4,325 matches
-
le-au spintecat, În drumul lor spre oazele plăpânde, În care caravane au campat. Valuri fierbinți acoperă-n perdele Orice mișcare, izolată-n noaptea grea, Pierdut în vraja piramidelor rebele, Te-ntrebi unde e luna când nevoie ai de ea? Țipete stranii și răscoliri de lupte, Îngheață sufletul și-l împietresc, Din alte lumi par zgomotele rupte, Se-apropie și știi că nu te ocolesc. Cămila, scurt tresare lângă tine Și călăuza pare c-a pierit demult, Să urli-n întuneric
PRINTRE PIRAMIDE de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1429 din 29 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1417234268.html [Corola-blog/BlogPost/371992_a_373321]
-
care ne poartă sufletele în vecie: copiii. Prin prisma lor trăim, prin ei ne continuăm existența dincolo de moarte, ei reprezintă șuvița de viață rămasă, siajul acela plin de lumină asupra căruia putem veghea mai presus de moment. Toate durerile, toate țipetele sau icnetele tâșnite din lăuntrul nostru, toate chinurile, se dizolvă, dispar, se evaporă în fața bucuriei dăruite de copil. Fiecare zi care aduce un dram de mulțumire este o binecuvântare pe altarul sufletului. Un gest, un gând, un râs, o privire
VIAŢĂ RETRĂITĂ de CRISTEA AURORA în ediţia nr. 727 din 27 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Viata_retraita_cristea_aurora_1356643537.html [Corola-blog/BlogPost/341493_a_342822]
-
celor doi îndrăgostiți părea fără margini. În fiecare noapte urcau în turnul cel mare și de acolo scrutau zările la lumina rece a lunii sau admirau visători sclipirile miilor de steluțe presărate pe bolta cerului. Alteori se amuzau la auzul țipetelor păsărilor de noapte și al urletelor fiarelor sălbatice ce răzbăteau din văile adânci până la palat. Dar cel mai mult le plăcea să colinde zonele deluroase și să asculte cântecul privighetorii în noapte, când parcă întreaga natură rămânea neclintită ca nu
VI. FIICA LUI DRACULA (URMAŞUL LUI DRACULA) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1459 din 29 decembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1419886865.html [Corola-blog/BlogPost/384428_a_385757]
-
plasa să cedeze sub greutatea sa. Atras de zgomote și de ploaia de frunze scuturate de pe creanga de care atârna Marinică, un bursuc își scoase nasul pistruiat dintr-o scorbură apropiată. - Mai potolește-te odată, nu poate dormi animalul de țipetele tale! - Bună ziua, domnule bursuc, nu vă supărați, încerc să scap din capcana șarpelui. Vă cer prea mult dacă mă ajutați să rup legăturile? - E ora mea de somn, cere-i veveriței ajutorul. Locuiește chiar deasupra capului tău. Nici nu apucă
POVESTEA PORCUŞORULUI MUZICIAN de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1922 din 05 aprilie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1459837510.html [Corola-blog/BlogPost/368351_a_369680]
-
pumnul avea imprimate în memorie alfabetare A îl trăgea pe B care îl trăgea pe Dor care mângâia precum un proiectil pe Tare lumânări aprinse pământuri polare alungate de păsări de brațe desculțe trunchiuri plutitoare înflorite cu mâini și picioare țipete pe tine cu mâinile murdare de mine am acoperit-o cu palmele cu linia vieții simetric crăpată pe buze cu setea ascuțită precum o piatră de mare cu o pălărie de pai să miroase a pâine și sare poarta s-
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/vasile_pin/canal [Corola-blog/BlogPost/361053_a_362382]
-
s-a lăsat legănat până s-a oprit barca. După ce s-au dat jos din barcă, dintr-o dată s-a făcut o liniște în tot iarmarocul parcă lumea nu mai exista. Pentru moment, căci liniștea a fost spartă de niște țipete ascuțite presărate cu fel și fel de strigăte, de ziceai că a început un mare răzbel. Nu era așa! Pe o scena improvizată la un geam parcă spart, au apărut păpușile Vasilache și Mărioara, care se certau zice se în
BELDIE ŞI SERILE DE IARMAROC de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 387 din 22 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Beldie_si_serile_de_iarmaroc_mihai_leonte_1327296609.html [Corola-blog/BlogPost/360170_a_361499]
-
supliciurile bestiale la care erau supuse victimile.Metode crâncene, inventate pentru ca victima să moară, greu în chinuri groaznice.Și astăzi îmi trec prin ochii minții acele năluci ale trecutului din Evul Mediu, ale căror chinuri le văd și ale căror țipete de durere le aud.Răceala lungilor coridoare de marmură a simțit-o și Giordano Bruno. Am vizitat și locul unde a fost schingiuit în timpul inchiziției,pentru a-și mărturisi erezia. El fiind teolog și filozof umanist în epoca Renașterii.Concepția
UN MIC ISTORIC AL CASTELULUI „SANT ANGELO” de GABRIELA ZIDARU în ediţia nr. 2001 din 23 iunie 2016 by http://confluente.ro/gabriela_zidaru_1466707416.html [Corola-blog/BlogPost/368505_a_369834]
-
Inventăm frumoase jocuri, Cu ecoul mă strigam Și-n rostogoliri din deal, Amețita mă lăsăm . Și-afundată-n iarbă crudă, Ațipind, visăm că zbor Și că sunt zână cea bună, Adormita la izvor. Și prin visul meu cel verde Auzeam în depărtare, Țipetele cristaline Care se pierdeau în zare. Dorul de mirosul verde Mă-mbăta și o porneam Spre livada-mbietoare, Cu cireșe de pe deal. Fericită-mi prindeam pofta Stând pe burtă fără gânduri, Dar de-mi aminteam de casă Le-nghițeam cu tot cu
COPILARIA-MI VERDE de ANGELA MIHAI în ediţia nr. 2017 din 09 iulie 2016 by http://confluente.ro/angela_mihai_1468055044.html [Corola-blog/BlogPost/382115_a_383444]
-
de lebădă mai era acolo captiv și plângea în strânsoarea gheții, însă glasul său era din ce în ce mai slab. Deodată, cățelușa Molda, o corcitură maidaneză, cu picioarele scurte și strâmbe, ce se pripășise pe lângă clădirea bufetului sezonier al ADRAS- ului[i], auzi țipătul de disperare al puiului de lebadă și alergă repede la malul apei. Apoi făcu imediat calea întoarsă și lătră la ușa paznicului, zgârâind tocul ușii cu ghearele, pentru a-i atrage atenția acestuia să iasă afară pe gerul care crapă
ROMAN de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1242 din 26 mai 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1401097469.html [Corola-blog/BlogPost/341563_a_342892]
-
a tăcut. Dar a sărit a nouă. S-a repezit ca o leoaică la a veche și a țipat la ea, îmbrâncind-o: -Pleacă, fă, că înfig gheara-n lațele tele și mătur drumul cu tine! Au început bufniturile... Pocnete, țipete... Ce mai, a fost o hărmălae... Până la urmă, a veche a plecat, săraca, pentru că a nouă a fost mai înfiptă, mai leșinată. Și Călin ținea cu ea. Ticălos om!.. Maică-mea o ațâța: -Și ce-ți pasă ție, fă! Treaba
CĂLIN ŢIGANU de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1425 din 25 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/nastase_marin_1416868347.html [Corola-blog/BlogPost/372004_a_373333]
-
CAPITOLUL 6 După nici douăzeci de minute cei doi ajunseseră în fața unui gard înalt, din plăci de ciment. Deasupra plăcilor, două fire de sârmă ghimpată. În spatele gardului, plopi deși împungeau cerul cu vârfurile lor. Liniște! Era atâta liniște împrejur încât țipătul unei păsări ce s-a încumetat să treacă în zborul ei dincolo, i-au făcut să tresară deopotrivă. Maria își luă bărbatul de braț, lipindu-se de el. Firele de sârmă ghimpată parcă îi înțepau ochii. Avu sentimentul că nu
HELENE PFLITSCH by http://confluente.ro/articole/helene_pflitsch/canal [Corola-blog/BlogPost/365932_a_367261]
-
mult CAPITOLUL 6După nici douăzeci de minute cei doi ajunseseră în fața unui gard înalt, din plăci de ciment. Deasupra plăcilor, două fire de sârmă ghimpată. În spatele gardului, plopi deși împungeau cerul cu vârfurile lor.Liniște! Era atâta liniște împrejur încât țipătul unei păsări ce s-a încumetat să treacă în zborul ei dincolo, i-au făcut să tresară deopotrivă.Maria își luă bărbatul de braț, lipindu-se de el. Firele de sârmă ghimpată parcă îi înțepau ochii. Avu sentimentul că nu
HELENE PFLITSCH by http://confluente.ro/articole/helene_pflitsch/canal [Corola-blog/BlogPost/365932_a_367261]
-
aducea miros de de levănțică și aglice și lanurile de grâu se legănau în bătaia lui ușoară făcând valuri roșii și negre din macii sălbatici ieșiți ca niște poiene sângerii pe coama dealului; de undeva din pădure se auzi un țipăt de pasăre iar pe cer, un vultur, descria o curbă măreață, aproape de soare. -E timpul nuntirii! - zise fata cu un glas, de data aceasta mai cald, mai dulce, mai lipicios, ce primăvară frumoasă, Doamneeee!- se minună ea în fața naturii deschise
IELELE-PROZĂ SCURTĂ de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1540 din 20 martie 2015 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1426836218.html [Corola-blog/BlogPost/379787_a_381116]
-
luciul fără margini al mării de cleștar în care ochi de gheață ascund în scoici misterul orbirii nenăscute din solzi de gri amar. Sunt cuiburi de iubire din umbre de dor verde când frigul răscolește prin strune toamne reci, și țipete de frunze când floarea vieții-și pierde târând doar plânsu-n taină prin ochi de piatră seci. Sunt cuiburi de iubire pe sub cărări de suflet în care timpul toarce în nesfârșite veri, o lacrimă ce arde cusută-n veci sub zâmbet
AUTOBIOGRAFIE de DOINA BEZEA în ediţia nr. 1775 din 10 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/Redactia--Autori/Doina_Bezea.html [Corola-blog/BlogPost/340346_a_341675]
-
două fire electrice ce se furișau pe sub streașina Casei Morarului ducând lumina înăuntru, doi porumbei, poate aceiași, stăteau abătuți, deși era timpul să meargă în culcușul lor. În a treia zi, când tocmai plecase avocatul, la Casa Morarului au izbucnit țipetele Doinei, Mariusei și ale Irinei, cărora li s-au alăturat ale lucrătorilor aflați în prejmă. Treptat, vestea că neobositul Andrei Murgescu trecuse la odihna veșnică a îndoliat întreaga comunitate a Murgenilor, în timp ce dangătul tânguit al clopotului o ducea în cele
SFÂRŞITUL LUI ANDREI MURGESCU. Fragment din romanul Îngerii de la Casa Morarului de Ion R. Popa, Ed. Autograf, Craiova, 2011 by http://revistaderecenzii.ro/sfarsitul-lui-andrei-murgescu-fragment-din-romanul-ingerii-de-la-casa-morarului-de-ion-r-popa-ed-autograf-craiova-2011/ [Corola-blog/BlogPost/339663_a_340992]
-
fără strălucire/ doar c-un fir de vânt nebunatic,”; „trupul tău de ceară /arzândă”; „înmugrind petale de lacrimi”; „lacrimă a nopților pătate cu stele,”; „sunt încătușat în ploile de /Curcubeu”; „ninse cu foșnet de petale de crin”; “e inundă cu țipete ninsorile de vise,”; “dăltuind flăcări de sânge”; “înzăpezit în nopțile stelare,”; „cânt fluturii colindă spasmodic prin/ venele mele”; „suspinele mele/ se-aud clocotind în frunze,”; să mă-mbrac cu Toamne de-argint/într-o albastră dimineață,/ născută din nopțile cu
VALENTINA BECART de VALENTINA BECART în ediţia nr. 1515 din 23 februarie 2015 by http://confluente.ro/valentina_becart_1424644518.html [Corola-blog/BlogPost/379249_a_380578]
-
două și nemaiputând suporta s-a îndreptat spre casă. Nu a intrat însă, ci a mers în spatele acesteia, loc unde obișnuia să-și ducă tristețea, atunci când aceasta îl cuprindea, loc în care își aduna curajul pentru a răzbate nevoile casei. Țipetele Leanei ar fi trezit și morții din mormânt. Cu atât mai repede l-au trezit pe Bică. Aburii băuturii i s-au risipit, în parte datorită loviturii primite, în parte datorită efectului terapeutic al tratamentului aplicat de femeia lui. Leana
III. CASA SUFLETULUI MEU de ADRIAN LIȚU în ediţia nr. 2015 din 07 iulie 2016 by http://confluente.ro/adrian_litu_1467902478.html [Corola-blog/BlogPost/365159_a_366488]
-
datorită efectului terapeutic al tratamentului aplicat de femeia lui. Leana a preluat comanda. Urmată de Bică a pornit să-l caute pe Mitru. L-au găsit și oarecum l-au surprins; doar că acum, Bică ataca împins fiind doar de țipetele Leanei. Mai aprigă, Leana și-a înfipt adânc unghiile în spinarea Mitrului. Au început să apară martori. Alertați, vecinii au sărit să liniștească lucrurile. * Cum, mai ales între vecini, totul trebuie să se rezolve în mod civilizat, bineînțeles că nu
III. CASA SUFLETULUI MEU de ADRIAN LIȚU în ediţia nr. 2015 din 07 iulie 2016 by http://confluente.ro/adrian_litu_1467902478.html [Corola-blog/BlogPost/365159_a_366488]
-
de albastru, îmi prinde tandru mâna În mâna ta, recheamă-mi spre nemurire lutul Când roiul de luceferi și doamna nopții, luna, Răsfiră-n ape doru-n crâmpeie de lumină. Privește-mi ochii-n tihnă, redă-le iar sclipirea Încarcerată-n țipăt de pescăruș, străină, Cu-eternul cifru magic dezleagă-le iubirea. * Pribeag, printre ruine de suflet, visul zboară Se pierde-n zări, revine, se va-mplini odată În murmurul din umbre, pe strune de vioară O simfonie-a noastră-ntr-o
VISÂND PE MALUL MĂRII, PRIMĂVARA (POEME) de GEORGETA RESTEMAN în ediţia nr. 504 din 18 mai 2012 by http://confluente.ro/Visand_pe_malul_marii_primavara_poem_georgeta_resteman_1337334705.html [Corola-blog/BlogPost/358837_a_360166]
-
ca sa nu-l miroasă oamenii la lucru. Dode spunea: „iar și-a luat mămica-ta cuțitul la brâu”. Atunci se numea: Gheorghe! Dode juca badminton. Când a murit Dode, s-a oprit ceasul. Era dimineață și m-am trezit în țipete. Ciudat. Era o zi cu soare, tramvaiele circulau prin fața blocului, oamenii mergeau grăbiți sau agale pe stradă, frunzele încă aureau în copaci. În salonul de terapie intensivă, bătrânul respira acum, mai ușor. Îmi mulțumește din priviri. Soția lui doarme pe
CĂLĂTORIE de MIHAELA GHEORGHIU în ediţia nr. 1618 din 06 iunie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_gheorghiu_1433582731.html [Corola-blog/BlogPost/360913_a_362242]
-
în clipa aceea s-a auzit soneria de la ușă. De emoție, inginerul Marcu i-a pus mîna pe genunchi Adelinei și a strîns-o ușor, ca pentru a-i atrage atenția. Gabriela a fugit să deschidă. Pupături pe hol, un mormăit, țipetele gazdei. Cînd l-a văzut, Adelina s-a emoționat. Daniel! Gabriela l-a așezat pe căpitan lîngă ea, în celălalt capăt al mesei, față în față cu Adelina și cu Marcu. Căpitanul s-a scuzat că întîrziase ... deh, datoria! Păreau
PARFUMUL PAPUSILOR DE PORTELAN 56-59 de IOAN LILĂ în ediţia nr. 549 din 02 iulie 2012 by http://confluente.ro/Parfumul_papusilor_de_portelan_56_59_ioan_lila_1341239779.html [Corola-blog/BlogPost/356747_a_358076]
-
de nestăpânit. I-a prins palma femeii, cu îndemânare, și i-a pus-o acolo unde își dorea, acolo unde bănuia că și-ar dori și ea, pe „obiectul” care îi devenise contondent. Tresărirea Linei a fost urmată de un țipăt de spaimă. Abia după ceva vreme Albert a sesizat că Lina a renunțat la fumat. * Maistrul Ion Stănilă ar fi, într-o posibilă dezbatere deschisă, personajul cel mai controversat. Datorită infirmității unui picior, în timpul mersului își pendulează trupul ușor, ca
XX. ECOU RĂTĂCIT (IȚE PESTRIȚE ȘI UN FIR ROȘU) de ADRIAN LIȚU în ediţia nr. 2133 din 02 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/adrian_litu_1478090063.html [Corola-blog/BlogPost/365365_a_366694]
-
de la intrarea în casă. -Cum te numești? continuă el. -Retimus Martinus, mărite! -Ce cauți aici? Ceata mea va intra îndată aici. Pleacă imediat! spuse centurionul. Legionarul se întoarse și plecă către camarazii lui. Dintr-un anumit loc se auziră câteva țipete scurte iar centurionul plecă într-acolo. Intră într-o casă mică unde doi sodați culcaseră la podea un iudeu care stătea cu fața în jos cu mâinile la ceafă. O femeie cu doi copii mici în brațe stătea mai încolo
AL DOILEA FRAGMENT de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1708 din 04 septembrie 2015 by http://confluente.ro/mihai_condur_1441393745.html [Corola-blog/BlogPost/377453_a_378782]
-
dintr-o dată arătând direcția inversă. Legionarii se priviră nedumeriți, la fel și cei doi decurioni, care priveau către centurionul care arăta direcția opusă de mers. Trupa porni într-acolo însă după nici cincizeci de pași unul din legionari scoase un țipăt arătând cu mâna spre cer unde pe fondul albastru urca o trombă gălbuie care se dilata rapid aruncând în jur infinite fire de nisip aduse de vântul venit din deșertul Iudeii. Legionarii centurionului Iunianus pătrunseră pe stradela pietruită și se
AL DOILEA FRAGMENT de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1708 din 04 septembrie 2015 by http://confluente.ro/mihai_condur_1441393745.html [Corola-blog/BlogPost/377453_a_378782]
-
adevărat că vorbise cu Micheru să-i ia și lui două bilete la concert la Opera Imperială. Îi promisese și Veronicăi c-o va duce la operă. Cânta Palestrina, cântecele lui superbe dăduseră ocol Vienei, era un maestro divin în țipetele sale, cum îl numise și poetul. Dar Micheru se cam grăbise, Eminescu voia s-o ducă pe Veronica la un concert Beethoven... Îi povestise și ei viața titanului muzicii și ea murea de nerăbdare să-i asculte sunetele divine. Micheru
MIHAI ŞI VERONICA (CAP.9-10) de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1211 din 25 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Ion_ionescu_bucovu_1398422341.html [Corola-blog/BlogPost/347945_a_349274]