7,183 matches
-
greutate să țină corabia cât mai dreaptă. Deodată, furia naturii dezlănțuite rupse o parte din catarg care căzu peste cârmă și câmaci. Acesta aproape mort, zăcea imobilizat sub greutatea arborelui. Totul părea că se scufundă în adâncuri. Rămasă fără control, corabia sălta ca o coajă de nucă pe valurile imense. Se făcu beznă, deoarece puterea sălbaticului uragan întunecase și soarele. Marea vuia și se zbătea ca o fiară prinsă în capcană. Apoi, încet-încet totul se liniști și veni adevărata noapte. O
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
cât mai aproape de el și începu să-i toarcă încetișor la ureche de parcă ar fi vrut să-i liniștească durerile. Peste o vreme marinarul își reveni din nou, dar nu putu să facă nici o mișcare fără să țipe de durere. Corabia, asemeni unei fantome, plutea în derivă, fără control, pe ape necunoscute. Mai trecu o zi, timp în care Panait se zbătu între viață și moarte, aiurind și suferind din cauza durerii. Piciorul i-se umflase și îl chinuia foarte tare. Noroc
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
brațe pe Ispas, mângâindu-l cu tandrețe. Crezu că visează în continuare. Simți durerea din picior și își dădu seama că totul e real. Unul dintre oameni îl intrebă în limba engleză ce s-a întâmplat cu el și cu corabia. Abia putând să lege câteva cuvinte le spuse despre furtună și despre accident. Cel mai tânar dintre cei doi necunoscuți ii examină piciorul și dădu nemulțumit din cap... Panait își pierdu cunoștința trecând din nou în lumea viselor. Parcă auzea
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
promise suferindului că se va interesa de soarta motanului. După câteva zile Samantha îi dădu o parte din veștile care îl interesau. Fusese salvat de echipajul unei nave australiene de comerț care îl aduseseră până în portul Plymouth. Despre motan și corabia avariată nimeni nu putuse să-i dea nici o știre. Trecuse o lună de când era în spital și Panait se simțea din ce în ce mai bine. Începu să iasă singur în parcul spitalului, manevrând cu mâinile, destul de abil, căruciorul cu rotile. Era totuși nemulțumit
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
începuse greu, cu dureri, cu căderi, dar și cu multe speranțe. După două luni însă, mergea binișor! Între timp, contactă compania de asigurări maritime Lloyd, care căzu de acord să-i plătească o sumă importantă despăgubire pentru invaliditate și pentru corabia avariată. Era totuși norocos, deoarece, făcând comerț cu englezii, fusese obligat de legile locale să își facă o poliță de asigurare cu faimoasa companie. Deveni peste noapte un om cu bani, dar fără prea multe speranțe și bucurii. Se simțea
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
locale să își facă o poliță de asigurare cu faimoasa companie. Deveni peste noapte un om cu bani, dar fără prea multe speranțe și bucurii. Se simțea foarte singur și fără prieteni sau cineva apropiat. Îi părea rău și de corabia dispărută, mai ales că era moștenită de la bunul său tată, corabie care poate se odihnea prin cine știe ce cimitir de nave... sau prin cine știe ce fund de mare. Cel mai mult simțea însă lipsa prietenului Ispas. Îl apucă și dorul de casă
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
Deveni peste noapte un om cu bani, dar fără prea multe speranțe și bucurii. Se simțea foarte singur și fără prieteni sau cineva apropiat. Îi părea rău și de corabia dispărută, mai ales că era moștenită de la bunul său tată, corabie care poate se odihnea prin cine știe ce cimitir de nave... sau prin cine știe ce fund de mare. Cel mai mult simțea însă lipsa prietenului Ispas. Îl apucă și dorul de casă, de Brăila. S-ar fi întors în România, dar acolo, după cum
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
gânduri. Vasul australian care îl salvase se numea Billabong și plecase mai de mult timp spre casă. Acest fapt îl întristă foarte tare, deoarece nu primi nici o știre referitoare la Ispas. Trăia totuși cu speranța că motanul nu rămăsese pe corabia abandonată. Aflase și numele capitanului care îl salvase. Acesta se numea Tom Buddle și era originar din Sydney. Se duse la căpitania portului și dădu urgent o depeșă în Australia, în care cerea să ia legătura cu căpitanul Buddle. Timpul
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
Tom Buddle, personal. Acesta ieșise la pensie și avea grijă de un far situat la South Head, capul unei mici peninsule de lângă Sydney. Îi mai scrisese că în compania sa se află și motanul negru pe care îl găsise pe corabia avariată și căruia îi spunea Nelson, neștiind ce nume avusese înainte. Panait înebuni de bucurie. Fără să stea pe gânduri, fiindu-i dor de Ispas, fiindu-i dor de mare, fiindu-i dor de aventură, se urcă pe prima corabie
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
corabia avariată și căruia îi spunea Nelson, neștiind ce nume avusese înainte. Panait înebuni de bucurie. Fără să stea pe gânduri, fiindu-i dor de Ispas, fiindu-i dor de mare, fiindu-i dor de aventură, se urcă pe prima corabie care pleca spre Australia. După câteva luni de călatorie, făcând escale la Cape Town, Zanzibar, Bombay și Jakarta ajunse în sfârșit pe pământul australian. Portul Sydney i-se păru destul de mic în comparație cu marea metropolă Londra. Semăna mai mult cu Brăila, singura
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
dat de mâncare cât timp am fost neputincios și bolnav. Vă dau pe bani, câți doriți... Vă rog... este al meu! - Nu-ți dau nimic și nu vreau nimic pentru motan! Acesta să fie recompensa ca te-am recuperat de pe corabia avariată. Vezi-ți de drum... Panait nu vroia să-l supere pe căpitanul Buddle, mai ales că datorită acestuia ajunsese pe uscat și fusese dus la spitalul din Plymouth. Îi venea totuși să plângă de necaz. Măcar să-l fi lăsat
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
pe nimeni! Anul era 1877. România era în toiul războiului cu turcii. Accesul navelor prin strâmtoarea Bosfor era controlat de musulmani, fapt care periclita chiar și navigația pe Dunăre. Nu știa ce să facă. S-ar fi dus cu o corabie până la Londra și de acolo peste Canalul Manecii ar fi ajuns în Franța, dar drumul pâna în România era destul de lung și periculos la acele vremuri. Singurii săi prieteni, Ispas, Florence, și Tom, erau aici în Australia. Căpitanul simțindu-i zbuciumul
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
coroanei britanice, cu scopul de a se amplasa pe ea tunuri care să păzească coasta de est de vre-o invazie străină. Clădirea însă, era destul de nouă și foarte solidă. O reparară și o amenajară dându-i o formă de corabie. În loc de valuri, pluteau pe un hău de verdeață. Aveau chiar și un catarg înfipt în mijlocul curții, pe care fluturau două steaguri, cel englezesc și cel românesc. În fiecare dimineață, cam pe la aceeași oră, cei doi ieșeau pe punte, unde foarte
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
Aveau chiar și un catarg înfipt în mijlocul curții, pe care fluturau două steaguri, cel englezesc și cel românesc. În fiecare dimineață, cam pe la aceeași oră, cei doi ieșeau pe punte, unde foarte serioși, executau parcă, procesiunea inspecției echipajului și al „corabiei”. Buddle, gras cu barba albă, îmbrăcat în uniforma marinei comerciale engleze, era căpitanul. Panait, musculos și binelegat se îmbrăca de obicei ca un simplu marinar, dar câteodată își lua si el vestonul alb de căpitan de corabie. Atunci, comenzile erau
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
echipajului și al „corabiei”. Buddle, gras cu barba albă, îmbrăcat în uniforma marinei comerciale engleze, era căpitanul. Panait, musculos și binelegat se îmbrăca de obicei ca un simplu marinar, dar câteodată își lua si el vestonul alb de căpitan de corabie. Atunci, comenzile erau strigate și mai puternic, de parca cei doi erau angajați intr-o batalie pe mare. Spectacolul era caraghios, dar foarte amuzant și interesant. Atât vecinii, cât și cei din împrejurimi, aveau multă admirație pentru cei doi. Singurul, care
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
lumea vorbește despre paradisul pisicilor din tufișurile care cresc pe coasta văii și îndemânarea cu care acestea prind pește băgându-și coada în apă atunci când marea e liniștită. Totuși acolo, se mai pastrează încă, o casuță albă în formă de corabie. Cei care au norocul să poată face o vizită prin acele minunate locuri mai pot vedea, pe peretele de piatră de lângă ușă, o placă mică de marmura albă, pe care este sculptată o timonă, un motan și inițialele „N.I.M.G.” Poate
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
fi dorit să intre în spațiul trăirilor și transparențelor sale. Chipul ei avea o transparență infinită, semăna cu un trandafir care-și schimbă necontenit culorile. Avea ochii încărcați cu sfieli și visa tot timpul, surprinsă de evenimente, că ea era corabia făcută din lemn de cedru care plutea tot timpul în derivă, arborând permanent în larg. Iubea natura pentru neobositul ei mister, pentru că o simțea descătușată din brațele suferinței umane.Uneori era dezgustată de lume și iubea cu ardoare singurătatea,viața
ROMANUL,,FEMEIA ÎN SPATELE OGLINZII -FRAGMENT de MARIANA DIDU în ediţia nr. 1505 din 13 februarie 2015 by http://confluente.ro/mariana_didu_1423819707.html [Corola-blog/BlogPost/367562_a_368891]
-
să mă-mbieși caii tineri sprinten să-mi alerge,Mustangii mei, cu ochii de câmpie.... VII. DEȘERTĂCIUNE-I VIAȚA, de Cristina Crețu, publicat în Ediția nr. 2136 din 05 noiembrie 2016. Deșertăciune-i viața, cu lacrimi pe obraz, Singurătăți în porturi, corăbii risipite, Când nimeni nu te vede, doar luna pe pervaz, Din negură privești la clipe fericite. Și-ncerci să ți le-aduci de tine mai aproape, Mirosul lor te-mbată, îl ai în nări de-acum, Dar aspre răni în
CRISTINA CREȚU by http://confluente.ro/articole/cristina_cre%C8%9Bu/canal [Corola-blog/BlogPost/381540_a_382869]
-
file de poveste Din alte vremuri line, din care te-ai desprins, Arar privești la lună, ea pare să te-aștepte Cu stelele cunună, pe cerul necuprins... Citește mai mult Deșertăciune-i viața, cu lacrimi pe obraz,Singurătăți în porturi, corăbii risipite,Când nimeni nu te vede, doar luna pe pervaz,Din negură privești la clipe fericite.Și-ncerci să ți le-aduci de tine mai aproape,Mirosul lor te-mbată, îl ai în nări de-acum,Dar aspre răni în
CRISTINA CREȚU by http://confluente.ro/articole/cristina_cre%C8%9Bu/canal [Corola-blog/BlogPost/381540_a_382869]
-
Voind să trecem în Rait, am fost împiedicați de vânturi potrivnice și am fost ținuți pe loc din pricina furtunii de mare, nouăzeci de zile. Mergând prin puștiul acela care se găsea aproape de locul de unde n-am mai putut înainta cu corabia din pricina vântului potrivnic, am gasit sub stâncă trei anahoreți morți, îmbrăcați în mantale de sivin și mantalele lor erau puse alături de ei. I-am luat și i-am dus la corabie. Deodată marea s-a liniștit, iar vântul potrivnic s-
LIVADA DUHOVNICEASCA (39) de ION UNTARU în ediţia nr. 1029 din 25 octombrie 2013 by http://confluente.ro/Ioan_evcrata_livada_duhovnic_ion_untaru_1382672597.html [Corola-blog/BlogPost/347192_a_348521]
-
aproape de locul de unde n-am mai putut înainta cu corabia din pricina vântului potrivnic, am gasit sub stâncă trei anahoreți morți, îmbrăcați în mantale de sivin și mantalele lor erau puse alături de ei. I-am luat și i-am dus la corabie. Deodată marea s-a liniștit, iar vântul potrivnic s-a schimbat în vânt favorabil. Fiind ajutați de vânt am trecut și am sosit la Rait. Părinții de acolo au îngropat pe cei trei anahoreți alături de bătrânii din vechime. CAPITOLUL 121
LIVADA DUHOVNICEASCA (39) de ION UNTARU în ediţia nr. 1029 din 25 octombrie 2013 by http://confluente.ro/Ioan_evcrata_livada_duhovnic_ion_untaru_1382672597.html [Corola-blog/BlogPost/347192_a_348521]
-
nu te formează cât o stare de prezență continuă: ca închisorile, ca suferința. Este o mare greșeală dacă o ignoră cineva. Când Mântuitorul era pe lacul Ghenizaret, cu apostolii, a zis „Să mergem pe țărmul celălalt”. S-a culcat în corabie.- în timpul ăsta valurile creșteau. „Doamne, Doamne, scoală că pierim!”, au strigat apostolii. „Vă și vedeați în fundul mării cu Mine cu tot!”. Adică: „N-am spus Eu bine, să mergem pe malul celălalt? Voiați fără valuri? Voiați fără încercări?” Păi nu
PARINTELE ARSENIE PAPACIOC... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 202 din 21 iulie 2011 by http://confluente.ro/Interviu_parintele_arsenie_papacioc_.html [Corola-blog/BlogPost/366756_a_368085]
-
încât/ nu mai sunt capabil/ să-mi gestionez nopțile/ și atunci când/ nu mai am nimic de spus desenez/ desenez chipuri/ un fel de îngrijorare. Lamentarea aceasta a uitării și de-a fi dat uitării se continuă în poezia ca o corabie în derivă: în inima aceasta n-a mai locuit nimeni/ de ceva vreme/ miroase cumplit a mucegai/ .../ aerul închis decojește pereții/ cu un fel de revoltă/ .../ respir/ tăcere/ multă tăcere/ ca o corabie în derivă. Ca în tratatul cioranian, poetul
MOARTEA, UN FLUTURE ALB DE TEODOR DUME de TEODOR DUME în ediţia nr. 1664 din 22 iulie 2015 by http://confluente.ro/teodor_dume_1437581677.html [Corola-blog/BlogPost/372614_a_373943]
-
uitării se continuă în poezia ca o corabie în derivă: în inima aceasta n-a mai locuit nimeni/ de ceva vreme/ miroase cumplit a mucegai/ .../ aerul închis decojește pereții/ cu un fel de revoltă/ .../ respir/ tăcere/ multă tăcere/ ca o corabie în derivă. Ca în tratatul cioranian, poetul pare să se supună oricăror mijloace de descompunere sufletească. Atmosfera interioară se perimează, miroase a mucegai, aerul așteptării se acrește, devine insuportabil, trebuie nepărat și urgent făcută o schimbare. El nu se poate
MOARTEA, UN FLUTURE ALB DE TEODOR DUME de TEODOR DUME în ediţia nr. 1664 din 22 iulie 2015 by http://confluente.ro/teodor_dume_1437581677.html [Corola-blog/BlogPost/372614_a_373943]
-
Sfântului Duh, socotit a fi „Împărat Ceresc“, „Mângâietor“, „Duh al Adevărului“, „Vistier al bunătăților“ și „Dătător de viață“, „Bun“, a Cărui sălășluire în sufletul creștin conduce spre curățirea de toată întinăciunea și spre mântuire. Prin aceasta, Biserica este, cu adevărat, corabia mântuirii noastre, pe care creștinul este chemat să străbată marea vieții acesteia, avându-L drept Cârmaci pe Mântuitorul nostru Iisus Hristos. Prin fiecare nouă biruință împotriva păcatului și prin fiecare nouă virtute dobândită, el se apropie de Izvorul și ținta
POGORÂREA DUHULUI SFÂNT – CINCIZECIMEA SAU RUSALIILE – EVENIMENTUL ŞI PRAZNICUL ÎNCORPORĂRII, ÎNNOIRII ŞI SFINŢIRII CREDINCIOŞILOR ÎN BISERICĂ… de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1608 din 27 mai 2015 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1432714930.html [Corola-blog/BlogPost/369810_a_371139]