1,135 matches
-
publicat plachete de versuri și eseuri. CIUBOTARU, Mircea, n. 19 mai 1944, Timișoara, Facultatea Fil. Iași, profesor liceul Negrești azi Univ. Iași, domenii de competență: lingvistică generală, istoria limbii române, lexicografie, etnolingvistică, onomastică (antroponimie și toponimie), istorie medie și modernă, genealogie. Preocupări științifice principale: anchete toponimice în județele Vaslui, Iași și Neamț, documentare arhivistică și etimologii, în vederea realizării unui dicționar toponimic al bazinului superior al râului Bârlad; valorificarea informației documentare acumulate în studii genealogice; realizarea unor monografii locale și zonale (com.
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
la prestigiu și statut social, fie el local sau național, era de asemenea necesar, și se obținea prin popularitate (în cazul actorilor, scriitorilor etc.), prin profesionalism (în cazul medicilor, avocaților etc.), prin rețeaua de relații interpersonale, ba chiar și prin genealogie, în cazurile în care istoria familială conta - și, paradoxal, ea conta destul de mult atât pentru elitele recuperate ale fostei societăți românești interbelice, cât și pentru elitele politice ale noii societăți comuniste (ilegaliștii, de exemplu). Combinația dintre bani și statut social
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
ale slujbelor religioase, date privind arta iconografiei poezia duhovnicească, versificarea duhovnicească, săvîrșirea ritualurilor în biserică, cîntarea corală în îmbinarea elementelor ei laice cu cele religioase“ (p. 13). Toate aceste aspecte „au fost legate de studierea procesului istoric de dezvoltare a genealogiei ucrainene, de afirmare a creștinismului, a ortodoxiei, de formare și dezvoltare a liturgicii naționale a sărbtorilor creștine în Bucovina“ (p. 9). În mod firesc, sarcinile pe care autorul și le propune sînt deosebit de complexe: „- a analiza tradițiile, datinile și obiceiurile
A FI NA?IONAL SAU A NU FI by Gheorghe C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/83212_a_84537]
-
Înclin să cred că nici oina nu o juca preponderent după reguli (fiind vădit inovator, dar și stabil orientat), după cum nimic nu pare a fi funcționat, la el, În ordinea alinierii la un sistem de reguli (ceea ce conduce, discret, la genealogia secretă a „șefului de generație” unanim recunoscut și apărat În acei ani, la o vârstă la care alții au dificultăți În a se defini sau controla pe sine). De aceea, ipoteza că ar fi putut avea un tip de inițiere
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
trebuie legată de mediul românesc - conform cu un proiect al fantasticului Început cu Șarpele, dar și mai clar cu Domnișoara Christina. Ascendenții lui Honigberger devin acum niște „vechi brașoveni”, deși nici Eliade, nici naratorul, nici altcineva nu s-a preocupat de genealogia sa. Dacă s-ar fi Întâmplat altminteri, Eliade ar fi știut În primul rând că Honigberger este un farmacist brașovean, că țara lui natală e Transilvania și abia apoi că memoriile sale cuprind episodul Haridas. Dna Zerlendi continuă: „Soțul meu
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
școala sa, dacă această „cădere a vălurilor”, dispariția falsității aparenței lumii, nu poate fi explicată altfel, ea trebuie socotită imediată, instantanee 2. Un motiv care nu a fost probabil decât puțin explorat, dar a cărui subtilitate face chiar parte din genealogia ideii de lectură edificatoare, și nu doar europeană și laică. Așa cum lectura tratatului despre tath³gatagarbha (sămânța de Buddha prezentă În adâncul fiecăruia) conduce imediat la realizarea cunoașterii de tip buddha 3. Calendarul lui Zerlendi se prefigurează acum cu consistența Înlănțuirii
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
la egipteni, Demetra zeiță a porumbului sau trăgându-și forța din plantă, la fel și Hathor din sicamor și bodhisatva din lotus. Să nu uităm că Daphne s-a transformat în laur pentru Apollo devenind astfel o plantă sacră. În genealogia cristică, o ultimă floare pe ramul biblic de la regele David este Isus Cristos. Creația însăși descrie omul ca fiind îmbrăcat de lumea vegetală și dependent de aceasta, dacă ar fi și numai prin copacul cunoașterii. Originea cosmosului nu poate fi
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Darwin își încheie cartea 134 așezând omul acolo unde îi este locul, adică în mijlocul naturii echilibrate prin îndumnezeire. Așa cum spuneam, vom adopta metoda lui Darwin, aceea de a privi din lateral și de a încerca să deslușim ceva. Într-o genealogie a moralei, Francis Fukuyama 135 insistă asupra caracterului natural al originii și formării conștiinței de sine. El arată că posibilitățile omului de a gândi, de a-și ordona viața și de a impune norme care să-i lumineze destinul sunt
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
care-l datorăm naturii umane. Fie că dezvoltăm structuri sociale mai simple sau mai complexe, toate se datorează tendinței noastre naturale spre organizare și cooperare. Omul caută această ordine ca efect al apartenenței sale la lumea vie. În a sa genealogie a moralei, Fukuyama vorbește despre două categorii importante de norme care aduc omul în situația organizării sociale. Este vorba despre norme cu caracter irațional, cutumiar și norme cu caracter rațional, legal, aparținătoare de instituții și legi sofisticate. Primele sunt specifice
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
fi mai ușor suportat. Locuirea împreună și așezările comune din ce în ce mai sofisticate au la bază aceeași dorință nemărturisită de a trăi mai sigur, mai ușor, mai durabil și mai mult. Egoismul este permanent învins de cooperare. Francis Fukuyama în a sa genealogie a moralei 172 își pune întrebarea "Cum reușesc agenții raționali dar egoiști să ajungă la norme de cooperare care maximizează bunăstarea grupului, din moment ce ei se simt tentați să abandoneze soluția cooperării și să obțină beneficii mai sigure pe cont propriu
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
muncii, valorificarea rezultatelor muncii, satisfacțiile legate de muncă și de valorificarea rezultatelor muncii. Omul social este omul care cooperează. Cooperarea devine opusul egoismului și complementara individualismului. Civilizația umană occidentală va sta sub semnul nașterii acestui om. Există ceva natural în genealogia acestui tip de comportament uman. Frica este cea care-l determină pe om să caute sprijin în jurul său. Și acest fenomen se petrece și azi în cazul omului modern. De câte ori nu avem tendința izolării! Tot de atâtea ori revenim în
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
Manu, interpretând foarte bine rolul major al savantului român în contextul postbelic al constituirii Mișcării Naționale de Rezistență Anticomunistă. Această monografie esențială realizată de Gheorghe Jijie abordează multiplele aspecte definitorii ale savantului și rezistentului anticomunist George Manu, de la istoricul și genealogia nobiliară a familiei Manu până la prodigioasa activitate științifică și civică a lui George Manu, insistând și pe dimensiunea activității sale politice, a procesului și perioadei recluzionare bolșevice, a mărturisirii și jertfei sale pentru Hristos, la care se adaugă un consistent
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
întăresc reciproc, se ridică una pe alta, se inspiră în mod natural, fie că propovăduiesc, fie că exprimă bucuria, tristețea sau dragostea [...]. Când sufletul se deschide în fața celuilalt, un val vine după un altul: iată paralelismul"49. Ce demonstrează această genealogie care ne conduce de la Herder la Jakobson, pe un fir subțire care traversează două secole, plecând de la sursele gândirii naționaliste până în miezul activității teoretice din vârsta structuralistă? De trei ori, de-a lungul acestei istorii, paralelismul gramatical a articulat o
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
are nici numele de român 119. Procedeul devine însă dificil și perceptibil când se aplică unei realități specifice literaturii. Aici așteptările sunt diferite. În paradigmă modernă, literatura încurajează indivizii care se impun în virtutea meritului personal, nu a eredității și a genealogiei. Numele lor, chiar și atunci când fac parte dintr-o familie, se fixează în memoria publică ca o realizare unică; efectul pluralului în aceste condiții e mult mai puternic: El [geniul limbii, n.m.] a condus peana Văcăreștilor, Donicilor, Bălăceștilor Costache, Alexandreștilor
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
V, ediție îngrijită de Ioana Em. Petrescu, V, Dacia, Cluj-Napoca, 1988, pp. 151-153) raportul Epigonilor cu Lepturariul rumânesc. Dintre lecturile recente trimit la analiza lui Iulian Costache (Eminescu. Negocierea unei imagini, Cartea Românească, București, 2008, pp. 252-267) despre constituirea unei genealogii poetice și despre efectul de memorie literară în Epigonii și la subtila interpretare deconstructivistă a Ioanei Bot (Eminescu explicat fratelui meu, Art, București, 2012, pp. 123-146), care subliniază prezența unei "anxietăți a influenței" în raportul cu poeții vechi, prin răstălmăcirea
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
Intellektuellen und der Erste Weltkrieg, Fest, Berlin, 2000. Folin, A., Leopardi e l'imperfetto nulla, Marsilio, Veneția, 2001. Foucault, M., "Nietzsche, Freud, Marx" (1967), în Dits et écrits, 2 vol., Quarto Gallimard, Paris, 2001, vol. I, pp. 592-607. "Nietzsche, la genealogia, la storia" (1971), în Dits et écrits, vol. I, pp. 1004-1024. Fukuyama, F., The End of the History and the Last Man, Free Press, New York, 1992. Galimberti, U., La terra senza il male, Feltrinelli, Milano, 1984. Gli equivoci dell'anima
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
e nichilismo nella letteratura europea, Einaudi, Torino, 1984. Magris, C. și Kaempfer, W. (ed.), Problemi del nichilismo, Shakespeare & Company, Brescia, 1981. Marcel, O., La maladie européenne. Thomas Mann et le XXe siècle, PUF, Paris, 1993. Marramao, G., Cielo e terra. Genealogia della secolarizzazione, Laterza, Roma/Bari, 1994. Martin, A. von, Der heroische Nihilismus und seine Überwindung. Ernst Jüngers Weg durch die Krise, Scherpe, Krefeld, 1948. Masaryk, Th. G., La Russia e l'Europa (1913), 2 vol., Boni, Bologna, 1971. Masini, F.
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
dorurilor noastre. Itinerar-memorial liric, Chișinău, 1990; Colesnic, Basarabia, I, 238-253; D. Irimia, A. Mateevici-autorul celui mai profund poem închinat limbii române, DL, 1996, 4; Păcurariu, Dicț. teolog., 253-254; Cimpoi, Ist. lit. Basarabia, 85-89; Dicț. scriit. rom., III, 127-128; Alexie Mateevici. Genealogii. Iconografie. Evocări, îngr. Vlad Chiriac, Chișinău, 2003. M.C.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288063_a_289392]
-
lumea ca valoare. * magnitudinea sau mărimea, care indică gradul de intensitate, oferă posibilitatea creării unei scale a valențelor. Discursurile corporatiste, politice sau literare trimit explicit sau implicit către dihotomia bun/ bine rău, despre care vorbește Friedrich Nietzsche ([1887] 2006) în Genealogia moralei: o scriere polemică. Respingând punctul de vedere utilitar, asociat de Herbert Spencer noțiunii de "bun", Friedrich Nietzsche ([1887] 2006: 21) consideră că "aprecierea de bun nu emană de la cei față de care s-a manifestat bunătate! Mai curând "cei buni
by Camelia-Mihaela Cmeciu [Corola-publishinghouse/Science/1056_a_2564]
-
Grunig, L.A. Grunig (editori), Public Relations Research Annual, pp. 115-131, vol. 3, Hillsdale, NJ, Lawrence Erlbaum Newsom, Doug; VanSlyke Turk, Judy; Kruckerberg, Dean ([2000] 2003), Totul despre relații publice, trad. coordonată de Cristina Coman, Iași, POLIROM Nietzsche, Friedrich ([1887] 2006), Genealogia moralei: o scriere polemică, ediția a II-a, trad. din germană de Liana Micescu, trad. din latină de Traian Costă, București, "Humanitas" Olins, Wally (2003), "Corporate Identity: the Myth and the Reality" (adapted from Journal of the Royal Society of
by Camelia-Mihaela Cmeciu [Corola-publishinghouse/Science/1056_a_2564]
-
istoric, practici ale slujbelor religioase, date privind arta iconografiei poezia duhovnicească, versificarea duhovnicească, săvîrșirea ritualurilor În biserică, cîntarea corală În Îmbinarea elementelor ei laice cu cele religioase. Toate aceste aspecte au fost legate de studierea procesului istoric de dezvoltare a genealogiei ucrainene, de afirmare a creștinismului, a ortodoxiei, de formare și dezvoltare a liturgicii naționale a sărbtorilor creștine În Bucovina. În mod firesc, sarcinile pe care autorul și le propune sînt deosebit de complexe: a analiza tradițiile, datinile și obiceiurile În liturgica
A FI SAU A NU FI by GHEORGHE C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/830_a_1715]
-
abderitantc " Urme de atomi într‑o rază de lumină \: materialismul abderitan" Itc "I" LEUCIP și „bucuria autentică”tc "LEUCIP și „bucuria autentică”" 1 Apăruți din limburile timpului. Să joci cartea primului filosof hedonist, a originii unei gândiri a plăcerii, a genealogiei unui tropism eudemonist, să-l numești pe inițiatorul acestui curent nu este o întreprindere fără riscuri. Mai întâi pentru că istoria e limitată de geografie: căci, dincolo de caracterul ei subiectiv revendicat, această propunere enciclopedică păcătuiește prin caracterul manifest incomplet, ea se
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
și hamal. Înfierând pasiunea grecilor pentru marile familii și pentru virtuțile transmise prin sânge, adversar al noțiunii de stirpe aleasă, Antiphon invocă foamea și setea, nevoia de adăpost și de securitate, care sunt aceleași pentru toți. Opțiunea lui individualistă anunță genealogia a ceea ce mai târziu se va numi drept natural, în virtutea căruia, dincolo de legile pozitive, mai presus de ele și, la nevoie, în ciuda lor, demnitatea oamenilor impune o obligație etică radicală: existența mea etică, în calitate de individ, mă obligă să-i recunosc
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
discipline ținând integral de artele frumoase. Plimbându-se parfumat prin agora, Aristip incită la formularea tuturor acestor considerații: el își revendică animalitatea și nu uită că aparține naturii; invită pe oricine să facă la fel și să-și amintească de genealogia sa imperfectă; îi atacă în mod ironic pe platonicienii amatori de idei pure și-i trimite la parfumuri, realități impure printre impurități; revendică artificiul asociat în mod obișnuit genului feminin și deci, pe atunci, pasivității, păcat cardinal la greci; subliniază
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
fie suprimarea ei. În afara de asta, nimic nu este adevărat... Răul nu vine de la păcat, suferința nu-și are rațiunea într-o greșeală care ar trebui ispășită. Filosofia lui Epicur evită toate fabulațiile care-i culpabilizează pe oameni și trimit genealogia negativității la o datorie contractată de ei în Vârsta de Aur, pe care ar trebui s-o achite în cursul vieții, transformându-și existența într-o vale a plângerii, în durere și în suferințe, pentru ca astfel să-și răscumpere greșeala
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]