1,309 matches
-
sau Polonia. În acest timp, ambele taberele interesate de apartenența viitoare a regiunii au fost implicate în politici de mână forte și la tratatmente dicriminatorii, care avea să ducă la primele două răscoale cunoscute și ce insurecția din 1919, respectiv insurecția din 1920. În cadrul plebiscitului, cam 707.605 de cetățeni cu drept de vot au optat pentru Germania, în timp ce 479.359 și-au exprimat opțiunea pentru Polonia. În fața majorității de voturi a germanilor, polonezii au acuzat aducerea în zonă a unor
Insurecțiile din Silezia () [Corola-website/Science/305386_a_306715]
-
est de râul Oder, procentul voturilor favorabile polonezilor ar fi fost mult mai crescut. Totuși, votul privea toată Silezia Superioară, și de timp a privit întreaga regiune, era valabil inclusiv în zonele predominant germane de la vest de râu. A treia insurecție sileziană a izbucnit în 1921. S-a cerut Ligii Națiunilor să rezolve problema mai înainte de a duce la noi vărsări de sânge. În 1922, o investigație de de șase săptămâni a găsit soluția conform căreia teritoriul Sileziei Superioare să fie
Insurecțiile din Silezia () [Corola-website/Science/305386_a_306715]
-
civili la mina din Mysłowice ("Myslowitzer Grube") pe 15 august 1919, în timpul unei greve generale a 140.000 de muncitori a dus la proteste ale polonezilor, iar, în cele din urmă, după arestarea a câtorva lideri polonezi, la izbucnirea primei insurecție poloneze din Silezia Superioară aflată sub controlul german. 21.000 de soldați germani, (ajutați în scurtă vreme de 40.000 de rezerviști), au înăbușit rapid rebeliunea. A urmat represiunile germane, circa 2.500 de răsculați polonezi au fost executați prin
Insurecțiile din Silezia () [Corola-website/Science/305386_a_306715]
-
sau spânzurare. Aproximativ 22.000 de polonezi s-au refugiat în Polonia vecină. Represaliile au încetat în momentul în care trupele aliate au fost aduse pentru reinstaurarea ordinei, iar refugiații au putut să se reîntoarcă la locuințele lor. A doua insurecție sileziană (în limba poloneză: "Drugie powstanie śląskie") a fost următoarea rebeliune a polonezilor împotriva guvernului german care controla Silezia Superioară. Polonezii urmăreau separarea regiunii locuite majoritar de polonezi de Germania și unirea cu A doua Republică Poloneză, noul stat apărut
Insurecțiile din Silezia () [Corola-website/Science/305386_a_306715]
-
Republică Poloneză, noul stat apărut după încheierea primului război mondial (1914-1918) Printre rezultate s-au numărat desființarea poliției Sipo și a Organizației militarea poloneze, dar și admiterea polonezilor în administrațiile locale și în noile forțe de securitate (Abstimmungspolizei). A treia insurecție poloneză (în limba poloneză: "Trzecie powstanie śląskie") a fost ultima din seria celor trei insurecții a polonezilor din regiunea Silezia Superioară împotriva guvernului german, pentru separarea regiunii de Republica de la Weimar și unirea cu A doua Republică Poloneză. Insurecția a
Insurecțiile din Silezia () [Corola-website/Science/305386_a_306715]
-
numărat desființarea poliției Sipo și a Organizației militarea poloneze, dar și admiterea polonezilor în administrațiile locale și în noile forțe de securitate (Abstimmungspolizei). A treia insurecție poloneză (în limba poloneză: "Trzecie powstanie śląskie") a fost ultima din seria celor trei insurecții a polonezilor din regiunea Silezia Superioară împotriva guvernului german, pentru separarea regiunii de Republica de la Weimar și unirea cu A doua Republică Poloneză. Insurecția a început la data care fusese planificată încă din mai. Populația era deja înspăimântată de violențele
Insurecțiile din Silezia () [Corola-website/Science/305386_a_306715]
-
treia insurecție poloneză (în limba poloneză: "Trzecie powstanie śląskie") a fost ultima din seria celor trei insurecții a polonezilor din regiunea Silezia Superioară împotriva guvernului german, pentru separarea regiunii de Republica de la Weimar și unirea cu A doua Republică Poloneză. Insurecția a început la data care fusese planificată încă din mai. Populația era deja înspăimântată de violențele dintre Armata din Polonia Mare și grupurile paramilitare germane. Aceste grupuri, numite Freikorps, erau formate pentru ca să servească ca poliție de frontieră (Grenzschutz), fiind încadrate
Insurecțiile din Silezia () [Corola-website/Science/305386_a_306715]
-
ocupație au favorizat în general insurecționarii. În unele cazuri, trupele Regatului Unit al Marii Britanii și Irlandei și Italiei au colaborat cu germanii împotriva polonezilor. Pe de altă parte, în discursul său din Parlamentul britanic, Lloyd George a dezaprobat cu tărie insurecția, dând noi speranțe germailor. Antanta nu părea că are suficiente trupe în zonă pentru a asigura dezangajarea militară a forțelor în conflict. Singura acțiune a Comisiei Interaliate de Control și a guvernului francez a fost cererea făcută pentru interzicerea imediată
Insurecțiile din Silezia () [Corola-website/Science/305386_a_306715]
-
părți a teritoriilor cucerite, inclusiv asupra zonei industriale, în principal datorită faptului că polonezii s-au bazat în principal pe sprijinul populației locale, în vreme ce germanii s-au bazat pe voluntarii veniți în principal din afara Sileziei. După douăsprezece zile de la izbucnirea insurecției, Korfanty a acceptat să-și retragă trupele în spatele liniei de demarcație, după ce a primit asigurări că nu forțele germane vor ocupa zona părăsită de polonezi, ci cele aliate. De-abia pe 1 iulie, trupele britanice au ajuns în Silezia Superioară
Insurecțiile din Silezia () [Corola-website/Science/305386_a_306715]
-
1 iulie, trupele britanice au ajuns în Silezia Superioară și au început să înainteze, alături de alți militari aliați către fosta graniță. Odată cu înaintarea trupelor aliate, Comisia Interaliată de Control a decretat o amnistie generală pentru toate acțiunile ilegale comise în timpul insurecției, cu excepția actelor de răzbunare și celor făptuite cu cruzime. Trupele germane Grenzschutz au fost în cele din urmă retrase, membrii lor lăsați la vatră, iar încrederea dintre vecini părea reinstaurată. Consiliul Interaliat nu a reușit să ajungă la o soluție
Insurecțiile din Silezia () [Corola-website/Science/305386_a_306715]
-
linie au fost populate cu cazaci locuitori ai stanițelor. A fost constuit un nou centru administrativ la Ekarerinodar („Darul Ecaterinei”). Armata cazacilor de la Marea Neagră și-a trimis oamenii în cele mai importante campanii ale Imperiului Rus, precum au fost înăbușirea Insurecției lui Kościuszko din 1794, expediția persană a Ecaterinei cea Mare, (în timpul căreia aproape o jumătate dintre cazaci au murit de foame sau boli), sau respingerea invadatorilor francezi din 1812. Noua armată a mai participat și la războiul ruso-persan din 1826
Cazaci din Kuban () [Corola-website/Science/317819_a_319148]
-
rezistență s-a concentrat pe crearea unor rețele de informații militare, mici acte de sabotaj și diseminarea de informații. După lichidarea acestei mișcări de rezistență, s-a manifestat o a doua fază la sfârșitul anului 1944 în cadrul unui val de insurecții populare din întreaga Europă Centrală și Răsăriteană. Această fază a fost caracterizată prin acțiuni mult mai diversificate, având sprijinul moral al avansării aliaților din vest și est. ("Vedeți și: Ocupația Cehoslovaciei"). După cum afirmă istoricul ceh Vojtěch Mastný, germanii au folosit
Rezistența cehă în al Doilea Război Mondial () [Corola-website/Science/306996_a_308325]
-
4.XI.1960, publicată pe http://www.biblioteca-represiunii.ro/Fișe%20matricole%20penale%20-%20detinuti%20politici/D/D%2002.%20Deac%20-%20Dinau/Demetrescu%20Radu%20Gyr%20S/, sub titlul P1510592.JPG, Radu Demetrescu-Gyr a fost condamnat la MSV-munca silnica pe viață pentru "Insurecție armata", cu începere din luna a VI-a 1958. Pedeapsă a fost comutata "la 25 de ani, conf. D.5/63. Cons de Stat." Conform aceleiași fișe, în 18.V.1963 a fost grațiat și a primit "ord. de lib
Radu Gyr () [Corola-website/Science/298578_a_299907]
-
Romane:" Komediantka (Comedianta) (1895) Fermenty (Frământări) (1896) Ziemia obecana (Pământul făgăduinței) (1897 - 1898) Chłopi - tetralogia Țăranii (Toamna, Iarna, Primăvara, Vara)(1902 - 1908) Wrazenia (Visătorul) (1909) Wampir (Vampirul) (1911) trilogia istorică Rok 1907 (Anul 1794) (Ultimul seim al Republicii, Nil desperandum, Insurecția) (1913 - 1918) "Nuvele:" În ajunul Crăciunului (1892) Moartea (1893) Întoarcerea (1921) Prințesa (1922) Spovedania (1922) 4. CZESŁAW MIŁOSZ, 1980 - literatură "Poezie și proză:" Trzy zimy, (Trei ierni), 1936 Ocalenie, (Salvare), 1945 Zniewolony umysł, eseu (Gândirea captivă), 1953 Światło dzienne, (Lumina
Diplomația publică și culturală a Poloniei () [Corola-website/Science/329103_a_330432]
-
Bernard-Rene Jordan de Launay, guvernatorul fortăreței, au eșuat și acesta a fost luat prizonier și omorât. Începând cu ziua următoare, Bastille a fost complet dărâmată. În dimineața de 15 iulie, regele Ludovic al XVI-lea a înțeles înfrângerea suferită în fața insurecției cetățenilor parizieni, a dat ordin de retragere a trupelor fidele lui și a revenit asupra schimbărilor guvernamentale făcute în urmă cu câteva zile. În Paris, a fost stabilit un nou primar, într-o nouă structură, numită ""Comună"" și s-a
Căderea Bastiliei () [Corola-website/Science/321019_a_322348]
-
(, sau "Saorstát Éireann") a fost un stat independent autoproclamat cu ocazia Insurecției de Paste din 1916 și ce a luat ființă în 1919 odată cu înființarea parlamentului Dáil Éireann. Existența statului a coincis cu desfășurarea Războiului Irlandez de Independență dintre Armata Republicana Irlandeză (ÎRA) și forțele Regatului Unit. Republică și-a încetat existența
Republica Irlandeză () [Corola-website/Science/298506_a_299835]
-
ultima perioadă a guvernului condus de Salvador Allende, pe fondul creșterii puterii Dreptei, a reacțiilor populare și instabilității în creștere, urmărind atât evenimentele din stradă, cât și pe cele politice, până în momentul instaurării guvernului Pinochet. Filmul cuprinde 3 părți - <strong>"Insurecția burgeziei</strong>", <strong>"Le Coup d'etat"</strong> și <strong>"Puterea poporului"</strong>. În primele două părți sunt prezentate cronologic evenimentele politice premergătoare răsturnării regimului Allende, în timp ce partea a treia e destinată mișcării populare care a apărut ca răspuns la
Întâlnirile G.A.P. Proiecție de film documentar: Bătălia din Chile () [Corola-website/Science/295665_a_296994]
-
0.71%), 29 români (0.66%), 9 ucraineni și 1 găgăuz. În perioada interbelică, satul s-a aflat în aria de interes a activiștilor bolșevici din URSS, aceștia distribuind clandestin țăranilor pliante și arme cu scopul de a pregăti o insurecție armată. În iunie 1918, locuitorii din Pandaclia nu au recunoscut Sfatul Țării din Basarabia și sub influența elementelor bolșevice rusești au stabilit o autoguvernare locală. În anii următori, au fost înființate în sat organizații clandestine, asociate cu comitetul revoluționar sovietic
Pandaclia, Bolgrad () [Corola-website/Science/318252_a_319581]
-
contextul opțiunilor dadaiste elemente de ordin filosofic - doar categoriile de spațiu și de timp sunt aparținătoare acestui domeniu al ideilor. Spirit contradictoriu, Tristan Tzara „la 16 ani are proiecte poetice, la 20 este la Zürich, unde face parte dintre liderii insurecției DADA. Rămâne unul dintre șefii avangardelor europene /mondiale, într-o istorie în care alianțele sale literare vor intra în legendă, ca și manifestele literare sau atitudinile politice pe care le produce”. Apoi, timișoreanul face trimitere la primirea fastuoasă a lui
Editura Destine Literare by Marian Barbu () [Corola-journal/Journalistic/85_a_445]
-
Prin căsătorie, Elisabeta risca să-și piardă puterea ca și sora ei, care a fost manipulată de Filip al II-lea al Spaniei, dar în schimb dădea posibilitatea unui moștenitor. Un soț putea provoca de asemenea instabilitate politică sau o insurecție. În primăvara anului 1559 devine clar că Elisabeta este îndrăgostită de prietenul său din copilărie Robert Dudley. Se spunea că soția lui, Amy Robsard suferea de o boală la sân și că în cazul în care va muri, regina se
Elisabeta I a Angliei () [Corola-website/Science/298980_a_300309]
-
lui Antoni și Zofia Lubowidzka, a avut două surori mai mari - Zofia și Janina. A învățat la Liceul Polonez din Płock, unde a fost cofondator al echipei de cercetași semisecrete care cultiva tradiții de Constituția de la 3 mai 1791 și insurecția poloneză din ianuarie. De asemenea, a coorganizat un detașament al Asociației Carabinierilor. S-a considerat socialist. Aprecia independența personală. În 1915, la varstă de 17 ani, s-a încadrat în Legiunile Poloneze și a ales pseudonimul „Orlik”. A luptat în
Władysław Broniewski () [Corola-website/Science/316729_a_318058]
-
de aproximativ 150-200 000 de oameni pe care i-a înzestrat cu armament și muniție din depozitele pe care le-a golit și din dezarmarea trupelor austriece aflate în retragere pe teritoriul unguresc. În aprilie 1919 Bela Kun a sprijinit insurecția anarhistă de la Viena și, prin atacarea în aceași lună a Cehoslovaciei și României, a plănuit unirea Ungariei cu Rusia bolșevică. Pe teritoriul Transilvaniei nucleul armatei maghiare era reprezentat de divizia secuiască formată din 3 brigăzi la care se adăugau detașamentele
Béla Kun () [Corola-website/Science/302685_a_304014]
-
I ROA Divizia a 600-a de infanterie germană era complet formată sub comanda generalului Serghei Kuzmici Buniacenko. Divizia a luptat pentru scurtă vreme pe frontul de pe Oder, mai înainte de a schimba tabera și a-i ajuta pe cehi în timpul insurecției din Praga. O a doua divizie, Divizia a II-a RAO (Divizia a 650-a de infanterie germană) avea efectivele incomplete când a părăsit garnizoana Heuberg sub comanda generalului Mihail Meadrov. În rândurile acestei divizii s-au înrolat un mare
Armata Rusă de Eliberare () [Corola-website/Science/317344_a_318673]
-
cu simpatie la obiectivele RAO și poate să folosească voluntarii anticomuniști într-un posibil război viitor cu Uniunea Sovietică. În timpul marșului spre sud, Divizia I a RAO s-a aflat în situația de a-i ajuta pe patrioții cehi în timpul insurecției din Praga declanșate pe 5 mai 1945 împotriva ocupației militare germane. Dacă la început Vlasov a privit cu circumspecție posibilitatea angajării în luptă împotriva germanilor, el a acceptat în cele din urmă propunerea generalului Buniacenko de a se alătura luptei
Armata Rusă de Eliberare () [Corola-website/Science/317344_a_318673]
-
este înregistrată ca Ausonion fone și de către Priscus din Panion în Ambasadele sale. Cronicarul bizantin ne informează că unii oameni de la curtea lui Attila vorbeau această limbă, care nu poate fi decât a populației locale romanizate, din afara imperiului . Nucleul acestei insurecții antibizantine s-a aflat, la început, în zona Balcanilor Mici locuită, în principal, de românii urmași ai populației din fosta provincie Moesia Secunda, pe care izvoarele contemporane i-au pomenit sub termenul generic de vlahi . Curând, răscoala din 1185 s-
Isaac al II-lea Angelos () [Corola-website/Science/316306_a_317635]