492 matches
-
Nora regelui, „simțindu se tânără și proaspătă”946, îi apreciază în mod deosebit înfățișarea și deprinderile, felul politicos de a vorbi și vestimentația impecabilă, ba chiar îi oferă o adevărată pledoarie în favoarea propriei cauze, de cuceritoare a inimii cavalerului, denotă șireteniei, abilitate, 943 Ibidem, p. 183. 944 G. Boccaccio, Decameronul, vol. al II-lea, p. 235. 945 Ibidem, vol. I, p. 123. 946 Ibidem, p. 179. 254 imaginație vie, putere de argumentare a unui principiu care, deși nu era moral, devenea
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
femeia își acceptă poziția subordonată în societate și astfel pare a fi ușor controlată și manipulată de cei care se află în ierarhia cetății.”1003 La Boccaccio, personajul feminin ni se înfățișa mult mai limitat, mai restrâns, dominat de agresivitate, șiretenie și fățărnicie, caracteristici pe care, în poemul lui Chaucer, i le-am atribui lui Pandar. Mai puțin influențată de ceilalți și având mai multă fermitate, Criseida din Il Filostrato doar superficial pare a avea nevoie de un protector. Cresida lui
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
prin virgulă, fără ca sensul frazei să aibă de suferit. În general, utilizarea acestui semn de punctuație nu constituie prilejul unor erori de punctuație: Un râs; obrazul Învăpăiat; o piruetă fluturând fustele; altă gâlgâire sonoră de hohot; privirea strecurată cu nevinovată șiretenie pe sub gene (Beldescu, 1995, p. 174); Euforia după ’89 a fost generală; nu s-a mai Întrerupt curentul; caloriferele s-au Încins miraculos; am primit apă caldă nonstop; la PECO Îți dădeau benzină cu 9 lei și nu te mai
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
să facă acest gest nobil. Este adevărat, o demisie de onoare, n-o poate semna decât o persoană de înaltă moralitate și conștiință civică. Un personaj care se aseamănă cu Popeye Marinarul, dar nu prin forța musculară ci doar prin șiretenie și intrigi de culise, nu poate avea conștiință civică. Cei din anturajul său îl văd ca pe un mare om politic, dispunând de mari resurse diplomatice, cu carismă la electoratul ce i-a rămas fidel. Am spus bine, fidel, fiindcă
AMERIC?INII, HUNIUNEA EUROPEAN? ?I POPEYE MARINARUL by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Science/84039_a_85364]
-
puteam sta liniștit să înnegresc colile albe și să-mi folosesc, cumpătat, pensia de fost ambasador întru delectarea pașnică a mea și a familiei?". Tenacitatea, orgoliul, farmecul personal, abilitatea de a întreține contacte la cel mai înalt nivel, precum și o șiretenie nativă combinată cu umor și o minte clară de matematician, l-au ajutat, în anii '90, să fie cel mai puternic om politic al Iașului, ales prin vot direct, și reconfirmat ori de câte ori s-a aruncat în bătălia electorală. El a
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
Diavolul, Satan(a) sau Lucifer înaltul înger căzut își ascundea chipul sub o formă mincinoasă; căci, o minciună implicită poate fi descoperită în această mascare de identitate, știut fiind faptul că în esență șarpele era asociat cu simbolul înțelepciunii 12. Șiretenia diavolului poate fi identificată cu cea dintîi prezență a răului, înșelăciunii, păcatului și minciunii în spațiul edenic. Această primă și diavolească viclenie a înșela implicit fără să minți explicit constituie un exemplu de referință pentru viitoarea ideologie cazuistă, care, analizînd
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
aici, a minciunii). Căci, fără a fi cu adevărat o falsificare, întrebarea poate fi o insinuare a ei. Un exercițiu de (socio)logică a minciunii se derulează în continuarea scenariului biblic. Puterea de ocultare a limbajului simbolic, dublată de "dialectica șireteniei" (reservatio mentalis), este utilizată de Satan pentru a ascunde: • semnificația adevăratei morți a omului moartea spirituală pe care ruperea de Dumnezeu o presupune, semnificație infirmată de șarpe printr-o "nevinovată" și aparent adevărată constatare: Atunci șarpele a zis către femeie
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
că fără de înșelăciunea primordială nu am fi fost nici acum conștienți de noi înșine, că am trăi încă într-o dulce stare edenică sau poate am fi încă în stadiul animalității lipsite de frămîntări psihice. Să ne amintim că, fără șiretenia lui Ulysse de a folosi celebrul cal de lemn, războiul troian ar mai fi durat cine știe cîți ani, după cum fără de înșelarea pretendenților cu pînza-i mereu neterminată Penelopa nu și-ar mai fi putut aștepta soțul, că fără de minciuna "pîinii
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
aceste categorii de instrumente. 3.3.1. Puterea înșelătoare a limbajului Să ne amintim, urmărind experiența edenică a ființei umane, că cel dintîi instrument de "putere mincinoasă" a fost cuvîntul. Iată cum dialectica "recesivității" a înzestrat cuvîntul, printr-o subtilă șiretenie, atît cu resurse constructive, dacă ne gîndim la faptul că lumea însăși este un rezultat al desfășurării Cuvîntului Creator, cît și cu resurse deconstructive, dacă ne amintim că păcatul originar și căderea ce i-au urmat sînt un rezultat al
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
și a creativității, a inventivității și talentului etc., pusă atît în slujba binelui (să ne amintim de cîte ori eroii pozitivi nu sînt obligați să înșele), cît și a răului. Pentru homo ludens, cum notează Huizinga, pentru omul care luptă, "șiretenia a devenit ea însăși, la rîndul ei, ca să spunem așa, o temă competițională și o figură de joc. Trișorul, după cum am mai spus, nu este un om care strică jocul. El se preface că respectă regulile jocului și continuă să
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
de patruzeci de ori pe zi". Totuși, un cap de familie "avea nevoie întotdeauna să se folosească de înșelătorie și minciună". Ca protector al familiei și a turmei sale de oi, el trebuia să aibă "capacitatea de a acționa cu șiretenie și îndemînare". El "trebuia să mintă în permanență". Într-adevăr, Campbell (1964: 278-283) spune: "oamenii mint din obișnuință și din principiu, pentru a-i induce pe ceilalți în eroare". În această privință, șefii familiilor din Sarakatsani și decanii academici ai
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
miturile și în basmele populare, probabil din folclorul oricărei comunități; poveștile despre înșelătorii și vicleșuguri sînt abundente. Mai mult, protagoniștii acestor acțiuni nu sînt înfățișați drept personaje negative. Odiseu este numai un exemplu din lunga listă de eroi admirați pentru șiretenia și nesinceritatea lor (Homer 1974:291-295; cf. Wax 1986:4). Platon (1966:53-54) îi atribuie lui Socrate teoria că zeii nu mint, însă în Biblie, Vechiul Testament conține numeroase situații în care Iehova îi înșeală pe muritori. Recent, s-a sugerat
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
Sibiu, în 1799. Bertoldo, un țăran urât, dar înțelept, precum Esop, câștigă prețuirea regelui Alboni din Verona, ieșind învingător din conflictele cu femeile, inclusiv cu regina, și cu sfetnicii Curții, în special cu rivalul său, bufonul Fagotti (sau Glomez). Prin șiretenie și istețime, el scapă de pedepsele atrase de atacurile sale îndrăznețe împotriva cârmuirii și a curtenilor. Înțelepciunea eroului se evidențiază în răspunsuri, devenite frecvente în literatura folclorică, de tipul: cel mai repede umblă gândul, vinul cel mai bun este cel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285710_a_287039]
-
o pandalie, onorabilii cu sau fără ifos sunt expuși plictisului, pe care încearcă să-l alunge mai cu o bere, mai cu o cleveteală. Din când în când își schimbă domiciliul (De închiriat). Cam zevzeci, ei nu sunt lipsiți de șiretenie și, cu o exuberanță aiurită, pun la cale farse, păcăleli (C.F.R., 1 aprilie), care provoacă situații de un comic inept sau de-a dreptul lugubru. Dacă zeflemeaua e un agrement în vacuitatea existenței lor amorale, iar calomnia, o descărcare a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286090_a_287419]
-
al nouăsprezecilea roman al său, fiul umblă pe cărări complicate, încurcă ițele și o ia adesea pe arătură, un mod personal de a regăsi, oblic, o tandrețe refuzată prin intermediul relației pasionale cu un alt bărbat. Nuanțele iubirii se combină cu șiretenii și subterfugii menite să frîngă, ușor, tabuuri și intoleranțe, dar și să pună lucrurile la punct cu acuratețe: Pe Michel îl iubeam ca Michel, nicidecum ca pe un tată: niciodată n-am resimțit față de el cea mai ușoară gelozie, cea
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
într-o mică de ceas cenușă s-au făcut"), molima ce a urmat, însoțirea Ruxandrei cu Timuș cel cu "numai singur chip de om, iară toată firea de heară", venit cu ruscile lui care cântau "Lado, Lado" "pren toate unghiurile", șiretenia lui Gheorghe Ștefan, care "cu fața scornită de mare mîhniciune", când domnul se gătește să pornească la biserică, cere voie a merge la moșie, la nevasta pe moarte, simplitatea lui vodă căinând pe logofătul fără grije de giupîneasă, somnul lui
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
În năcazul meu cel mare, că te scîrbisăși pe mine N-am avut altă ce face decît să fug de la tine. Să nu-ți mai fiu la vedere eu, pricina de scîrbire, Surghiunindu-mă de voie pentru a la liniștire.” Șiretenia Înamoratului este limpede: se constituie de la Început ca victimă, acceptă sacrificiul surghiunului pentru „a ta liniștire”, pentru a curma pricina de scîrbire (supărare). În realitate, fuga vrea să fie corupătoare, surghiunul este un șantaj sentimental. Și pentru ca șantajul să fie
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
celei de-a șaptea cupe“ - pe care o purta în buzunarul vestei, sale și care conținea, pare-se, nu praf de pușcă, ci laudanum. O bizară pornire spre apostolat îl făcuse să plece din Neskyeuna la Nantucket, unde, cu acea șiretenie caracteristică nebunilor, își luase o înfățișare corectă și normală și se oferise să lucreze ca mus pe „Jeroboam“. Fusese angajat, dar odată ajuns în larg, cînd uscatul încetase să se mal zărească, nebunia tînărului izbucni din nou. Declarînd că e
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
să se strecoare între ea și balena lui Stubb. Atunci Stubb se apropie repede cu ambarcațiunea lui de balenă și, strigînd către cei de pe Pequod pentru a-i pune la curent cu intențiile sale, purcese numaidecît să-și culeagă rodul șireteniei lui diabolice. Apucîndu-și sapa ascuțită, începu să taie o gaură în trupul balenei, cam înapoia aripei dorsale. Ai fi zis că-și sapă o pivniță chiar în mare; în cele din urmă, sapa lui atinse coastele descărnate, scoțîndu-le la iveală
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
oarecare asemănare cu grecul pervers și lacom din Roma imperială, care a fost zugrăvit de Sienckiewicz în Quo Vadis. Chilon Chilonides este desigur un intelectual, este un paria persecutat, și nu aproape un stăpân, ca cei de la noi, dar lăcomia, șiretenia emigrantului, care are un singur scop: să trăiască bine cu orice preț, îi apropie, le dă un caracter de familie. Dramaticul unei asemenea existențe nu l-a simțit și nu l-a redat nimene la noi. Închid paranteza. Alecsandri n-
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
mare parte din ei, au rămas bolnavi de frică. Dar sindromul nu e chiar atît de simplu, pe cît pare. Frica cvasigenerală, virus nou, necunoscut de români, adus de tancuri și inoculat în deceniile comuniste, se pliază pe soiul de șiretenie străveche, șiretenia ca rezistență în calea imperiilor. Am crezut cu toții că sfîrșitul dictatorilor torționari a mîntuit pe români de nenorocitul sindrom. Nu. Vă mai aduceți aminte cum se fereau slujbașii. să nu fie văzuți la vreo Înviere, să nu riște
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
din ei, au rămas bolnavi de frică. Dar sindromul nu e chiar atît de simplu, pe cît pare. Frica cvasigenerală, virus nou, necunoscut de români, adus de tancuri și inoculat în deceniile comuniste, se pliază pe soiul de șiretenie străveche, șiretenia ca rezistență în calea imperiilor. Am crezut cu toții că sfîrșitul dictatorilor torționari a mîntuit pe români de nenorocitul sindrom. Nu. Vă mai aduceți aminte cum se fereau slujbașii. să nu fie văzuți la vreo Înviere, să nu riște concedierea? Așa
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Să nu fie văzuți dînd mîna cu regina, să nu-și piardă scaunele. Ce rușine! Să-ți ascunzi propria istorie numai ca să faci pe plac unui regim suferind, la rîndul lui, de sindromul ilegitimității! Din fericire, sindromul fricii și al șireteniei operează dizgrațios, mai mult în cazul celor cu fundul pe scaune grase, miile și miile de români care au ieșit în stradă, înfruntînd moartea, numai să-i știe răsturnați pe dictatori, miile și miile de bucureșteni, și nu numai, care
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
au dezmeticit, nu-și dau seama că sînt, în continuare, duse de nas? Răspunsul îl au tot manipulatorii. Eu știu bine că au de-a face, încă multă vreme de-acum încolo, cu soiul de profitabil melanj: ignoranță, obediență, lehamite, șiretenie, atît de operativ în durată pentru individul de-aici, de la răscrucea imperiilor. De care însă nici o forță politică tradițională românească nu s-a servit cu atîta cinică îndemînare. Dar... să vedem, diseară, ce ne mai arată bățul pă post. Dacă
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
lui, avînd în vedere duplicitatea proletar om de lume, preferată de personajul de joasă extracție. Urmașul lor, în linie directă, actualul prezident de republică, constrîns de cu totul alte conjuncturi, recurge la aceleași soluții duplicitare, dar care, prin surplus de șiretenie, depășesc de departe primitivismul celorlalți doi. Nerenunțînd (cum s-ar putea!) la vizitele de lucru pe magistralele socialismului, acesta trebuie să împace cumva ținuta mediului proletar în care se implică și ștaiful globtroterului pe la cancelariile lumii. Oricum, se poate face
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]