660 matches
-
o privire lung ironică față de Gulimănescu, pe care însă nu-l blamă, întrucît el însuși lucrase secret, întîmpinînd doar un insucces. Fără a mărturisi că încercase și el a închiria apartamentul lui, felicită pe Gulimănescu și-l apără fața de insinuările altora (de acord aci cu Suflețel), întărind întocmai justificarea aceluia când era acuzat a se fi dat de partea Mișcării, oferindu-le un local: - Ce legătură este între una și alta? A închiriat omul casapentru o librărie. Gulimănescu credea sincer
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
nefiind bogat, nu poate să-și cumpere tun și tanc în miniatură, candidat la crimă! Ce teorie! Eu, domnilor jurați, mă jucam numai cu praștia când eram mic, și azi, slavă Domnului, sunt un cetățean pașnic. Să trecem peste aceste insinuări neserioase. Domnilor, se face iarăși un caz disproporționat cu așa-siza părăsire a seminarului. Vestitul Renan, autorul Vieții lui Isus, a abjurat cariera ecleziastică și nimeni nu l-a socotit anormal, predispus la delicvescentă! Cu împricinatul chestiunea e și mai simplă
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
care acesta le făcea un salut amical cu mâna, își zicea că soților Smărăndache le-a pus Dumnezeu mâna în cap. După două luni de tăcere a ministrului, Smărăndache se întristă și recăzu în brațele fatalismului său cronic. Smărăndăchioaia făcu insinuări doamnei Pomponescu: - Cum m-aș plimba în străinătate dacă el (adică Smărăndache) ar fi atașat de presă! Madam Pomponescu, sincer binevoitoare, zise: . - De ce nu cere? Jean îl va ajuta cu siguranță. . - Nu-ndrăznește! afirmă Smărăndăchioaia. Și aci avea dreptate. Așa
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
daca se va întîmpla vreodată, nu vom ezita nici un moment de a sacrifica libertatea pentru maghiarism, în măsura care se va cere, ca să salvăm și să întărim maghiarismul. După aceste, trece "Egyetertes" la autonomia confesiunilor și se pune pe coarda insinuărilor; după el toate bisericele se folosesc de autonomie spre agitațiuni. Protestanții de confesia augustină sunt panslaviști. Românii greco - orientali, nota bene, numai cei gr. -orientali, sunt daco-romaniști, iar serbii gr. -orientali panslaviști, sașii din Transilvania pangermaniști. Și, stând lucrurile astfel
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
curtoaziei și ale politeții. Eu și frații mei... - Sunteți de-a dreptul depășiți de situație! Tratatele pe care le invoci conțin, știi bine, un amendament general... Clipa Armaghedonului sticlește dintre stele... Abatele clipi de câteva ori, calculând cu frenezie implicațiile insinuării lui Diribal. Încercă să tragă de timp deși știa că e zadarnic. - Nu am auzit ca omul să fi avut vreun contact cu vreo civilizație extraterestră, cu vreun semen inteligent. Diribal se ridică și începu să se plimbe repede în jurul
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
a murit. Era cât pe ce să întreb: „De unde știți?” Mă mulțumii să repet, neclintit: -Sunt Olaf Sildur. Tăcere. -Ghicesc cine sunteți. Fiți foarte atent, domnule, nu devii Olaf Sildur chiar așa de ușor. Vocea sa dădea pe dinafară de insinuări ironice. Închise telefonul. Am fost tentat să-l sun din nou. Nu știu de ce întotdeauna la mine primele reflexe sunt stupide. „Fiți foarte atent, domnule.” Sarcasmul acesta era în mod clar o amenințare. Era în interesul meu să fug. Georges
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
cât de mic și sărac este fondul lexical pasiv al germanei din România, comparat cu cel de aici. Or, sursa oricărei literaturi, realiste sau surrealiste, experimentale, avangardiste, este și rămâne acest fond.” * Inevitabil, gândul la Paul Schuster se intensificase când insinuările publice mi-au revelat, brusc, adevărul despre mine Însumi. Scandalul vechi-nou al CONSPIRAȚIEI mă ajunsese, iată, și pe mine, somându-mă să nu mă mai ascund sub false Îndoieli, sub ipocrite Îngrijorări și incertitudini. Să-mi recunosc, adică, succesele, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
vestea premiului, de mesajele electronice adresate Academiei Suedeze, „aservită conspirației mondiale evreiești”, de cererile de a se onora, În viitor, un scriitor „cu adevărat” maghiar, de reproșurile că atenția acordată Holocaustului ar jigni martirii anticomuniști ai revoluției din 1956, de insinuările că autorul trăiește multă vreme din an la Berlin pentru că „urăște ungurii” etc. Îmi sunau familiare asemenea vechi-noi resentimente... Drept pentru care am cumpărat, la librăria Barnes & Noble de lângă casă celălalt volum de Imre Kertész, tradus În engleză, după romanul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
pentru ziare, radio - încă o dovadă, dacă echipa sa de cercetare mai avea nevoie, că omul nu poate fi slugă la doi stăpâni. La o lectură de la Cody’s, în Berkeley, cineva din publicul altfel respectuos îl întrebă cum răspundea insinuării din presă că studiile lui de caz personalizate ar încălca etica profesională. Publicul huidui întrebarea, însă cu o încântare mascată. Weber bâlbâi un răspuns care altădată era automat: creierul nu era o mașinărie, nici un motor de mașină, nici un computer. Descrierile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
de frumos putea. Oricine putea fi orice, timp de o oră. O luă de cot, de parc-ar fi fost oarbă, iar el ar fi ajutat-o să treacă strada. Ea nu se retrase. De ce ți-a trebuit atâta timp? Insinuarea din vocea lui o șocă. —Cum adică? Până m-ai căutat? — Nu te-am căutat, Robert. Mă plimbam prin centru. Tu m-ai văzut. El rânji, înduioșat de minciuna ei transparentă. M-ai sunat astă-primăvară. —Eu? Nu cred. Apoi își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
cu patru clase și școală pedagogică făcută pe puncte, păi, nu-i puțin lucru, că și-a văzut de treabă și și-a văzut interesul și-a răzbătut cu fruntea sus prin pâcla și putoarea mâncătoriei, ciulind totodată urechile la insinuările tendențioase care doar să i se pară că le faci și numaidecât te bagă-n bâza colegilor, punându-ți în cârcă până te cocoșează, până ce opinia colectivului ți se pune de-a curmezișul și te scuipă afară, și atunci jupânu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
afară pur și simplu nu mă interesează. Ce-i rău în asta? - Circulă zvonuri că aici au loc niște crime ciudate. Cum le comentați? - Ce crime, domnule Fritz? După ce că am amabilitatea de a vă acorda un interviu, dumneavoastră veniți cu insinuări? Și încă atât de josnice... Frank se ridică în picioare. În spatele reporterului se auziră niște clinchete. - Domnule Fritz, oamenilor din Whipie nu le plac spionii, știți asta, spuse Frank apăsat. Nici mie nu-mi plac. Judecând după aspect, aș zice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
ascunse, bănuite senzualități, de care nu face caz. Gustul umorului și al ironiei, al expresiei echivoce, sensibilitatea față de natură - însușiri ale personajelor - le regăsim la nivelul discursului epic. Aridității intelectualului îi corespund formulările eliptice, timidității lui pofticioase, punctele de suspensie, insinuările, lucidității și experienței culturale, stilul critic, eseistic. Exprimarea sinonimică răspunde deliciului senzual, de parcă fiecare cuvânt în plus îl satisface mental: "Dar din atitudinea corpului, din reacția mâinii, din inflexiunile brațului îmi pare (acum, căci atunci nu gândeam nimic) ca era
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
ei pumn închis în palma mâinii mele"; "Îi simțeam respirația aproape, parfumul fierbinte al ființei ei". Cuvântul semnalează o realitate sufletească, a cărei dezvăluire sintetică este potrivită cu toate componentele epicului. Delicatețea și pudoarea personajelor, imprecizia relației lor erotice, stilul insinuării, toposul succedaneelor erau incompatibile cu analiza psihologică. Naratorul se exprimă concis, dar închiderea enunțului înseamnă deschiderea gândului. Laconismul enunțurilor citate nu refuză sugestivul. Procedeul este al numirii, al promisiunii, nu al descrierii. Cititorul, avertizat, își proiectează propriile conținuturi sufletești. Invitat
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
făcând efort să nu-i administreze un pumn În plină figură, reușind să articuleze. „Te așteaptă zile grele băiete...! Pentru micul ajutor oferit, am conștiința Împăcată, eu te-am prevenit. Pe curând...!” Firesc, Tony Pavone nu dădu prea mare atenție insinuărilor amenințătoare a mafiotului Mingoti, și va Încerca să opțină obiecctele și banii pe cale legală. Imediat În următoarea zi se prezentă la circa 7-a miliție cerând să vorbească direct cu comandantul. Spre surprinderea lui nu fu nevoit să aștepte prea
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Te Înșeli, nu mi-e teamă...!” - răbufni el. Te avertizez Însă, ai grijă ce vorbești, s’ar putea ca vorbele rostite acolo să se Întoarcă Împotriva ta. La revedere, și pe curând...” Știindu-l fanfaron, Tony Pavone nu dădu atenție insinuărilor lui. Reclamația era prea bine documentată iar faptele Însoțite de numeroși martori o susțineau de o așa manieră Încât, dușmanul său de moarte va trebui să justifice calomnierea fără probele necesare. Cu aceste gânduri optimiste, Tony Pavone păși În camera
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
ar fi fost suficientă amărăciunea produsă de vestea că nu mai calci pe la mine, Îmi procuri și mâhnirea de a-ți auzi povața vulgară, păcătoasă și impudică privind căutarea și găsirea unei femei cu care să conviețuiesc căci altminteri glăsuiește insinuarea-ți prea străvezierisc sămi pierd mințile. Numai că eu socotesc femeia, a contrario , ca motiv de Îngrijorare pentru grabnica pierdere, dacă nu a cumpătului și a firii, În orice caz a liniștii. Și-apoi, la 55 de ani, un bărbat
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
imaginează mereu reduși la esența esențelor tainei sexuale: sânt spermatozoizi înotînd fericiți către imensul astru de cleiuri și pielițe care-i cheamă printr-o chemotaxă magică, imperioasă, distrugătoare... De câtăva vreme rămăsesem cu ochii în gol, atent poate doar la insinuarea serii în aerul care prindea un iz cafeniu. Departe, în sala de discotecă, începuseră să încerce microfoanele " Alo. Alo. Se-aude? Pîf! Pîf! Unu. Unu. Unu, doi, trei, patru. Se-aude?" După câteva clipe, brusc, o muzică luată de la mijloc
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
tot unde lucrau femei se făceau controale ginecologice pentru a se înregistra gravidele și a le împiedica să avorteze. Se preconizau aceleași controale și în școli. - Ești certăreață și insinuantă, i-am șoptit mamei la ureche. Nunu auzise și el insinuarea. - N-ar fi chiar atât de îngrozitor cu un copil, cercul nostru de artiști s-ar bucura nespus să aibă un prunc! - Dar mai întâi trebuie să te căsătorești și apoi să faci copii. Oare se construiește mai întâi acoperișul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
invitație! Feifel a rămas cu gura căscată. Ca de obicei, Hanna era dictatorială. Vocea ei semăna atât de mult cu vocea Riteiă Oare nu-l îndemnase chiar demonul lui să facă binele? Feifel se hotărî să fie surd la toate insinuările Hannei. „Sunt bătrân acuma, nu le mai pot oferi nimic femeilor. Olga e tânără, pot deveni soțul ei pe hârtie, dar nu în pat!“ Însă în capul lui se auzea bâzâind o altă voce: „N-are importanță că ești bătrân
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
ochi. - Ce e ? - Da, gemenii sunt frumoși, dară - Dar ce ? - Nimic serios, dar e adevărat: au urechi de pisică! Scuză-mă, dar e adevărul pur! Nici eu, nici tatăl sau bunicul meu n-au avut urechi de pisică. E o insinuare sfruntată să se dea de înțeles, cum a făcut mama Ninei ieri seară, că eu aș fi tatăl! Cuvintele barmanului îl atinseseră pe Dudu sub centură. Își amintea acum din nou cum, acum câteva zile, barmanul refuzase să-l vadă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
parohul. — Am înțeles, domnule. Iar numele dumneavoastră este...? — Părintele St John Froude. F... R... O... U... D... E. — în ordine, domnule. Și dumneavoastră nu aveți în nici un caz o femeie în casă. — Desigur că n-am nici o femeie în casă. Insinuarea dumneavosatră mi se pare complet nepotrivită. Eu sunt un... — Vă rog să mă scuzați, domnule, dar trebuie să verificăm astfel de lucruri. Am primit un telefon de la doamna Wilt sau cel puțin de la o femeie care pretindea că este doamna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
și încolăcite și stele în cinci colțuri, ca de coral, acum cuprinse de paloarea morții. Mai mult priveam la Gina, răsfrântă în vitrinele verzui. Era din ce în ce mai stranie, mai transfigurată. Zâmbetele ei deveneau mai stereotipe, ca un fel de promisiuni, de insinuări pe care nu le înțelegeam până la capăt. Mă remorca mai departe de un deget și, uneori, când zăboveam mai mult, se aduna lângă umărul meu, mă trăgea și mă împingea până mă urnea din loc. Cu câtă plăcere hălăduiam printre
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
fost legionară, iar soacra-sa vinde castraveți în Piața Obor...”. Noi, românii, nu avem spirit de echipă. Nu cunoaștem gestul aristocratic și capacitatea de a spune da sau nu! Noi preferăm găinăriile. Rușii, un alt fenomen specific, nu umblă cu insinuări și bârfe, au alte metode de eliminare. După 1990, de exemplu, ei au anihilat vreo 70 de directori de bănci. Fără să spună cineva că ar fi agenți americani, britanici sau israelieni. Să te aliezi mereu cu cel mai puternic
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
Muscă de la Curtici, care a conceput o «artilerie de transport», așa cum îi place să spună. Dar el nu vinde materii prime... Dimitrie Muscă este un campion al agriculturii actuale din România. Atunci când toți rătăciții din țara noastră puneau în practică insinuarea preceptului «economia României este un morman de fiare vechi», el i-a convins pe oamenii din Curtici să păstreze patrimoniul Cooperativei Agricole de Producție, să-l dezvolte și să trăiască decent. Riguros ca un neamț, acest inginer a înnoit tehnologiile
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]