659 matches
-
basmalele care mereu alunecă, de parcă pentru această unică Însușire a lor, alunecatul de pe cap, ar fi fost cumpărate și purtate (și, desigur, potrivite, din trei mișcări), chirăie mai ceva ca găinile - sau În locul lor, care nu mai chirăie: fierb În ceaune. Mama se află și ea printre femeile care, de-o parte și de alta a unei mese lunge, penesc găinile opărite alături, În cuhnia de vară. Vin Într-una femei, aducând ciorchini de găini gata tăiate. Pe căruța căreia i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
Cânt din toată inima cu la-la-la, ca să uit de foame. Intră În ogradă, În goana mare, doi flăcăiandri; fiecare cu câte două căldări goale zdrăngănind În capetele coromâslei. O femeie groasă, țâțoasă, curoasă - nu poate fi decât gazda - ia din ceaun cu un polonic pentru zmei, pune În căldări: - Fugulița, la școală, pân’ nu se răcește! Să mănânce bieții soldăței și ceva cald, că de când a’ trecut Prutu’... - N-ai grijă, că-n fiecare noapte au mas Într-un sat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
poate să penească găini și așa, fără șorț alb și bonetă albă. Scârba cea mică, fiara-cu-chip-de-om, cum Îi spune Nora, Își face de lucru cu penele: Întâi le-adună bine-bine; și frumos; după aceea le Împrăștie, mai-mai să cadă-n ceaune. O aud pe Doamna răstindu-se la ea, amenințând-o cu degetul, dar nu-i aud glasul. Nora o ajută cu adevărat. Nu strică nimic: se preface că face - se zice că ăsta e cel mai rău obicei din lume
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
clipa În care femeia s-a Întors cu spatele. Nora simte, știe, mă știe. Se răsucește Încet, Încet, ar putea ține ochii Închiși, când ajunge În dreptul meu se oprește din rotit. M-a prins... Dar nu vine numaidecât. Ocolește pe la ceaune, apoi Înconjură pe departe, În cele din urmă trece pe lângă mine și-mi șoptește: - Ia-te după mine. Pun strachina În troscot și aștept. Nora dă roată curții numai pe sub garduri, pe la umbră - așa iese În uliță. Mă iau după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
prea mare poftă: ne e somn. - Să n-adormi cu gura deschisă, să nu-ț’ intre v’on șărpe!, Îmi recomandă el. Știu - și nu mă sperii. Cunosc și cum Îl faci pe șarpe să iasă din tine: fierbi un ceaun cu lapte, Îl pui pe cel În care a intrat șarpele cu gura deschisă deasupra ceaunului, aburii de lapte pătrund pe gâtul omului, ajung până la nările șarpelui și cum jigăniei Îi place mult laptele (nu suge el de la vaci, direct
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
v’on șărpe!, Îmi recomandă el. Știu - și nu mă sperii. Cunosc și cum Îl faci pe șarpe să iasă din tine: fierbi un ceaun cu lapte, Îl pui pe cel În care a intrat șarpele cu gura deschisă deasupra ceaunului, aburii de lapte pătrund pe gâtul omului, ajung până la nările șarpelui și cum jigăniei Îi place mult laptele (nu suge el de la vaci, direct din țâță?, Încât unii oameni nu-i omoară, fiindcă ușurează ugerele gata să crape ale vacilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
intuitivă, dar nici chiar așa... I-a și analizat îmbrăcămintea, încălțămintea... Ce ți-i și cu femeile astea... Ia să încerc eu să schimb subiectul." Ștefano, aș mânca o tochitură cu brânză de putină și mămăliguță cu lapte încălzit în ceaun. Nu ți-e bine ? Cum o să-i servesc doamnei mâncarea asta țărănească ? Am friptură și fac un pure de cartofi. Gogoșarii sunt foarte gustoși, am deschis chiar azi un borcan. Pot face imediat și niște papanași cu smântână. Ce v-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
dar nu am făcut indiscreția să o întreb de unde vine. Curiozitatea m-a împins totuși să o ispitesc ce caută prin locurile noastre și timpul a zburat. Vă asigur că prefer mămăligă cu brânză de putină și lapte încălzit în ceaun. Visez la bunătățile astea de o viață. Și pentru a răspunde unei întrebări pe care domnul Dragoș nu mi-a pus-o : vin dintr-o localitate de lângă Strasbourg. Am reușit să plecăm din țară, soțul meu și cu mine, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
Fusese o decizie spontană, nu se mai gândise de multă vreme la Elena. Ajunsă la ea acasă, îi privi pistruii lățiți pe fața umflată, străină. Părul roșcat îl avea strâns în coamă. Mesteca cu o lingură mare de lemn în ceaunul unde fierbea magiunul. După câte spunea, Ștefan era plecat la serviciu iar soacra sa în hală după pește. Burta mare, țuguiată îi împungea capotul moale, lucios, din zanana. De la ea află că mama lor se dusese la un frate al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
vrut să-i văd lucrările lui personale, dar mi-a spus că îi este jenă să mi le arate. Am băut câte un pahar de Chivas Regal pe care l-a adus din camera tatălui său, am mâncat legume la ceaun și pește prăjit și l-am ascultat pe Robert Casadesus interpretând un concert de pian de Mozart. It½ era din Nagasaki și avea acolo o iubită cu care se culca de câte ori mergea acasă, dar relația dintre ei se cam stricase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
iar maică-sa Încrunta Încă din sprâncene. Au stat cu toții acolo, fără să se miște, până când cineva și-a amintit de desert. Un miros dulceag, liniștitor a invadat Încăperea când Cevriye s-a apucat să toarne budinca de orez din ceaunul imens În castroanele mici. În timp ce Cevriye continua să Împartă cu o ușurință exersată budinca, Feride o urma presărând nucă de cocos rasă În fiecare castron. Ar fi fost mult mai bună cu scorțișoară, spuse Banu pe un ton plângăreț. N-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
continuității și stabilității, Întruchiparea zilelor frumose care veneau după fiecare furtună, indiferent cât de Înspăimântătoare fusese aceasta. Bunica puse la Înmuiat ingredientele cu o zi Înainte, iar acum se pregătea de gătit. A deschis un dulap și a scos un ceaun uriaș. Întotdeauna aveai nevoie de un ceaun ca să gătești ashure. Ingrediente 1/2 cană de boabe de năut 1 cană de grâu decojit În Întregime 1 cană de orez alb 1 - 1/2 cană de zahăr 1/2 cană de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
veneau după fiecare furtună, indiferent cât de Înspăimântătoare fusese aceasta. Bunica puse la Înmuiat ingredientele cu o zi Înainte, iar acum se pregătea de gătit. A deschis un dulap și a scos un ceaun uriaș. Întotdeauna aveai nevoie de un ceaun ca să gătești ashure. Ingrediente 1/2 cană de boabe de năut 1 cană de grâu decojit În Întregime 1 cană de orez alb 1 - 1/2 cană de zahăr 1/2 cană de alune de pădure mărunțite 1/2 cană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
credeam că sunt iarăși frigurile, de astă dată am mâncat bine și starea aceea de slăbiciune mi-a trecut. Am plecat la școală. Curtea era imensă, plină de copii și de părinții lor. Vederea mocanilor cu pălăriuțele acelea ca niște ceaunuri și cu pantalonii de aba albă strânși pe picioare m-a înveselit și am uitat că fusesem aseară bolnav. Tatăl meu însă era din nou îngrijorat: se adeverea ceea ce auzise, în timp ce el mai crezuse poate că n-o fi adevărat
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
a se văita: Valeu! valeu, jupâne Mogoș, nu mă omorî, că-ți dau laptele înapoi... Tu ești? grăiește ungurul. Tu iei mana oilor? Și se duce la carul românului... și-l găsește acolo... era un om mititel și slab... pusese ceaunul subt osia de dinapoi a carului, dăduse sfredel în osie, și curgea pe borta sfredelului laptele oilor... Apoi a dat el laptele înapoi și oile s-au potolit... da’ el liniște n-a mai avut, că se tânguia prin somn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
vorbească. Nu singur. Vorbea cu lucrurile, cu sălciile. Îmi revenea acum și mie o parte din frazele - unele destul de nesăbuite - pe care le rostea. —Trebuie să înfierbânt catranul, ca să vă cătrănesc... zicea el împletiturilor înșirate în pari. Pe urmă întrebă ceaunul cu catran: — Unde ești? Îl duse la vatră și-l puse pe pirostrii: —Iacă, te-am pus să te înfierbânți. Bagă de seamă, hârbule, să nu scapi catranul în foc! Bineînțeles, adăogea la adresa hârbului o sudalmă, ca și cum hârbul ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
gr. de șampinion, două bucăți de morcov tăiat rondele, două cepe tocate mărunt, praf de cimbru, 400 gr. de smântână, o foaie de dafin, 200 gr. de boabe albe de struguri. Punem rața într-un vas mai mare sau în ceaun, adăugăm uleiul și lăsăm să fiarbă câteva clocote bune. Adăugăm ceapa, morcovul, arpagicul și paharul de must roșu, fierbem câteva clocote, adăugăm vinul alb, boabele de struguri, ciupercile și mirodeniile. Lăsăm să fiarbă la foc potrivit până fierbe carnea bine
BUNĂTĂŢI BUCOVINENE by Rozalia Craciunescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/537_a_874]
-
sărat sau 200 gr. de brânză frământată. Mămăliga se face dintr-un litru și jumătate de apă care se fierbe cu sare, se adaugă 500 gr. de făină grișată, se amestecă cu telul și se fierbe până se dezlipește de pe ceaun. Tochitura se prepară din carne de porc afumată, costiță afumată și cârnați afumat. Pentru 4 porții folosim câte 400g. din fiecare produs. Se porționează și se fierb în untură sau ulei. Se scoate carnea, în grăsimea rămasă se fac ochiurile
BUNĂTĂŢI BUCOVINENE by Rozalia Craciunescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/537_a_874]
-
de la brânză se pune la fiert cu puțină sare, când clocotește se adaugă 1 kg. de făină, amestecăm bine să nu se formeze cocoloși. Radem pe răzătoare sau tăiem cu cuțitul 500 gr. de caș pe care-l punem în ceaun peste mămăligă, punem și 800 gr. de smântână și 200 gr. de unt, fierbem totul timp de 10 minute, apoi se servește cu lapte acru sau iaurt. BUDINCĂ DE ȚELINĂ 100 g unt, o țelină fiartă, 100 g pesmet, 200
BUNĂTĂŢI BUCOVINENE by Rozalia Craciunescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/537_a_874]
-
a acestuia, comuna vrânceană Râmniceni. Surprin și de vizitaș noastră ne anun ată, telșefoanele fiind o raritate pe atunci, gazdele nu au ezitat să comită o „crimă” asupra unei orătănii de prin bătătură, care, transformată într-o delicioasă friptură la ceaun, a meritat pe deplin vinul negru cu care a fost stropită copios, dar cu măsură. Și ca să nu fie compromisă „tradiția” locului, la plecare nu a lipsit damingeană (nu existau încă bidoane) pentru acasă. Tot în acea perioadă, s-a
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
10 Iarna delimitează, ca nici un alt anotimp, regiunile Japoniei: nordul, acoperit de zăpadă, sudul, neatins, Okinawa, tropicală. Frenezia însă se dezlănțuie peste tot, prin abundența acelor naberyori, mâncăruri (mai degrabă ciorbe, în imaginarul nostru) care adună nenumărate ingrediente în același ceaun și care fac să defileze multe simboluri ale iernii, ca faimosul pește fugu într-un soi de ghiveci care, după cum repetă japonezii, îți încălzește și trupul și sufletul. Dar iată că există cum altfel? niște dulciuri tradiționale care imită, cu
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
plastic, ca un veritabil artist. ― Crezi că poți să faci așa ceva, Matteo? ― Va fi un onor si o piacere, serenissimo, se faceam ceva tanto deosebit. Veți primi mia desene chit de presto putem. Clopotul din dealul Mitropoliei, agățat, ca un ceaun, în trei bârne de lemn, tocmai bătea sfârșitul slujbei, când tânărul Iancu sări din sanie și intră grăbit în salonul de croitorie. Ajutorul de croitor îl primi cu multe temenele și îl pofti să ia loc, scuzându-și patronul care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
de evadare din nefericitul meu mariaj. Însă nu m-am gândit niciodată că într-o bună zi voi ajunge să vorbesc dachga hayeren cu niște oameni atât de fermecători. În poiană, câteva slugi învârteau mămăliga pusă la fiert într-un ceaun mare cât o cristelniță. Altele aduceau și întindeau fel de fel de bucate pe ștergarele întinse peste rogojini și covoare. Când cele două femei ieșiră din ascunzătoarea lor, Nicolae le zări primul. Înaintau ca într-un dans, cu mantiile fluturând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
dimineața, când își bea cafeaua, sau la apusul soarelui, înainte de a reveni acasă după o zi obositoare. Cotul adânc al râului oferea priveliști liniștitoare. Din verdeața grădinilor răsăreau turlele bisericii Domnița Bălașa, clopotul greu de pe dealul Mitropoliei, suspendat ca un ceaun mare pe trei bârne încrucișate, palatul Brâncoveanu, cu firide în ziduri groase și arcade albe la ferestre. Prin cristalul ușii de la intrare se zăreau cele două brațe ale scării interioare și culorile frescelor reflectate în oglinzile mari. Grădinile palatului care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
dimprejur erau cernite. Mahalaua năvălise prin odăi ca să caute și să vadă mortul. Răposatul însă, nicăieri. „Cine a murit, domnule Zaharia?”, mă întrebă croitorul de peste drum. „Băiatul”, zisei liniștit, îndopând talaș în sobă și mestecând apoi cu pensula cleiul din ceaun. Atunci mi-am auzit femeia, cum scoate un urlet prelung. Dăm buzna cu toții într-acolo, și o văd cum își smulge părul, în fața latrinei cu ușa izbită de perete. Înăuntru, băiatul meu mai dădea încă din mâini și din picioare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]