1,976 matches
-
ordinea este, în primul rând, socială și fiind astfel reprezintă constrângerea prin excelență 104. De aceea, Marx considera că nu trăiește în societate ci împotriva acesteia. Pretindea că se păstrează, deliberat, în afara ei. În social-democratul Ferdinand Lassalle, evreu și el, monden sută la sută și mort în duel, critica tocmai speranța de a se face recunoscut de semeni 105. Marx depășise, spunea el, această dorință. Din scriitura lui reieșea faptul că nu societatea îl excludea pe el, ci el excomunica societatea
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
de la raportarea ziaristului cu știrea (evenimentul) - gradul de subiectivitate și de implicare a jurnalistului în discurs: cine? (interviul, portretul). ce?, unde? (reportajul, descrierea, relatarea), de ce?, cum? (ancheta, comentariul etc.). Putem, de asemenea, să clasăm știrile după conținut (politic, economic, sportiv, monden etc), după scop (de informare, utilitare, de divertisment), după structură (narative, explicative, descriptive etc.). Definiție. În orice dicționar, știrea se rezumă doar la sinonime: veste, noutate etc. Mult mai pretențioasă, dar la fel de vagă, din păcate - este definiția dată de Micul
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
capabil să ofere cu temei judecăți de valoare, să facă lămuritoare comparații și să selecteze critic prea plinul de informații care însoțește un atare eveniment, strecurând abil mici anecdote, cancanuri, bârfe de culoar. Aceleași exigențe sunt valabile pentru un eveniment monden intern. Prin urmare, nu este de acceptat ca decernarea unor premii să fie prezentată ca o ședință de partid sau o banală conferință de presă, fără pic de culoare, de umor sau fără măcar un comentariu inteligent: Președintele Traian Băsescu
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
grămadă toate nutrimentele și ingredientele meseriei. Presa are multe cotloane și îngăduie ziaristului mai multe feluri de a fi: dinamic, sentimental, visător, sincer, brutal, insinuant, critic sau investigator. Poți să lucrezi la știri, la sport, la externe, la cultură sau mondene. Poți să-ți reglezi bioritmul după nebunia unui post de televiziune sau după lentoarea pașnică a unei reviste săptămânale, de tip magazin. Important este să-ți placă ceea ce faci. Să te simți bine în pielea ta, să simți cu adevărat
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
un limbaj nepotrivit doar față de anumiți elevi care s-au dovedit a nu reacționa pe măsură); - persoana supusă abuzului verbal poate fi percepută ca fiind marginală la nivel social sau organizațional (un profesor care nu este chemat la nici un eveniment „monden” în școală va putea fi privit drept o potențială victimă a abuzului verbal de către persoanele care vor să iasă în evidență astfel, spre exemplu); - sunteți un nou venit în organizație etc. La rândul lor, abuzatorii au propriile „motive” de a
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
care l-am intitulat „Ziarul”) presupune ca grupurile de cursanți să-și închipuie că vor realiza un ziar. Pentru aceasta, ei vor trebui să decidă, în grup, ce tip de ziar este (de informare generală, de informare specială - tip revistă, monden etc.), titlul acestui ziar, rubricile sale - pe care și le vor împărți. Apoi grupurile se vor sparge și fiecare persoană va căuta un subiect pentru rubrica sa într-un membru al altui grup, intervievându-l (spre exemplu, dacă cineva are
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
a nu se confunda cu tehnica tratată) presupune ca grupurile de cursanți să-și închipuie că vor realiza un ziar. Pentru aceasta, ei vor trebui să decidă, în grup, tipul de ziar (de informație generală, de informare specială - tip revistă, monden etc.), titlul, rubricile lui - pe care fiecare și le va asuma. Apoi, grupurile se vor sparge și fiecare persoană va căuta un subiect pentru rubrica sa într-un membru al altui grup, intervievându-l (spre exemplu, dacă cineva are rubrica
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
marelui oraș. În reportajele - multe la limita scriiturii romanești, cu accente mateine - din ciclurile Apașii Capitalei, Nopți bucureștene ș.a., adulmecă și portretizează lumea „țațelor” și a proxeneților („baronul” Lăzărică, Sbonghici, „un simbol social”), a peripateticienelor uzate, a bandiților (Gaetan, asasinul „monden”), a „candriilor” brutali și pitorești. Conform principiului că mizeria își are „subdiviziunile” ei, anchetele lui sociale au ca teme: Cum trăiesc oamenii, Meserii umile, Bursa hainelor vechi, Un azil de bătrâni (stație terminus pentru „vechituri umane”), Trustul cerșetorilor (demistificare ratată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285887_a_287216]
-
Talleyrand. În obiectiv e ținut mai mult primul salon, frecventat de fruntașii unor societăți parodiate chiar onomastic: Viitorul Latin, Protecția Maternală, Azilul Bătrânilor, Energia Femeii, Mângâierea Orfelinelor, Scutecul, Foaie Verde ș.a.m.d. Pretins patrioticele întruniri sunt, în realitate, reuniuni mondene, prilejuri de taifas, șuete frivole, bârfă și un paravan pentru idile deșucheate. Doamna Mihailidis își logodește nepoata, iubită în taină de un poet simbolist, cu un „tânăr de viitor”, participant fidel la ceaiurile ei. Fiind cam anemică, fata e trimisă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290160_a_291489]
-
școli și curente artistice și estetice, care se bat cap în cap, fără a recurge la canale secundare de comunicare, fără decodificări ambigue, pentru că face parte integrantă din universul nostru spiritual. Și asta pentru că este o artă nefalsificată de automatisme mondene, netransfigurată de obsesii onirice sau psihopatice, netulburată de erezii artistice sau iconoclasme estetice. ...Așa se explică de ce aderăm necondiționat la aceste opere naive, nu atât pentru că ne plac pur și simplu, cât mai ales pentru că deschid retrospecții intelectual-afective asupra purității
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
fără a le finaliza. A fost, în mare măsură, un autodidact. Din adolescență și-a descoperit două vocații: de poet și de gazetar. Frecventarea cenaclului Sburătorul, lecturile numeroase, prezența constantă la reprezentații teatrale, interesul pentru orice eveniment cultural, politic, sportiv, monden conturează profilul unui ziarist înnăscut, avid să cunoască și să reflecte esența realității. Debutează în revista „Copilul evreu” (1929) cu o poezie. Colaborează la „Facla”, „Dumineca Universului”, „Păreri libere”, „Bobi”, „Cronicarul”, „Cristalul”, „Discobolul”, „Floarea de foc”, „Freamătul vremii”, „Ulise”, „Rampa
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289290_a_290619]
-
omologate de oamenii cu adevărat mari cu care a fost amic sau contemporan. Ca persoană era fără îndoială de o perfectă distincție, de o desăvârșită bună creștere și de o foarte fină inteligență, în accepție, să zic așa, „socială”, adică mondenă. Gloria literară i-a pus-o în umbră pe cea de mare diplomat, pe care o merita în mod eminent. Dar funcția lui de „poet de curte”, de olimpian condescendent, de om care devenise o instituție pe deasupra grupurilor și tendințelor
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
gîndesc dar nu trăiesc? Montaigne gândește și trăiește. Idealiști contra nominaliști, confruntarea este mereu de actualitate. 24. Un hapax existențial. în această ordine de idei, convertirea hedonistă a lui Montaigne se revelează în lumina unui eveniment autobiografic. El părăsește lumea mondenă pentru a se întoarce la lumea din turnul său - cărțile lui de citit, cartea lui de scris, strămoșii săi adevărați: contemporanii săi romanii - pentru că a experimentat cu întreaga lui ființă, a trăit o experiență irepetabilă - hapaxul: o singură ocurență... -, traumatizantă
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
realitate confirmată. Nimic nu pare mai ușor de prezentat ca adevărat decât ceea ce este verosimil. Astfel, citind paginile consacrate de Lucrețiu iubirii, putem constata o descriere minuțioasă a ravagiilor iubirii-pasiune. Anatomist riguros, mânuind scalpelul, necruțând nimic, criticând fără milă certitudinile mondene asupra acestei chestiuni, curățând abcesul până la os, filosoful zdruncină și neliniștește - în sens etimologic. Niciodată un astfel de portret acuzator n-a fost schițat cu atâta sinceritate și cruzime. Plecând de la aceste versuri, Ieronim însăilează o poveste abracadabrantă, dar care
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
lactate, respectiv prenatal: Consumul de lactate este foarte important pentru copii Sora mea a intrat în prenatal acum două zile. Sunt predispuse să persiste în limbă, fără a reclama obligatoriu substantivul suport inițial: numele unor rubrici din presă (matrimoniale, imobiliare, mondene, demimondene, cinematografice, fotbalistice, vestimentare, grădinărești, pescărești, vânătorești), numele de sectoare/secții din anumite instituții cum ar fi cele spitalicești (venerice, infecțioase, interne) sau cele comerciale (casnice, electrice, electronice, electrocasnice): A făcut o avere cu imobiliare [bunuri imobiliare] A fost internat
[Corola-publishinghouse/Science/85031_a_85817]
-
de caracterizare a acestei dimensiuni, fie doar și sub forma unor aluzii. Să ne amintim și că avem de-a face cu tot atâtea proprietăți atribuibile figurii enunțătorului, nu autorului. Același autor poate adopta, în interiorul textului, ethosuri foarte diferite. Ethosul mondenului ironic asociat enunțării din primele Scrisori provinciale de Pascal este astfel rapid înlocuit, în următoarele scrisori, cu un ethos vehement și cvasiprofetic 155. De fapt, operele literare adoptă cel mai adesea ethosul atribuit genurilor pe care ele le învestesc. Funcția
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
serie de întâlniri fictive (prezentate însă drept reale) între narator, aparent persoană ignorantă în materie de teologie, și un iezuit, adversarul janseniștilor, care are rolul de a rezuma doctrina cazuiștilor. Având în vedere că aceste scrisori au ca destinatar publicul monden, cuvintele pe care naratorul le adresează iezuitului de-a lungul întâlnirilor vizează de fapt doi destinatari, plasați la niveluri distincte: alocutarul imediat, iezuitul, și cititorii scrisorilor. Recurgând la ironie, locutorul poate să producă enunțuri interpretabile pe două planuri în același
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
mătase, de furoul de catifea, această "femeie șic" devenea o grămadă de carne lăsată 171. În exemplul (a), un cititor cunoscător presupune că "a situa" este pus între ghilimele deoarece este un cuvânt caracteristic vocabularului locuitorilor din Combray sau persoanelor mondene, pe care naratorul refuză să și-l asume, un motiv care lasă de dorit. În exemplul (b), enunțătorul pare a pune "femeie șic" între ghilimele, atât deoarece acest cuvânt este prezentat ca fiind necorespunzător pentru referentul său (ea nu este
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
hispanică (un efect de autenticitate ce provine din discursul direct), însă fără ca acest lucru să însemne că naratorul se instituie într-un pedagog conștiincios, care și-ar propune să elucideze totul. El evidențiază în special ethosul relativ dezinvolt al omului monden caracteristic nuvelelor lui Mérimée. Oricum, nu există reguli stricte în acest sens: fiecare autor negociază cu normele vagi care variază în funcție de epoci, de genurile și curentele estetice respective. În literatura modernă, fiecare autor tinde să-și inventeze propriile norme, pentru
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
diverse nivele: exacerbarea minunii: muntele văzut ca un om; trecerea burlescă de la nobil la trivial (vehiculul acesta, pe meleagurile acelea, irlandez de neam și sfânt de meserie); accelerarea ritmului povestirii, care suprimă ethosul legat de miracolul hagiografic, în favoarea unei dezinvolturi mondene. Aici ethosul enunțării discalifică enunțul produs. Caracterul ironic din al treilea paragraf provine dintr-un anumit număr de indici ai unui decalaj dintre enunțător și enunț. Ridiculizarea nu se face prin trăsături ce se sprijină pe un gen de discurs
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
p. 3. 241 Ibidem, p. 7. 242 Ibidem, p. 100. 87 plasele, să asmută câinii, să poarte pasărea răpitoare pe braț. Dansează la îndemnul celorlalți, dar sufletul îi este încărcat de durerea pricinuită de absența iubitului. Ajunge să deteste viața mondenă și nu mai găsește alinare nici în excursiile în munți sau la băi, nici pe țărmul mării sau la turnire. Trăirile sunt denudate, sentimentele disecate, sufletul oferit tuturor prin confesiune. Nu mai crede într-o soluționare decât prin moarte, de la
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
lui Georges. Îmi amintesc de toate aceste amănunte lipsite de farmec pentru că au adus o oarecare destindere, m-au ajutat să mă desprind puțin de stupida mea atitudine visătoare și pentru că am făcut, cu haz, câteva descrieri ale unor întâmplări mondene. Am povestit de ce soțul meu s-a dus să mă aștepte în trăsură, numai ca să nu participe la supeul de la balul Rothschild. Arhiducesa și prințesa ascultau cu nesaț aceste povestiri dintr-o lume ce-și urma calea fără ele. Încet
by CONSTANTIN IORDAN [Corola-publishinghouse/Science/996_a_2504]
-
fiind exercitat decât în Berck. Referitor la aceasta, Silvian Iosifescu, afirma că Mimarea normalului în perioadele de relativ echilibru, când operația sau pansamentele nu-i fixează pe bolnavi de gutiere se extinde la relațiile sociale, la mondenități și flirturi... Reuniunile mondene, idilele înjghebate sunt întrerupte de către un fapt care accentuează fie tragicul, fie ,,caricaturalul negru" de a se comporta ca și ,,lumea celorlalți". Bolnavii sărbătoresc carnavalul, se costumează. Enumerarea îmbină fără insistență carnavalescul cu clinicul. Un tânăr ,,cu genunchi operat și
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
vor situa frații Perrault, Fontenelle, Saint-Evremond, Quinault. Structura celor două grupări adverse vizează și o dispunere socială diferită. Pe de o parte docții, "les gens de Versailles" incluzând scriitorii clasici, clerici, membri ai burgheziei, de cealaltă parte poeții galanți, spiritele mondene, "les beaux esprit de Paris".51 De altfel, ziarul în care Modernii și-au publicat scrierile se numea Le Mercure Galant, sugerând prin titlu ideea de mondenitate, de galanterie, saloanele pariziene fiind însuflețite la acea vreme de o reînvigorare a
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
scurte, dar toate oferă o satisfacție completă. În plus, respectarea normelor interacțiunii nu trebuie să capete alura unei sarcini impuse: ca într-o conversație reușită, participanților li se cere să lase sentimentul că acționează spontan. Se regăsesc aici normele conversației mondene din secolul al XVII-lea, care consideră "firescul" drept normă. Și într-un caz, și în celălalt, firescul pune, la modul ideal, bazele abandonării în brațele naturii și ale adeziunii la normele colectivității. La modul fictiv, fiecare se află, miraculos
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]