618 matches
-
au lăsat singur. În stânga se întindea un câmp de floarea soarelui și, la marginea lui, pășteau niște vaci. În dreapta, cam o sută de metri mă despărțeau de ceilalți. M-am suit iar pe bicicletă și am citit rândurile signorei Maria. Dragă Alin, Eu și Giovanni ne gândim deseori la tine și la tatăl tău. Am primit scrisoarea voastră din România, așadar știm că v-ați întors din America. Poate așa e mai bine, ca să poți fi împreună cu mama ta. Mulți ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
trup și suflet alături de măria sa Io Constantin Voievod și promit să nu am liniște până când nu vă veți întoarce sănătoși la București. În mine aveți de astăzi un aliat gata să vă ajute să izbândiți. Cât despre politică... În politică, dragă cumnate, nimeni nu are niciodată dreptate și nimeni nu este vinovat. Izbândește cine este mai puternic, în rest Dumnezeu cu mila! — Cred că avem altă părere despre politică, oftă Brâncoveanu. În politică nimeni nu ar trebui să izbândească și nici
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
poate încurcai cafelele și atunci incidentul chiar că devenea întîmplare. JENI: Oricum, să nu beți din ceașca ei. Cine știe ce boli a avut. MINISTRUL: N-avea grijă. Fardeaz-o. Realitatea e crudă. Dar fardată, se coace. JENI: Ah! Ajutor! MINISTRUL: Ce-i dragă? JENI: A mișcat. MINISTRUL: Morții nu mișcă. Sînt calmi și riguroși. JENI: Dacă vă spun... MINISTRUL: Ia să văd... Nici pomeneală. Are un rigor țeapăn ca scîndura. JENI: Eu n-o mai fardez. Mi-e frică. MINISTRUL: Puțin pe pleoape
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
o are tînără. Uneori gîndește ca un copil de șase ani. EDITORUL: Și scrie tot timpul? Dar trebuie să aibă sertarele pline de manuscrise! BUNICA: Vai, da' abia mai avem loc în casă de cît a scris. (Fiicei) Cheamă-l dragă pe maistru. Pardon... (rotunjește vorba) Pe maestru. (Fiica iese) EDITORUL: Sper că s-a bucurat de debutul din revista noastră. BUNICA: Daaa! Ca un copil! V-am spus cum gîndește el. Uite-așa sărea. (arată cum sărea) El e și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
asta se-ntâmpla înainte de inventarea radarului! Câtă energie! Câtă grijă-n toate! Îmi verifica adunările, să n-am cumva vreo greșeală; șosetele, să nu fie găurite; unghiile, gâtul, fiecare cută și pliu al corpului, nu cumva să umblu jegos. Îmi draghează până și firidele mai îndepărtate ale urechilor, turnându-mi apă oxigenată rece în cap. E pișcăcioasă și cu bășici, de zici că-i suc de ghimbir, și aduce la suprafață fărâme și bucățele din depunerile tainice de ceară galbenă care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
crape de râs la Fountainebleau, dar cu ce anume? Cu bancuri despre crime și mutilări! „Ajutor“, strigă femeia alergând înnebunită pe plaja din Miami, „ajutor, se-neacă fi-miu, doctorul!“ Ha-ha-ha - numai că e vorba de fiu-meu, pacientul, doamnă dragă! Și cum se mai îneacă! Doctore, scapă-mă de indivizii ăștia, te rog eu! Macabrul e foarte amuzant pe scenă, dar nu și în viața de toate zilele, a, nu, mersi! Spune-mi, doar, ce am de făcut, și-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
tovărășia unei femei ca Adela, ipoteza doamnei Sabina ar fi fost alta!) Cât despre asemănare! Sunt înalt ca și Adela, încolo... Eu sunt "brun, ochii negri, nasul potrivit", întocmai ca în pașaport. Un singur lucru n-a greșit doamna Sabi-na: "dragă tare". Deducție, intuiție, observație directă?... Adela era stânjenită. Haim Duvid, imperturbabil, îndrepta ceasornicul. Dar doamna Sabina revărsa atâta suflet cald, că eu, cel puțin, nu aveam nevoia nici celei mai mici sforțări ca s-o tolerez. Când am ieșit, Adela
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
ce egoistă sunt? - Văd. Dar ești sigură că te prețuiesc? - Sunt! Pe mine și pe mama. - Duduie, să știi că de asta te admir eu, pentru că urăști,iubești, disprețuiești, ești vie și limpede. Și dacă mai adăugam că "mi-i dragă tare", cum zicea doamna Sabina, fiindcă, pe lângă toate astea, e și frumoasă, spovedania era completă.) Și să știi că nu disprețuiesc pe nimeni și prețuiesc pe foarte puțini. Dar e adevărat că toate prietenele matale din școală erau evreice? - Nu
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
e măgarul care cacă aur./ poezia e o locomotivă“. De astă dată, poezia servește drept refugiu față de o interioritate sufocantă, față de o angoasă nelocalizabilă, îngropată „mai adânc în piept decât mine“. Nici acum „ultima patrie“ nu se arată mai primitoare: „draga de ea, poezia, mă sapă, mă smulge,/ din adâncuri și îmi cară ea leșul sus,/ pe platou, depunându-l în poala ierbii/ plecată dulce de vânt, cum vagonetul/ trupul mutilat al minerului/ în brațele disperate ale nevestei“. Nu importă coerența
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2206_a_3531]
-
Doamne, că nu arde la Solna, șopti Rudi pentru el. În alte părți ale orașului era liniște și oamenii își vedeau mai departe de treburile lor mai mult sau mai puțin importante. Rudi, ca orice îndrăgostit, se gândea la cea dragă inimii lui, la Tua și chiar la familia ei. Viața i se părea brusc ca un apus de soare, dar celor pe care-i iubea le dorea mereu zile multe, pline de bucurie simplă. Ar fi vrut să se îndrepte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
ca să evite să lase la vedere gaura pe care o avea în chiloți. N-ar trebui să-l lași să se veștejească degeaba. Chiar crezi că mi se potrivesc? Dar Sally se holba în continuare, cu obstinație, la sânii Evei. — Draga de țâțoasă, murmurase ea. Eva avea niște sâni remarcabili, iar Henry spusese odinioară, într-una din numeroasele lui pase proaste, ceva despre ugerele iadului, care făceau danga-langa, danga-langa pentru voi, pentru tine, dar nu și pentru mine. Sally s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
de votcă și arătând extrem de îmbujorată. — Ultima dată când am dat ochii cu el zăcea pe undeva cu o păpușă gonflabilă, îi răspunse Sally, luând o lingură din salata de fructe. O, Eva, iubita mea, tu ești în mod indubitabil draga de Cordon Bleu! Eva roși. — Sper că Henry se simte și el bine. Nu-i cine știe ce meseriaș la petreceri. — Dragă Eva, fii sinceră! Henry nu-i cine știe ce meseriaș. Punct. — Problema lui e că... începu Eva, dar Sally o sărută. — Tu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
avu, în ceașca-n care adăugase zahăr, un clinchet argintiu indescriptibil. — Jean-Marie, adăugă îndată Nora. Atunci, Vasile îi întinse cartea, spunându-i fără ezitare: — Deschide-o la pagina 143, § 5.3. Temps réversible. Citește și tradu-n română, din condescendență, dragă Nora, pentru publicul nefrancofon (cât o mai fi în țara noastră francofonă). — „În modul cel mai riguros, își începu lectura Nora, o expresie lingvistică a reversibilității timpului nu ar putea să se bazeze decât pe un rebroussement... “ Ce-i asta
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2177_a_3502]
-
fără să fie un habotnic al cultului scientist actual, era, oricum, un palindromolog, se înnegură ușor la față, tăcu un timp, cerându-i Norei, apoi, exemple... — Două-trei exemple! — În ce privință, întrebă aceasta. — Mai și întrebi, răspunse Elisav. În legătură, dragă Nora, cu ceea ce numiseși darul lor, unul fără pereche, al înjosirii unei lumi, a unui cosmos, a unui univers mirabil, la geneza și aspectul căruia, desigur, n-au avut nicio contribuție. — Vreți exemple, domnu Elisav? Păi, ce alta decât înjosire
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2174_a_3499]
-
inexact, dar mai poetic: „Aceia cu dorințe ca nourul de fum,/Visând, precum visează recrutu’ tunu’ său... “. — Tutunu’ său? făcu pe surda, Carmen Carpen. — Tutunul e, și el, un opium, un adjuvant al reveriei, scumpă Carmen. Unul care, din păcate, dragă Nora, având mai toate neajunsurile, scumpă Carpen, ale drogurilor, începând cu dependența (adică adicția, cum se spune azi), n-are niciunul, draga mea Aron, din avantajele (să le zicem astfel) ale lor. — Ce facem, dom profesor, o luăm de la-nceput
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
Jicî cu un chișior rupt, cu gâtu șiușit, da scăpa...” Urmașii Craiului și-au adus aminte de poveste... O poveste pe care procurorii n-o cunoșteau. Dacă vrei să nu se surpe biserica, te duci la femeia care ți-i dragă, în timp ce doarme, și-i măsori trupul cu o trestie și trestia o îngropi în zid, iar Casa Domnului crește și nu se mai darmă. La patruzeci de zile, după ce ai zidit trestia, aleasa ta va muri...» «Greu să mai găsim
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
ce-om mai găsi, să le încărcăm într-o sanie. Scormoneam cu mâinile în zăpadă, până nu le am mai simțit, zile întregi n-am mai putut nici să le mișc, de umflate ce erau și de durere... Dar Muti, draga de ea, înțeleaptă, Muti - Mama Grachilor - ne-a ținut curajul : trăim unii pentru alții, spunea, n-avem dreptul să ne gândim la moarte ! Chiar dacă pentru noi ar fi mai ușor, trebuie să ne gândim doar la cât ar suferi cei
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
rău că ți-am încurcat niște probleme de familie! răspunde Mihai. Liliana se așază în fotoliul de alături, întorcîndu-se mult spre el. Face un gest de atingere, după care, hotărîtă, ia mîna lui între palmele sale, strîngînd-o cu putere: Mamă dragă! Tu ești oaspetele meu. După-amiaza aceasta îți era rezervată. Mihai se uită lung în ochii ei. Zîmbetul conturat pe buzele femeii convertește prompt tristețea sufletului său într-o puternică bucurie a regăsirii. Spune-mi, Liliana, vrei să bei ceva? Da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
Mă bucur că sîntem împreună! Liliana pare mereu tristă. O clipă, două, reușește să fie veselă, expansivă, ochii ei se migdalează, iar surîsul îi conturează pregnant buzele deformate voluptos. Imediat însă, la trecerea unui gînd, obrazul i se întunecă. Mamă dragă! îi imită Mihai exclamația și întinde mîna să-i ia obrazul în căușul palmei. Știu, n-ai putut să mă inviți la tine din cauza "domnișoarei Cucu". Liliana e derutată. Dar imediat înțelege că Mihai face aluzie la piesa lui Sebastian
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
își strînge mai bine pardesiul și se reașază. Mihai scoate fularul de la gîtul său și-i acoperă cu el genunchii. Mîinile Lilianei rețin palma lui Mihai. Nu e bine ce-am făcut! Iar începi?! o privește Mihai dojenitor. Nu, mamă dragă! rîde Liliana. Ar fi trebuit să nu iau termosul cu mine. Zău, ești obosit. La mine te-ai fi întins un ceas, ai fi bătut o cafea... Poate, dacă insistam, Fana ar fi întîrziat și ne-ar fi dus cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
e băiatul lui Augusto și al Liciei; toți mîncau prăjiturile făcute de maicile de la vechile mănăstiri din Lima, Bajo el Puente, Carmen, Barrios Altos, tocmai de la capătul pămîntului, dragă, șoferul s-a rătăcit și doar a trăit acolo, acum, nu, draga, acum e altceva, acum la mahala li s-a năzărit tuturor să-și ridice case și a trebuit să plece din timp, e o porcărie; toți mănîncă acum biscuiți, uită-te la grăsan, nu-i așa că-i un sălbatic? și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
care au lucrat și lucrează pentru o bună organizare a orașului. Conducerea orașului din anul 2008-2012: -Ion Chisăliță-Primarul orașului; -Sporea Ghiță-Viceprimar; Consilieri locali: -Bâcleșan Cătălin; -Bencze Laslo; Grecu Dan; -Gubandru Nicolae; Lupu Matei; -Marișescu Ion; Mărculescu Claudia; -Novicici Mladen; Popa Draga; -Stanciu Șerban; Stoicovici Ion; -Vasilași Irinel; Vizitiu Viorel; -Zaberca Mariana; Țiugan Victor. Astăzi la conducerea orașului stau de veghe: -Lupu Matei- Primar; -Gheorghe Albu- Viceprimar; -Florin Ioan Ciovela-Secretar; -Caracalean Ioan-inginer; -Șerban Stanciu- maistru; -Scânteie Constantin- administrator; -Popescu Gheorghe-inginer; -Roman Adrian-
Moldova Nouă şi împrejurimi : monografie by Apostu Albu Liliana () [Corola-publishinghouse/Administrative/91821_a_93184]
-
Mariana, Damian Lăcrămioara, Darac Cornelia, David Mihaela, Diaconu Ica, Doina Albu, Florescu Nada, Folea Ionel, Iovanovici Cristina, Jivan Gheorghe, Mărculescu Claudia, Matu Elena, Matu Matei, Mihart Nicolae, Murg Stana, Murg Vasile, Nosal Robert, Novacovici Nada, Ocanovici Zoran, Petroca Liliana, Popa Draga, Popescu Ramona, Scorțan Gheorghe, Selaje Raisa, Străinescu Mioara, Voilovici Marian. Fosti elevi ai școlii generale numărul 3: Ocanovici Vesna, Băcila Camelia, Bâcleșan Cătălin, Vrabete Eduard, Brăila Dragan, Nada și Angea, Milencovici, Catrina Bobi, Apostu Liliana, Dascălu Mihaele, Helenca, Ionel Ionela
Moldova Nouă şi împrejurimi : monografie by Apostu Albu Liliana () [Corola-publishinghouse/Administrative/91821_a_93184]
-
iertarea de la el. — Ce legătură are asta cu mine? Cu ce-i sunt eu vinovat? — Dacă nu înțelegeți, așa-i... însă vă aduceți aminte: atunci a vrut... să vă binecuvânteze pe toți și să primească binecuvântarea domniilor voastre, asta-i tot... Dragă prințe, interveni prințul Ș., cumva cu teamă, cât putu de repede, după ce făcu un schimb de priviri cu câțiva dintre cei prezenți, nu-i ușor să clădim raiul pe pământ; văd că totuși dumneavoastră sperați să realizați acest rai; prințe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
Desigur că e o prostie și tot cu o prostie s-ar fi terminat; dar la noi acești oameni... Nu cumva ați venit cu încă un scop, Evgheni Pavlovici? — O, sigur că da, cu încă un scop, râse acesta. Eu, dragă prințe, plec mâine în zori la Petersburg, în legătură cu afacerea asta nenorocită (ei, de unchiu-meu e vorba); imaginați-vă: totul e cum a zis ea și toți știu deja, numai eu nu. Am fost atât de uimit de asta, încât nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]