2,424 matches
-
curtea. Mai târziu, când a crescut, era ținut în lanț care, aluneca pe o sârmă lungă cât curtea, numai ziua, noaptea îl lăsau liber. Era un câine credincios. Nimeni n-ar fi îndrăznit să intre în curte de unul singur. Lătra înfiorător și l-ar fi făcut bucăți. Dar mie, tot cel mai bun câine din lume mi se părea. Când mă vedea, tare mult se bucura. Lătra, sărea, mai să rupă lanțul să vină la mine. Mă duceam lângă el
II. GRIVEI de DANIELA TIGER în ediţia nr. 1122 din 26 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Ursuletul_de_plus_ii_gri_daniela_tiger_1390692218.html [Corola-blog/BlogPost/347568_a_348897]
-
credincios. Nimeni n-ar fi îndrăznit să intre în curte de unul singur. Lătra înfiorător și l-ar fi făcut bucăți. Dar mie, tot cel mai bun câine din lume mi se părea. Când mă vedea, tare mult se bucura. Lătra, sărea, mai să rupă lanțul să vină la mine. Mă duceam lângă el și-l îmbrățișam. În compensație, îmi lingea mâna și se gudura. După care, o luam la fugă de-alungul sârmei, înainte și-napoi, el după mine lătrând. Mamare
II. GRIVEI de DANIELA TIGER în ediţia nr. 1122 din 26 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Ursuletul_de_plus_ii_gri_daniela_tiger_1390692218.html [Corola-blog/BlogPost/347568_a_348897]
-
bucura. Lătra, sărea, mai să rupă lanțul să vină la mine. Mă duceam lângă el și-l îmbrățișam. În compensație, îmi lingea mâna și se gudura. După care, o luam la fugă de-alungul sârmei, înainte și-napoi, el după mine lătrând. Mamare obosea spunându-mi să mă potolesc, eu mai rău. Câtă energie adunată într-un trup mic și firav! Adunată, dar trebuia consumată, nu? Țin minte, copil-copil, dar mă mai trăgea de mânecă, așa din când în când, conștiința și
II. GRIVEI de DANIELA TIGER în ediţia nr. 1122 din 26 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Ursuletul_de_plus_ii_gri_daniela_tiger_1390692218.html [Corola-blog/BlogPost/347568_a_348897]
-
Codiță”. Iar măgarul mereu încăpățânat, Înființă o Universitate: “Multe răgete prin sat”, Și tot zbierând aiurea “Iha! Iha!” , stivă, Făcu a doua specializare de “Salivă”. Catârul dorind s-arate că nu e prost, Întemeie o “Universitate fără rost”. Câinele care lătra la intrare, lângă scară, Începu să studieze la “Marea râgâială”. Și tot făcând la toți “Ham, ham”, S-a specializat apoi și în “Tam-tam”. Curcanul ca-ntotdeauna îngâmfat, Făcu specializarea de “Sărit-Bătut în cap”. Cocoșul imediat i s-a aliat
“FERMA ANIMALELOR CU CARTE” SAU ”OGRADA LICENŢIATĂ” de CORNELIA PĂUN în ediţia nr. 1922 din 05 aprilie 2016 by http://confluente.ro/cornelia_paun_1459874308.html [Corola-blog/BlogPost/368340_a_369669]
-
munte. Colonia de stupi era undeva într-o vale, lângă un pârâu. Tata, când apărea sus pe coama muntelui, scotea un sunet: Uru-ru-ru-ru! Iar noi, bucuroși răspundeam din vale: Uhu-hu-hu-hu! Cățelul negru care era cu noi în colibă lângă stupi lătra bucuros. Odată am dormit eu în colibă, tata n-a venit în seara aceea. Era sinistru de tot. Se zvonea că umblă ursul prin păduri, că dacă ajunge la stupi, răstoarnă tot, face prăpăd. Noroc de cățelul cel negru care
TATA ŞI ALBINELE de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1208 din 22 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Viorel_darie_1398147754.html [Corola-blog/BlogPost/347870_a_349199]
-
venit în seara aceea. Era sinistru de tot. Se zvonea că umblă ursul prin păduri, că dacă ajunge la stupi, răstoarnă tot, face prăpăd. Noroc de cățelul cel negru care îmi dădea curaj. Simțea orice apropiere de colibă, pe întuneric, lătra furios de cum se apropia cineva străin. Mulți ani a ținut tata stupii. Doar că, într-o iarnă, după o vară ploioasă, neavând zahăr suficient pentru stupi, toate familiile de albine au murit. Tata, în vârstă, nu mai avea putere să
TATA ŞI ALBINELE de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1208 din 22 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Viorel_darie_1398147754.html [Corola-blog/BlogPost/347870_a_349199]
-
și pungașul om integru; când doi și cu patru fac cinci și adevărul intră în clinci cu nedreptatea și hoția de astăzi din România; când doi și cu doi nu mai dau patru iar voi puteți să spuneți că eu latru ca avocații la proces când între ei s-au înțeles ca adevărul și minciuna să fie una! când cinci și cu doi pot să dea șase că unul paște oile grase unul cu gheb și slab ca un fulg dar
CÂND ȘAPTE ȘI CU TREI NU MAI FAC ZECE de ION UNTARU în ediţia nr. 1790 din 25 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/ion_untaru_1448464219.html [Corola-blog/BlogPost/376985_a_378314]
-
nedescris. În câteva minute, tata rămânea fără struguri. Fără o boabă. Tata îi aștepta pregătit. Avea semenele lui. Când sosea ziua, toată suflarea era pregătită. Așteptam liniștea! Iar în momentul coborârii stolului, băteam din toate căldările, butoaiele din tablă, câinii lătrau, pisicile o zbugheau care încotro, iar graurii, ei bine graurii aproape că se izbeau de pământ și nu știau cum să părăsească mai iute terenul. Tata știa că e timpul culesului! Nu mai întârzia nicio zi! Popoarele migratoare ne-au
TABLETA DE WEEKEND (112): MIGRATORII de SERGIU GĂBUREAC în ediţia nr. 1580 din 29 aprilie 2015 by http://confluente.ro/sergiu_gabureac_1430289521.html [Corola-blog/BlogPost/348945_a_350274]
-
Acasa > Strofe > Delicatete > PRIBEAGUL Autor: Gabriela Zidaru Publicat în: Ediția nr. 1364 din 25 septembrie 2014 Toate Articolele Autorului Ce viață tristă ai de trăit Cu lipsuri multe , grele. De latri, tu ești ciomăgit... Și fugi scâncind cu jele. Tu tremuri și te faci covrig. Ei te gonesc, te ceartă... Când iarna vine cu al ei frig, Stai zgribulit în zloată. Cățel pribeag, ce n-ai un rost, Ești prigonit de
PRIBEAGUL de GABRIELA ZIDARU în ediţia nr. 1364 din 25 septembrie 2014 by http://confluente.ro/gabriela_zidaru_1411647230.html [Corola-blog/BlogPost/353130_a_354459]
-
Vise... vise de nou născut... Cu mama, tata și bunici pricepuți, Cu jucării agățate de pătuț, Și cu sânii mamei cei călduți! Vise... vise de copil măricuț... Ce se joacă cu un pisicuț, Și aleargă după un cățeluș, Ce îl lătra și-l musca doar un picuț! Vise... vise de copil măricel... Cu mingi, păpuși și căței din plus, Cu trotinete și cărți de povești, Și multe nimicuri ce-i fac fericiți! Vise... vise de copil mare... Ce merge plângând către
NELUȚA STĂICUȚ by http://confluente.ro/articole/nelu%C8%9Ba_st%C4%83icu%C8%9B/canal [Corola-blog/BlogPost/380784_a_382113]
-
Vise... vise de nou născut...Cu mama, tata și bunici pricepuți,Cu jucării agățate de pătuț,Si cu sânii mamei cei călduți!Vise... vise de copil măricuț...Ce se joacă cu un pisicuț,Si aleargă după un cățeluș,Ce îl lătra și-l musca doar un picuț!Vise... vise de copil măricel...Cu mingi, păpuși și căței din plus,Cu trotinete și cărți de povești,Si multe nimicuri ce-i fac fericiți!Vise... vise de copil mare...Ce merge plângând către
NELUȚA STĂICUȚ by http://confluente.ro/articole/nelu%C8%9Ba_st%C4%83icu%C8%9B/canal [Corola-blog/BlogPost/380784_a_382113]
-
Moș Ajun! Mâine la Crăciun! Patru, patru! Cred că jumătate din sat s-ar fi speriat de urletele noastre. Când urlam la o poartă, începeau să cotcodăcească găinile, curcanii se agitau furioși, oile behăiau, vacile mugeau, caii nechezau speriați, câinii lătrau mai amarnic, parcă provocam un cataclism. Numai fumul din coșurile caselor ieșea liniștit. Casele rămâneau mute, cu ușile nepăsătoare la urletele noastre. După ce repetam de câteva ori strigătura urlată, o dădeam pe colinda țipată : „Am venit și noi odată! La
POVESTIREA BOLINDEŢI DIN VOL. MAGIA COLINDEI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/nastase_marin_1482509663.html [Corola-blog/BlogPost/383082_a_384411]
-
Apoi, aveam alternativă, când votul meu în luarea deciziilor era aproape de minus infinit? Și iarăși o începurăm din poartă în poartă cu urletul ajustat : „Bună ziua la Ajun!...trei, trei!” Dar parcă era un făcut! Nu ne răspundeau decât câinii, care lătrau ca turbații, și găinile, care cârâiau speriate, de parcă intrase dihorul în ele. Fumul tot agale ieșea pe horn, casele rămâneau tot mute, nepăsătoare la durerea noastră. Numai burnița ne mai mângâia năsucurile înciudate. Preocupați cu colindatul, nici nu am observat
POVESTIREA BOLINDEŢI DIN VOL. MAGIA COLINDEI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/nastase_marin_1482509663.html [Corola-blog/BlogPost/383082_a_384411]
-
singurel? Și mă mângâia pe obraji : -Așteaptă puiul mamii, că-ți aduc și ție un bolindete! Ce fericire! Traista începea să prindă formă. Însă, la o poartă, după ce am strigat urătura mea cu unu, unu, nimic! De partea cealaltă, câinele lătra să rupă poarta, dar gospodina nu ieșea cu bolindetele. Repet, insistent și răspicat : -U-nu, u-nu, unu! Tot nimic. Îmi spusei enervat : -Ce se întâmplă, mă? Ia să spun și partea a doua! Dar așa... adaptată la „unu”, ca să înțeleagă. Și
POVESTIREA BOLINDEŢI DIN VOL. MAGIA COLINDEI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/nastase_marin_1482509663.html [Corola-blog/BlogPost/383082_a_384411]
-
partea a doua! Dar așa... adaptată la „unu”, ca să înțeleagă. Și încep : „am venit și eu odată! La mulți ani cu sănătate! Și la anul să...mai vin, boieri mari să vă găsesc!” Repet răspicat : Unu! Unu! De dincolo... câinele lătra mai înfuriat. Înciudat și îndârjit, strig din răsputeri, dând cu bățul în poartă : -N-auziți, băăă! Sunt unu! Unuuu! După un timp, iese gospodarul înfuriat : -Care ești, mă, acela...unu? -Eu sunt, eu sunt! Sar imediat, bucuros că am reușit. -Măi
POVESTIREA BOLINDEŢI DIN VOL. MAGIA COLINDEI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/nastase_marin_1482509663.html [Corola-blog/BlogPost/383082_a_384411]
-
cunoșteam aceste locuri, nu știam pe ce uliță sunt și încotro este casa mea. Am început să plâng în hohote : -Hâââ! Unde-i bisericaaa? Hâââ! Unde-i casa meaaa? Am pierdut casaaaa! Hâââ! Ulița era pustie. Nici câinii nu mai lătrau. Dispăruseră și cetele de colindători. Arareori se mai auzea în depărtare câte un „bună ziua la Ajun!” Era limpede că mă rătăcisem și nimeni nu apărea să mă ajute. De data asta, blânda zână a Nevoii mi-a întors spatele. I
POVESTIREA BOLINDEŢI DIN VOL. MAGIA COLINDEI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/nastase_marin_1482509663.html [Corola-blog/BlogPost/383082_a_384411]
-
-Nu mai da cu bățul, că mă stropești! m-a certat Lisandra, aducându-mă la realitate. Am tăcut și n-am mai dat cu paloșul în băltoacă. Dar... trebuia să-mi protejez Cosânzeana, să n-o fure zmeii. Și zmeii lătrau furioși de rupeau gardul. Unde nu mă repezii cu paloșul și le retezai capetele ivite printre scândurile gardului... Cosânzeana mea iar mă aduse la realaitate : -Nu mai întărâta câinii! Dacă rup scândurile, scapă și ne mușcă! Ce știa Cosânzeana mea
POVESTIREA BOLINDEŢI DIN VOL. MAGIA COLINDEI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/nastase_marin_1482509663.html [Corola-blog/BlogPost/383082_a_384411]
-
voiam să intru. De strigat... nu puteam striga, căci drumul îngust de la poartă nu arăta și o casă spre care să ducă; am dedus că era ascunsă în spatele casei vecinilor. Vecinii lor aveau un cățel care a început să mă latre. Norocul meu căci, vreo 30 de secunde mai târziu, zăresc silueta lui Radu apărând pe drumul îngust de pământ bătătorit. Avea zâmbetul lui obișnuit; poate mai larg decât de obicei. A venit direct la mine și m-a îmbrățișat. M-
Ultima zi în care l-am văzut pe Radu la școală. „Nu pot, doamna. Pe dumneavoastră nu vă lovesc niciodată” by https://republica.ro/ultima-zi-in-care-l-am-vazut-pe-radu-la-scoala-znu-pot-doamna-pe-dumneavoastra-nu-va-lovesc-niciodata [Corola-blog/BlogPost/337800_a_339129]
-
grasă. Ea are culoarea gri Și o cheamă Mâța Fifi. Pisi manâncă de crapă Apoi bea și multă apă, Are poftă de mâncare Nu îi pasă că-i prea mare. Am și-un câine aiurit Ce aleargă zăpăcit Și îl latră pe Găină, Biet motan fără vreo vină! Pe cățel îl cheamă Tedy Și e foarte alintat Burta lui e veșnic plină De atât cât a mâncat Mă mir că nu a crăpat. Deci, am acasă la bunici Un câine și
POEZELE PENTRU RĂDUCU de EMILIA GHEORGHIU în ediţia nr. 2194 din 02 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/emilia_gheorghiu_1483331494.html [Corola-blog/BlogPost/353360_a_354689]
-
ce m-a furat în hurducăiala căruței. La ferestrele caselor pe lângă care treceam, a început să se aprindă becurile. Aici nu mai era ca la țară, iluminarea cu lampa cu petrol și fitil din bumbac. Prin curți se auzeau câinii lătrând, simțind prezența cățelei noastre, care s-a vârât cu coada între picioare sub căruță,mergând în ritmul cailor. Când am ajuns la Obor care se afla în centrul Constanței, se luminase bine. Tata s-a orientat și a tras atelajul
POVESTIRI de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1247 din 31 mai 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1401537800.html [Corola-blog/BlogPost/350607_a_351936]
-
v-apărați) * Despre mine, ce să spun e drept c-am pus un cățel Dar mai sus am un album chiar cu mine de altfel * Câinele doar mă păzește și mă apără oricând Vreun străin mai ciocănește el îi sperie lătrând. Referință Bibliografică: Poezie fără chip / Georgeta Zecheru : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1526, Anul V, 06 martie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Georgeta Zecheru : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu
POEZIE FĂRĂ CHIP de GEORGETA ZECHERU în ediţia nr. 1526 din 06 martie 2015 by http://confluente.ro/georgeta_zecheru_1425679178.html [Corola-blog/BlogPost/379640_a_380969]
-
iubirea, o mână caldă și-o floare-n dar, eu întind mâna să te întâmpin și-o floare-albastră îți dărui iar... De rătăcită în astă lume nu știi alege prieteni,frați, fără busolă și eu mă aflu și-aud cum latră câinii turbați. Un “rău” te doare, căci ne´mplinită și părăsită te simți acum, iar eu,în hăul crud al uitării și disperării- singur pe drum... Vezi “Doamna nopții”- luna pe boltă, iar tu de mine îți amintești... Eu am
SENTIMENTE (FEELINGS) de DAN MITRACHE în ediţia nr. 1412 din 12 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/dan_mitrache_1415796456.html [Corola-blog/BlogPost/379804_a_381133]
-
e bine să încercăm! El ne răspunde mereu bine la întrebări și nu ne ceartă deloc. Apoi, mie noaptea mi-e frică să merg la casa strigoaicei și să o urmărim. Are un câine și dacă-l lasă dezlegat ne latră și ne și mușcă. Ziua îl leagă, însă noaptea îi dă drumul. Mi-a spus mie Dan al lui nea Mitroi ieri, când am fost cu vaca pe deal, că e prietenul meu. - Aha! Înțeleg! Să știi, că la câine
COPILĂRIE ÎNTRE REAL ȘI FANTASTIC de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 1984 din 06 iunie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1465236503.html [Corola-blog/BlogPost/373451_a_374780]
-
mă gândeam că dacă ar fi rupt o ulucă de la gard sau dacă și-ar fi luat avânt de pe dâmb și ar fi sărit afară din curte, precis m-ar fi sfâșiat la câtă ură aveau în priviri atunci când mă lătrau și-și arătau colții, urmărindu-mă de-a lungul gardului de la uliță al curții gospodăriei lui Mitu lu’ Niculcea; în fine, ajunsesem să ne urâm reciproc, ce mai! De aceea, întotdeauna când plecam pe Mal să mă duc La Cimitir
OAMENI ȘI CÂINI (MINIROMAN) (VIII) de MARIAN PĂTRAȘCU în ediţia nr. 2116 din 16 octombrie 2016 by http://confluente.ro/marian_patrascu_1476618319.html [Corola-blog/BlogPost/366415_a_367744]
-
la grajd și în partea cealaltă a locului, spre Valea Viei, lângă coliba câinelui. De obicei, paznicii porumbilor dormeau noaptea, din când în când mai dădeau ocol locului să-l verifice, apoi se culcau la loc. Când câinele începea să latre și să alerge încoace și-ncolo, era semn că porumbii urmau să fie atacați de viezuri, porci mistreți sau urși. Atunci, cel care-i păzea se scula și împreună cu câinele și făcând mare scandal - suna o talangă, bătea într-o
OAMENI ȘI CÂINI (MINIROMAN) (VIII) de MARIAN PĂTRAȘCU în ediţia nr. 2116 din 16 octombrie 2016 by http://confluente.ro/marian_patrascu_1476618319.html [Corola-blog/BlogPost/366415_a_367744]