996 matches
-
pe seama abilității lui Nicolae Prelipceanu, care ne spune că la Paris găsești mereu prilejuri de exultare personală. A doua zi ne vom descurca și noi destul de bine în metroul parizian, cu puzderia lui de semne distinctive, deși subteranele sunt foarte întortocheate, bunăoară în stația Châtelet, unde se întretaie mai multe linii. Arhitectul care a proiectat metroul parizian nu pare să fi suferit de un spirit excesiv de geometric. Mai degrabă s-a lăsat locuit de o imaginație învolburată. Coborâm din metrou în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
de azi, în centrul vechi al târgului, păstrat și el aproximativ în aceeași formă de atunci. Se știe însă că s-au mistuit la incendiul din 3 iunie 1887, când nu mai erau în proprietatea familiei Eminovici. Prin destinul lor întortocheat și plin de peripeții se poate explica nașterea copilului Mihai la Botoșani, și nu la Ipotești. 6 Gh. Ungureanu, Eminescu în documente de familie, București, Editura Minerva, 1977, p. 264. 7 Ibidem. 8 Ibidem. 9 Ibidem, p. 264. 10 Ibidem
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
1949, a fost expropriată în totalitate. Acesta este istoricul moșiei Ipotești, de la începuturi și până în 1949. Povestea explicită a moșiei relevă în mare măsură istoricul casei de la Ipotești, căci cele două pornesc dintru început într-o simbiotică odisee. * * * În dezvăluirea întortocheatului istoric al moșiei Ipotești, al casei și al celor două biserici, faptele s-au prezentat după acte autentice în marea lor majoritate inedite, păstrate și azi în arhive. Multe alte documente s-au pierdut odată cu vinderea la kilogram a hârtiei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
cu mai multe săptămâni în urmă, ime diat după ziua Clarei. Iar ea, în loc să fie la mare, alături de Eduard, acel băiat ciudat care o atrăgea inexplicabil, care părea de nepătruns și care totuși pătrundea atât de bine în mintea ei întortocheată, ea stătea în camera întoarsă cu fundul în sus, îno tând printre bagaje și urându-se de moarte. I se părea că ziua de 1 Mai 1975 nu va mai trece niciodată. — Dar de ce te-ai simțit atât de mândru
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
a ieșit pe ușă! șopti el tânguitor, lăsându-se moale înapoi în fotoliu. Dacă n-o alungam, poate mai trăia și-acum... își închise ochii, epuizat, și amuți așa, cu ochii închiși, în timp ce pe obrajii lui scofâlciți curgeau strâmb și întortocheat lacrimi după lacrimi. Pentru că nu se putuse uita la el, la chipul lui împietrit într-un surâs livid de groază, Clara își fixase privirea pe ceasornicul de pe bufet. Tirada domnului Martin durase zece minute. Zece minute care o ținuseră atât
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
apé și care se umplu de frunze și vreascuri și unde, la doar cîțiva pași, rîpă formă o rupturé, care poate cé fusese cîndva cascadé, atunci cînd apa, dacé a curs vreodaté, Îl ascundeau pe Nicolai Arsenievici cu crengile lor Întortocheate, așa Încît din cérare nimeni n-ar fi putut sé-l vadé. Nicolai Arsenievici se mai uité o daté la fosta cascadé și, pentru o clipé, chiar Își Închipui cum curge pe-acolo apă și se Îngrijoré, dar dupé ce se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
hotărâre desperată înainte. Scara scundă, încolăcită, strâmtă era plină de năruituri și găuri. Treptele erau tot mai înguste și mai înguste, pîn-ce dădu de un grilagiu de fier. El îl lovi cu piciorul și-l deschise. Ducea într-un coridor întortocheat și în unghiuri, abia destul de larg pentru ca un om să poată trece cu mînile și picioarele pin el. O lucire abia, a cărei izvor nu se știa * îl lumina într-atît încît îl puteai vedea. Cavalerul îndrăzni înainte. O văietare adâncă
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
de la cancelarie. Orașul părea într-adevăr părăsit. Pe ici-pe colo se înălța fumul de bălegar și se mai auzea strigătul cioclilor. A luat-o în jos, apoi prin spatele Bisericii Sfântul Gheorghe, iar din Răspântia lui Butuc, pe o ulicioară întortocheată, până în buza bălții. Primprejur erau case mici acoperite de fumul galben, împotriva ciumei. O bătrână cu capul înfășurat într-o cârpă pestriță, legată pe ureche cu fundă mare, amesteca cenușa într-o căldare de săpun, sub care ardeau două vreascuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
urmă un labirint de coridoare albe, care treceau dintr-un sânge într-altul, de la Pampu spre Mănăstirea Snagov, printr-o mie de Ioniță și de Iscru, de-a lungul timpului și împreună cu el. Era legat în continuare de acest drum întortocheat și strălucitor ca un neon aprins și se simțea fericit că îl are, că îl stăpânește și că face parte din ființa lui. Și-atunci s-a luminat până-n adâncul creierului și-a înțeles subit că el este pulsul neștiut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
avea grijă de gâște. Am luat-o pe jos până-ntr-o pădurice ce se rărea treptat, dând la iveală un luminiș de o frumusețe ieșită din comun. Ținuturile acelea încă nu-mi erau familiare; cu atât mai puțin traseul întortocheat pe care, plin de brațe, cotituri, lățiri și gâtuiri îl făcea râul. Acolo, după ce s-a despărțit în două brațe la o milă în amonte, râul se reunește la poalele unei ridicături de pământ, pe care se-nalță un străvechi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
aer rotunjimi nevăzute, nu pot fi, dragul meu, decât formele tulburătoare ale trupului feminin și orgoliul de care-ți spuneam nu-i decât orgoliul celui refuzat de acele forme, îl urmăresc cu greu, nu înțeleg pe de-a-ntregul această logică întortocheată, Un bărbat, îmi explică el, se poartă uneori iubind ca un copil, nu va admite niciodată în fața prietenilor de joacă că tatăl său n-a vrut să-i cumpere mingea, ci dimpotrivă va afirma că nici nu mai dorește acea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
despre mine însumi, Andrzej, era pictor din câte înțeleg, il y a longtemps, vingt et, ans, polonez, frecventau același profesor de desen, mă străduiesc să înțeleg cât mai multe din cuvintele ei necunoscute, o urmăresc tot mai greu prin labirinturile întortocheate ale limbii franceze, povestește frumos Anne și-n cele din urmă renunț cu resemnare la efortul de a înțelege și de a reconstitui evenimentele acestei istorii, mă las numai în voia senzațiilor și în felul acesta o percep mult mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
primitiv, ce fusese atâta vreme Înlănțuit de viață și care abia acum se ridică de la pământ, ca un zmeu de hârtie colorată purtat sus În cer de vântul prielnic al iubirii. Adesea mergeam ținându-ne de mână pe străduțe Înguste, Întortocheate, numai de Ștefan știute, fumând, fărĂ să vorbim Între noi. orașul Îmi dezvelea acum un alt obraz, zbârcit, mis- terios, plin de farmecul discret al mahalalelor. Îmi plăcea mirosul Șaman 101 de vechi și de mucegai care venea din curțile
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
de lângă Râul Nagara, un fundal splendid pentru oraș și câmpii, iar Hiyoshi făcu ochii mari când văzu În vârf zidurile albe ale castelului, mic În depărtare, ghemuit ca o pasăre solitară. Singurul drum care urca din oraș era o cărare Întortocheată, iar castelul avea o rezervă de apă Îmbelșugată. Hiyoshi fu impresionat. Era genul de fortăreață dificil de atacat și imposibil de cucerit. Își reaminti apoi că o provincie nu supraviețuia numai prin castele. Shichinai Își luă o cameră Într-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
pe locul unde se aflau. Cel puțin, asta părea să fie părerea lui, căci se așeză să se odihnească până după apusul soarelui. În sfârșit, zăriră luminița unei lămpi În depărtare, dincolo de o vâlcea mlăștinoasă. Urmând o cărare Îngustă și Întortocheată, care șerpuia Încoace și-ncolo, ajunseră, În sfârșit, la destinație. Era un platou neted, Înconjurat cu brazi roșii, la jumătatea pantei muntelui. Se așteptaseră să găsească o colibă cu acoperiș de stuf și uluci rupte, dar acum se pomeniră mergând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
mare și toate evenimentele aveau loc În jurul porții din față. Aici, În spatele acelei fortărețe naturale, domnea atâta liniște, Încât se auzeau ciripiturile păsărilor. Când se desfășurau lupte În fața castelului, soldații din spate auzeau pocniturile armelor de foc din direcția cărării Întortocheate care ducea la poarta din față. Dar cei câțiva soldați care păzeau spatele nu credeau că aveau să ia parte la luptă până la sfârșit. — O duc greu de tot, În față, spuse unul dintre soldați, nepăsător. Mâncându-și rațiile, soldații
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
toți oamenii Își reveneau, pe rând, din reverie. — În loc de a asculta aiureli din-astea, fiecare om să-și păzească postul. Aceste castele sunt Întocmai ca un stăruitor care ține pe loc un potop de apă murdară. Stăvilarul e lung și Întortocheat, dar, dacă o părticică din el se sfărâmă, se va prăbuși Întreaga construcție. Fiecare dintre voi trebuie să reziste și, legați piept lângă piept, să nu vă clintiți nici chiar de-ați muri. Cât despre Castelul Miki, dacă s-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
precum cerneala. Când Îl văzu pe Saito Toshimitsu În genunchi lângă ușă, așteptându-l, Mitsuharu se Întrebă care era motivul acelei convocări neașteptate În toiul nopții. Toshimitsu o luă Înainte, cu o lumânare În mână. În timpul lungului drum pe coridorul Întortocheat, nu Întâlniră pe nimeni. Aproape toți cei din fortăreața principală dormeau liniștiți, dar, În acea unică parte a clădirii, domnea o atmosferă neobișnuită și se părea că, În două sau trei camere, oamenii erau treji. — Unde e Domnia Sa? — În apartamentul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
și de ceilalți jucători. Faptul că Nobuo se gândea să se folosească de Ieyasu ca de un mijloc pentru a-l ține În șah pe Hideyoshi nu demonstra decât incapacitatea lui de a Înțelege celelalte părți implicate. Omul cu mintea Întortocheată nu-și cunoaște niciodată, cu adevărat, adversarul. Este asemenea vânătorului care fugărește cerbul fără a reuși să vadă munții. Pe lângă asta, concluzia firească a unui asemenea mod de gândire era aceea că Nobuo avea să-l Împingă pe Ieyasu În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
omul poartă-un miel, Si am iubit-o, tot sufletul i-am dat și toată-a mea plăcere, 95 Ascuns-o-am în dulci grădini și-n tainice sălașuri ale verii, Teșind hătișuri de-ncîntare de-a lungul raiului cel însorit, Întortocheate labirinturi. Mi-a născut fii și fiice, Si ei departe-au dus-o și-au ascuns-o să n-o mai pot vedea. Împresuratu-m-au cu muri de fier și de arama. O Miel 100 Al Domnului învesmîntat în
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
94, 280 Se nalta vara-ntreagă în țării, pînă cînd drumu-i ostenit În toamna íntră. Astfel e vremea multor lumi. Altele mențin direcție triunghiulara, în unghi drept. Altele, obtuz, Ascuțit, Scalen 95, în simple căi; dar altele se mișcă Pe-ntortocheate drumuri, bipătrate 96, Trapeze 97, Romburi, Romboide 98, 285 Paralelograme triple 99 și cvadruple 100, poligonale, În uimitoarele lor mersuri aspru supuse în vastul adînc 101. Și Los și Enitharmon în jos erau trași de dorințe, Agale coborînd pe vînt
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
o disprețuiră, căci simplă să lucrare Era că a plugarului lucrare, si roată morii, Care-n Cisterne apă o ridícă, o striviră și-n flăcăraie-o pîrjoliră Fiindcă-a să lucrare era că a păstorului lucrare, Și-n locul lor întortocheate roți închipuiră, Roată peste roată, 180 Ca să-i uimească pe cei tineri în ale lor ieșiri, si ca să lege Miriadele Veciei la munci de zi și noapte, Să șlefuiască ceas de ceas fier și arama, trudnica lucrare, Ținuți fără să
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
frînte a lui Enitharmon [care ajuns-a pîn' la capiștea lui Urizen 30 Ce-i Sinagoga lui Satan.] Ea suspinînd îi súflă înainte peste vîntul Golgonoozei. Los îi primi Căci Los putea intra într-al lui Enitharmon sîn să cerceteze-ntortocheatele Hătișuri acum că inima-Împietrită era frînta Afară din Războiul lui Urizen, si Tharmas îi primi 35 În mîinile-i. Atuncea Enitharmon înaltă Războaie de Țesut în Porta lui Luban Și le numi Cathedron 240; și în Războaiele acestea de Țesut ea
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
diversele pâraie, care-și au izvoarele în diverse locuri, își amestecă toate apele lor în marea cea mare, tot așa, o, Doamne, diferitele Religii urmate de oameni cu tendințe (sau temperamente) diferite (s.n.), atât de variate încât ele pot apărea întortocheate sau drepte, - toate conduc către Tine! ”. Și încă un argument: recomandă ca atunci când se cheamă un spirit (în cadrul practicilor omonime), să se invoce Divinitatea, urmând formulele religiei la care aparținea cel chemat. Cât privește contactul cu zeul, evident în planul
Fundamente de antropologie evolutivă pentru psihiatrie by Cristinel V. Zănoagă Mihai Tetraru Maria Tetraru Mihai Asaftei () [Corola-publishinghouse/Science/1265_a_2075]
-
că nu te afli prea departe de Paris. Dar când ieși și îți arunci privirile asupra mulțimii de maghernițe amărâte unde zac atâtea familii sărace, adăpostite prost, culcate pe pământul gol și decimate de febră; când mergi pe străzile acestea întortocheate unde dai la fiecare pas peste o râpă; când te lovești de grămezi de ziduri surpate, de zăplazuri care se dărâmă și de mormane fetide din tot soiul de resturi, cloace bogate în emanații morbide: atâtea lucruri inutile și atâta
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]