620 matches
-
urmare a încapacității Republicii de la Weimar să-și plătească reparațiile de război impuse prin tratatul de pace. Invazia, inițiată de primul ministru al Franței Raymond Poincaré, a fost declanșată pe 1 ianuarie 1923. Acțiunea avea ca obiectiv ocuparea centrelor germane carbonifere și siderurgice din valea Ruhrului. În plan internațional, invazia a dus la o creștere a simpatiei pentru Germania. Francezii, care se confruntau cu mari probleme economice, au acceptat în cele din urmă Planul Dawes și s-au retras din zona
Istoria militară a Franței în timpul celui de-al Doilea Război Mondial () [Corola-website/Science/314363_a_315692]
-
transversale Bănița-Merișor și Surduc-Lainici. Munții stopează deplasarea maselor de aer, astfel că adăpostul oferit de ei împiedică primenirea aerului din depresiune. Datorită acestui lucru și a industrializării, străziile, copacii și iarba din oraș au căpătat un aspect specific marilor regiuni carbonifere. Peisajul orașului poate fi comparat cu cel din bazinul Ruhr, atunci când ceața acoperă orașul și stagnează sub protecția culmilor din jur. În Petroșani mai are loc un fenomen termic interesant, cel de invesiune termică. Acest proces poate fi descris ca
Petroșani () [Corola-website/Science/297100_a_298429]
-
(în rusă "Кривой Рог") sau Kryvyi Rih (în ucraineană "Кривий Ріг", transliterat "Krâvâi Rih" sau "Krîvîi Rih") este un oraș în sudul Ucrainei situat în partea de vest a bazinului carbonifer Donețk, la confluența râurilor Inguleț și Saksahan. Intră în componența regiunii Dnepropetrovsk. A fost fondat ca un sat de cazacii zaporojeni în 1775 și avea doar 2.184 de locuitori în 1781. În 1881 o companie franceză a început să
Krivoi Rog () [Corola-website/Science/309324_a_310653]
-
de cazacii zaporojeni în 1775 și avea doar 2.184 de locuitori în 1781. În 1881 o companie franceză a început să exploateze depozitele locale de minereu de fier și în 1884 a fost construită o cale ferată în bazinul carbonifer Doneț. După această a devenit un important oraș industrial de extracție a minereurilor de fier. Krivoi Rog, împreună cu suburbiile sale, se întinde pe 126 km, sub forma unei centuri lungi și înguste de-a lungul depozitelor de minereu de fier
Krivoi Rog () [Corola-website/Science/309324_a_310653]
-
și 7 la granița ung. rom. la întoarcere în țară). După 1945 circa 20% din populație (438, între 17-50 de ani 203 bărbați și 235 de femei) a fost deportată în Rusia în actuala Ucraină in Lagarul Tsistjakowa, în zona carboniferă a Donului pentru lucrări miniere (cărbuni) în mina Krasnodar, dintre care 57 nu s-au mai întors. Pentru ei sa ridicat un monumet in cimitirul satului cu ocazia aniversarii a 200 de ani de existenta a satului in 1986. Comunitatea
Bacova, Timiș () [Corola-website/Science/301336_a_302665]
-
Respirația celulară a e prezentă în toate eucariotele, incluzând toate organismele multicelulare complexe ca plantele și animalele. De la începutul perioadei cambriene acum 540 de milioane de ani, nivelele de au fluctuat în volum între 15% și 30%. Către sfârșitul perioadei carbonifere (în urmă cu aproximativ 300 de milioane de ani) nivelele atmosferice de , după volum, au ajuns la un maxim de 35%, care ar fi putut contribui la marea cantitate de insecte și amfibieni la acel timp. Activitățile umane, incluzând arderea
Oxigen () [Corola-website/Science/297158_a_298487]
-
Bark "Endeavour, a fost un vas de cercetare al Marinei Regale Britanice comandat de locotenentul James Cook în prima sa călătorie de descoperire, în Australia și Noua Zeelandă între 1769 și 1771. Lansat la apă în 1764 sub numele de vasul carbonifer "Earl of Pembroke", a fost achiziționat de Marină în 1768 pentru o misiune științifică în Oceanul Pacific, și pentru a explora mările în speranța găsirii presupusei "Terra Australis Incognita" („Pământul Sudic Necunoscut”). Rebotezată ca "His Majesty's Bark the Endeavour", a
HMS Endeavour () [Corola-website/Science/321533_a_322862]
-
apă în 1994 și este acostată lângă Muzeul Național Maritim al Australiei din portul Sydney. "Endeavour" a fost la început vas de transport comercial și s-a numit "Earl of Pembroke", fiind lansat la apă în iunie 1764 din portul carbonifer și de baleniere Whitby din North Yorkshire. Vasul avea trei catarge și avea o construcție solidă, cu o proră largă și dreaptă, o pupă pătrată și o cocă alungită în formă de cutie și cu o cală adâncă. Avea lungime
HMS Endeavour () [Corola-website/Science/321533_a_322862]
-
inferior. Seria este denumită astfel după o variantă mai veche de transcriere a numelui orașului Leping () situat în provincia Jiangxi din sud-estul Chinei. Denumirea a fost introdusă în literatura de specialitate de către geograful german , care a descris în 1883 „seria carboniferă Loping”. Ea nu desemna inițial decât o unitate litostratigrafică. Geologul , „părintele” stratigrafiei chineze, a reluat și dezvoltat conceptul sub numele de „serie Loping”. În fine, discipolii paleontologului chinez au definit lopingianul ca serie cronostratigrafică. Baza seriei (și a etajului wuchiapingian
Lopingian () [Corola-website/Science/334420_a_335749]
-
Straturile de roci sînt așezate aproape orizontal cu o mică înclinare în direcție sud-vestică. În secțiunea geologică se deosebesc următoarele complexe stratigrafice: Mai puțin răspîndite și mai slab dezvoltate sunt rocile de vîrstă cambriană, ordoviceană, jurasică și paleogenă, iar depunerile carbonifere, permiene și cele triasice lipsesc. În cadrul raionului Nisporeni se evidențiază și depresiunea precarpatică care intersectează placa Moldovenească în partea de vest. Ea cuprinde partea centrală inclusiv și raionul Nisporeni și partea de sud a bazinului rîului Prut. Este o structură
Raionul Nisporeni () [Corola-website/Science/297500_a_298829]
-
și siluriane acest teritoriu suferă mișcări de coborîre in continuare, fiind acoperit de apele marine clima predominantă caldă aridă. În aceste perioade s-au acumulat depozitele ordovicene și siluriene reprezentate prin gresii, sisturi argiloase, argelite, aleurite. În perioadele devoniană și carboniferă marea se retrage către sudul țarii și astfel ca urmare a retragerii mării în regiunea de Nord și centrală respectiv și raionul Nisporeni s-a stabilit ulterior în regim continental, parțial continental lagunar ceea ce confirma prezența unui pachet de roci
Raionul Nisporeni () [Corola-website/Science/297500_a_298829]
-
comunități poloneze, repectiv cehoslovace. Silezia Cieszynană, sau Ducatul Cieszyn (Teschen / Tesin) a fost o regiune de întindere mică în care recensămintele antebelice au relevat o majoritate poloneză în trei districte, respectiv cehă în patru districte. Regiunea era importantă datorită bazinului carbonifer din zona Karvina și a căii ferate Košice - Bohumín, care lega Boemia de Slovacia. În nordul regiunii Silezia Cieszynană, calea ferată care făcea legătura cu Bohumín (Oderberg / Bohumin) folosea pentru transportul internațional de mărfuri și persoane. Pretențiile asupra acestor regiuni
Evoluția teritorială a Poloniei () [Corola-website/Science/327646_a_328975]
-
Conferinței Principalelor Puteri Aliate și Asociate de la Spa (Belgia) de pe 28 iulie 1920. Cieszyn (Teschen) a fost împărțită de-a lungul râului Olza între cei doi vecini. Partea vestică a orașului Cieszyn (sub denumirea Český Těšín), calea ferată și bazinul carbonifer Karvina au trecut sub autoritatea cehoslovacă Polonia a primit regiunea de la răsărit de râul Olza. Conferința Ambasadorilor Principalelor Puteri Aliate și Asociate ai împărțit regiunea într-un moment în care Armata Roșie înaintase până în fața Varșoviei în timpul conflctului polono-sovietic. Mai
Evoluția teritorială a Poloniei () [Corola-website/Science/327646_a_328975]
-
de pe teritoriul Chinei se găsesc în vest, unde se află unii dintre cei mai înalți munți de pe Pământ. Trei dintre aceștia, munții Tien Shan, Kunlun și Qinling, datează din perioada Paleozoica de ridicare muntoasă (orogeneza), care a început în perioada Carbonifera și s-a terminat în perioada Permiana, când toate porțiunile de pământ ale Terrei s-au unit pentru a forma un singur supercontinent, Pangaea. Munții Himalaya, sunt de origine mai recentă. S-au format când sedimentele odată depozitate într-o
Geografia Chinei () [Corola-website/Science/334589_a_335918]
-
vreme ocupația principală fiind creșterea animalelor (ovine, bovine). La aceasta se poate adăuga și cultivarea terenurilor cu porumb, grâu, plante furajere, pomi și viță de vie. După anul 1970 a avut loc o reorientare a forței de muncă spre bazinele carbonifere Rovinari și Jilț inclusiv in cele doua termocentrale de la Rovinari si Turceni. Începând cu anul 1997,o dată cu reducerea extracției de lignit, au avut loc disponibilizări masive ale minerilor navetiști. În prezent, populația ocupată este repartizată în proporție de 96% în
Comuna Negomir, Gorj () [Corola-website/Science/300463_a_301792]
-
ducat. Watt a trecut cu vederea minoritatea cehă din zonă și nevoia cehoslovacilor de calea ferată ce ducea în Slovacia de est și trecea prin Transolza. În cele din urmă, aliații au hotărât ca cehii să primească 60% din terenurile carbonifere și ca polonezii să primească majoritatea populatiilor și linia de cale ferată strategică. Watt scrie: „emisarul ceh Edvard Beneš a propus un plebiscit. Aliații au fost surprinși, gândindu-se că cehii vor pierde în mod sigur. Beneš a fost însă
Transolza () [Corola-website/Science/326609_a_327938]
-
să-și impună pur și simplu decizia în chestiunea Teschenului. Mai mult decât atât, Beneš i-a convins pe francezi și pe britanici să traseze o frontieră care să acorde Cehoslovaciei majoritatea teritoriului Teschenului, calea ferată vitală și toate terenurile carbonifere importante. Cu această frontieră, 139.000 de polonezi urmau să rămână în teritoriu ceh, în vreme ce doar 2.000 de cehi rămâneau de partea poloneză”. „A doua zi dimineața, Beneš a vizitat delegația poloneză la Spa. Lăsând impresia că cehii ar
Transolza () [Corola-website/Science/326609_a_327938]
-
a fost inițial stabilit de apariția abundenței de fosile. Ulterior au fost făcute astfel de descoperiri anterioare acestei limite. Fanerozoicul se divide în trei mari ere geologice: Paleozoic, Mezozoic și Cenozoic și constă în 12 perioade: Cambrian, Ordovician, Silurian, Devonian, Carbonifer, Permian, Triasic, Jurasic, Cretacic, Paleogen, Neogen și Cuaternar. Caracteristicile Paleozoicului sunt apariția peștilor, amfibienilor și a reptilelor. Mezozoicul este condus de reptile, și are loc evoluția mamiferelor, păsărilor și a dinozaurilor. Cenozoicul este timpul mamiferelor, și mai recent, a oamenilor
Fanerozoic () [Corola-website/Science/324746_a_326075]
-
timp din istoria Pământului în care au evoluat forme complexe de viață, de la cele care au înghițit prima gură de oxigen pe uscat și apoi diversificarea tuturor formelor de viață. Paleozoicul este împărțit în șapte perioade: Cambrian, Ordovician, Silurian, Devonian, Carbonifer și Permian. Cambrianul se întinde de la 540 de milioane de ani în urmă la 485 de milioane de ani și este prima perioadă a Paleozoicului și a erei Fanerozoice. Cambrianul stârnește un boom în evoluție, eveniment cunoscut sub numele de
Fanerozoic () [Corola-website/Science/324746_a_326075]
-
de milioane la 300 de milioane de ani. În acest timp, temperatura medie la nivel global a fost exagerat de mare: la începutul Carboniferului o medie de aproximativ 20 de grade Celsius (dar s-a răcit până la 10 grade în timpul Carboniferului Mijlociu). Mlaștini tropicale au dominat Pământul iar întinderile mari de copaci au creat mare parte din carbonul din care s-a format cărbunele folosit azi (de unde și numele de "Carbonifer"). Poate cea mai importantă dezvoltare evolutivă a timpului a fost
Fanerozoic () [Corola-website/Science/324746_a_326075]
-
toate continentele formau un singur supercontinent, pe care el l-a numit ""Urkontinent"". Numele a apărut prima dată în ediția din 1920 a "Die Entstehung der Kontinente und Ozeane", când Wegener s-a referit la vechiul supercontinent ca "Pangaea a Carboniferelor". Wegener a folosit forma germanizată "Pangäa", însă termenul a intrat în literatura științifică în forma latinizată "Pangaea". Wegener era convins că marea similaritate a liniilor de coastă dintre Africa de Vest și partea estică a Americii de Sud nu erau o coincidență. El a
Pangeea () [Corola-website/Science/320020_a_321349]
-
a Chinei o constitue cărbunii, cărora le revin 3/4 din balnța energetică a țării. Cele mai importante bazine sunt: Datong, Fushin, Fushun, Baotou, Kailuan. Centralele termoelectrice produc 4/5 din energia electrică totală și sunt amplasate în apropierea bazinelor carbonifere sau a marilor aglomerații urbane. Cea mai mare centrală hidroelectrică din China este Barajul celor Trei Defileuri de pe rîul Yangtze. În anul 2009, China a devenit cel mai mare consumator de energie din lume, depășind Statele Unite, cu un consum total
Economia Chinei () [Corola-website/Science/306026_a_307355]
-
de a trăi", "Germinal" și în afara ciclului "Les Rougon-Macquart", "Naïs Micoulin". "Germinal", romanul despre mineri și greva acestora, apare în 1885. Este fără îndoială romanul cel mai muncit, cel mai documentat al lui Zola. Romancierul s-a deplasat către bazinul carbonifer din regiunea Valenciennes, nordul Franței, la Anzin. Zola alege nordul, în loc de zona Saint-Étienne, la sfaturile deputatului Alfred Giard care îl și va conduce la destinație. Vizita sa de opt zile, în plină grevă a celor douăsprezece mii de mineri de la
Émile Zola () [Corola-website/Science/299808_a_301137]
-
interpretare (... ca Transilvania, sau o bună a parte a ei, să revină României ...). Ca atare, la 13 ianuarie 1945, în gara principală din Oradea au fost îmbarcați etnici germani din satele Tărian, Palota, Seleuș, Tăuteu etc. cu destinația Donbass, bazin carbonifer din (Ucraina). Ordinea enumerării concordă cu mărimea grupurilor minoritare germane din aceste localități. În locuințele părăsite au fost mutați coloniști unguri aduși de autoritățile Ungariei în anii 1940-1944. Aceștia erau originari din regiuni situate la vest de Tisa și din
Atrocitățile Armatei Roșii () [Corola-website/Science/304849_a_306178]
-
credincioși, familii compuse în medie din 5 membri. Începuturile exploatării sistematice, cu mijloace rudimentare, a cărbunelui din Valea Jiului se regăsesc în anul 1840 când frații Hoffman și Carol Mederspach, proprietari austrieci de mine din Rusca Montană, atrași de bogatele zăcăminte carbonifere au pus bazele viitoarelor exploatări și întreprinderi miniere, continuând să cumpere de la proprietari și țărani eliberați un număr mare de posesiuni miniere. Exploatarea zăcămintelor carbonifere a continuat de-a lungul anilor, dezvoltând o zonă mono industrială, activitatea economică preponderentă fiind
Petrila () [Corola-website/Science/296993_a_298322]