1,126 matches
-
poate primi feedback-ul imediat. Limbajul de comunicare oral direct, față în față, este dat de semnalele sonore și semnalele vizuale. Comunicarea paraverbală însoțește și sprijină comunicare orală și se manifestă prin viteza vorbirii, dicției, ritm (pauze, repetiții), tonalitate vocală, inflexiunea rostirii, sublinieri, precum și prin alte sunete (onomatopee, râs, mormăit, oftat etc.). Utilizarea paraverbalului ajută la înțelegerea mai clară a mesajului vocal. Comunicarea prin întâlnirea directă și cea prin intermediul internetului sunt de tip complex datorită faptului că pe lângă voce se poate
AUDITUL CALITĂŢII by SILVIA MIRONEASA () [Corola-publishinghouse/Science/342_a_756]
-
malițios tehnici de manipulare), ține tot de registrul paraverbal, deci non-rațional. Un consumator intră în alertă urmărind la un vânzător alți parametri decât indicatorii logici. Nu fisurile din structura logică a discursului ne semnalează minciuna, ci privirea, gestica, pauza nejustificată, inflexiunile vocii, culoarea pielii, bâlbâiala, inadecvarea dintre poziția corpului și conținutul verbal. Uneori însă, consumatorul nu mai e sensibil la nuanțe, el preia tot, chiar și ceea ce e indigerabil. Cât despre succes, la noi, ca și aiurea, acesta înseamnă nu numai
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
sfârșitului de secol XVIII, el dedică versurile femeii, pentru care nutrește un cult. Poetul e un epicureu - Ceasurile de mulțumire (1843) este titlul unicului său volum. În spiritul lui Béranger, izvodește un cântec ușor, sprințar, susținut de refrene, cu unele inflexiuni de satiră socială. Este o lirică simplă, de oarecare grație, uneori didactică, slăvind fericirea în mijlocul naturii, în mediul pastoral sau chiar în sărăcie. În afara unor versificări prolixe pe subiecte din „romanțuri” străine, R. a tradus și a imitat (sau prelucrat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289374_a_290703]
-
cubice sunt mai mari decât cei ai modelelor pătratice. Alte câteva concluzii pot fi formulate pe baza acestor modele statistice simple: 1. Modelul pătratic presupune o creștere urmată de descreșterea variabilei dependente. În schimb, modelul cubic are două puncte de inflexiune, unul după o perioadă de creștere și altul care determină din nou o creștere după o importantă descreștere. Datele arată că, în România, la același nivel de instrucție, venitul tinde să crească puternic în funcție de vârstă, scăzând de la un moment dat
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
amintită trebuie să facă adnotările și corecturile de rigoare, pînă cel tîrziu, înainte cu cinci zile de desfășurarea conferinței de presă. C) Textul astfel formatat este transmis înainte cu cinci zile per-soanei care va trebui să țină respectivul speech. Intonațiile, inflexiunile sau alte automatisme și stereotipii, trebuie fixate de către persoana care vorbește. Ea este cea care, în primul rînd trebuie să simtă textul și să-l adapteze la propria structură și la propriile modalități de exprimare. Speech-ul trebuie să vină
by Flaviu Călin Rus [Corola-publishinghouse/Science/1035_a_2543]
-
o inițială ignorare a condiției ironistului, condiție ce obligă la disimulare și reticență studiată.” Și În cazul lui Defoe, și În cel al haiku-ului, este vorba de o concizie, de o exprimare eliptică, de lipsa modulațiilor afective, de evitarea inflexiunilor care să trădeze emoția, de suspiciunea față de literaturizare. Cu un termen englezesc, de understatement - hipoafirmație. Și e greu de stabilit diferența dintre autorul versat, care Își calculează efectele uzînd de procedee Îndelung experimentate recomandate de coduri retorice și cel care
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
unor aspecte importante, cu rol predictiv în declanșarea unei urgențe medicale . Un istoric informativ trebuie să fie mai mult decât o enumerare ordonată de simptome. Totdeauna se câștigă „ceva” ascultând pacienții și observând felul în care vorbesc despre simptomele lor. Inflexiunile vocii, expresia facială și atitudinea pot conține indicii importante privind semnificația simptomelor pentru pacient. Prin ascultarea istoricului, medicul descoperă nu numai detalii despre boală, ci și detalii despre pacient. Simplul act al anamnezei medico-chirurgicale oferă medicului oportunitatea de a stabili
Actualitati privind riscul urgentelor medicale in cabinetul de medicina dentara by ALEXANDRU BUCUR, MARIA VORONEANU, CARMEN VICOL, DINESCU NEDIM NICOLAE () [Corola-publishinghouse/Science/83704_a_85029]
-
îndepărtat, poate fi cheia spre soluționarea problemei medicale. Un istoric informativ trebuie să fie mai mult decât o enumerare ordonată de simptome și semne . Totdeauna se câștigă „ceva” ascultând pacienții și observând felul în care aceștia vorbesc despre simptomele lor. Inflexiunile vocii, expresia facială și atitudinea pot conține indicii importante privind semnificația acuzelor lor. Prin ascultarea istoricului, medicul descoperă nu numai detalii despre boală, ci și detalii despre pacient. Prin experiență, capcanele istoricului devin vizibile. Ceea ce relatează pacienții de obicei sunt
Actualitati privind riscul urgentelor medicale in cabinetul de medicina dentara by ALEXANDRU BUCUR, MARIA VORONEANU, CARMEN VICOL, DINESCU NEDIM NICOLAE () [Corola-publishinghouse/Science/83704_a_85029]
-
credinței și slujirii țării unui urmaș învestit în numele voinței domnitorului, una cu voința Moldovei. Ca și Mircea din Scrisoarea III a lui M. Eminescu, Ștefan își revelează concomitent simplitatea și grandoarea. Apus de soare devine astfel un poem dramatic cu inflexiuni de oratoriu. Alternând planul epic cu cel liric sau dramatic propriu-zis, piesa este o sinteză unică în evoluția teatrului istoric românesc, realizată sub semnul tutelar al romantismului și în care se produce armonizarea unor elemente aparent divergente. Înscenarea are autenticitate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286716_a_288045]
-
asociere cu nivelările locale, dau reliefului de platformă un aspect general de slabă fragmentare pe cea mai mare parte a sa (sub 0,1 km./kmp.), cu linii orizontale etajate, dar și cu bombări (mai accentuate la periferia continentală) și inflexiuni subsidente (mai frecvente în regiunile interioare). Prezența unor arii depresionare separate de dorsale bine conturate reprezintă de altfel, o caracteristică a morfologiei platformice sahariene, în care doar bazinul Ciad a rămas endoreic, bazinul Nilului fiind deschis prin drenaj spre Mediterana
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3050]
-
hărăzită, este văzută de autoare când indulgent, blajin, când cu bunăvoință ironică, ariviștii, ignoranții cu ifose sunt lăsați pe seama vorbelor pe care le scot, vorbe înscenate în savuroase dialoguri inepte, trimițând ici și colo spre lecția lui I.L. Caragiale. Cu toate că inflexiunile în cheie idilizantă răzbat din multe pagini, M. știe uneori să-și controleze emoțiile, să ia o oarecare distanță și să domine faptele ca un observator prevenit, lucid. Pare interesată mai degrabă de minuția reconstituirii, de concretețea unei senzații, de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287993_a_289322]
-
esențial în personalizarea discursului și în transmiterea eficientă a mesajului. De aceea, componenta paraverbală trebuie adecvată discursului oral și situației de comunicare, ținând cont de următoarele aspecte: vocea va avea o intonație expresivă, în acord cu fluxul ideilor; timbrul și inflexiunile vocii vor nuanța mesajul, tonul și volumul fiind adecvate contextului; ritmul vorbirii nu trebuie să fie monoton, ci să marcheze ideile formulate; schimbările de ritm semnalează trecerea la altă secvență discursivă, iar pauzele expresive au rolul de a potența semnificația
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
reprima sau de a îngădui reprimarea nucleelor comuniste reconstituite - încă din toamna anului 1940 în Franța, din martie 1941 în Olanda. în general, din toamna lui 1940 până în aprilie 1941, în funcție de fiecare țară în parte, discursul comunist înregistrează o clară inflexiune anti-germană, dar nu încă patriotică, fără să se poată totuși vorbi despre o raliere la Rezistență, deoarece acesta stigmatizează Rezistența noncomunistă - Churchill, de Gaulle, Bînès. Obiectivul general rămâne cel al luptei împotriva războiului imperialist și al revoluției socialiste fixat de către
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
albanez proletarizează și militarizează simbolistica, integrându-i cazmaua și pușca. Se impun și alte semne, cum sunt pumnul ridicat al trupelor de șoc ale PC german sau floarea pasiunii (pasionaria ori passiflora) în timpul războiului din Spania*. Această simbolistică evoluează odată cu inflexiunile de linie sau de identitate pe care dorește să le semnifice. Astfel, în timpul Frontului Popular*, PCF*, ca și omoloagele lui, introduce o serie de simboluri naționale - Ioana d’Arc, Marseieza, steagul tricolor - sau republicane - Victor Hugo, Mariana. în mod invers
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
DE MASĂ șI PROPAGANDĂ Construit de militanți marcați de experiența de propagandiști și de organizatori, proiectul bolșevic în ceea ce privește cultura se întemeiază pe o dublă concepție: ajungerea la mase și slujirea puterii. Modalitățile de punere a lui în aplicare evoluează în funcție de inflexiunea priorităților politice. Cultură revoluționară și cultură elitistă Transpunerea revoluției bolșevice în domeniul culturii se traduce printr-o neînțelegere. Desigur, artiștii revoluționari afirmă că se pun în serviciul noii puteri; Maiakovski scrie astfel: „Eu doresc ca baioneta să fie egală cu
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
substituiri sau chiar omisiuni. Dacă ritmul este corect, atunci aceste greșeli nu reduc inteligibilitatea vorbirii; ex: cuvântul „ îmbrăcăminte” pronunțat greșit, dar cu un ritm corect, devine inteligibil. In clasele mari, educarea ritmului se completează cu formarea și consolidarea autocontrolului asupra inflexiunilor vocalice cerute de intonație și modularea conștientă a vocii pentru a reda anumite stări. Ritmul, accentul și intonația sunt dependende de durata pronunțării și de ritmica respiratorie. Pentru a nu altera pronunția și prin urmare sensul cuvintelor trebuie să se
Implementarea unui ritm normal ?n vorbirea copilului deficient de auz by Daniela Maja [Corola-publishinghouse/Science/83970_a_85295]
-
asupra maselor muncitorești doar cu ajutorul agitației și propagandei, ci de a participa în mod direct la lupta maselor muncitorești, de a da acestei lupte o direcție comunistă, de a crea în cursul luptei vaste partide de masă, revoluționare, comuniste"1. Inflexiunea este evidentă. Însăși orientarea celui de al II-lea Congres este pusă în discuție. Speranței într-un val insurecțional îi urmează repoziționarea în contextul național. Acesta corespunde de altfel deschiderii economice din URSS și primelor contacte economice și diplomatice cu
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
se disting Aron Cotruș, contopit cu Mihai Beniuc, Radu Gyr, Virgil Carianopol și mai cu seamă Tudor Arghezi: „Știai câte speranțe privirea ta le curmă?/ Foșnea în ramul toamnei o frunză, cea din urmă...”. Un tradiționalism de altă nuanță, cu inflexiuni argheziene (din 1907) și cotrușiene, un tradiționalism mai mult în linia „Sămănătorului” (țărănism, istorism) decât a „Gândirii” (peisaj transfigurat) face specificul textelor din Poema Patriei (1977), îndeosebi al ciclurilor Negru Vodă (apărut și separat, în 1974), Să nu superi iarba
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290221_a_291550]
-
de care publicul tînjește să se apropie. Ca și în amintirile lui Pnin despre Mira Belocikina, cîntecul răscolește (aduce în memorie) o veche durere, dar funcționează cum se cuvine doar cînd se aude din depărtare: vocea lui D’Arcy capătă "inflexiuni de jale din pricina depărtării”. (Aici avem de fapt o amplificare spațială a durerii pe care o putem menționa alături de cea temporală, prezentată mai devreme în 3.2.1). Și numai îmbinarea deosebită de perspective și focalizări trăite de Gabriel - "o
Naraţiunea Introducere lingvistică by Michael Toolan () [Corola-publishinghouse/Science/91885_a_92305]
-
idilic detașează unele pagini din Povestirile lui Spulber, Hotare și singurătăți, În grădina lui Naș Mușat și Nopți de Moldova pe fundalul epigonilor lui Sadoveanu. Conștient de necesitatea unei maniere care să îl diferențieze, L.-M. abordează mai târziu, cu inflexiuni satirice, lumea citadină a micilor funcționari în Domnul președinte și Omul care tace. Experiența se repetă și în încercările romanești. Deși subintitulată „roman”, Biserica năruită e o povestire mai amplă, „o romantică poveste de dragoste din vremuri apuse”, al cărei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287749_a_289078]
-
drama în cinci acte, în versuri, Dorin (1883), din care un crâmpei apăruse în „Literatorul”. Drama, erotică, sentimentală, orchestrată zgomotos, are implicații etice și sociale. Dragostea nefericită a poetului „damnat” Dorin e comunicată în aceeași retorică naiv exclamativă, cu vagi inflexiuni de melancolie și o gesticulație teatrală (invocații deznădăjduite, zbateri zadarnice, exaltări, lacrimi, efuziuni), cu o poză așa-zicând byroniană în monologurile tenebroase. Meditațiile asupra timpului, ca și cugetările pe tema vanitas vanitatum sunt livrești, cu totul impersonale. Ca autor dramatic
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289400_a_290729]
-
cu uimire, văzându l atât de mare și atât de frumos. Glasul, firește, îi era puternic și limpede, dar, după spusele lui cu un prilej sau altul, ni-l putem imagina și în atâtea alte chipuri decât strigând, putem auzi inflexiunile și cadențele unei voci adânc și bogat omenești. Mâinile lui puternice și ucigașe sunt în stare să îmbrățișeze și să mângâie. După cum se poartă, pasul lui nu putea fi decât hotărât și nobil, chiar dacă Iliada stăruie numai asupra acelei manifestări
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2881]
-
felul în care Walter Benjamin desfășoară scenariul cunoașterii, modalitatea ei concretă, aplicată, nu ca demers teoretic, abstract. Deși titlurile capitolelor și organizarea discursului trimit spre analiza unor concepte, miza acestei încercări este de fapt aceea de a urmări punctele de inflexiune ale întâlnirii dintre Ben jamin și orașul începutului de secol XX. Benjamin notează, la începutul lucrării Berliner Kindheit um 1900: „Dagegen habe ich mich bemüht, der Bilder habhaft zu werden, in denen die Erfahrung der Großstadt in einem Kinde der
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
resimțită ca destinală. Manifestarea nemijlocită a violenței mitice este, conchide Benjamin, de același tip cu cea a întemeierii dreptului. Exterioritatea mitică, tradusă ca acțiune teribilă, neînțeleasă a destinului, nu rupe circularitatea dreptului, nici logica lui relațională. Un ultim punct de inflexiune al textului este marcat de modul în care Benjamin face să survină un concept al violenței pure, ireductibile la orice logică a dreptului: este vorba de violența divină, care se manifestă într-o lume, după cum spuneam, căzută, pietrificată istoric și
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
nu mai este lumina, ci culoarea, revelată prin nuanțe și contraste. Veritabil sacerdot al nopții, l’Allumeur de gas este unul dintre personajele a căror dispariție marchează începutul dezvrăjirii lumii urbane. În același timp însă, el marchează un punct de inflexiune al memoriei, o fantasmă aparte a orașului în care formele obiectelor încă mai puteau găzdui similitudini, înrudiri magice. Benjamin trimite la aceste similitudini într-un text nepublicat din 1933, Zur „Lampe““. Lampa cu gaz este mobilă, poate fi purtată prin
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]