1,303 matches
-
fleacuri care de mult nu mai au valoare. - Ooo - brrr ... stai bădie ... ușor la vale. Bocancii colbuiți mi se înfrânează în pietrișul cărării. Durerea din umăr mă săgeată adânc. O dâră de fum alb de pe cerul înălțimilor face să-mi lăcrimeze privirea. Seara se lasă în cabana strâmtă mirosind a oaie. Afară mugetul unei lame produce ecouri și munții încep a hurui. Ei vorbesc încă în sălbăticie. Liniștea apoi se lasă pe-un stâlp din acoperișul lumii. Țara de Foc numără
OAMENII CARE NE-AU FURAT CERUL. de VIOREL MUHA în ediţia nr. 393 din 28 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Oamenii_care_ne_au_furat_cerul_viorel_muha_1327748488.html [Corola-blog/BlogPost/360669_a_361998]
-
cuminte în vârful unui stâlp. -Și...ziceți că o să cânte?șoptiră cei înțepeniți. -Sst! Sigur o să cânte, sâsâi mustăciosul. Nu vă mai mișcați! Cei din jur înțepeniră și mai tare, ținându-și respirația, holbându-se cu gurile căscate. Ochii le lăcrimau de atâta concentrare. Însă, bănuitul cuc din vârful stâlpului privea îndiferent în eter, nepăsător la atenția înțepenită a celor de jos. Iar aceștia nu înțelegeau de ce a zburat acolo și de ce stătea așa, degeaba și nemișcat. Ce are de gând
CU-CU! de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1604 din 23 mai 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1432349174.html [Corola-blog/BlogPost/379755_a_381084]
-
faci mireasă în viața ce-o să vină, iubirea lumii îți aduc în sân la mine. Dorul pierdut pe cale, Ți-l adun în priviri, cu lacrimi să îți umplu vechiul pocal de vin. Când plânge depărtarea rămasă-n amintiri, iar stele lăcrimează de-al dragostei suspin. Prin ochii Tăi privesc o lume dispărută ce-Ți trimitea frenetic, înaripări de dor. Iubire să-Ți cobori în lume nenăscută, de pământence să-Ți legi destin de muritor. Dar ai ales să fii ,,nemuritor și
REMEMBER EMINESCIAN -POEME OMAGIALE- de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 1475 din 14 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1421264628.html [Corola-blog/BlogPost/382034_a_383363]
-
mă sting în Univers cu ochii pierduți te plâng te văd ca stea mi e dor adio adio mama mea ești țărână pustiul e timpul meu și încă trece adio adio mama mea ating mormântul mut cu palme cu priviri lăcrimând. Referință Bibliografică: Un sfârtecat de crudul infinit / Gheorghe Șerbănescu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 934, Anul III, 22 iulie 2013. Drepturi de Autor: Copyright © 2013 Gheorghe Șerbănescu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă
UN SFÂRTECAT DE CRUDUL INFINIT de GHEORGHE ŞERBĂNESCU în ediţia nr. 934 din 22 iulie 2013 by http://confluente.ro/_un_sfartecat_de_crudul_infin_gheorghe_serbanescu_1374520318.html [Corola-blog/BlogPost/364178_a_365507]
-
poeta se încarcă “energetic” , se purifică... trăirile împrospătate deschizându-se asemenea mugurilor încărcați de sevă. “ În suflet / muguri se dezghioacă / și se înalță spre lumină, / cu raza soarelui / în joacă, / de ramuri proaspete se-anină./ Îmi șopotesc izoare-n minte,/ îmi lăcrimează / roua-n sânge,/ doar primăvara azi, / cuminte / în mine verdele își strânge.” ( Muguri se dezghioacă) Stăpână pe mijloacele stilistice, poeta va antrena în scrierea sa întregul arsenal simbolistic, căutând orice cale, orice posibilitate de a ajunge la esență. În mintea
NOTE DE LECTOR.VOLUMUL DE POEZIE BRODERIE DE GÂNDURI , AUTOR CURELCIUC BOMBONICA de VALENTINA BECART în ediţia nr. 590 din 12 august 2012 by http://confluente.ro/Note_de_lectorvolumul_de_poezie_broder_valentina_becart_1344799167.html [Corola-blog/BlogPost/355030_a_356359]
-
mai bine, Dar cât de-amară-i cupa cu venin? Cât arde dorul, ce vine și tot vine? Mă-nclin în fața prețului plătit, Când de copiii voștri v-ați îndepărtat, Mă-nclin în fața dragostei ce-ați irosit, În fața ochilor frumoși ce-au lăcrimat. Mă-nclin în fața ultimului rid, Care la celelalte s-a adăugat, Femei frumoase care nu mai râd, Femei cu suflet trist, nemângâiat. Referință Bibliografică: Printre străini / Margareta Merlușcă : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2274, Anul VII, 23 martie 2017
PRINTRE STRĂINI de MARGARETA MERLUȘCĂ în ediţia nr. 2274 din 23 martie 2017 by http://confluente.ro/margareta_merlusca_1490292469.html [Corola-blog/BlogPost/378686_a_380015]
-
independența, continuitate neamului, patriotismul și apartenența lor la națiunea română. Dincolo de aspectul oficial pe care îl afișează plastic, însemnele statului român, sunt purtate în sufletul majorității românilor ca niște odoare scumpe, pe tot parcursul vieții lor, provocând sentimente puternice. Mulți lăcrimează când se cântă imnul național sau văd arborat drapelul romanesc la vreo competiție sportivă. După cum am amintit, conceperea, studiul și popularizarea prin lucrări a însemnelor oficiale ale unui stat aparține, de obicei, specialiștilor în materie. Istoricii se ocupa cu studiul
ÎNSEMNELE STATULUI ROMÂN CONTEMPORAN de GEORGE ROCA în ediţia nr. 1796 din 01 decembrie 2015 by http://confluente.ro/george_roca_1448966946.html [Corola-blog/BlogPost/340068_a_341397]
-
rele, pe care soarta prielnică mi le-a scos înainte, cât vă datorez că sunt om, că sunt om adevărat...!” NICOLAE IORGA Între stele și noroi, Între gândul tău și rază, Se uită cărțile la noi, Sunt vii, și ele lăcrimează! Le înțeleg mustrarea lor Dintre mustrările prea multe Și ochii înduioșați mă dor De sub copertele tăcute. Se uită cărțile la noi Ca dorul meu rănit spre-acasă, Cum geme vântul printre foi, Iar nouă tot mai rar ne pasă... Referință Bibliografică
SE UITĂ CĂRŢILE LA NOI... de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 1109 din 13 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Se_uita_cartile_la_noi_nicolae_nicoara_horia_1389637203.html [Corola-blog/BlogPost/363785_a_365114]
-
anunțând: Frunzuliță de-avrămeasă, dragi haiduci, iarna se lasă..., e timpul, mergeți pe-acasă! Noi am merge, drag ne este de copii și de neveste, de părinți, surori și frați, dar ne-așteaptă înarmați, liftele păgânilor, dușmanii românilor”. Ascultând și lăcrimând cu cel sfânt nai, vrăjit și dumnezeit... am să descriu panoramic magnifica creație, ”Doina de jale” în episoade distincte, așa cum o vede maestrul Gheorghe Zamfir, care adesea mi-a spus: „DOINA, regină peste regine! mi-a fost ca o bună
„DOINA DE JALE” DE GHEORGHE ZAMFIR de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 1305 din 28 iulie 2014 by http://confluente.ro/Marin_voican_ghioroiu_1406562487.html [Corola-blog/BlogPost/349514_a_350843]
-
asemănare și fratele ei, românul născut poet, pe care n-ar dau-o pentru nimic în lume. Din nou îmi apare un tablou zguduitor cu o soție ce-și plânge bărbatul, întrebând soarta haină de ce a pedepsit-o: „Candela mai lăcrimează după tine, dragul meu!.../ Picături de ceară caldă, cad și sfârâiesc mereu./ Azi secați sunt ochii mei de durerea ne-ncetată,/ Viața-n doliu mi-e cernită, soarele nu se arată./ Știu că n-am să te mai văd, dar în
„DOINA DE JALE” DE GHEORGHE ZAMFIR de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 1305 din 28 iulie 2014 by http://confluente.ro/Marin_voican_ghioroiu_1406562487.html [Corola-blog/BlogPost/349514_a_350843]
-
Acasa > Poeme > Sentiment > NU MAI ȘTIM Autor: Gabriela Mimi Boroianu Publicat în: Ediția nr. 1487 din 26 ianuarie 2015 Toate Articolele Autorului Au lăcrimat copacii-mbătrâniți În ochi de cer li s-a strâns lacrima Suspin-amar pe colțuri are-o stea Când toamna-i ceartă și-i lasă dezgoliți. * S-au bucurat când vara a venit Și-a înmugurit iubiri de peste an, Cu frunze
NU MAI ȘTIM de GABRIELA MIMI BOROIANU în ediţia nr. 1487 din 26 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/gabriela_mimi_boroianu_1422293807.html [Corola-blog/BlogPost/382023_a_383352]
-
Pentru a nu evita întrebarea voi preciza faptul că, atunci când citesc poeziile în engleză aici, în Statele Unite, sunt rugată să le citesc și în limba română iar lumea pare să fie impresionată de frumusețea lor sonoră. În România, publicul a lăcrimat și m-a îmbrățișat la lansarea cărții. - Cine este cel mai mare critic al tau (în afară de tine)? - Consider că cititorii creațiilor mele sunt cei mai mari critici. Pot oferi mai jos câteva comentarii: “Adela-Adriana Moscu adds a breath of charm
INTERVIU CU POETA ADELA-ADRIANA MOSCU, DIN PENNSYLVANIA, SUA de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 115 din 25 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Interviu_cu_poeta_adela_adriana_moscu_din_pennsylvania_sua.html [Corola-blog/BlogPost/342550_a_343879]
-
Petru Jipa Publicat în: Ediția nr. 2145 din 14 noiembrie 2016 Toate Articolele Autorului De dincolo din umbra de culoare se mișcă luna, apoi iar apare, lumina pare încremenită într-un surâs ca o ispită. Floarea luminează, doar culoare iubirea lăcrimată într-o boare un vis legat de paradis un dor de dincolo de vis. Nimeni, nimeni, cel mai mare pictor nu a reușit culoarea singur, a luat o floare și a contemplat culoarea ei în duplicat. Referință Bibliografică: Imagini / Petru Jipa
IMAGINI de PETRU JIPA în ediţia nr. 2145 din 14 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/petru_jipa_1479115710.html [Corola-blog/BlogPost/367618_a_368947]
-
din 24 aprilie 2017. ...Am luat hazardul ieri de guler Și l-am trântit de un perete Și i-am strigat cu sula-n coaste: - A mea iubire nu se pierde! M-a săgetat strângând din dinți Și-apoi a lăcrimat amar; - Nu vezi femeie că te minți? Pe lume totu-i în zadar! Nu i-am răspuns, nici n-am putut. L-am dezlegat, căci m-a durut Și răsucindu-mă în mine... Zic, da...totul stă-n ține! Citește
DORISDORIA STĂNESCU by http://confluente.ro/articole/dorisdoria_st%C4%83nescu/canal [Corola-blog/BlogPost/374615_a_375944]
-
da...totul stă-n ține! Citește mai mult ...Am luat hazardul ieri de gulerSi l-am trântit de un pereteși i-am strigat cu sula-n coaste:- A mea iubire nu se pierde!M-a săgetat strângând din dințiși-apoi a lăcrimat amar;- Nu vezi femeie că te minți?Pe lume totu-i în zadar! Nu i-am răspuns, nici n-am putut.L-am dezlegat, căci m-a durutși răsucindu-mă în mine...Zic, da...totul stă-n ține!... IV. TIPTIL
DORISDORIA STĂNESCU by http://confluente.ro/articole/dorisdoria_st%C4%83nescu/canal [Corola-blog/BlogPost/374615_a_375944]
-
la care s-a tot gândit, numai să se ivească ocazia să-l pună în aplicare. Gloria încercă să se odihnească, spera să-i treacă senzația de răceală și durerile de cap. Începuse să-i vâjâie urechile iar ochii îi lăcrimau. Nu mai răcise de mult timp. Dalia a luat cartea de poezii RĂTĂCITE ANOTIMPURI, a poetei sale preferate Georgeta Minodora Resteman. Îi plăceau poeziile acesteia. Unele parcă îi descriau propriile sale trăiri. Îi tălmăceau visele frumoase despre iubirea adevărată pe
ROMAN PREMIAT DE LIGA SCRIITORILOR de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1190 din 04 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1396625939.html [Corola-blog/BlogPost/347442_a_348771]
-
necesar pentru pregătirea celei care își luase ADIO de la viață. Am crezut că sunt puternic și voi trece acest examen inopinat. Dar când am văzut chipul soției mele inert în sicriu m-am simțit doborât și ochii au început să lăcrimeze involuntar, ca mai apoi psihicul meu să cedeze și să izbucnesc în plâns. Da, am izbucnit în plâns. Nu mai plânsesem de circa 60 ani. Când tatăl meu poreclit în sat Colorado, mă bătea și eu nu mai plângeam. Din
SINGUR, DAR CU VOI PRIETENI de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 1003 din 29 septembrie 2013 by http://confluente.ro/Singur_dar_cu_voi_prieteni_mihai_leonte_1380406888.html [Corola-blog/BlogPost/365122_a_366451]
-
frate și că dacă aduceau împăratului dovada că el nu mai trăia, aveau să își împartă împărăția adâncurilor. Nevăzut și neauzit de nimeni, se strecură prin galerii până în peștera în care trăia mama lui. Auzind noile vești, împărăteasa începu să lăcrimeze: - Bietul meu copil, trebuie să pleci din această împărăție! - Dar nu vreau să te părăsesc, mamă! - Atunci, va trebui să ne mutăm într-un loc în care nimeni să nu te poată găsi. Oricât de des am schimba noi peșterile
URÂTUL PĂMÂNTULUI de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 2124 din 24 octombrie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1477299951.html [Corola-blog/BlogPost/371422_a_372751]
-
purtați de curenți până la suprafață. Soarele și mirosul florilor îl însănătoșiră pe loc pe împărat. Privindu-și fiul la lumina strălucitoare a zilei, stăpânului adâncurilor i se păru că niciodată nu mai văzuse în viața lui un flăcău mai arătos. Lăcrimând, își ceru iertare și îi oferi tronul Împărăției Adâncurilor. Vezi, însă, Urâtul Pământului nu își mai dorea să trăiască în întuneric așa cum nu își dorea nici să conducă o împărăție în care vrajba dintre lilieci și rozătoare nu se domolise
URÂTUL PĂMÂNTULUI de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 2124 din 24 octombrie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1477299951.html [Corola-blog/BlogPost/371422_a_372751]
-
legate de un loc niciodată uitat... nu pot fi decât cu : „munți împăduriți și codri falnici”... aceasta fiind imaginea rămasă nealterată în sufletul românului nea Mitică. Dorul de plaiurile natale, de obiceiuri, datini, îi fac sufletul să vibreze și să lăcrimeze în același timp. „Multe am vorbit în acea zi cu Dumitru Sinu despre locurile sale natale, despre Sebeșul de Sus din Mărginime, despre oamenii lui și despre spiritul lor, dar n-am văzut nicicând mai multă bucurie și vioiciune în
EXILUL... O RANĂ DESCHISĂ CE AMINTEŞTE DE „RĂDĂCINA MAMĂ”... de CONFLUENŢE ROMÂNEŞTI în ediţia nr. 301 din 28 octombrie 2011 by http://confluente.ro/_exilul_o_rana_deschisa_ce_aminteste_de_radacina_mama_.html [Corola-blog/BlogPost/356404_a_357733]
-
sunt pe alei, printre clădiri căutând răspunsuri dincolo de zidurile condamnate la tăcere. Întorcându-mi privirea am început să tremur zâmbind. Plouă. Lumânările s-au stins brusc sub semeția coloanei a șasea. E duminică și clopotele bat. M-am trezit devreme. Lăcrimez cu optimism. Sufletul își serbează renașterea. Referință Bibliografică: Ca într-un dans al iertării (a șasea coloană) / Gabriel Dragnea : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 671, Anul II, 01 noiembrie 2012. Drepturi de Autor: Copyright © 2012 Gabriel Dragnea : Toate Drepturile
CA ÎNTR-UN DANS AL IERTĂRII (A ŞASEA COLOANĂ) de GABRIEL DRAGNEA în ediţia nr. 671 din 01 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Ca_intr_un_dans_al_iertarii_a_sasea_gabriel_dragnea_1351766817.html [Corola-blog/BlogPost/369935_a_371264]
-
lirică a copilului. Și, cum singurul om din zonă era el, bietul inginer luă liniștit calea codrului. După bacalaureat și după o scurtă vacanță de creație, lumea bună a urbei și un cor de fecioare, vorba vine, cu inima frântă, lăcrimă sincer - dar din motive diferite - când tânărul plecă cu un tren personal în alt oraș, mai mare, pentru desăvârșirea studiilor și împlinirea mărețului destin ce-i fusese prezis. Instalat la o gazdă, normal, într-o mansardă, își cumpără o pălărie
POETUL de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 960 din 17 august 2013 by http://confluente.ro/Poetul_mihai_batog_bujenita_1376752935.html [Corola-blog/BlogPost/340557_a_341886]
-
lirică a copilului. Și, cum singurul om din zonă era el, bietul inginer luă liniștit calea codrului.După bacalaureat și după o scurtă vacanță de creație, lumea bună a urbei și un cor de fecioare, vorba vine, cu inima frântă, lăcrimă sincer - dar din motive diferite - când tânărul plecă cu un tren personal în alt oraș, mai mare, pentru desăvârșirea studiilor și împlinirea mărețului destin ce-i fusese prezis.Instalat la o gazdă, normal, într-o mansardă, își cumpără o pălărie
POETUL de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 960 din 17 august 2013 by http://confluente.ro/Poetul_mihai_batog_bujenita_1376752935.html [Corola-blog/BlogPost/340557_a_341886]
-
ta de vise. Câte nopți-nalbite,câte sihaștrii! Când trandafirii roșii de pojar, Te-neca în fierbințeala și sudoare, Mâna mamei te-ngrijea cu hâr. În palma-i caldă bătea inima ta. Când o chemai șosea tiptil.. În cântecul durerii,de lăcrimai, Cu drag alinta,un suflet de copil. Acestea nu-s decât fragmente- Amintiri, rupte din copilărie, Fior îmi dă,în inimă,și-n gând Și-mi zic:``dragă de ea,o sa ... Citește mai mult Când noaptea cobora în cuibul eiO
ELENA NEGULESCU by http://confluente.ro/articole/elena_negulescu/canal [Corola-blog/BlogPost/379464_a_380793]
-
ta de vise. Câte nopți-nalbite,câte sihaștrii!Când trandafirii roșii de pojar,Te-neca în fierbințeala și sudoare,Mâna mamei te-ngrijea cu har.În palma-i caldă bătea inima ta.Când o chemai șosea tiptil.. În cântecul durerii,de lăcrimai,Cu drag alinta,un suflet de copil. Acestea nu-s decât fragmente-Amintiri, rupte din copilărie,Fior îmi dă,în inimă,și-n gândși-mi zic:``dragă de ea,o sa ... XXII. CERUL ALBASTRU E SEMNUL DE PACE, de Elenă Negulescu , publicat în
ELENA NEGULESCU by http://confluente.ro/articole/elena_negulescu/canal [Corola-blog/BlogPost/379464_a_380793]