1,134 matches
-
direcții diferite, variind de la un dualism radical până la unul moderat. Totuși începând cu secolul al XII-lea se consolidează o nouă erezie relativ unitară care va cuprinde în sud teritoriile din Lombardia până în Pirinei, iar în nord zona Rinului. Acești eretici vor purta numele catari, "cei buni" și vor reprezenta forța de opoziție cea mai importantă față de biserică de până la Reformă. Aceștia vor fi într-un conflict deschis cu Roma, care va face tot ce îi stă în putință pentru a
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
un conflict deschis cu Roma, care va face tot ce îi stă în putință pentru a-i elimina. Cu toate că poartă generic același nume ei nu vor avea o singură doctrină și implicit denumirile specifice acestora au fost diferite. Au fost eretici din zona Albi, numiți albigenzi, cei din zona Lionului care îl vor urma pe Peire Valdo și care se vor numi valdezi și în funcție de zonă și statut purtau diferite nume printre care cel mai cunoscut era acela de "om bun
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
ei susținând alte forme de organizare în interiorul bisericii. De multe ori aceștia erau mult mai riguroși în ceea ce privește respectarea anumitor norme cu caracter purificator. Astfel "în 1022, episcopul de Arras-Cambrai (în Nordul Franței) se străduiește să convertească un alt grup de eretici din dioceza sa, eretici care condamnau Sfintele taine și adorarea sfintei cruci și practicau ascetismul abținându-se de la pornirile cărnii"26. Ascetismul era propovăduit și în cazul maniheilor din Aquitania, care respingeau Sfintele Taine și închinarea la sfânta cruce. În
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
de organizare în interiorul bisericii. De multe ori aceștia erau mult mai riguroși în ceea ce privește respectarea anumitor norme cu caracter purificator. Astfel "în 1022, episcopul de Arras-Cambrai (în Nordul Franței) se străduiește să convertească un alt grup de eretici din dioceza sa, eretici care condamnau Sfintele taine și adorarea sfintei cruci și practicau ascetismul abținându-se de la pornirile cărnii"26. Ascetismul era propovăduit și în cazul maniheilor din Aquitania, care respingeau Sfintele Taine și închinarea la sfânta cruce. În secolul al XII-lea
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
cele două modalități de a vedea lumea a fost unul radical și foarte sângeros. După ce s-a realizat faptul că este imposibil ca acele concepții ce sunt considerată eretice să fie combătute "cu duhul blândeții", s-a trecut la eliminarea ereticilor prin acțiuni violente. În primul rând Inchiziția a acționat printr-o cenzură radicală aducând în fața tribunalului pe oricine părea a avea concepții eretice sau legături de orice fel cu ereziile. La aceasta participau pe lângă tribunalul inchizițional, clerul și bineînțeles toți
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
o cenzură radicală aducând în fața tribunalului pe oricine părea a avea concepții eretice sau legături de orice fel cu ereziile. La aceasta participau pe lângă tribunalul inchizițional, clerul și bineînțeles toți credincioșii ce trebuiau să fie parte integrantă a represiunii împotriva ereticilor, căci în caz contrar erau considerați eretici. Lupta împotriva ereziilor a atins apogeul în cadrul cruciadei organizată de către Inocențiu III, împotriva albigenzilor și care s-a finalizat prin căderea fortăreței Montsegur. Aceasta a fost începutul sfârșitului pentru curentele eretice din Occident
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
împotriva ereziilor a atins apogeul în cadrul cruciadei organizată de către Inocențiu III, împotriva albigenzilor și care s-a finalizat prin căderea fortăreței Montsegur. Aceasta a fost începutul sfârșitului pentru curentele eretice din Occident, căci după urmărirea și arderea pe rug a ereticilor s-a conturat un masacru total. Legenda spune că atunci când a fost întrebat abatele Arnold de Citeaux cum să-i deosebească pe eretici de cei drept credincioși, acesta ar fi răspuns: "Ucideți-i pe toți, căci Dumnezeu îi va alege
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
a fost începutul sfârșitului pentru curentele eretice din Occident, căci după urmărirea și arderea pe rug a ereticilor s-a conturat un masacru total. Legenda spune că atunci când a fost întrebat abatele Arnold de Citeaux cum să-i deosebească pe eretici de cei drept credincioși, acesta ar fi răspuns: "Ucideți-i pe toți, căci Dumnezeu îi va alege pe ai săi!"29 După aceasta a urmat prigoana continuă a ereticilor indiferent de tipul de erezie adoptat, până în secolul al XVII-lea
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
fost întrebat abatele Arnold de Citeaux cum să-i deosebească pe eretici de cei drept credincioși, acesta ar fi răspuns: "Ucideți-i pe toți, căci Dumnezeu îi va alege pe ai săi!"29 După aceasta a urmat prigoana continuă a ereticilor indiferent de tipul de erezie adoptat, până în secolul al XVII-lea. Dar chiar dacă a fost cenzurată în mod radical această încercare de reformă nu s-a pierdut pentru că mult timp după aceasta ideile au rămas active, la fel și instrumentele
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
Venzia, 1750. Maria de Liguoari, Alfonso, Istoria dell'Eresie, Edizione Secunda, Venezia 1741. Marrou, Henri-Irénée, Patristică și umanism, Editura Meridiane, București, 1976. Maurois, Andre, Istoria Angliei, Editura Orizonturi, București, 1996 McLuhan, Marshal, Galaxia Gutenberg, Editura Politică, București. Merlo, Grando Giovanni, Eretici ed eresie medievali, Edizione il Mulino, Bologna 1989. Minois, Georges, Istoria infernurilor, Editura Humanitas, București, 1998. Morus,Thomas, Utopia, Editura Incitatus, București, 2000. Negulescu, P.P., "Bacon", în Scrieri inedite, vol. III, Editura Academiei, București, 1969, Newton, Isaac, Principiile matematice ale
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
est-europeană: I. P. Culianu, Gnozele dualiste ale Occdentului, Editura Nemira, București 1995, și Yuri Stoianov, Tradiția ascunsă a Europei. Istoria secretă a ereziei creștine în Evul Mediu, Editura Polirom, Iași, 1999. 23 A. Hyatt-Verill, op. cit., p. 34. 24 Grando Giovanni Merlo, Eretici ed eresie medievali, Edizione il Mulino, Bologna, 1989. 25 Fernand Hayard, Que faut-il penser de l'Inquisitation?, Libraire Artheme Fazard, Paris, 1958, p. 30; "Il existant dans le Midi de la France trois églises cathares, celles d'Albi, de Toulouse et
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
să devină tot mai permisive. Din aceste motive, într-unele din spațiile de cult actuale se regăsesc reprezentări "nedemne" de calitatea impusă de standardele artei sacre, fapt despre care academicianul Răzvan Theodorescu, declarase că, "astăzi, noi, în această materie, suntem eretici cum nu se mai poate"540. 4. Referitor la spațiul culturii creștine, prin comparație cu momentul de început al artei acesteia, contemporaneitatea ne oferă însă, imaginea contrariantă a unei răsturnări de situație. Dacă în momentul de debut al acestei arte
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
pus în acest negativism toată autoritatea Bisericii, fără să bănuie că-i pune în joc, pentru veacuri, prestigiul. Această intoleranță s-a manifestat în domeniul culturii prin două instituții de faimă inegală: Inchiziția și Indexul. Inchiziția a fost îndreptată împotriva ereticilor față de dogma religioasă, dar și împotriva ereticilor față de dogma științifică. Dacă ar fi să dăm crezare unui autor anticatolic ca J. W. Draper. profesor la Universitatea din New York, care a scris o carte, Les conflits de Ia science et de la
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
fără să bănuie că-i pune în joc, pentru veacuri, prestigiul. Această intoleranță s-a manifestat în domeniul culturii prin două instituții de faimă inegală: Inchiziția și Indexul. Inchiziția a fost îndreptată împotriva ereticilor față de dogma religioasă, dar și împotriva ereticilor față de dogma științifică. Dacă ar fi să dăm crezare unui autor anticatolic ca J. W. Draper. profesor la Universitatea din New York, care a scris o carte, Les conflits de Ia science et de la religion, ce duhnește din fiece pagină și
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
bucuria de negrăit a creștinilor [ortodocșilor], care nu treceau sub tăcere, ci vesteau până unde puteau lucrul acesta. Și astfel, cu ajutorul Domnului, Biserica ortodoxă din Africa a început să ridice capul, după ce multă vreme zăcuse înșelată și apăsată prin întărirea ereticilor și mai ales prin aceea că partida lui Donat rebotezase cea mai mare parte dintre creștinii africani. Ereticii înșiși alergau cu ortodocșii spre a asculta cu nemăsurată ardoare aceste cărți sau predici ale lui Augustin, cărți care izvorau și se
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]
-
Și astfel, cu ajutorul Domnului, Biserica ortodoxă din Africa a început să ridice capul, după ce multă vreme zăcuse înșelată și apăsată prin întărirea ereticilor și mai ales prin aceea că partida lui Donat rebotezase cea mai mare parte dintre creștinii africani. Ereticii înșiși alergau cu ortodocșii spre a asculta cu nemăsurată ardoare aceste cărți sau predici ale lui Augustin, cărți care izvorau și se revărsau prin minunatul har al lui Dumnezeu, cărți echipate cu mare bogăție rațională și cu autoritatea Sfintei Scripturi
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]
-
Possidius, ucenicul și prietenul său, dă acest amănunt: „Atât de multe a discutat și a publicat Augustin, atât de multe sunt cele discutate de el în Biserică, atât de multe sunt cele înlăturate și îndreptate, fie că erau scrise împotriva ereticilor, fie că erau comentarii la cărțile Sfintei Scripturi, pentru zidirea fiilor sfinți ai Bisericii, încât cu greu ar putea un studios să le citească și să le știe”. Observația lui Possidius, că i-ar fi greu unui studios să citească
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]
-
de vedere. Aș putea, cel puțin sub raportul creației, să enumăr câteva opere cu adevărat absurde 24. Dar în toate trebuie să existe un început. Obiectul acestei cercetări este o anume fidelitate. Biserica n-a fost atât de aspră cu ereticii decât pentru că socotea că nu există dușman mai primejdios decât un fiu care a părăsit drumul cel drept. Dar istoria îndrăznelilor gnostice și persistența curentelor maniheiste au făcut mai mult pentru făurirea dogmei ortodoxe decât toate rugăciunile. Păstrând proporțiile, tot
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
spus, apostolii au respectat testamentul lui Iisus privind sacrul feminin. Astfel, "Iisus a fost primul feminist din istoria omenirii. El și-a dorit ca viitorul Bisericii sale să fie încredințat Mariei Magdalena"276. Și fiindcă "feminiștii" au fost persecutați ca eretici, mai ales după Niceea, un urmaș al dinastiei merovingiene, ducele Godefroi de Bouillon, a înființat în 1099 o confrerie secretă de tip masonic și religios numită Le Prieuré de Sion (Stăreția din Sion), al cărei principal scop a fost să
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
Shaftesbury,, 1984), Ahmed Osman (The House of the Messiah, Londra, 1992), Lynn Picknett, Clive Prince ș. a. devine adevăr strict "științific", în stare să năruie o minciună de 2000 de ani. Teza centrală e că "adevăratul creștinism" a fost conservat de eretici și de francmasoni, iar nu de Biserica Catolică. Firește, nici de cea răsăriteană. În vreme ce ereticii au mers pe linia feministă, creștinismul ar fi impus antifeminismul generalizat. Față de cele susținute de Dan Brown, exegeții ostili creștinismului adaugă multe alte defecțiuni ale
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
ș. a. devine adevăr strict "științific", în stare să năruie o minciună de 2000 de ani. Teza centrală e că "adevăratul creștinism" a fost conservat de eretici și de francmasoni, iar nu de Biserica Catolică. Firește, nici de cea răsăriteană. În vreme ce ereticii au mers pe linia feministă, creștinismul ar fi impus antifeminismul generalizat. Față de cele susținute de Dan Brown, exegeții ostili creștinismului adaugă multe alte defecțiuni ale teologiei biblice, pariul fiind existența lumească a lui Iisus Hristos. Comentatorii își exprimă stupoarea în fața
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
mare, Iisus n-a fost evreu, ci egiptean 284, așa cum arată și Talmudul. Era un om foarte înzestrat, dar și extrem de orgolios, dornic de putere politică și religioasă. Ba chiar "oportunist și lipsit de scrupule"285, ceea ce și explică antipatia ereticilor față de el. Descoperindu-i asemenea defecte, Ioan Botezătorul și-a schimbat atitudinea față de Iisus, încredințându-i lui Simon Magul misiunea de a-i fi succesor, ceea ce i-a atras invidia și ura, încât facțiunea lui Iisus din Galileea, în frunte
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
cu mozaismul, cât mai ales cu isianismul, care deschisese lumii calea celei mai generoase spiritualități, căci adepții religiei egiptene dețineau secrete ale cunoașterii extraordinare, ceea ce le-a permis, bunăoară, să construiască piramidele. Aceste secrete au fost preluate, din fericire, de către eretici și de francmasoni. De aici ostilitatea necruțătoare dintre Biserică, pe de o parte, și eretici, alchimiști și francmasoni, pe de alta. Un Giordano Bruno, alchimist și gnostic, a fost doar una dintre victimele ilustre ale confruntării. În orice caz, cu
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
e atitudinea față de eros și de femeie. Religiile orientale au avut marele avantaj că au văzut în eros supremul sacrament, iar religia isiană cu atât mai mult, cu cât a avut ca temelie sacrul feminin, salvat în Occident doar de eretici, de alchimiști, de unele societăți masonice. Abia în zilele noastre Occidentul redescoperă erosul, dar și acum este interpretat ca pornografie, sub influența Bisericii anti-feministe. Vinovată de pedofilie, de violuri și de alte vicii erotice ar fi Biserica, prin interdicțiile sale
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
că afectivitatea vine prin fenomene contradictorii și dispare prin fenomene noncontradictorii. Aceasta e marea taină creștină a Sfântului Duh. Plus de asta, ortodoxia răsăriteană a dezvoltat o puternică perspectivă sofianică, neglijată, din păcate, de teologia apuseană, perspectivă care contrazice pe ereticii acuzatori că feminitatea a fost ignorată de creștinism. Fiind sufletul lumii, la Dumnezeu nu se ajunge decât pe calea celor trei etici. Și ultima recunoaștere: "Tradiția ajunge la concluzii la care eu am ajuns pe căi extrem de complexe și lungi
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]