731 matches
-
a păstrat printr-un pact nefast, nedrept și în afara Constituției. Țara este destrămată, decapitată la vârful ei. - Avem în continuare, cu toate că există un vot popular masiv și a o putere care n-a mai existat în anii 90, o țară debilă. - (declarațiile lui Mircea Geoană și ale lui Ilie Sârbu) Problema foarte multor cetățeni români care ne-au dat votul nu este să ghicească după aluziile d-lui Sârbu sau analizele d-lui Geoană. Oamenii nu au ca preocupare zilnică dacă
Antonescu: Regimul Năstase a durat puțin, regimul Băsescu ceva mai mult. Ponta să nu repete greșelile lor by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/34463_a_35788]
-
Gabrea, care la un moment dat apare și el (de ce?), ca biograf al unor "români", în manieră pseudo-naturalistă (semn că nuvelele și-așteaptă rîndul pe undeva...). Ceilalți sînt mai curînd niște fantoșe. Ale unui autor care i-a născut cam debili nu, cum s-ar putea înțelege, ale lui Tamburin. În ce-l privește, satira este moale și România damă bună. De fapt, nici nu-și dă foarte tare în petic: mai îndoapă niște cerșetori lihniți cu discursuri de azil, mai
Români vechi by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11602_a_12927]
-
Cele două contemporaneități, universală și românească, îi erau interzise. Singura supapă deschisă, deloc de neglijat, era spre literatura rusă prin intermediul sovietismului general, sub un control drastic și un dirijism sufocant. Astfel încât critica basarabeană ia naștere după 1940 ca o variantă debilă a ideologiei partidului bolșevic, ca un instrument al partidului unic. Nu marxismul, nici leninismul (foarte îndepărtate ca surse) îi constituiau cadrul ideologic, ci pur și simplu stalinismul (aflat într-o proximitate autoritară). Ruptă de literatura română, lipsită de un trecut
Există o critică regională? by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/11540_a_12865]
-
bun în el. încearcă să-și impresioneze logodnica bravând cu niște fapte care sunt pure invenții..." Dar ea, fire realistă, nu întârzie să ghicească niște minciuni atât de stângaci ticluite. Și nu are decât dispreț pentru acest spirit atât de debil..." în Memoriile sale ea notează: "Mi-e aproape indiferent; dar coroana Rusiei nu-mi e deloc. Cinism și ambiție. Un imens rezervor de voință dedicat doar interesului său. Este Istoria însăși. Figchen este lutherană. Trebuie să fie de religie ortodoxă
O lutherană în luma slavă (II) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/6738_a_8063]
-
că nu-i mai dau nimic? Ce fel de țară e asta?, îți vine să întrebi, cu mânia disperatului. Ce nevoie avem de stat, în general, dacă pe cel concret îl batjocorim cu atâta nerușinare? Menținem în viață un stat debil, plătim armată, poliție, administrație, politicieni - cu ce scop? Doar pentru a figura în manualele de geografie? După comportamentul politicienilor și al uneltelor represive aflate în slujba lor, ar trebui să ne mulțumim cu manualul de zoologie. Nu știu cât de glorios a
Yorick: statul și tigva by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15507_a_16832]
-
poetul persan, un ins gras, inapt și derizoriu, cu o ascendență mitică parodiată (trei mame), îndrăgostindu-se de o retardată, Sufya Zenobia (legătura etimologică cu secta sufită reamintește ireverența religioasă a autorului), acest personaj feminin este însăși încarnarea rușinii, e debilă, crudă și absurdă, totuși are o mare putere de fascinație. E un personaj înrudit pe departe cu Remedios, fecioara fatală din Un veac de singurătate; cele trei mame mitice sunt o treime sui-generis, comică și ciudată. Am putea considera această
Despre rușine și alți demoni by Iulia Alexa () [Corola-journal/Journalistic/15656_a_16981]
-
simțuri au o deschidere exacerbată spre detalii pe care niciun îndrăgostit nu le-ar observa: "Adoram - de-a dreptul - zgomotul pe care îl făcea când sorbea supa, felul în care îi curgeau șuvițele de păr răzlețite pe frunte (câteva fire debile, decolorate, se împiedicau în sprâncenele drepte și rămâneau arcuite caraghios acolo), țăcănitul lingurii izbite de dinți, apoi, când îi vâram sub nas farfuria cu felul doi, obrajii ei rotunzi care se umflau într-una gata să pleznească - pentru că devoratoarea de
Romanian Beauty by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/7596_a_8921]
-
colțul unei cortine, dezvăluindu-și fețele neștiute. în acest sens, capitolele "Grădina copilăriei mele", "Turnu-Severin de altă dată", "Tata", "Mama", "Tata-Mare", "Mama Tity", "Amintiri găieștene", "Profesorul" etc. vorbesc de la sine. Autoportretizările nu lipsesc nici ele din carte: "Eram un copil debil, expus răcelilor. De aceea luam untură de pește. A fost tortura numărul unu a copilăriei mele: mai târziu, când am rămas orfan de tată și de mamă, am fost internat la Școala Schewitz-Thierrin și am făcut cunoștință cu o altă
Amintirile lui Șerban Cioculescu by Simona Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/9547_a_10872]
-
alta, bătrânele doamne ale politicii europene vor depune pupicuri discrete pe obrazul pe care astăzi nu se sfiesc să-l scuipe. De ce? Pentru că este vorba, mai întâi, de interesul lor, și abia apoi de interesul Americii. Faptul că o țară debilă precum România le-a luat-o înainte o fi un prilej de iritare, dar e o iritare fără obiect. E șansa noastră - șansa disperatului - că am știut să dăm o bună întrebuințare lui 11 Septembrie. Și va fi o fatalitate
11 Septembrie. Instrucțiuni de întrebuințare by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/14812_a_16137]
-
proiectelor - nu e bine să o îngustăm prea tare, de dragul sensului unic totdeauna, mai sărac și mai trist și (încă o dată) mai plictisitor". Concepție ce rimează cu cea a unui Gianni Vattimo care consideră că trăim sub zodia unei "epistemologii debile" care certifică faptul că literatura bună evită decisivul, categoricul, formulele nec plus ultra. Așa-numitul postmodernism e chiar regiunea în care precumpănește incertitudinea, aproximarea, căutarea. La originea criticii astfel înțelese s-ar afla Montaigne cu Eseurile sale. în epoca noastră
Interogații critice by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10535_a_11860]
-
prin "șarjă", însă, în realitate, cât de tendențios se dovedește rezultatul? Extrem de orientat ideologic, dacă ținem cont de ultimul volum, ambiguu, dacă-l ignorăm. Dintre argumentele invocate de Cristian Moraru, cel dintâi, privind "șarja" tipologică, ni se pare suficient de debil: întregul episod al patrulea al studiului său rămâne până la urmă neconvingător în demontarea resorturilor ideologice ale cruzimii flaubertiene în conceperea personajelor. Într-o formă sau alta, criticul reia același tip de observație (just), fără însă a demonstra că "tendința" învinge
Cât de tendențioasă este Cronica de familie? Paradoxul unei receptări by Oana Soare () [Corola-journal/Journalistic/8452_a_9777]
-
În esență, aceeași e perspectiva și în ediția lărgită a Cronicii, în trei volume, doar că aici scenariul tendențios este înăbușit de numeroase detalii - cel mai important fiind acela al acumulării de proze - și se lasă reperat în esența sa debilă de-abia din perspectiva volumului al III-lea. La recitire sau încă de la prima lectură, pentru cititorul avizat cu unele dintre clișeele tematice ale prozei realist-socialiste, destule episoade sau pasaje suscită nedumerire. În Davida avem, prin uciderea lui Vogoride, politician
Cât de tendențioasă este Cronica de familie? Paradoxul unei receptări by Oana Soare () [Corola-journal/Journalistic/8452_a_9777]
-
la trei luștri și mai bine de la Revoluția din 1989, consecințele palpabile ale acesteia (întreita libertate de informare, opinie și expresie) nu au fost încă bine speculate de către scriitorii și gazetarii noștri. "Experimentele" din proza ultimilor ani au, majoritatea, fitilul debil și arderea scurtă, iar extravaganțele pe care și le-au mai îngăduit poeții fracturiști au speriat de-a binelea o parte a criticii, creîndu-le unor Ion Simuț ori Paul Cernat sentimentul apocalipsei, al post-literaturii. Publicistica aflată la granița literarului nu
Cele mai frumoase tâlhării by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10173_a_11498]
-
literară Radio, ceea ce propunea conducerea instituției, ca alternativă sărbătorească la multiplele suprimări de emisiuni serioase, era invenția unor titluri bune pentru precupeți ce-și fac de lucru printre tejghele, - Cultura la mall, de pildă. Sau, alt produs, concoctat sub aceeași debilă inspirație, - Radio-ul românesc se opintea într-o găselniță sărmană, Vorba de cultură. Pare un plasament pentru o scuză rușinată, ca și cum ai spune - Vorbe de clacă. Astfel de sintagme rostesc o demisie culpabilă, în raport cu gravitatea țelului formator de care nu
Sub tropotul rinocerilor by Dan Hăulică () [Corola-journal/Journalistic/3297_a_4622]
-
nu prea i-e foame/ cîntă prostește ca tonomatul ce refuză moneda/ tatăl lui în depoul de locomotive miroase peascuns levănțica/ mama lui cară lăzi și surzește treptat (presupunem că nu vrea s-audă)/ sora educatoare la o școală de debili mintali se simte liberă liberă/ despre frate nu se știe nimic ceea ce-i cu mult mai grav/ existența acestei familii îl predispune la îngăduință/ dar are un fel special de a-și iubi țara care neliniștește/ și nu putem să
Destabilizatorul by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/3838_a_5163]
-
dezvoltarea mitică a unor detalii prozaice, dar o natură căreia îi lipsește flerul vieții. Blaga știe să vadă mitologia din spatele banalităților, dar nu simte apa vitală ce curge în albia acelorași banalități. Tocmai de aceea Hronicul e convențional, idilic și debil. Călinescu vorbește undeva de „anosmia intelectuală”, de lipsa de fler căreia îi cad victimă cărturarii, anosmie din cauza căreia un savant poate ști pe dinafară o carte erudită fără să se poată pronunța asupra valorii ei. În acest caz, știi perfect
Cronicarul placid by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2875_a_4200]
-
în aranjamentele suspecte din afara acestuia. Știm ce motivează ambiția lui Iliescu de-a rămâne, până i se va cânta prohodul, activ pe scena politică. Am scris de nenumărate ori despre acest lucru, iar disperarea cu care se agață de frânghia debilă a politicului e dovada supremă a spaimei că va fi obligat să plătească pentru rolul nefast jucat după căderea lui Ceaușescu. Știind bine că nu se poate baza, în această bătălie cu timpul, decât pe propria supraviețuire în politică, el
Iliescu, mereu printre noi by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/9417_a_10742]
-
a cărui existență nu o mai poate controla, în viața căruia nu mai poate fi omniprezența atotcuprinzătoare. Cum putem constata, efortul depus pentru a scăpa de închisoare este infinit mai mic față de acela de a scăpa din îmbrățișarea maternă. Fiul debil, nesigur, vulnerabil stă în fața acestui războinic implacabil, în fața acestei voințe uriașe, propria Mamă, într-o confruntare emblematică. Nu este cert că Mama înțelege argumentele, că a acceptat pactul care o distanțează de existența fiului, poate că în timp ce ascultă se gândește
Mama și fiul by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/3426_a_4751]
-
cele care i-au fost inculcate prin dresaj ideologic. Universitatea devine astfel un magazin în care clienții sunt poftiți care să li se predea mediocritatea în numele eficienței de piață. Studenții vor fi educați în spiritul oportunismului social, rezultatul fiind generații debile. „Studiile trebuie să servească tranzacțiilor cotidiene dintre cetățeni. A nu știu cîta versiune a teoriei lui Hobbes: în vederea păcii civice, să-i îndobitocim pe cetățeni, să gîndim pentru ei în chestiunile de filosofie și de morală, totul în confort material
Hegemonia mașinilor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2964_a_4289]
-
de îngrijotător dacă, în subsidiar, fenomenele care au dus la eliminarea retoricii nu ar provoca totodată sleirea limbii și destrămarea sufletului. Or astăzi asistăm la o abrutizare colectivă ale cărei cauze sînt cele pomenite mai sus. Peste tot vedem minți debile pătrunse de o psihologie rudimentară, a cărei expresie facială seamănă cu fizionomia senină a ființelor bătute în cap. Procesul pare cu neputință de întors din cale, de aceea lamentațiile nu-și au locul. În cursul selecției naturale, răul s-a
Sfîrăitul oratoriei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7010_a_8335]
-
e încercat, pentru a cruța "viața și onorul", de-a pururi nesigure. Un căpitan de gvardie, fost "birjar, cîrciumar, binagiu, samsar de slugi, spion de poliție, bătăuș", un adevărat moftangiu, deci, din toate cîte nimic, găsește un compromis salvator: bietul debil se "înlocuiește" cu o rublă, și scapă de persecuțiile armatei și de tovărășia mitocanilor. Cînd prețul devine prea greu de plătit, căci pitorescul Guță Cotoi cam se-ntinde la ruble, nenea Iancu își face demonstrația talentelor marțiale: "Mai târziu când
Garda civică by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/6939_a_8264]
-
A putut să-și aleagă o mie de disperați, de imbecili și de fanatici. Fiindcă aceasta este metoda răzbunătorilor: să organizeze în jurul lor o mie-două de aventurieri cărora restriștea le-a dat curajul disperării și, printre aceștia, câteva zeci de debili mintal, estropiați fizic și moral, în sufletul cărora prinde rădăcini, cu ușurință, aberația măsluită de ideal. Orice răzvrătitor are nevoie, pe lângă declasați, de fanatismul disciplinat, de devotamentul orb, gata de crimă al semi-nebunilor și semi-responsabililor . [...] Din acest Lenin, reformator social
Interviu inedit cu Vlaicu Bârna despre Ion VINEA - poet, prozator și ziarist de mare clasă by Nicolae Tone () [Corola-journal/Imaginative/14826_a_16151]
-
der vont! - }zețst! - Chișmăn tuhăz! - A poț aghit! N-aveam nevoie de dicționar, că atunci când se foloseau de sudalme în idiș pricepeam că se dădeau cu capul de pereți ori se trimiteau să pupe ce nu se cuvine. Înjurături puține, debile, nu ca la noi. Ca popor ne-or lipsi multe, nu și belșugul de ocări, unde sacrul s-a îngemănat cu profanul, contopind anatomia și religia, ridicând tensiunea beligeranților până când suduitura se transformă-n bocet. În culmea disperării, ovreiul îți
Dimineața amurgului by Niculae Gheran () [Corola-journal/Imaginative/9753_a_11078]
-
popîndăi Duduncă Creierul mi-e cît o spelunca Plină cu dame și fanți Gîndurile mi-s cît niște eleganți Greoi elefanți Porniți către tine cu trompele-n sus Ce-l poartă în spate pe blîndul nostru prieten Isus Emil cel Debil P.S. Pupeuri pe dalbele-ți pneuri, Pupoaice pe caldele tale pulpoaice, Pupane pe dulcile-ți rane, Pupeice de cinci copeice, Pupandre pe visele-ți tandre, Pupoase să-ți între în oase, Pupile să ai sub lentile, Pupele-ntre patru dantele
Cîntecel de hobbitoc by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/10901_a_12226]
-
distribuției; mici renovări, mici cosmetizări, și, dacă vrei să vezi un film în condiții cu adevărat civilizate, trebuie să mergi pînă la Mall. Dar, să trecem! Punctul forte al filmului (în măsura în care se poate vorbi de punct forte într-un context debil) e ideea scenariului de a ironiza justiția americană, în micile ei formalisme și în cultul ei pentru tot felul de chichițe, legate, de pildă, de primirea citației direct de la portărel, sau de ora primirii, sau de statul în care se
Servicii complete (pentru Sara și Tinu) by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/14258_a_15583]