sau aflate în așteptare în câmp, se înălța ecoul acela ca un foșnet răsunător, în felurite forme, continuu, pe care Sebastianus și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
o pot doar controla și ameliora, nimic mai mult. Ceea ce însă mă va urmări și voi identifica în mod constant în amintirea acelor ultime momente va fi cu siguranță imaginea mâinilor sale, mâini trudite, obosite prematur de la atâta suferință și încrâncenare în fața bolii. Aceleași mâini care ne-au protejat, alintat, ajutat și care au plecat în mare respect și demnitate în lumea pulberilor stelare. Plecarea tatălui nostru m-a răscolit cumplit, am plâns, m-am zbătut, însă prin exemplul fratelui meu
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
o pot doar controla și ameliora, nimic mai mult. Ceea ce însă mă va urmări și voi identifica în mod constant în amintirea acelor ultime momente va fi cu siguranță imaginea mâinilor sale, mâini trudite, obosite prematur de la atâta suferință și încrâncenare în fața bolii. Aceleași mâini care ne-au protejat, alintat, ajutat și care au plecat în mare respect și demnitate în lumea pulberilor stelare. Plecarea tatălui nostru m-a răscolit cumplit, am plâns, m-am zbătut, însă prin exemplul fratelui meu
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
putut reveni în România, nu Breban, care putea să vadă oricând copacii din zona natală, fie din partea românească a graniței, fie din cealaltă. În resentimentul său colegial - care se vrea superior prin această artă a descrierii și prin lipsă de încrâncenare - își face loc un entuziasm de prisos, care, literar vorbind, este neverosimil. Așa stând lucrurile, textul său ar păcătui oricum, chiar dacă autorul nu ar avea nici o altă vină; dacă dreptul său de a fi fost singurul care a putut să
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
nici nu le mai conștientizezi îți influențează nu doar starea ta emoțională dar și viața. Căci așa cum am mai spus interiorul creează exteriorul și altfel spus credințele tale profunde vor determina ceea ce viața îți va aduce în cale. Revolta Tristețea încrîncenarea controlul neiertarea Frica îngrijorarea suferința Viața o putem privi ca un cerc, iar prin prin credințele noastre profunde, prin tot ceea ce gândim, simțim și facem ne plasăm fie într-un cerc al iubirii, fie într-un cerc al suferinței. Să
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]
-
ale cărei petale sunt reprezentate de acele trăiri care ne pun pe frecvența sentimentelor care ne scad vibrația, care nu sunt în acord cu sufletul nostru cu ceea ce suntem noi cu adevărat și ele sunt: îngrijorarea, frica, tristețea, lipsa visului, încrâncenarea, controlul, lipsa credinței, neiertarea, revolta. Toate aceste trăiri ne blochează, ne împiedică să fim cei care suntem meniți să fim, adică o ființă conștientă de potențialul ei, de calitățile ei, o ființă capabilă să-și urmeze ghidarea Sinelui Divin spre
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]
-
energia ta. Problemele, evenimentele vin și pleacă, dacă te agiți, dacă ești supărat, stresat, nu rezolvi nimic, ci doar le amplifici. Controlul vine din frică, din insecuritate, din lipsa contactului cu Sinele Divin și acestea te mențin în cercul suferinței. Încrâncenarea în atingerea obiectivelor, te va face să pierzi bucuria clipei, magia momentului prezent și toate ocaziile minunate care-ți sunt scoase în cale de Divin dar pe care tu nu le vezi fiind prea atașat de rezultate, prea dezamăgit de
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]
-
parțial prin nevoia extremiștilor de a apela la principiile majorității căreia nu Îi prea aparțin. Ceea ce se Întâmplase În România după 1946, anul apariției acelui text juvenil al lui Paul Georgescu, solicita, firește, asiduu judecata și opțiunile sale ulterioare. Simpla Încrâncenare a „fidelității” făcea, după patru decenii comuniste, cuvinte ca surâs, ironie și spirit critic irelevante, dacă nu și ridicole, absurde, grotești. Autorul lumina cu acuitate și umor contradicțiile, dar nu putea admite, totuși, că „polivalența necesară” aparține, helas!, doar imperfectei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
lat și smolit și săream în sus de câte ori Rossi marca un gol în televizorul nostru. Aici pe acoperiș săream noi, pe alte acoperișuri, alții. Bărbații trăgeau și câte o înjurătură, ca atunci când veneau să-și plătească întreținerea, acum însă fără încrâncenare, lungind cuvintele și presărând printre ele comentarii și chiote. Păcat că nu era de față și profesoara noastră de istorie. Ar fi văzut cât e de frumos să bagi goluri. Când mingea intra în poartă, strigam toți într-un glas
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
sunt destul de bune. Tatăl tău va trebui să se gândească la pensionare și să ducă o viață cât mai liniștită. Doctorul a spus clar că ăsta a fost ultimul avertisment. E numai vina mea, spuse Mark, amestecând în cafea cu încrâncenare ca să nu-l bufnească plânsul. Din reflex l-am luat de mână. Nu e vina nimănui. Nu eram sigură că și credeam asta. Sau poate e vina mea pentru că am vrut să schimb lucrurile. A fost vina mea că tu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
ca să nu zic altfel!), de-a dreptul infantilă. Și un atac anti comunist obositor, la un moment dat... Furdui, reiese din lectura celor două volume, era un răzvrătit. Pe vremuri, credeam că e un boem ; dar nu, boemul n-are Încrîncenare ; boemul e tolerant ; boemul are o detașare agreabilă; actorul nostru Însă, o viață de om a refuzat să se supună ordinii sociale, morale, chiar profesionale ( dacă ne amintim cum s-a Încheiat cola borarea lui cu Teatrul Mic). Furdui, deduc
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
noaptea trecută nu arăta așa frumos. Era mai ceva ca în desenele animate, unde curățenia e sugerată prin sclipirile obiectelor. Scaunele ridicate pe mese aveau vârfurile picioarelor lustruite, ficușii se legănau unduitor, bucătăria era imaculată. Am simțat deodată că toată încrâncenarea pe care o acumulasem în mine de atâta timp se topește și piere. Am fost așa mulțumit, că am uitat să-l raportez pe Răzvan. Nu mă mai interesa nici măcar dacă colegilor le e ciudă sau nu. În definitiv, e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
urmele lui Ibrăileanu, Antonio Patraș numește acest principiu ordonator personalitate. Un critic cu personalitate apără ceva prin scrisul său: se apără pe sine și valorile pe care și le asumă, iar asta îl salvează de la iresponsabilitatea lejeră, ca și de la încrâncenarea, vorba filosofului, „în proiect“. Critica produsă de un astfel de autor nu mai are doar durata trecătoare a verdictelor sale valorice, ci devine cu adevărat o operă autonomă, putând fi citită pentru ea însăși și, mai ales, pentru omul din spatele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
voi la grădiniță“. Atunci am înțeles pentru prima oară că fără demnitate și curaj nu se poate înalța o patrie. Atunci, privind chipurile îngrozite și neputincioase ale cetățenilor mei șoimi, am simțit cum prin vinele mele se scurge ceva din încrâncenarea răzeșilor conduși de Ștefan (sau de Mihai Viteazul?) care au dat piept cu nemții la Oituz și Posada. Cu o ură neîmpăcată mi-am șoptit atunci în barbă „pe aici nu se trece!“. Și tot atunci, un impuls năvalnic, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
de paie. Actualul și viitorul ministru de justiție a făcut jocurile care i se cereau când a fost momentul, mult așteptat de mafia politică, de schimbare a procurorului șef al DNA Daniel Morar, omul european al anului alături de Monica Macovei. Încrâncenarea cu care Cătălin Predoiu s-a luptat pentru impunerea candidaturii Monicăi Șerbănescu pentru înlocuirea lui Daniel Morar ca procuror șef la DNA, a fost respinsă chiar de magistrații conservatori din CSM. Mai e de spus că ministrul a nominalizat-o
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
înspre soția sa ca să o știe cum arată : profilul mâhnit, privirea de copil necăjit care nu știe cum să se apere. O nevinovată dâră albastră mai plutește o vreme stânjenitoare printre mobilele grele de mahon, în timp ce Profesorul Mironescu tace cu încrâncenare. — Dar chiar persoane din strictul anturaj ne au spus... Jorj, nu-ți mai amintești ? Doar erai de față... stăruie, cu blândețe, Sophie. O blândețe rugătoare care, înaintea oricărui alt gând, declanșează în el o furie oarbă. O blândețe cu care
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
fel de veri de-acum înainte ?... Pentru că, iată, priviți de aproape, chiar și lăstunii au strigăte și ciocuri feroce, iar zborul lor nu e doar plutire fără efort. Privit de aproape, zborul lor devine zbatere disperată. De-aproape privind, vezi încrâncenarea aripilor, zvâcnirea lor încordată ca să despice materia străvezie și faci câțiva pași într-o parte, cu spaima că ar putea să te străpungă, venind. Și dacă faci câțiva pași alături, ai să vezi fața lucrurilor cum se schimbă... Ce neașteptat
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
-i fie predată. Am început odată, cu el și cu Gabi, Logica lui Hegel. Și după o ședință de Hegel, Andrei mi-a spus: "Nici cu Hegel nu am ce face". Andrei caută soteria, mântuirea, într-un chip obsesiv, cu încrîncenare. "Cultura nu mă rezolvă", spune el. Vă amintesc însă vorba lui Neagoe: Cine n-are îndîrjire, acela îl vede pe Dumnezeu". Andrei însă are îndîrjire. El umblă pe la curțile culturii și întreabă ca un precupeț: "N-aveți ceva pentru mine
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
Andrei însă are îndîrjire. El umblă pe la curțile culturii și întreabă ca un precupeț: "N-aveți ceva pentru mine? Ce-mi puteți da să mă pot mîntui?" Există de aceea la Andrei în primul rând o dezordine a întrebării și încrîncenarea de a cere și de a primi direct. A doua dezordine a lui Andrei este de ordin practic; ea provine din prea marele respect pentru "fratele porc", pentru eul lui: "eu, eu Andrei în trupul și sufletul meu, vreau să
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
lui credință nu trebuie pusă la îndoială în două sensuri: credincioșii trebuie să-l creadă pe profet atât în privința întîlnirii lui cu Dumnezeu, cât și în privința acurateții dezvăluirilor sale. Dar de ce oamenii acceptă în acest caz să creadă cu atâta încrîncenare lucruri care sânt cu totul neobișnuite și perfect neverificabile, în vreme ce în atâtea alte cazuri ei se lasă cu greu convinși de lucruri infinit credibile și susținute cu probe și argumente extrem de convingătoare? Pentru simplul motiv că există un avânt al
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
intelectuali prostituați, asemeni lui Păunescu și Vădim în vremea lui Ceaușescu. La noi nu a existat așa ceva și de aceea obiectele urât mirositoare continuă să pută în public, put, iată, prin ecranul televizorului. Dar de unde, în fond, îmi vine această încrîncenare? Răspunsul este simplu: pentru mine, cei doi nu sânt persoane, ci maladii, furuncule ale poporului român trecut prin comunism. Unui furuncul nu-i poate fi rușine că există. Ar trebui să-i fie, însă, trupului care îl poartă. 29 martie
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
omoruri fel/ Și chip, spurcate-mpreunări pe seama mea/ Tu-mi pui. Dar, vai, silit am fost ca să le-ndur !/ Au vrut-o zeii - ei ! De mult, cu ura lor/ Ei neamu-mi prigoneau. La Radu Stanca, este vorba însă de o încrâncenare gratuită a nemuritorilor împotriva victimei pe care au ales-o doar spre a se amuza. Oricât de grave ar fi fărădelegile săvârșite de ei, oamenii sunt uneltele zeilor cruzi care se distrează pe seama lor. Pe de altă parte, Radu Stanca
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]