785 matches
-
au încetat a se mai face"775. Refeindu-se la activitatea oficiilor ce eliberau actele de stare civilă, prefectul menționa că "toată populațiunea județului, s-a supus în fine a declara la oficiurile stărei civile (...) nașterea, căsătoria și moartea; chiar și lipovenii cei mai fanatici (...) au început a declara nașterile prin preoții lor"776. În secțiunea dedicată serviciului veterinar al județului Tulcea, prefectul preciza că acesta "se compunea dintr-un medic veterinar (...), și un medic veterinar al zonei preventive (...) retribuiți de stat
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
7 bordeie, două prăvălii și o moară. Biserica rusească, ridicată în anul 1820, era în întregime din lemn. La sfârșitul secolului al XIX-lea, aici slujeau doi preoți și doi cântăreți. În anul 1862 în Ciucurova s-au instalat, alături de lipoveni, coloniști germani. Ulterior, aceștia au construit o biserică proprie 811. În comună se afla și o geamie unde slujea un imam. Școala din Ciucurova a fost construită în anul 1881 de către locuitori. Aceasta avea un învățător și 66 de elevi
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
Comuna Jurilovca era așezată pe malul nord-vestic al lacului Golovița, la 20 de km de orașul Babadag. Se învecina la nord cu Enisala și Caramankioi, la vest cu localitatea Canlî-Bugeac, iar la est cu Marea Neagră. Cei mai numeroși locuitori erau lipovenii, dar aici trăiau și: ruși, tătari, bulgari și români. Ocupația principală a locuitorilor era pescuitul. Existau numeroase cherhanale, Jurilovca fiind, la sfârșitul secolului al XIX-lea, "un centru foarte important de export al icrelor negre și al peștelui afumat"820
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
Înălțarea Sfintei Cruci". Serviciul religios se oficia în limba rusă de către 2 preoți, un diaco și un cântăreț. În anul 1883 a fost construită în Jurilovca o clădire nouă ca sediu al primăriei comunei. Exista și o școală pentru copiii lipovenilor din localitate. Populația comunei, la sfârșitul secolului al XIX-lea, era de 1 941 de locuitori, din care: 1 828 de lipoveni, 61 români, 17 tătari și 5 bulgari 821. Comuna Nalbant cuprindea satele Nalbant și Testemel, fiind așezată pe
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
fost construită în Jurilovca o clădire nouă ca sediu al primăriei comunei. Exista și o școală pentru copiii lipovenilor din localitate. Populația comunei, la sfârșitul secolului al XIX-lea, era de 1 941 de locuitori, din care: 1 828 de lipoveni, 61 români, 17 tătari și 5 bulgari 821. Comuna Nalbant cuprindea satele Nalbant și Testemel, fiind așezată pe valea pârâului Telița, la 20 de km nord-vest de Babadag. Se învecina la nord cu localitatea Telița, la sud cu Armutlia și
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
-lea, comuna Sarikioi era una dintre cele mai populate din Dobrogea. Aici existau: 536 de case, un bordei, 3 cârciumi, 24 de mori și 111 fântâni. La Sarikioi s-au așezat, în cursul secolului al XIX-lea, numeroase familii de lipoveni plecați din Rusia din cauza persecuțiilor religioase la care erau supuși. Principala ocupație a acestora era pescuitul, dar practicau și agricultura și creșterea animalelor. În comună existau două biserici, ambele construite înainte de 1878. Școala a fost construită în anul 1899 și
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
compunea din satele: Baș-Punar, Slava Rusă și Slava Cercheză. Satele Baș-Punar și Slava Cercheză au fost fondate de către cerchezii așezați aici prin 1863 și au fost părăsite de către aceștia în timpul războiului din 1877-1878. Satul Slava Rusă a fost fondat de către lipoveni în anul 1802. Ulterior, aici s-au așezat noi grupuri de lipoveni, astfel că, în anul 1843 acestora li se acorda un firman prin care erau scutiți de biruri de către sultanul Abdul Aziz. La sfârșitul secolului al XIX-lea, comuna
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
Slava Cercheză au fost fondate de către cerchezii așezați aici prin 1863 și au fost părăsite de către aceștia în timpul războiului din 1877-1878. Satul Slava Rusă a fost fondat de către lipoveni în anul 1802. Ulterior, aici s-au așezat noi grupuri de lipoveni, astfel că, în anul 1843 acestora li se acorda un firman prin care erau scutiți de biruri de către sultanul Abdul Aziz. La sfârșitul secolului al XIX-lea, comuna avea: 492 de case, 29 de bordeie, 6 hanuri, 8 prăvălii, 9
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
nou pentru una dintre ele. În anul 1897 a fost construit în satul Slava Rusă un sediu pentru primăria comunei. La sfârșitul secolului al XIX-lea, populația comunei Slava Rusă era de 2 487 de locuitori, din care: 1 303 lipoveni popovi, 515 lipoveni bez-popovi, 201 români, 28 evrei și 23 bulgari 829. Comuna Toxof era așezată pe valea râului Casimcea, 43 km sud-vest de Babadag și nord-est de Constanța, și la 10 km est de Cogealac. La sfârșitul secolului al
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
dintre ele. În anul 1897 a fost construit în satul Slava Rusă un sediu pentru primăria comunei. La sfârșitul secolului al XIX-lea, populația comunei Slava Rusă era de 2 487 de locuitori, din care: 1 303 lipoveni popovi, 515 lipoveni bez-popovi, 201 români, 28 evrei și 23 bulgari 829. Comuna Toxof era așezată pe valea râului Casimcea, 43 km sud-vest de Babadag și nord-est de Constanța, și la 10 km est de Cogealac. La sfârșitul secolului al XIX-lea, comuna
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
de 117 km2, aceasta învecinându-se cu orașul Măcin, spre nord, cu localitatea Greci, spre est, cu fluviul Dunărea, spre vest, iar spre sud cu localitatea Turcoaia. Localitatea Carcaliu avea 3 școli, două dintre acestea fiind frecventate de către copiii locuitorilor lipoveni. Școala românească din Carcaliu a fost construită în anul 1887 și era frecventată de către 25 de elevi 867. În anul 1883 a fost construit sediul primăriei comunei. Biserica din comună a fost construită de către lipoveni în anul 1874 și avea
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
fiind frecventate de către copiii locuitorilor lipoveni. Școala românească din Carcaliu a fost construită în anul 1887 și era frecventată de către 25 de elevi 867. În anul 1883 a fost construit sediul primăriei comunei. Biserica din comună a fost construită de către lipoveni în anul 1874 și avea hramul "Sf. Treime". Serviciul religios era oficiat de către un preot ajutat de un diacon și un cântăreț. La sfârșitul secolului al XIX-lea, localitatea avea: 397 de case, 6 prăvălii, 10 mori și 5 fântâni
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
un diacon și un cântăreț. La sfârșitul secolului al XIX-lea, localitatea avea: 397 de case, 6 prăvălii, 10 mori și 5 fântâni, în timp ce, populația comunei era, în aceeași perioadă, de 2 025 de locuitori, din care: 1 905 erau lipoveni, 105 români și 15 evrei 868. Comuna Cârjelari era situată la 34 km sud-est de orașul Măcin și cuprindea satele: Ac-Punar, Cârjelari, Hasanlar, Jaila și Homurlar 869. Se învecina spre nord cu localitatea Cerna, spre vest, cu localitatea Cuium-Punar, spre
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
475 de case, 8 bordeie, 6 prăvălii, 21 de mori și 59 de fântâni 969. Caraorman era o comună rurală situată pe grindul cu același nume din Delta Dunării. Populația era formată, în cea mai mare parte, din ruși și lipoveni, alături de care trăiau și români. Principalele ocupații ale locuitorilor erau pescuitul și creșterea animalelor. În localitate exista o biserică având hramul "Sf. Dumitru", construcția acesteia fiind finalizată în anul 1875970. În anul 1881, la scurt timp după instalarea administrației românești
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
scurt timp după instalarea administrației românești, a fost înființată prima școală din comună. La sfârșitul secolului al XIX-lea satul Caraorman avea 127 de case și o populație de 829 de locuitori. Dintre aceștia: 632 erau ruși, 104 români, 62 lipoveni și 19 greci 971. Tot pe grindul Caraorman era situat și cătunul Litcovul care aparținea comunei Caraorman. Locuitorii acestuia erau ruși și se ocupau cu pescuitul și creșterea vitelor. Numărul total al locuitorilor cătunului, la sfârșitul secolului al XIX-lea
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
comunei Caraorman și au fost înființate în aprilie 1900973. Populația era formată din 80 de români ce locuiau în 24 de case. La sfârșitul secolului al XIX-lea, populația sa era formată din 78 de locuitori, din care: 44 erau lipoveni, 17 români și 10 ruși974. Localitatea Sfântul Gheorghe era locuită de către pescari ruși, fiind situată în Delta Dunării, îa apropierea brațului Sfântul Gheorghe. Această localitate "are forma unui dreptunghiu cu strade drepte, largi și plantate pe la margine cu anini. Casele
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
români 977. Comuna Sfiștofca era situată pe grindul Letea și cuprindea satele Sfiștofca și Periprava. Localitatea avea două biserici lipovenești, câte una în fiecare sat. După anul 1878 în comuna Sfiștofca au fost înființate două școli. Populația era formată din lipoveni, principala ocupație a acestora fiind pescuitul și creșterea vitelor. La sfârșitul secolului al XIX-lea, localitatea avea 121 de case și 697 de locuitori 978. Satul Periprava era situat pe brațul Chilia, fiind locuit în cea mai mare parte de către
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
principala ocupație a acestora fiind pescuitul și creșterea vitelor. La sfârșitul secolului al XIX-lea, localitatea avea 121 de case și 697 de locuitori 978. Satul Periprava era situat pe brațul Chilia, fiind locuit în cea mai mare parte de către lipoveni. Avea 65 de case și o populație de 344 de locuitori 979. Comuna Satul Nou cuprindea două sate: Letea și Satul Nou, având reședința în acesta din urmă. În Satul Nou exista o biserică având hramul "Nașterea Maicii Domnului", construită
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
de case, 3 bordeie, 4 prăvălii și 10 mori989. Refăcută pentru prima dată în anul 1864, biserica ortodoxă din oraș a suferit lucrări de renovare și în cursul anului 1899. Alături de aceasta, în orașul Mahmudia mai existau trei biserici ale lipovenilor și o sinagogă 990. Școala din Mahmudia a fost înființată în anul 1882 ca o școală mixtă, fiind construită de către locuitori. Aceasta avea 2 învățători și era frecventată de către 142 de elevi 991. În anul 1896 orașul Mahmudia avea o
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
1 560 de locuitori 992. Populația orașului Mahmudia, incluzând cătunele Gorgova și Cara-Suhat, era, în ultimii ani ai secolului al XIX-lea, de 1 771 de locuitori. Din totalul populației: 561 de locuitori erau români, 430 erau ruși, 486 erau lipoveni, 120 erau tătari, 80 erau bulgari, 71 evrei și 18 greci 993. Este semnificativ faptul că cea mai mare parte a populației o reprentau copiii, în număr de 985 din cei 1 771 de locuitori ai orașului. Comuna Agighiol era
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
locuitori și avea 2 învățători și 170 de elevi 1044. În anul 1884 a fost construit sediul primăriei comunei. Populația comunei era de 2 320 de locuitori, din care: 1 759 erau români, 143 țigani, 60 bulgari, 16 evrei, 11 lipoveni și 11 armeni 1045. Comuna Parkeș era situată pe gârla Somova, la 16 km vest de orașul Tulcea. Se învecina cu Isaccea și cu localitățile rurale: Niculițel, Telița și Somova. Localitatea era formată din satul Parkeș, locuit în majoritate de către
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
populația comunei Sarinasuf era de 1 161 de locuitori. Dintre aceștia, 455 erau români, 549 tătari, 123 bulgari și 26 ruși1054. Comuna Satul Nou avea o întindere de 1 560 km2 și avea o populație formată în mare parte din lipoveni. În jurul anului 1900 în comună locuiau 271 de oameni ce construiseră 63 de case1055. Localitatea Satul Nou era formată din satele: Pătlăgeanca, Ceatalkioi, Pardina și Satul Nou. Principala ocupație a locuitorilor era pescuitul, dar se practica și agricultura și creșterea
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
Principala ocupație a locuitorilor era pescuitul, dar se practica și agricultura și creșterea animalelor. Satul Pătlăgeanca era situat la 16 km sud-vest de Satul Nou pe grindul Vădanei. La începutul secolului al XX-lea aici locuiau 28 de familii de lipoveni ce aveau 137 de membrii. Aceștia construiseră 38 de case1056. Satul Ceatalkioi era situate tot pe grindul Vădanei, la 7 km sud de Satul Nou. Marea majoritate a celor 342 de locuitori ai satului Ceatalkioi erau lipoveni, în localitate existând
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
de familii de lipoveni ce aveau 137 de membrii. Aceștia construiseră 38 de case1056. Satul Ceatalkioi era situate tot pe grindul Vădanei, la 7 km sud de Satul Nou. Marea majoritate a celor 342 de locuitori ai satului Ceatalkioi erau lipoveni, în localitate existând un număr de 85 de case1057. Principala ocupație a locuitorilor satului Ceatalkioi era pescuitul. Satul Pardina era situate pe grindul Letea, 17 km est de Satul Nou. Populația acestui sat era formată din 261 de locuitori, 169
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
fost construită în anul 1897. Populația comunei Satul Nou se cifra în jurul anului 1900, la 1 071 de locuitori, 513 dintre aceștia fiind ruși. Locuitorii români erau în număr de 435. Alături de ruși și români, în comună locuiau: 88 de lipoveni, 17 bulgari și 14 evrei 1063. Comuna Somova era situată pe malul lacului Somova, la 12 km vest de orașul Tulcea și se compunea dintr-un singur sat. În jurul anului 1900, localitatea avea: 233 de case, 3 prăvălii, 6 mori
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]