523 matches
-
porumbelul lui Noe. Știți dumneavoastră care. În felul dumitale ești Într-adevăr un porumbel, un vestitor... Numai că am pierdut frunza, mesajul... L-am uitat. Inventează alt mesaj. Cum să inventez? Te descurci dumneata... Bine, da’ al meu era unul epocal. Și un pic secret, pe deasupra. Ti l-a spus cineva? Da. Mai Întreabă-l o dată. Nu pot să fac așa ceva. E vorba de onoarea mea de meseriaș. Adică omul trimite o știre, ceva așa: Sosesc vineri ora 16. Așteptați gară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
sufletul lui, de la Traian și/sau Decebal încoace. Ieșim astfel din nou din istorie, de data aceasta pe ușa solemnă a eternității. Bucuria mea venea deci din firescul cu care părea să curgă istoria în aceste pagini, nici atemporală, nici epocală, ci doar complexă, dramatică, inteligibilă. Era un sentiment aproape estetic... Era însă și o confirmare secretă a unor convingeri profunde. Or, aici se ascunde ceva ușor pervers, ceva ce nu își găsește locul într-o gîndire așezată : bucuria mea era
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
să se ascundă! Abandonează starea de „transparență totală”, scăldatul copilăresc în lumina orbitoare a Paradisului, și caută umbra, obscuritatea „protectoare”. Improvizează o „apărătoare” din frunză de viță! Se înțelege că acest gest nu este decât expresia simbolică pentru un „moment epocal” din existența umanității. Atenție, însă! Frunza era o rezolvare provizorie: pălește, se vestejește și trebuie înlocuită periodic. Omul ieșise din timpul etern, intrând „sub zodia provizoratului”. Pe firul de mătase al curgerii infinite vor fi înșirate rânduri-rânduri de frunze, de către
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
filmul lui Robert Stevenson, cu Joan Fontaine și Orson Welles În rolul cetățeanului Kane scîrbit de nevasta dilie din turn. Singura parte de reținut a acestui remake inutil este prima, cu Jane copil, cu internatul și atmosfera lui dickensiană reconstituită epocal, ca Într-o galerie de artă. Dar nu durează mult și, În ciuda imaginii de excepție, a peisajelor și a lui William Hurt care face și el ce poate fără să strălucească nici cu reflectorul În ochi, se ivește cu brutalitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
se vor spune rîzînd, pînă la hohote, inclusiv de plâns) Auzi, papa, culmea culmilor, vecinii ăștia m-au scăpat de frică. Mi-e frică de ei, dar m-au scăpat de frica de tine, înțelegi. Și ăsta e un eveniment epocal al zilei. Recunoaște. Mihai: (Mariei) Eu am spus că băiatul ăsta nu e normal. Alex: Și chiar ai dreptate. Ar fi trebuit să mă internezi... Dar dacă tot ai scăpat ocazia, hai să rîdem mai departe, învățătorul meu suprem, și
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
În curs de apariție În românește la editura Art), să aducă În discuție o miză enormă : modernitatea este În același timp anti-modernă ; paseismul, reacțiunea, contra-revoluția, toate sînt consecutive lui 1789. Modernitatea franceză nu poate fi Înțeleasă decît În orizontul evenimentelor epocale dintre 1789 și 1793, echivalentul primei operații deconstrucționiste istorice ale cărei consecințe, În Franța, mai apar Încă și astăzi. Ceea ce numim postodernitate este una dintre ele : ideea imposibilității Revoluției și Încercarea de a umple locul gol rezervat irumperii unei sacralități
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
will. ""Angajații" descoperă cum să facă deosebirea între căile de urmat în raport cu împrejurările și responsabilitățile lor... Micile acțiuni ale fiecăruia generează un climat... un mediu în care lucrul de efectuat este generat și accelerat... Aceste acțiuni conduc la o schimbare epocală în istoria lumii"125. Nimic decît aceasta... Editorialul nu este semnat. Doctrina lui Ehrard a devenit doctrina oficială a mișcării. Toate temele lui Ehrard se succed impecabil: viziunea unei solidarități globale, crearea contextului prin "sine", care devine mastery (stăpînire, care
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
tot lamentat că n-a găsit decât un parizer vechi, ieftin și prost, după cum îi mărturisise chiar vânzătoarea, dar cred că se alinta și el, ca băieții. Mi se umezesc ochii când îmi amintesc... Parizerul acela a însemnat un pas epocal în meniul nostru (până mor voi regreta că n-a fost ideea mea), iar impactul în viața de cuplu a fost pe cât de neașteptat, pe atât de spectaculos. După cină ne-am simțit minunat, am făcut ședință și am hotărât
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
să fie transformată în program de creație, de reașezare a rosturilor noastre pe temei democratic și având în vedere perspectivele lumii de azi. 24 Ianuarie nu e de aceea numai o zi mare în calendarul sufletului românesc, una evocând împliniri epocale, ci deopotrivă o zi de necesară reflecție, adesea melancolică, pe marginea evenimentelor în curs. Înțeleasă cum trebuie, istoria devine întotdeauna și un prilej de confruntare cu sine. România liberă, XLVII, 27 (24 ianuarie 1990), p. 1, 2 "ÎN TABLELE DE
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
făcut adesea să pară că este vorba despre meciul meciurilor: un duel între doi jucători excepționali, care vor încerca să câștige confruntarea și să-și arate talentul. Talentul jurnalistului este cu siguranță de netăgăduit: reușește să dea impresia unei confruntări epocale și să stârnească curiozitatea telespectatorului. Însă apoi vine meciul și cum în orice meci de fotbal sunt timpi morți, driblinguri ratate, incertitudine legată de rezultatul final și adesea dificultatea respectivelor vedete de a răsturna soarta întâlnirii cu o lovitură de
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
-ți crească Evocarea mea frățească, încâlcit ștrengar, Arthur.” În ambele scrieri poetul pare să se autodefinească, apare ca un personaj obișnuit cu libertatea, puternic influențat de un ritm vital, de o energie febrilă, dezlănțuită: „Pătruns de-un neastâmpăr voios și epocal...” (François Villon) La fel ca Rimbaud, Labiș se scufundă în infernul intim, în năzuința de a ajunge la „necunoscut” și de a-l explica. În Introducerea la Intima comedie se conturează un portret în stil eminescian: personajul e „ostenit și
NICOLAE LABIȘ – RECURS LA MEMORIE DIMENSIUNI SPAŢIO-TEMPORALE ÎN POEZIA LUI NICOLAE LABIȘ by MIHAELA DUMITRIŢA CIOCOIU () [Corola-publishinghouse/Science/91867_a_107354]
-
populației albe. Evenimentul nu e pur și simplu local sau regional, deoarece proiecțiile de specialitate indică tendința ca ansamblul Statelor Unite să treacă același prag pe la mijlocul acestui secol, în măsura în care istoria poate fi prefigurată de scenarii, fie și la nivel cantitativ. Dincolo de epocala schimbare demografică, comentatorii încearcă să discearnă consecințele societale, de la strategiile educative la etica muncii, de la cultura politică la viața cotidiană și așa mai departe. Două mii de „minoritari” (alt termen aproximativ care merită privit mai îndeaproape) - formând un eșantion reprezentativ - au
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
preocuparea principală a reflecției despre societate și politică timp de peste trei secole, cel puțin începând cu Montesquieu (născut în 1669) și liberalii anglo-scoțieni. Această „mare transformare” este (fiindcă nu s-a încheiat peste tot în lume, în pofida globalizării) o schimbare epocală în experiența umană, iar interpretările sale sunt și astăzi foarte diverse, adesea polare. Viziunile organiciste păreau pentru totdeauna abolite de modernitatea politică vest-europeană, construită pe raționalism, secularizare, „dezvrăjirea lumii”, „Proiectul Luminilor”, contract social, separația puterilor, schimburi comerciale frecvente animate de
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
la fel de faimoși - pentru arcanele guvernării, pentru transmiterea (cvasi)secretă a cunoașterii, prin contact pedagogic direct, mergând până la forme fizice de eros paidikos. Este imposibil să repertoriez aici toate cele ce s-au pus în seama lui Allan Bloom după succesul epocal al cărții care apare acum în românește. Antologia acestor invenții, acuzații și calomnii ar acoperi mii de pagini, iar vasta producție nu a încetat cu moartea celui care le inspiră. Mă aștept la noi răbufniri în 2007, când aniversarea a
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
tratatului său de fiziologie, apoi din aprilie 121 până în august 121 în reviste de circulație internațională, anunțând lumii științifice descoperirea tratamentului antidiabetic prin izolarea pancreinei (insulina) și lămurind în detaliu rolul ei în cele trei metabolisme. Dar bucuria acestei realizări epocale va fi repede umbrită de vestea că premiul Nobel pentru „descoperirea insulinei” (!) va fi acordat unui grup canadian (amintit anterior) care și-a însușit în mod fraudulos descoperirea paulesciană, aplicând-o la om. Mâhnit profund de această condamnabilă nedreptate, va
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
escamota un fals istoric pentru că de fapt, nu se premia „descoperirea insulinei” cum nefondat declara comitetul pentru acordarea Premiului Nobel, ci se premia purificarea principiului antidiabetic și introducerea lui în terapia diabetului, ceea ce putea însemna într-adevăr un eveniment științific epocal, dar în nici un caz de dimensiunea celui care aparține lui Paulescu și care a însemnat în fapt izolarea acestui principiu (pancreina) și descrierea lui în toată complexitatea sa fiziologică și metabolică. Dovada acestei grave greșeli o reprezintă chiar atitudinea președintelui
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
Banting, Best și Collip) publică primele rezultate însușindu-și tehnica și metodologia paulesciană, au aplicat-o în practică și chiar au obținut premiul Nobel pentru medicină în anul 123, spre marea dezamăgire a compatriotului nostru care în modestia sa considera epocala sa descoperire ca o «modestă contribuție la finisarea unui splendid edificiu științific». După o adevărată cruciadă postumă a recunoașterii priorității lui Paulescu în descoperirea insulinei, desfășurată în a doua jumătate a secolului al XX-lea pornită de Jan Muray (ilustru
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
restabilească meritul genialului nostru fiziolog, adeverind astfel cuvintele lui Gabriel Marcel (filosof francez) care spunea că ,,fără speranța că istoria mai poate îndrepta unele nedreptăți comise în trecut, una din rațiunile sale de a exista ar dispărea’’. Dincolo de această realizare epocală în folosul umanității, în calitatea sa de medic și om de știință în domeniul fiziologiei, Paulescu creionează gândirea epocii sale prin abordarea problemelor fundamentale ale existenței umane, plecând de la ideea că medicina este singura știință care studiază omul în integralitatea
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
în metabolismul glucidic (hipoglicemia), în metabolismul lipidic (anticetogenetic) și proteic (scăderea ureei sangvine și urinare prin efect anabolic). Subliniind specificitatea de acțiune a extractului pancreatic, Paulescu încheie cu afirmația certă că pancreina este “cheia tratamentului acestui sindrom’’. Conștient de importanța epocală a descoperirii sale, pe care cu decența sa caracteristică o consideră “o modestă contribuție ia > finisarea unui splendid edificiu”, Paulescu solicită și obține din partea guvernului roman brevetul de invenție privind metodologia preparării pancreinei la data de 10 aprilie 122. Grupul
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
a coloniștilor romani. În fapt, în literatura didactică de limbă română din Ardeal, care continuă să trateze Transilvania ca parte integrantă a patriei maghiare, enunțurile forță ale Școlii Ardelene rămân neschimbate. Drept dovadă, în manualul de Istoria patrieĭ în legătură cu evenimentele epocale din istoria universală pentru școléle poporale române (patria însemnând, bineînțeles, Ungaria), V. Goldiș (1896) continuă să susțină atât teza explicită aoriginii pur latine a românilor, cât și teza implicită a exterminării dacilor (p. 17). Față de aceasta, o primă torsiune prin
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
a pronunțat Lenin, a fost "desbinarea și înșelarea naționalistă a muncitorilor și exterminarea avantgărzii lor" (Roller, 1952, p. 507). Dacă războiul mondial este supus unei convertiri semantice din "război pentru întregirea neamului românesc" în "război imperialist", Unirea din 1918, evenimentul epocal în viziunea naționalistă, nici măcar nu este menționat în manualul de Istoria RPR! Aceeași lucru se petrece și în celelalte două manuale unice de istorie a românilor (de clasa a IV-a, respectiv, pentru clasa a VII-a). Singura aluzie care
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
relatarea cronologică a evenimentelor în favoarea unei structurări tematice a materiei. Pare să se producă ceea ce F. Jameson (1991, p. 27) consideră a fi o "prăbușire a temporalității", ca urmare a faptului că expunerea istoriei își pierde liniaritatea narativă și serialitatea epocală. "Idolul cronologic", atacat de F. Simiard (cf. Burke, 1992, p. xvi) ca sursă primă a erorii interpretării istorice, a fost finalmente renegat. "Cronofonismul", ca paradigmă fundată pe ideea că timpul este cronologic și liniar (cf. Rosenau, 1992, p. xi, 67
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
Sander & Teclu. 1889. Tocilescu, Grigore G. Istoria romănă: pentru scólele primare de ambe-sexe. Bucuresci: Imprimeria Statului. 1890. Xenopol, Alexandru D. Istoria românilor: pentru clasele primare de ambe-sexele. Iași: Editura Librăriei "Școalelor" Frații Șaraga. 1896. Goldiș, Vasile. Istoria patrieĭ în legătură cu evenimentele epocale din istoria universală pentru școléle poporale române. Brașov: Editura Librăriei Nicolae I. Ciurcu. 1896. Tocilescu, Grigore G. Istoria romanilor cu narațiuni, întrebări și resumate: pentru clasa IV-a urbană și a V-a rurală: Cursul superior. București: Editura Librăriei Socec
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
există un accent diferit de scenariul relativ optimist privind ordinea internațională liberală și pașnică, centrată pe pacea democratică prezentată în volumul de față. Pentru a include această cercetare a lui Cederman în posibilitatea existenței "efectelor de maturizare"și a "efectelor epocale", trebuie luate în considerare rolul lor în răspândirea păcii democratice (Cederman, 2001). Cederman afirmă că pacea democratică este cel mai bine înțeleasă ca un proces macro-istoric de învățare, și nu ca o condiție istorică statică. Efectele de maturizare reflectă o
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
macro-istoric de învățare, și nu ca o condiție istorică statică. Efectele de maturizare reflectă o creștere a presiunilor de socializare și un impuls sporit în interiorul sistemului internațional, și sunt asociate cu o perioadă de învățare accelerată și schimbare culturală. Efectele epocale permit inversări dialectice și perioade de progres istoric încetinit, care sunt cauzate de învățarea eșuată și de reacții împotriva tendințelor macro-istorice generale. În mod interesant, conceptul de reflexivitate face loc posibilității ca efectele de maturizare și cele epocale să funcționeze
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]