872 matches
-
invitat 30 de persoane. Puțin obosit. Ora 3 vizitat cu Sturdza Universitatea și Facultatea de Medicină, Școala de Meseriași, Sf. Spiridon, Trei Ierarhi etc. Ora 6 înapoi. Vine o furtună puternică, ploaie scurtă. Cinat singur. Ora 9 mare ovație cu facle etc., discursuri. Ora 8½ soarea muzicală cu 100 de persoane, doamne, cântă domnișoara Sion etc. Dansat un cadril, până la ora 12, enorm de cald, vorbit cu toată lumea. Noaptea încă ceva ploaie. Duminică, 8 mai/26 aprilie. Iași-Piatra. Răcoare. Select. Ora
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
cald. În Făurei urcat în tren și ajuns la ora 4½ în Focșani. Scris critica manevrei, care nu a fost destul de bună. Seara la ora 6½ dineu pentru 35 de persoane, lume din Focșani. Ora 8½ ovații ale comercianților, cu facle, muzică și discursuri. Ieșit afară pentru a-i saluta. Noapte rece. Vineri, 9/21 octombrie. Focșani. Vreme minunată, rece. Ora 9 inspectat administrația, închisoarea, școli. Ora 12 direct la gară, plecat cu toți generalii și ofițerii străini la Făurei, acolo
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
Irina Mavrodin, vol. I, Editura Meridian, București, 1986, p. 274. D. Prodan, Supplex Libellus Valachorum. Din istoria formarii națiunii române, ediție nouă cu adăugiri și precizări, Editura Academiei, București, 1984, p. 191. Nicolae Bocșan, Contribuții la istoria iluminismului românesc, Editura „Faclo”, Timișoara, 1986, p. 83; autorul susține că interdicția așezării nobilimii cu imunități în regiune se datorează statutului juridic deosebit al Banatului ca domeniu al coroanei. Camera fiind în acest caz principalul proprietar funciar. Statutul nobiliar l-au dobândit, și aceasta
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
L’écho de la Révolution Française dans la correspondance, les mémoires et les actions de l’élite intellectuelle de Banat”, în Al. Zub (ed.), La Révolution Française et les Roumains, 1989, pp. 199-209. Nicolae Bocșan, Contribuții la istoria Iluminismului românesc, Editura „Faclo”, Timișoara, 1986, p. 164. Pentru o imagine detaliată a difuzării cărții vechi românești în Banat, vezi Valeriu Leu, „Cartea veche românească în județul Caraș-Severin. Repertoriu” apud N. Bocșan op. cit., capitolul „Cultura tradițională”, pp. 156-176; Ion B. Mureșianu, Cartea Veche bisericească
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
164. Pentru o imagine detaliată a difuzării cărții vechi românești în Banat, vezi Valeriu Leu, „Cartea veche românească în județul Caraș-Severin. Repertoriu” apud N. Bocșan op. cit., capitolul „Cultura tradițională”, pp. 156-176; Ion B. Mureșianu, Cartea Veche bisericească în Banat, Editura „Faclo”, Timișoara, 1985; E.R. Colta, „Circulația tipăriturilor râmnicene pe teritoriul județului Arad”, în volumul Valori bibliofile din Patrimoniul cultural-național, Râmnicu Vâlcea, 1980. C. Diaconovici Loga, Prefață la Chiemarea la tipărirea cărților românești, Buda, 1821. D. Suciu, R. Constantinescu, Documente privitoare la
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
devotații cenaclului lovinescian, căruia îi datorează, poate, orientarea spre roman. Ca publicist și scriitor în limba română, B. își începe cariera la „Scena” (1918) și continuă cu teatru, proză, articole literare și teatrale la „Adam”, „Hasmonaea”, „Reporter”, „Viața românească”, „Rampa”, „Facla”, „Revista Fundațiilor Regale”, „Contemporanul”, „La Roumanie nouvelle”, „Gazeta literară”, „Teatrul” ș.a., semnând și Adam, Ben-Hador, S. Benador, S. Schmidt, Zanol Balon. Cu volumul 5 acte (1925), B., autor de piese nejucate, se situează în avangarda mișcării teatrale românești, sensibilă în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285695_a_287024]
-
FACLA LITERARĂ, revistă apărută la București, săptămânal, între 1 februarie și 17 mai 1923, sub direcția lui N.D. Cocea. Articolul-program, Credința noastră, semnat de director, anunță o publicație care, în „amarnica sărăcie culturală”, va face o „operă creatoare”, „ridicând în zarea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286929_a_288258]
-
mai justificată. Aici nu ne interesează dacă unele apropieri, menite să pună în lumină o serie de înrudiri tipologice, sunt oarecum forțate, ci ne preocupă numai metoda în sine. 18 Lucian Blaga, Fețele unui veac în Încercări filozofice, Timișoara, Editura Facla, 1977, p. 162. 19 W. Dilthey, Das Wesen..., p. 68. 20 Ibid., p. 70. 21 Acest fenomen constituie pentru noi un argument în plus pentru a recurge la termenii generici de clasicism, romantism și, respectiv, realism. La o eventuală obiecție
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
Weltanschauung, 1911. Literatură secundară Erich Becher, Geisteswissenschaften und Naturwissenschaften. Untersuchungen zur Theorie und Einteilung der Realwissenschaften, München/Leipzig, Verlag von Duncker & Humblot, 1921. Lucian Blaga, Ființa istorică, Cluj, Editura Dacia, 1977. Idem, Fețele unui veac în Încercări filozofice, Timișoara, Editura Facla, (ed. I: 1925), 1977. Idem, Cultură și cunoștință în Opere, vol. 7, București, Editura Minerva, (ed. I: 1922), 1980. Idem, Trilogia cunoașterii în Opere, vol. 8, București, Editura Minerva, (ed. I: Despre conștiința filozofică 1947; Eonul dogmatic 1931; Cunoașterea luciferică
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
Convorbiri literare”, „Convorbiri critice”, „Floarea darurilor”, „Viața literară”, „Cosinzeana”, „Flacăra”, „Actualitatea”, „Ilustrațiunea română”, „Săptămâna ilustrată”, „Dimineața”, „Minerva literară ilustrată”, „Dumineca”, „Noua revistă română”, „Lumina”, „Steaua noastră” (New York), în publicații teatrale - „Rampa”, „Scena”, „Teatrul” (Iași) sau cu profil social - „România muncitoare”, „Facla”, „Viața socială”, „Viitorul social” ș.a. Internat în 1913 într-un sanatoriu din Elveția, așterne pe hârtie impresiile stârnite de acel mediu. După moartea lui, un grup de tineri înființează o societate care îi poartă numele și scoate o revistă care
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288420_a_289749]
-
26 de ani. Prefața entuziastă era dedicată Societății Regale. Comenius era acum bătrân și nu știa ce schimbări avuseseră loc în Anglia. El mai credea că acolo lucrează „iluminați pansofici” și li s-a adresat ca atare: Către Purtătorii de Faclă ai acestei Vremi Luminate, membri ai Societății Regale din Londra, care aduc adevărata filosofie la fericita ei naștere, salutări și urări de noroc! Iluștri Domni, Nu este nepotrivit ca o carte intitulată Calea Luminii să vă fie trimisă vouă ș
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
de elevi ca formațiune psihosociologică”, in I. Radu (ed.), Psihologia educației și dezvoltării, Editura Academiei Republicii Socialiste România, București. • Nicola, I., 1980, Dirigintele și sintalitatea colectivului de elevi, EDP, București. • Oancea-Ursu, Gh., 1985, Ereditate și mediu în formarea personalității, Editura Facla, Cluj-Napoca. • Offer, D., Offer, J.B., 1975, From Teenage to Young Manhood, Basic Books, New York. • Okey, J.R., 1970, „Diagnosing learning dificulties”, in The Science Teacher, Washington, nr. 5, pp. 59-61. • Ollivier, B., 1992, Communiquer pour enseigner, Hachette, Paris. • Papalia, D., Wenkos
[Corola-publishinghouse/Science/2106_a_3431]
-
de Litere din București, pe care însă n-o va absolvi. Membru al „Grupului nostru” din jurul lui I. Minulescu, semnează în „Revista celorlalți”, „Viitorul”, „Convorbiri critice”, „Sămănătorul”, „Viața românească”, „Ramuri”. Din 1910 până la izbucnirea războiului mondial colaborează mai asiduu la „Facla”, „Viața socială”, „Falanga literară”, „Rampa”, „Insula”, „Universul literar”, „Revista idealistă”, „Capitala” ș.a. Concomitent, dă la tipar placheta La Fântâna Castaliei (1910), piesa Iov (1911), povestirea Zâna din fundul lacului (1912), precum și traduceri din Villiers de l’Isle Adam (Nuvele, 1911
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286704_a_288033]
-
sfârșitul decadei tipărește Iudeea (1927), prima parte a poemului ciclic Cântecul Omului, romanul Vioara mută (1928) și Leagăn de cântece (1929). Ales vicepreședinte al Societății Scriitorilor Români și premiat, scriitorul este deosebit de activ și în deceniul al patrulea. Redactor la „Facla” (1932-1934), el iscălește frecvent și în „Propilee literare”, „Ramuri”, „Universul literar”, „Bilete de papagal”, „Orizonturi noi”, „Cuvântul” (aici și cu pseudonimul Aenius) și în noua serie, din 1933-1936, a „Cuvântului liber”. În acest periodic, inserează, în 1935, primele două părți
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286704_a_288033]
-
elevilor Liceului „Gh. Lazăr”. Ulterior se pare că îl acompaniază, folosind vreun pseudonim nedivulgat, pe Horia Ghiea și pe Ștefan Baciu în editarea efemerelor „Stilet” și „Studio”. Ca student, colaborează cu recenzii, cronici și comentarii pe teme de artă la „Facla”, „Rampa”, „Cuvântul liber”, „Azi”, „Era nouă”, „Meridian”, „Reporter” „Lumea românească”, „Adevărul literar și artistic”, „Viața românească” și „Revista Fundațiilor Regale”. Obligat, ca urmare a legislației rasiste în vigoare, să își întrerupă activitatea publicistică, se apropie de Paul Păun și de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290276_a_291605]
-
1985, 45; Ion Cuceu, „M. Gaster în corespondență”, AAF, 1987, 505-507; V. Adăscăliței, „M. Gaster în corespondență”, ALIL, seria B, t. XXX-XXXI, 1985-1987; Gh. Pavelescu, „Folcloristul Enea Hodoș”, „Tribuna” (Sibiu), 1996, 1700; Paul Schveiger, „Prieteni români ai lui M. Gaster”, „Facla magazin” (Tel Aviv), 1998, 2189; Iordan Datcu, „Prieteni români ai lui M. Gaster”, RL, 1998, 46; Iordan Datcu, Dicț. etnolog., I, 268-270; Anca Noje, Moses Gaster și prietenii săi români, ST, 1999, 1; Călin Teutișan, „Prieteni români ai lui M.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287026_a_288355]
-
la înfăptuirea acestui abuz. La acestea se adaugă tot felul de tracasări în relațiile mele cu editurile. Ba mi s-au pierdut manuscrise (Scrisul românesc), ba mi s-au amânat până la Sfântu Așteaptă (Albatros), ba nu mi-au fost primite (Facla și Dacia). Adaug la toate acestea insatisfacțiile de zi cu zi: situația precară din cadrul redacției în care lucram și unde eram amenințați cu darea afară datorită ineficienței revistei (de aproape șapte ani, toată redacția stă cu sabia lui Damocles deasupra
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
Spiru Haret” din București și a Facultății de Drept (1932), devine șef de cabinet în Ministerul de Interne. Între 1943 și 1949, va fi magistrat, dar și angajat al Institutului de Istoria Artei. Colaborează la „Contemporanul”, „Ulise”, „Vremea”, „Curentul literar”, „Facla”, „Revista Fundațiilor Regale”, „Viața românească”, „Adevărul literar și artistic” și la reviste de artă din țară și din străinătate. A semnat și Henry Grey, Judex, B. Barbu. Atras de domenii diverse, în ciuda formației sale juridice, va debuta în presă, în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285881_a_287210]
-
perception visuelle et auditive. Différences conceptuelles et repercussions sémantico-syntaxiques en espagnol et en français, Belgium, Max Niemeyer Verlag (lucrarea este disponibilă și în format electronic la adresa http://hdl.handle.net/1854/LU-372810) Evseev 1974 = Ivan Evseev, Semantica verbului, Timișoara, Editura Facla. Felser 1999 = Claudia Felser, Verbal complement clauses. A minimalist study of direct perception constructions, Amsterdam/Philadelphia, John Benjamins Publishing Company. Fillmore 1968 = Charles Fillmore, The case for case", în Emmon Bach, J. Harms, (eds.), Universals in Linguistic Theory, p. 1-88
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
în 1923 la „Cuvântul studențesc”, cu versuri, reluate imediat în „Universul”. În 1931 ziarele „Epoca” și „Lupta” îi găzduiau fragmente din volumul Carnet de drum, tipărit câteva luni mai târziu. De acum înainte colaborează sporadic, semnând uneori și Hop, la „Facla”, „Păreri libere”, „Brașovul literar”, „Adevărul literar și artistic”, „România literară”, „Vremea” (până în 1944), „Universul”, „Orașul” („Comuna”), „Gazeta municipală”. A ținut, începând din 1929, numeroase conferințe la radio. De sub tipar îi ies romanul Floare neagră (1932) și volumul de note Arena
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288555_a_289884]
-
1930), Conservatorul din București, secția de artă dramatică (1930-1933). A fost funcționar la Episcopia Râmnicului și a Noului Severin (ca elev), impiegat la Ministerul Cultelor (ca student). Debutează cu proză la „Calendarul” (1932). A colaborat la „Adevărul”, „Cadran”, „Cuvântul liber”, „Facla”, „Dimineața”, „Iot”, „Rampa”, „Viața literară”, „Vremea”, „Reporter”. Frecventează cenaclul Sburătorul, fiind remarcat nu doar de E. Lovinescu, dar și de G. M. Zamfirescu, M. Sadoveanu, G. Ibrăileanu, G. Topîrceanu, Mircea Eliade, Eugen Jebeleanu. Abia în 1973 Mircea Handoca îi editează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285315_a_286644]
-
iscălind și Grigore Sevastin sau Al. Croitoru (pseudonime la care târziu se va adăuga și Miron Cristea), la „Revista idealistă”, „Revista noastră”, „Bunul prieten”, iar după ce devine student, la „Revista celorlalți”, „Conservatorul”, „Românul literar și politic”, „Insula”, „Versuri și proză”, „Facla”, „Rampa” ș.a. Editorial, debutează cu placheta Spre Cetatea zorilor (1912). După ce își ia, în 1911, licența în drept și, în 1913, pe cea în litere, avocat la Târgu Jiu și profesor la Craiova, Râmnicu Vâlcea și Alexandria, C. își diminuează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286537_a_287866]
-
j. Giurgiu), poet și editor. Este fiul Floarei (n. Mârzac) și al lui Marin Țone, țărani. După absolvirea liceului la Giurgiu în 1977, obține licența în ziaristică la Academia de Studii Social-Politice „Ștefan Gheorghiu” din București în 1988, cu lucrarea „Facla” interbelică (1930-1940). Mai întâi gazetar la cotidianul „Tineretul liber” (1989-1991), lucrează din 1994 ca muzeograf la Muzeul Județean „Teohari Antonescu” din Giurgiu, din 1998 fiind angajat și la Muzeul Literaturii Române. Înființează Editura Vinea în 1991 și Institutul pentru Cercetarea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290223_a_291552]
-
arhivele Marcel Iancu, M. H. Maxy, Sesto Pals, Paul Păun. Organizează la București simpozioane dedicate avangardei, cu participare națională și internațională (2001, 2002, 2003). Editează revistele „Aldebaran” (din 1995, cu numere închinate lui Tristan Tzara și lui Claude Sernet) și „Facla literară”. Debutează cu versuri în 1980, la rubrica „Atelier literar” din „Luceafărul”, iar editorial cu cartea de poeme Cred în tine ca în Dumnezeu, apărută în 1992. Primele două volume de versuri ale lui Ț. - Cred în tine ca în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290223_a_291552]
-
Și noi, străine, cunoaștem numele prieteniei,/noi, cei care aflați de voi departe, locuim ținuturile Pontului și ale Istrului. ș...ț Și-altarul, care avea culoarea curată a pietrei,/schimbându-și culoarea, roșește, mânjit de sângele curs./ Femeia străină cu facle de nuntă păzește prea-sfintele rituri,/ea-ntrece-n noblețe pe fetele tinere, scite./ Iar ritul cel sacru, rămas din strămoși, cerea ca străinii/să cadă uciși, ei, de spada fecioarei. ș...ț A fost Ifigenia-n frunte, la templu, ani mulți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]