481 matches
-
test, pagina respectivă plonjînd cititorul în marea piață Bellecour din Lyon, "ocupată toată iarna de neliniște și cețuri", în care este expus un corp, singur. Cine l-a omorît pe Robert Chassagneaux? Din fericire, romanul nu explorează aceleași veșnice obsesii belicoase sau rușini greu disimulate, nu e încă un roman istoric, gratuit și inutil, ci se constituie într-o reflecție complexă și profundă asupra "putreziciunii coloniale", de la Indochina pînă în Algeria, ex plorînd modul în care aceasta infectează mereu și mereu
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
sau lăcătuș care se prezintă pentru a-și urmări propriile afaceri și nu pe ale mele, îl omor pentru a-l învăța să trăiască. În momentul plecării domnul Prohibant fu cuprins de gânduri care îi temperară un pic ardoarea sa belicoasă. Își spuse: nu este absolut deloc imposibil ca acei cumpărători de fier, compatrioții și dușmanii mei, să nu ia prea bine figura asta și, în loc să se lase uciși, să mă ucidă ei pe mine. Apoi, chiar dacă iau cu mine toți
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
școală e nevoit să poarte o "redingotă de cioclu"), cât și prin comportamentul apatic, indiferent, manifestat pe un fond de timiditate și de totală neîncredere în sine. Un anume Contici, repetentul clasei, haimanaua, nu se sfiește să-și mărturisească pornirile belicoase ("Te urăsc, neamțule!"), spre nedumerirea inocentului Bizu, care "nu ajunsese să priceapă inexplicabila putere de atragere sau de repulsie stabilită irațional între oameni". Nenorocit, incapabil să înțeleagă cum de putea fi urât fără ca el să se fi făcut vinovat de
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
care Cezar le include în Belgia. Venite ultimele în secolele al III-lea și al II-lea, î. I. C., aceste popoare sînt compuse din celți, dar reprezintă de asemenea o avangardă de popoare *germanice, cărora Cezar le-a subliniat caracterul belicos, în special nervienii și eburonii pe solul Belgiei actuale. La nord de Paris, regiunile sînt ocupate de veliocașii din Rouen, de belovacii din Beauvaisis, de ambienii din Picardia, de remii din Champagne etc. Nu poți decît să fii frapat de
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
primar care formează ansamblul legilor școlare de-a lungul anilor 1880. Criza boulanjistă. După căderea lui Ferry, în 1885, Republica cunoaște o fază de instabilitate care culminează cu criza boulanjistă. Popularitatea generalului Boulanger, ministru de război în 1887, republican dar belicos, neliniștește guvernul, care-l scoate la pensie. Boulanger poate atunci să-și construiască o carieră politică triumfală prin jocul alegerilor parțiale. Deviza sa "dizolvare, Constituantă, revizuire" îi reunește pe nemulțumiți: radicali, iacobini, naționaliști cerînd revanșa, monarhiști sperînd restaurația, bonapartiști autoritari
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
internaționale îl constrîng să-și asume riscul acestuia. A nu reacționa în fața pretențiilor imperiilor centrale ar fi însemnat pentru Franța să devină o putere de rangul doi. Dacă, după înfrîngerea din 1870, majoritatea populației manifestă un patriotism defensiv fără tendințe belicoase, ea este profund atașată ideii de independență și de securitate a Franței. Mobilizarea se face fără entuziasm, dar cu hotărîre. Intrarea Franței în "războiul drept" trezește chiar și în pacifiști și în antimilitariști flacăra din 1792. "Clasa muncitoare s-a
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
la fel ca și cea capitalistă, un simplu "bloc militar". Orientarea eminamente "pașnică" și profunda unitate ideologică având ca scop "construirea socialismului" era astfel impardonabil eludată, la fel ca și "contradicțiile" din interiorul lumii capitaliste, împreună cu orientarea internațională agresivă și belicoasă a acesteia (Canja et. al.: 1958, 16-18): Atunci când unii factori de răspundere și organe de presă din Jugoslavia (sic!) au căutat să reducă esența lagărului socialist la aceea a unui bloc militar și au tratat problema relțiilor internaționale, ignorând contradicția
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
din care face parte este, în concepția secretarului general al PCR, "dreptul la viață, la pace, la existența liberă și independentă" (Ceaușescu în Ecobescu: 1983, 26; subl. în orig.). Drepturile omului nu pot fi asigurate într-un climat de insecuritate, belicos, nu obosea Ceaușescu să clameze; pacea deci, combinată cu o suveranitate națională intangibilă, reprezintă premisele cele mai sigure pentru soluționarea problemelor umanitare. Așa cum voi detalia în continuare, între accepțiunea occidentală, "burgheză" a drepturilor omului și cea leninist romantică nu există
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
operetă" (Iakovlev: 1991, 86). De altfel, Iakovlev va renunța la colaborarea cu Gorbaciov, fondându-și propriul partid politic. În plan internațional, leninismul post-bolșevic se va manifesta deosebit de tolerant în raport cu "imperialismul", dar nu neapărat din cauză că ar fi fost intimidat de poziția belicoasă a noii administrații republicane de la Casa Albă. Există opinii ale cercetătorilor relațiilor intenaționale, preponderent realiști, care argumentează că Uniunea Sovietică a implodat în mare măsură deoarece nu a putut ține pasul cu relansarea de către Washington a unei curse a înarmărilor
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
o problemă care este bine să o cunoaștem pe linia organelor noastre, pe linia Departamentului, pe linie de contraspionaj etc. Lucrurile se complică în legătură cu situația din Vietnam. Datorită presiunilor făcute de Pentagon, față de Nixon, el a dat o declarație „foarte belicoasă” ca să vorbim așa, pune niște condiții care duc direct la o conflagrație foarte serioasă privind situația din Vietnam. El a luat deja o serie de măsuri: „Toate intrările în porturile R.D. Vietnam vor fi minate, pentru a împiedica accesul în
Partidul şi securitatea : istoria unei idile eşuate : (1948-1989) by Florian Banu, Luminiţa Banu () [Corola-publishinghouse/Science/100961_a_102253]
-
Paradele aureolate de Carol I, Ferdinand, Carol al II-lea, Mihai I. Cu prezența vetust-entuziasmantă a calului. Regele Mihai, încă adolescent, fascinînd prin întruparea ingenuității, cu eleganta rigoare cazonă. Simbolizînd, printre altele, casta arătoșilor ofițeri de elită, mirajul domnișoarelor prenupțiale. Belicosul chipiu al lui de Gaulle! Da, dar militarismul acestui mare personaj al istoriei... E unul ivit ca nobilă antiteză la celălalt, iraționalul, agresivul. Iar seducătorul miles gloriosus gascon avea, la urma urmei, și nas pentru așa chipiu, nu? Lenin nu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
dar și cruntul rictus unanim afișat în cele mai banale mediatizări, retează ceva din plenitudinea lecturii. Un, cîndva, ingenuul Alain Robbe Grillet pe care îl experimentam ca lectură total disponibilă acum 25 de ani mi se înfățișează azi în armură belicos argotică, încît cu greu aș mai putea... relectura plăcut proza sa insurgentă de Nou Roman. Interviul pe care manierata Rodica Binder reușește, eroic, să-l ia mofluzului francez pentru România literară e presărat de agresivități lexicale greu de suportat: "este
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
adversarului la existență, privîndu-l de rațiunea sa morală. Democrația de început, la fel ca și, mai tîrziu, democrația confirmată se autoflatează totdeauna că ar avea mai bune motive pentru a lupta, decît dușmanii lor. Astfel ea își revendică o propensiune belicoasă nu mai puțin notabilă decît cea a dictaturilor. Și ceea ce e și mai important, ea nu se dă în lături să folosească poporul pe care-l supune furiei inițiale a luptelor pentru a-l atașa mai bine față de politica în
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
național-civismului s-a făcut sărind peste etapele logi-ce, întrucît țăranii analfabeți s-au trezit înregimentați cu mult înainte ca fiii lor să fie capabili a se înțelege, la școală, în limba națională. În consecință, pentru a lămuri mai bine propensiunea belicoasă ce caracterizează anii care s-au scurs de la Revoluția franceză pînă în 1815, se impune să ne întoarcem puțin în timp. Deși contestabil, decontul realizat de către Jean Meyer 186 ilustrează fără nici o îndoială reculul perioadelor de război, comparativ cu perioadele
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
va naște și argumentul care va servi mai tîrziu la justificarea expansiunii teritoriale Lebensraum-ul a popoarelor mai bine dotate de la natură. În cele din urmă Herder apare contradictoriu, confuz și ambivalent. Tot astfel el subscrie și altor idei, mai puțin belicoase, cu scopul de a idealiza meritele propriului său popor și originalitatea fără pereche a acestuia. "Numai gloria națiunii germane, observă el cu complezență, a servit de drum al libertății întregii Europe creștine 216, chiar și în cele mai diferite circumstanțe
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
societate, chiar și în acelea unificate politic dar, în mod deosebit, acolo unde unificarea se realizase tîrziu, ca în Germania sau în Italia. Această tendință de cultivare a identităților închise în ele însele n-a afectat decît unele sectoare conservatoare, belicoase și expansioniste, influențînd însă ansamblul populațiilor și întreg spectrul ideologic. Astfel, în Franța, locuitori ai satelor au asasinat în 1917 soldați americani doar pentru că erau diferiți de ei. În Austria, conducătorul social-democra-ților, Karl Renner, viitor președinte al Republicii după 1945
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
la Missolonghi 260 în februarie 1824, urmînd ca la 19 aprilie să moară acolo de febră. Guvernul francez nu se mai poate opune intelectualilor săi, iar Anglia, unui membru al Camerei lorzilor, dacă nu poetului Byron. Ambele vor ceda insistențelor belicoase ale țarului Nicolae I care succede țarului Alexandru, la 1825. La 20 octombrie 1827, cînd flota ruso-an-glo-franceză va sfărîma escadra turcă la Navarin, Marea Bri-tanie consideră lecția suficientă dar Charles X va rămîne alături de Rusia, trimițînd trupe în Moreea. Rezultatul
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
este întorsătura pe care o ia naționalismul francez sub impactul înfrîn-gerii de la 1871 și al anexării Alsaciei-Lorena, cînd dreapta ca-tolică și stînga laică reușesc să ajungă la un compromis tactic. Fără îndoială, această apropiere se înscrie tot într-o pulsiune belicoasă care, la început defensivă, va deveni ofensivă după alianța cu Rusia, din 1890. În plus ea rămîne destul de fragilă, cum aveau s-o demonstreze și tulburările provocate de afacerea Dreyfus începînd din 1894. Dar, în preajma verii din 1914, aceste întîmplări
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
de la sine înțeleasă: patria franceză este sacră în timp ce aceea a germanilor este barbară. Necazul este că și germanii întrețineau, la rîndul lor, un sentiment asemănător și, în aceste condiții, socialiștii din ambele țări nu-și puteau reține mult timp impulsurile belicoase. Tra-diția socialiștilor își are originea în antimilitarismul internaționalist refractar patriotismului de stat. În sensul acestei idei, Biroul socialist internațional se reunește la 29 iulie la Bruxelles, cu scopul de a organiza manifestații destinate să impună o soluție arbitrară conflictului austro-sîrb
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
astfel de parcurs nu avea nimic contradictoriu. Ceea ce contează nu este acest avatar al patriotismului, observabil și în Franța în pofida traumatismului creat de afacerea Dreyfus, ci fermitatea generală a stîngii europene care se raliază cauzei naționale în latura cea mai belicoasă a acesteia. În unele privințe, această raliere argumentată ideologic prefigurează lupta antifascistă a anilor 1930 și apoi cel de-al Doilea Război Mondial, fiind acompaniată în paralel de o reconversiune a mediilor intelectuale. La intelectuali, tonul seamănă adesea cu cel
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
captivitate de tatăl său "pentru a-l feri de pișcăturile albinelor și de corupția moravurilor noastre electorale", iar prin agățatul de grinzi în rochie de gală "speră el că va contribui într-o însemnată măsură la rezolvarea chestiunii muncitorești"25, belicosul Gayk "a reușit să ne dea o nouă îndrumare în politica externă, emițând cel dintâi și cu multă autoritate părerea că trebuie să luăm pe transilvăneni fără Transilvania"26, Cotadi "este astupat timp de șase luni pe an cu un
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
i-a convins pe detractori ca începea o epocă nouă. Se deduce indirect din acest atac că Pinter marchează un alt timp literar. "Pinterescul" e cu totul un alt fel de literatură decât se aștepta autorul nedumerit al acestei recenzii belicoase. Un alt fel de literatură, pe care acest premiu Nobel o consfințește. Numai că, în literatură, din păcate (știa Eliot ce știa), orice consfințire e o condamnare. S-a legiferat, trebuie încălcat. Poate un nou Harold Pinter bate la ușă
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
dezolantă a Păcatului Originar al Europei: neputința ei de a Învăța din crimele trecute, nostalgia amnezică, Înclinația irezistibilă de a reveni la 1938. Nu este, cum ar spune Yogi Berra, „un déjà-vu permanent”. Europa nu reintră În trecutul tulbure și belicos - dimpotrivă, Îl părăsește. Germania de azi, ca și restul Europei, este mai conștientă ca oricând de istoria ei din secolul XX. Ceea ce nu Înseamnă că alunecă Înapoi. Fiindcă acea istorie a fost mereu prezentă. Cum Încearcă să arate această carte
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
ne rămâne, oricât de mică, am putea măcar șîncercaț să refacem existența, după război, pe o bază stabilă și demnă.” șase săptămâni mai târziu, ambasadorul american la Moscova, Averell Harriman, Îi sugera președintelui Roosvelt o atitudine mai pesimistă și implicit belicoasă față de acțiunile sovietice În estul Europei: „Dacă nu dorim să vedem Europa invadată de barbari În secolul XX și violența Întinzându-se mai departe În Est, trebuie să găsim o cale pentru a pune capăt politicii abuzive a Uniunii Sovietice
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
mărit bugetul național de apărare cu scopul declarat de a fortifica prezența militară americană În Germania. Dar, neoficial, Statele Unite erau mult mai flexibile. Americanii - spre deosebire de clienții lor vest-germani - acceptau realitatea unui stat est-german și Înțelegeau temerile sovieticilor, inspirate de tonul belicos adoptat de Adenauer și mai ales de ministrul Apărării, Franz Josef Strauss, În alocuțiuni recente. Situația din Germania se cerea clarificată - cum Îi spunea Eisenhower lui Macmillan la 28 martie 1960, Occidentul „nu-și permite să rămână 50 de ani
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]