775 matches
-
dulap pentru mături și găleți. Am Încercat clanța, care a cedat de Îndată. De partea cealaltă se Întrezăreau niște trepte ce coborau În picaj către un hîrdău de Întuneric. Mă izbi un miros puternic de pămînt jilav. În prezența acelei duhori, atît de ciudat de familiare, și cu privirea căzută În puțul de beznă din fața mea, Îmi veni În minte o imagine pe care o păstram din copilărie, Îngropată Între perdele de teamă. Într-o după-amiază ploioasă, În partea de est
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
an al cenușei. Nu trecuseră decît șase ani de la sfîrșitul războiului și, cu toate că cicatricele acestuia se simțeau la fiecare pas, mai nimeni nu vorbea pe față despre el. Acum se vorbea de războiul celălalt, mondial, care Împuțise lumea cu o duhoare de hoit și de mîrșăvie de care nu mai avea să se descotorosească vreodată. Erau ani de sărăcie și de mizerie, binecuvîntați În mod straniu de pacea aceea pe care o inspiră muții și ologii, undeva la jumătatea drumului Între
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
că o să mă omoare În bătaie, Însă i-am auzit pașii Îndepărtîndu-se pe coridor. Tremurînd, m-am ridicat și mi-am șters sîngele de pe față. Puteam simți pe piele mirosul mîinii acelui om, Însă de data am asta am recunoscut duhoarea fricii. M-au reținut În acea Încăpere, pe Întuneric și fără apă, vreme de șase ceasuri. CÎnd mi-au dat drumul, era deja noapte. Ploua cu găleata și străzile ardeau de aburi. CÎnd am ajuns acasă, m-am pomenit cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
o dată și Încă o dată, Însă Fumero nu dădu drumul pistolului. Un al doilea foc detună În Întuneric și nimeri În zid, făcînd o gaură În panoul de lemn. Lacrimi de pulbere aprinsă și așchii de jăratic săriră pe fața inspectorului. Duhoarea de carne pîrlită inundă sala. Cu o zvîcnitură, Fumero Încercă să se descotorosească de mîinile acelea care Îi țineau gîtul imobilizat și mîna cu revolverul lipită de perete. Carax nu slăbea strînsoarea. Fumero mugi de mînie și Întoarse capul, mușcînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
noaptea în liniște. Astăzi n-am ieșit decât pentru un ceas din casă, de dimineață, în restul timpului am stat lângă ea. Pe urmă doar seara am pornit după tine. Mă tem numai că-i prea cald și-o să înceapă duhoarea. Simți sau nu duhoare? — Poate că simt, nu-mi dau seama. Am acoperit-o cu o mușama bună, americană, iar deasupra mușamalei am întins cearșaful și patru flacoane cu soluția lui Jdanov i le-am pus alături, destupate. Și acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
n-am ieșit decât pentru un ceas din casă, de dimineață, în restul timpului am stat lângă ea. Pe urmă doar seara am pornit după tine. Mă tem numai că-i prea cald și-o să înceapă duhoarea. Simți sau nu duhoare? — Poate că simt, nu-mi dau seama. Am acoperit-o cu o mușama bună, americană, iar deasupra mușamalei am întins cearșaful și patru flacoane cu soluția lui Jdanov i le-am pus alături, destupate. Și acum sunt acolo. — Asta ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
Am acoperit-o cu o mușama bună, americană, iar deasupra mușamalei am întins cearșaful și patru flacoane cu soluția lui Jdanov i le-am pus alături, destupate. Și acum sunt acolo. — Asta ca acolo... la Moscova? — Fiindcă, frate, se iscă duhoare. Iar ea parcă doarme... De dimineață, de cum s-o face lumină, ai să vezi. Ce-i cu tine, nici să te ridici nu te țin puterile? îl întrebă cu uimire timorată, văzând că prințul tremură atât de tare, încât nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
continuare. — Fiindcă, frate, începu deodată Rogojin, după ce îl culcă pe prinț pe perna din stânga, mai bună, întinzându-se și el, fără să se dezbrace, pe cea din dreapta și punându-și mâinile sub cap, fiindcă acuma-i arșiță și, se știe, duhoarea... Mă tem să deschid ferestrele; iar mama are ghivece cu flori, multe flori, cu o mireasmă minunată; m-am gândit să le aduc aici, dar Pafnutievna și-ar da seama, fiindcă-i curioasă. — E curioasă, confirmă prințul. — N-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
când te îneci cu groază într-o mocirlă, decât privind nepăsător icoana unei madone. Blestemul e un act religios; bunătatea, unul moral. Știm noi prea bine că morala nu-i decât aspectul cetățenesc al înclinării noastre spre Absolut!) Din fierberea duhorilor lăuntrice se ridică aburi avântați spre azur. De simți nevoia, aruncă un scuipat spre aștri, ești astfel mai aproape de măreția lor decât zărindu-i demn și cuviincios. O balegă răsfrânge cerul mai personal decât o apă cristalină. Și ochii tulburi
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
dosarele securității, despre cutare sau cutare dacă a fost sau nu cu securitatea. „Este o excelentă predică la părăstasul comunismulu” observa lapidar Constantin Hușanu valoarea și locul În poezia postdecembrista a cărții scrisă de Tăcu. „Se simte, cât de acolo, duhoarea pestilențiala a cadavrului”..: Și, ducându-ne, fie și numai cu gândul, la placheta din 1979 și la tăcerea de dupa, Îndelungată tăcere, conchide alt adevăr: „...așa ceva nu se poate scrie În două luni după Revoluție. Există aici o tezaurizare”... pentru că „exploziile
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
surpat. Este o excelentă predică la părăstasul comunismului, un osuar cu articulațiile intrate În putrefacție, un inventar acid al limbajului ce Încearcă să peticească o mantă făcută ferfenița. Totul la modul ironic și macabru. Mult timp după lectură se simte duhoarea pestilențiala a cadavrului ce deposedase lumea de dreptul la viață În sensul ei major. Deduc un travaliu mai vechi, acumulat În timp. Așa ceva nu se poate scrie În două luni după revoluție. Există aici o tezaurizare de expresii, etichetări, denumiri
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
cumva tămâia cu vin? se întreabă Nero. Dacă da, au folosit mai mult ca sigur peratium, adus tocmai din Media. Un alt miros ajunge până la el. Pișcător, de data aceasta. Busuioc? Nu. Usturoi...! Repede o privire în direcția de unde vine duhoarea. Plautius Silvanus rânjește către el cu gura până la urechi, din mijlocul familiei sale. Îi surâde deprimat și se întoarce către altar. Principele strânge între degetele-i noduroase turta de sacrificiu plămădită din făină și vin. Grăiește: — Aduceți victima albă, să
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
din gura lui Duncan și este Împrăștiat de vînt. Stătură o vreme bînd bere, punîndu-și mîna la ochi să se uite la soare, care părea ireal de roz și umflat pe cerul de vară tîrzie. Căldura lui scosese la iveală duhoarea fluviului și a plajei, dar Într-un loc ca ăsta nu-i dădeai deloc importanță - peisajul era mult prea frumos. Duncan se gîndea la marinari, la contrabandiști, la lampagii, la lupi de mare zurbagii... Fraser rîse. — Uită-te la băieții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
rachetelor. Sunetele semănau cu acelea dintr-o seară obișnuită de Guy Fawkes de dinainte de război; mirosurile, totuși, erau altele: nu mirosul acela simplu - se gîndi Kay - de praf de pușcă obișnuit, ci vaga putoare de cauciuc ars de la tunuri și duhoarea șarpnelelor explodate. Străzile erau goale și puțin cețoase. În raiduri ca acestea, Pimlico Îți dădea senzația ciudată de loc bîntuit - senzația că pînă de curînd vibrase de viață care fusese lichidată cu violență sau alungată. Iar cînd tunurile se opriră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
bame, și-l târăște spre locul în care se află tatăl său. Bate la ușă. Un lipăit amenințător de aude de cealaltă parte. — Stăpâne? Stăpâne, ești acolo? Nici un răspuns. Impacientată, femeia încearcă zăvorul și ușa se deschide. O izbește o duhoare atât de puternică de ceapă, încât încep să-i curgă lacrimile. Pandit Razdan este în al treizecilea ceas de baie. Acum este, fără nici o urmă de îndoială, bolnav, nădușind și tremurând, scuturat de frisoane, ca un om în stare de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
dacă vreți război. Dacă vreți pace, deschideți-vă imediat magazinele. Să mă informați despre bandele de răufăcători. Îi împușc imediat. Ascultați-mi ordinele. Pran se grăbește să se îndepărteze de acest loc. O săptămână de lege marțială a lăsat o duhoare de nedescris în Amritsar. Lemn ars. Gunoaie neridicate. Miros dulceag de carne arsă, de mătase de sari arsă și pulverizată pe răni ca să oprească sângerările. La capătul unei străzi observă ceva, o sclipire aurie în apă, este Templul în mijlocul rezervorului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
lume care așteaptă să fie evacuată. Mirosul de sudoare stătută îl lovește ca un pumn. Oamenii speriați sunt înghesuiți pe peron, în sălile de așteptare, la bufet, la ghișeul de bilete. De parcă ar fi fost absorbiți într-o gaură neagră. Duhoarea trupurilor, izolată deodată de celelalte mirosuri ale Indiei, este șocantă. O notă distinctă de ulei de trandafir din sticluțele vreunui vânzător de parfumuri, un miros pur, necombinat, pișcător. Greieri și furnici în cort, vino-ncoace viu sau mort, își aminti
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
pus un braț vânjos, post-coital după umeri, atârnă greu și este țeapăn ca un buștean. „Chestia este“, zice Bridgeman, că „vechiul Blighty e altfel decât e aici“. Strada este goală, dar Bobby nu prea pare în largul lui. Se simte duhoare de cărbune și se împiedică un pantof rămas în mijlocul străzii când ies de la Goa House. Acum, când mai toate rupiile acestui idiot beat se află în buzunarul său, Bobby vrea să scape de el. Imediat ce vor ajunge lângă hotelurile mari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Hoggart este foarte dezamăgit când îi vede pe Bridgeman și pe Waller în colțurile opuse ale încăperii. Cu toate acestea, le ține o predică despre lipsa de moralitate! Despre abstinență. Păcat! Fluturând un deget pe sub nasul lui Jonathan, îi răsuflă duhoarea respirației în obraz: — E ceva vicios în tine, Bridgeman, indiferent ce spune doctorul Noble. Ceva bolnăvicios. Peste încă trei zile vine rândul lui Gertler. În acea sâmbătă, cu câteva minute înainte de masă, Jonathan intră în grabă în cameră și-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
sau cam așa de plajă, destul de departe de docuri pentru a estompa zgomotele din piață, dar nu îndeajuns de departe pentru a scăpa de mirosul imposibil de canalizare, care intră pe ferestre în zilele când nu suflă vântul spre mare. Duhoarea este explicația pentru aura dezolantă a locului; aceasta, ca și faptul că nu s-au plantat arbori pentru a face umbră, astfel că în timpul zilei căldura este năucitoare, iar în zilele în care bate vântul, aduce tot nisipul pe podelele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
D.S. Robertson și Lennox, terminat. — Înțeles BR. Terminat. Tragem pe aleea din fața unei case mari. E un Escort vechi parcat pe stradă. Pare cam rablagit pentru Ravvy Dykes. O vacă bătrână co privire pierdută ne deschide ușa. Simt umpic de duhoare cum vine dinspre ea. Bătrânețea te face să puți, barosan sau șmecheraș, nu contează. Mă apucă dârdâiala În hol, nu-i prea cald aici. Io casă mare și greu de-ncălzit șadulmec miros de bani vechi. Locui burdușit de antichități, amintiri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
către stația de autobuz, simțind un amestec bizar de disperare și libertate, dându-mi seama că e abia zece și douăzeci a.m. și deja am luat decizia să ies la o băută În seara asta. Încă am stomacul deranjat, iar duhoarea trupurilor din autobuz mi se pare copleșitoare. Prea mulți șmenari. N-ar putea avea un autobuz care să meargă din Colington până-n centrul orașului fără să treacă prin Oxgangs? Când cobor, un vagabond Întinde spre mine o mână murdară Încrezătoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
sun pe micul meu prieten funcționar public Bladesay și-i zic să ne Întâlnim mai târziu la Lojă. Apoi o tai la Crawford’s la un rulou cu ou. Afară e ca curu de ger, deși frigul nu poate anihila duhoarea Înțepătoare care vine dinspre pantalonii mei. Trebuie să-i dau la curățat. Îmi deschid paltonul și Îl fâlfâi să văd dacă putoarea e constant acră așa cum Îmi imaginez, dar Îmi ajunge la nas doar În valuri aleatoare ca o boare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
dacă toates așa. Graffiti-ul de azi: KAREN FULTON ȘI-O TRAGE ÎN CUR. Nu recunosc scrisul. Hai scumpo... Bruce e aici. E noaptea ta cea mare... asta e... haide... Îmi scot afară pula țeapănă și solzoasă. Se degajă puțină duhoare când Își face apariția vârful, palpitând, jupuit și roșu, străpungând prepuțul ăla decolorat. Coaiele mele de rahat mă mănâncă atât de tare... uau... haide scumpo... labagiu ăla de doctor și cremele lui de căcat... Nu te gândi la asta ... uau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
c-o crimă pentru că niciodată n-a fost nevoie să stea În linia Întâi. Aceleași reguli se aplică sau În orce caz ar trebui În pizda măsii. Îmi miros cusătura dintre picioare și cracii pantalonilor negri de flanel. Simt o duhoare intensă și nedefinită de transpirație clocită Întreruptă ocazional de un damf străpungător de pișat. Of, o spălătorie cu servicii decente. Acum am mai multă nevoie de o puicuță care să știe să gătească și să facă curat decât de una
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]