661 matches
-
celălalt capăt al lumii, în Antarctica. De asemenea, potrivit arhivelor navale germane, la puțin timp după ce Germania a capitulat în fața Aliaților, în aprilie 1945, un submarin german U-530 a plecat spre Polul Sud din portul Kiel, pentru a amenaja o cavernă în gheață unde ar fi depozitat mai multe documente secrete ale Germaniei naziste și ale lui Adolf Hitler. Totodată, există zvonuri potrivit cărora un alt submarin U0977 a transportat la aceeași bază rămășițe din trupurile lui Adolf Hitler și al
Ce ar putea dezvălui lacul subglaciar Vostok? () [Corola-journal/Journalistic/67359_a_68684]
-
crepusculară și merită s-o privim cu toată seriozitatea. Puțini sunt adevărații spirituali care, de la înălțimea credinței și a cugetului lor, nu mai dau nici o atenție lumii înconjurătoare. Mi se par mai convingători, în acest sens, tocmai teroriștii care, din caverna lor resentimentară, lovesc fără milă în fantasmele civilizației noastre. Nu întâmplător, deci, terorismul reprezintă o temă de maximă importanță a cărților mele, îndeosebi a romanului Noaptea lui Iuda. Eu nu sunt nici spiritual, nici terorist, nu sunt nici foarte sus
Dan Stanca - "Adevărata miză a cărților mele este erosul, nu logosul" by Ion Zubașcu () [Corola-journal/Journalistic/8705_a_10030]
-
arhiplin de câmpii unde îți vine să alergi să te joci să dansezi să cânți dar de fapt sunt sclavul unicei arme ce o posed împotriva haosului a fi cuminte a nu răni a nu provoca suferință de câmpiile devin caverne de jocul devine luptă de alergarea hămăleală de dansul dârdâie de cântecul carantină această armă de cumințenie o tot demontez o curăț și o fac la loc întreagă mereu altfel stânca din vis încet o rășină pe scoarța prunului ursuz
Poezie by Alexandru Dohi () [Corola-journal/Imaginative/12829_a_14154]
-
ar fi, de n-ar prinde trup la mijloc! - și mizeria fiziologiei se tîrăsc zilele delicatului autopsier al propriei persoane. Învățînd să trăiască înăuntru, să încerce, în același timp, gînduri de om și senzații de animal: "aceeași întunecime nesigură, aceeași cavernă intimă și cunoscută, aceeași vizuină călduță și iluminată de pete și imagini neclare, care este interiorul trupului meu, conținutul Ťpersoaneiť mele de Ťdincoaceť de piele." (p.15). Nu e, acolo, nici o surpriză, afară de instinctul de a trăi, care-l părăsește
Viața în sepia by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7212_a_8537]
-
îi ajuta în bătăliile feroce pe care le purtau. în fond, ei nu se temeau de nimic. Propagau în fața tuturor idealul de a-l sluji pe Dumnezeu, înfruptându-se din belșug din bunurile pământești. Cei ce nu se supuneau, oamenii cavernelor îndeosebi, aveau de suportat consecințele, care nu erau dintre cele mai blânde. Schingiuirile erau la modă. Iar uciderea nu ridica nici un fel de problemă. Năpăstuiții nu aveau de ales, decât să ia calea supunerii. Cei care și-au părăsit chiliile
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92338]
-
nu mor niciodat'. Cînd ploaia-ncetează, tîrziu la amiază, Si cerul înalt se limpezește, Iar vîntul din soare ia raze convexe strălucitoare Și domul albastru de aer îl făurește, Eu rîd iar și iar de monumentul meu funerar, Și din caverne ce ploaia o țin ferecata, Ca un prunc nou-născut, ca un strigoi din mormînt apărut, Mă înalt și-l dobor totodată. (1820) William Butler Yeats B\trîn\ cînd vei fi Bătrînă cînd vei fi, si ninsa, cu gene ostenite Clipind
Roze, crini, metafore by Procopie P. Clonţea [Corola-publishinghouse/Imaginative/901_a_2409]
-
refăcea în fiecare zi din toate chestiile astea. A.P. : Dumneavoastră ați lucrat, ați avut o slujbă în perioada respectivă, aveați constrângerea asta ? A.M. : N-am lucrat niciodată, pentru că am fost bolnavă de plămâni de la 14 ani și jumătate. Grav, cu cavernă. De fapt, atunci m-au scos de la școală și am stat doi ani la Moroeni, lângă Târgoviște. Era pe vremea aia cel mai mare spital de ftiziologie din sud estul Europei. Aveau și secție operatorie, erau cei mai vestiți chirurgi
Poveşti cu scriitoare şi copii by Alina Purcaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1773]
-
m-am bazat tot timpul pe vorba tatălui, care a zis „fă tu copilul, că noi ți-l creștem“. Îmi doream și eu copil. Eu eram măritată de la 23 de ani. Cu boala era așa : un an mi se închidea caverna, un an stăteam acasă. Eram studentă la medicină. Era foarte greu să departajez chestiile astea. Viața pentru mine a fost un întreg. Pentru un bărbat e altceva, e altă mâncare de pește. Un bărbat care are structura asta foarte pronunțată
Poveşti cu scriitoare şi copii by Alina Purcaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1773]
-
îl hăituiește rău de tot, din pură perversitate. Găsiți că are un cap de ucigaș? Fiți sigur că are exact capul care i se potrivește. Se îndeletnicește cu spargerile, și veți fi surprins când veți afla că acest om al cavernelor s-a specializat în traficul de tablouri. În Olanda, toată lumea e specialistă în pictură și în lalele. Tipul ăsta, în ciuda înfățișării lui modeste, e autorul celui mai celebru furt de tablouri. Care? Vă voi spune poate cândva. Să nu vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
umanitate din care provenim. Desenele constituie limbajul unui mesaj închis într-o capsulă temporală, un mesaj generic care nu ne este adresat direct, dar care vine din noaptea timpului cu un întreg univers. Cum putem traduce emoția acestui om al cavernelor, vechi de mai bine de 30.000 de mii de ani - cifra urcă, de fapt, până la 40.000? Într-un fel, vedem ceea ce el vede, dar nu direct, pentru că animalele nu îi „pozează”. Desenatorul le poartă în spatele pleoapei și le
Cai negri pe pereți by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5420_a_6745]
-
li se părea că aceasta este calea istorică pe care o vor apuca lucrurile și totodată și dintr-un sentiment sincer de oroare împotriva brutalității. Era însă o deosebire de manifestare între ei. Suflețel se agita furibund, clamând contra "oamenilor cavernelor", zburlindu-și părul cu mâinile, bulbucând ochii ca sub impresia teroarei. Dar asta numai la colțuri de stradă pustii sau între patru ziduri. De asemeni Gulimănescu, într-un stil mai potolit. Dan Bogdan însă, care când îmbrățișa o convingere cu
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
fallere vita, Dives opum variorum, at latis otia fundis (Speluncae, vivique lacus, et frigida Tempe, G. Călinescu Mugitusque boum, mollesque sub arbore somni) Non absunt. Nu le lipsesc liniștea sigură și viața fără amăgiri, bogată în bunuri felurite, tihna adâncă (cavernele, lacurile lucitoare, văile răcoroase, mugetul boilor, somnul dulce sub copaci"). - Mugitusque boum, mollesque sub arbore somni! Minunat! Minunat! (Suflețel avea admirația convulsivă, și la imaginea "mugetului boilor" și a siestei sub arbori delira. Urmaș de țăran, era cu deosebire sensibil
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
corp, săruta mâinile doamnelor înclinîndu-se și descoperindu-se, iar dacă cineva se răstea la el, făcea o figură mai speriată decât se cuvenea, nu riposta și fugea repede pe ușă, mulțumindu-se a reclama altora în afara locului de agresiune. "Oamenii cavernelor, striga el, barbari, care nu știu nici un hexametru din divinul Homer!" Încolo, nu era capabil a face vreun rău cuiva, refuza indignat să comită vreo nedelicateță și era omul cel mai sedentar și mai inofensiv. Andrei Gulimănescu, deși de origine
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
iar când eram obosit o sudoare rece îmi țâșnea din porii obrazului sting. Mă jucam privind imaginea camerei cu câte un singur ochi. Cu dreptul, camera apărea luminoasă, și culorile scânteiau cuminți una lângă alta. Stângul vedea însă o stranie cavernă verzuie, în care volumele moi oscilau ca pielea unor animale subacvatice. Către sfârșitul nopții sensul cărților se evapora complet și rămâneam în brațe cu paginile lor poroase, cu semnele cabalistice imposibil de înțeles, cu parfumul de hârtie prăfuită, cel mai
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
dintre săli, pe un tron de marmură, găseam o fată rasă în cap și cu toată țeasta împodobită cu tatuaje mirifice. Într-o altă seară, într-un alt palat și-ntr-o altă sală, în locul tronului am găsit, în centrul cavernei de marmură, o presă hidraulică dintre cele din atelierul mamei. O fâșie de alamă ieșea dintre fălcile ei, iar pe fâșie erau decupate litere. Scria acolo un cuvânt, un nume pe care nu-l mai auzisem niciodată. O dată la două-trei
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de granit prin care înaintam, își aprindeau și-și stingeau fațadele cristaline. Coboram din ce în ce mai mult, cu grijă să nu strivim mânuțele translucide ale tritonilor dm bălțile prin care pășeam, să nu ni se agate în păr oribilii păianjeni orbi ai cavernelor. Am trecut printr-o sală ca o cisternă, plină pe jumătate cu o apă verde, printr-o sală cu pereții îmblăniți în întregime, ca un congelator, de cristale subțiri și albe, printr-o sală dreptunghiulară de faianță cu urinoare sparte
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
puțin hidoși decât o femeie frumoasă, în splendoarea tinereții ei. Căci ea este o bucată smulsă din Dumnezeu, o biopsie a organelor lui de lumină, o puncție lombară chinuitoare din care-a țâșnit un strop de lichid. Ea lasă o cavernă în perfecțiune, de care se-ndepărtează mai mult decât toți monștrii și toate coșmarurile. E cumplit să posezi frumusețe. În doisprezece ani m-am privit atât de mult în oglindă, încît păcatul meu, cel mai mare și mai neiertat - căci
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Oroare, spre cisterna de foc a nebuniei fără limite a ființei noastre. Căci, așa cum în mandala chinezească a lui Yin și-a lui Yang în miezul luminii se află bezna, la fel în creierul bărbatului se-ascunde un uter, o cavernă, o floare carnivoră cu adâncul cărnos și fumegând, spre care el se străduiește să coboare întreaga viață, să facă dragoste cu sine însuși ca să se găsească pe sine însuși dincolo de sex și destin, în regatul pur din care toți am
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
femelă de fluture el și-a-mprăștiat de-aici feromonii în lume, și voi roiți acum în jurul pântecului mustind de sacralitate, tânjind adânc, oh, atât de adânc spre ființare, adică spre mîntuire! Sosind aici, însă, n-ați zărit nici un zeu. Doar o cavernă cerebro-genitală și un Excalibur de lumină. Cupa și spada, mai mari ca mintea și mai eterne ca sexul - dar nu și un zeu. Și-atunci unul din voi poate să țipe iarăși, ca un păianjen: "Dumnezeu a murit!" și să
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
nu și un zeu. Și-atunci unul din voi poate să țipe iarăși, ca un păianjen: "Dumnezeu a murit!" și să ne aflăm dintr-o dată în cilindrul morții, agonizând, agitîndu-ne, căutând cu încăpățînare ieșiri, mutând scările din loc în loc, găsind caverne oarbe și reîntorcîndu-ne în cilindru, încremenind de subite fulgere și de o îndoită vibrație și-n cele din urmă stingîndu-ne unul după altul, ca niște beculețe, și rămânând din noi, pe fundul borcanului, carcase putrede, elitre uscate, ochi morți. Și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
o boabă de lichid scânteietor la capătul trompelor răsucite, ieșiră din bășici sute și mii de fluturi. La început palizi ca embrionii, se colorară rapid în culori caleidoscopice, catifelate sau metalice, și-și luară zborul de pe limbile sfârtecate. Curând, întreaga cavernă roia de ei, dar cei mai mari și mai frumoși, cu ochi ca ai peștișorilor chinezești și cu cozi flu-turîndu-le de-o palmă la capătul aripilor, se-nvîrteau leneș în jurul florii de oțel și creier de pe marginea abisului. "Tikitan!", murmurară mulțimile
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
carne și foc. Labe articulate ies din pereți și apucă, mandibule sfâșie cîte-un capăt de aripă ca pe-o pânză de corabie. Schelete de fluturi se leagănă în plase dese de păianjen. Când planeta burtoasă apare deodată în gigantica ei cavernă, doar câteva zeci o mai pot detecta cu penele moi ale antenelor. Atunci dragostea devine copleșitoare. Cu aripile în flăcări, fluturii zvâcnesc înainte. Lopătează prin cangrenă și agonie. Se agață unii de alții, se cațără unii peste alții pentru încă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
față o expresie de dezolare smerită, gura amândurora era întredeschisă, lăsând să se vadă limbile mișcîndu-se ciudat înainte și-napoi, ca ale unor păsări exotice. Se ridicară apoi, iar Soile apucă între palme copilul de piatră lucioasă, îl smulse din caverna sa și, cu mare greutate, îl ținu la piept câteva clipe, după care aproape că-l prăvăli înapoi. Cât îl ținuse-n brațe, femeia zâmbise ciudat, viclean și voluptuos, cu buze fățarnice, ca zeitățile sculptate pe templele indiene, și ochii
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de mușchi. Și de sub el se porniră valuri. Globuri mari, ca niște sarcini, coborau din coșul pieptului către pelvis, dar nici un prunc nu năvălea, cu țeasta-nainte, pe nisipul arenei. Un glob de piele întinsă, umflând buricu-n afară, apoi o cavernă totală, apoi iar un glob, și iar o scobitură hidoasă. Omul Șarpe se lăsă din nou pe mantia mătăsoasă, se descolăci încă mai lent decât se-nnodase, rămânând câteva clipe-ntr-un lotus relaxat, de Buddha lipsit de dorințe, și-
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Monsu Desiderio. Bolțile, coloanele, perspectivele, tavanele casetate ale acelor palate-n ruină, poporul de statui îngălbenite sub un cer de furtună. Își amintea apoi drumul îngrozitor prin labirintul subteran și fantasticul râu vertical de spermă și lumină din centrul marii caverne. Mica negresă martirizată, popoarele de estropiați, fluturii. Apoi Bucureștiul (iar între cele două orașe - noapte, perete plin, inexistență, cecitate corticală: la București fusese Cedric, saxofonistul și bateristul jazzbandurilor din micile localuri, fără să știe cum ajunsese acolo, având în țeastă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]