1,599 matches
-
confirmat însă în post abia la începutul lui 1909. Pentru că nu avea titlul de doctor, este înlocuit în 1911-1912 de E. Lovinescu, doctor în litere la Paris, care era susținut de C.C. Arion, ministrul conservator al Instrucțiunii. Redactează atunci studiul monografic Opera literară a d-lui Vlahuță, scris în „două luni” și „tipărit în opt zile”, obținând, în iunie 1912, titlul de doctor în filologie modernă, cu mențiunea magna cum laude. Epuizat de efort, autorul vorbea de „orgia muncii”. Publicase în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287494_a_288823]
-
este și director din 2002. A îngrijit ediții din Fănuș Neagu, Al. Macedonski, Titu Maiorescu ș.a. A editat, în calitate de coordonator științific, compendiul Capodopere ale literaturii române (1997). Zaharia Stancu sau Interogația nesfârșită (1977) este în intenția lui G. un eseu monografic focalizat pe o reconstrucție a „biografiei interioare a operei”, a cărui miză ar fi nu atât exhaustivitatea, cât identificarea unor „semnificații majore”. Diversele aspecte ale scrierilor lui Zaharia Stancu (proză, poezie, publicistică) sunt urmărite pe rând, cu deferență ceremonioasă și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287259_a_288588]
-
din sate, pe care le stăpânea încă de la întemeierea Țării, numărul lor crescând pe măsură ce s-a consolidat autoritatea domnească. Abia de curând a apărut o lucrare specială despre domeniul domnesc din Țara Românească (secolele XIV-XVI) . Ion Donat, autorul acestui studiu monografic, a demonstrat pe bază de documente că există o mare deosebire între domeniul domnesc și domeniul regal din Franța. Cum instituțiile feudale din Țările Române sunt identice, se poate spune că în Țara Românească și în Moldova, domeniul domnesc nu
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
general cultural și politic din țară, în care această operă s-a desăvârșit, subliniind în mod special rezonanța în poezie sa a "tragismului condiției românilor, punând fierul înroșit pe rana adâncită a Cancerului istoriei moderne". Partea a doua a eseului monografic este axată pe cele două cărți de dezvăluiri (nu știu în ce măsură pot fi acestea asimilate istoriei literare dar, în orice caz mărturie de istorie în mers a scrisului românesc din perioada de după război, da), prima consacrată morții lui Marin Preda
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
autori întrevăd deja și o axă a posterității, despărțite convențional de un Argument. În peste 110 pagini, Theodor Codreanu judecă modul în care s-au reflectat poetul și omul Grigore Vieru în oglinzile criticii din fosta Uniune Sovietică, în studiile monografice ale lui Mihai Cimpoi, în cercetările altor exegeți basarabeni precum și în exegeza din România, pentru a-și încheia considerațiile analizând aplicat două monografii semnate de Stelian Gruia și Fănuș Băileșteanu. Judecățile critice asupra poetului sunt de mult polarizate, mergând de la
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
Theodor Codreanu este unul din cei mai importanță critici români contemporani. "Milesciana" (Vaslui), nr. 2, 2005 Florentina Narcisa BOLDEANU Grigore Vieru, poetul dimineții și al bucuriei solare Până în prezent, în Republica Moldova și România, au fost editate peste douăzeci de studii monografice dezbătând cele mai diverse aspecte ale operei lui Grigore Vieru (1935-2009), poetul cel mai îndrăgit al românilor de pretutindeni... Fapt unic, care vorbește în mod elocvent despre popularitatea fără seamăn a poeziei lui orfeice și mesianice. Au semnat critici și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
dedicat texte de înaltă prețuire (Dumitru Matcovschi, Gheorghe Vodă, Arhip Cibotaru, Mihail Gh. Cibotaru, Petru Cărare, Nicolae Dabija, Leo Butnaru, Arcadie Suceveanu, Serafim Belicov, Ion Anton, Traian Vasilcău ș.a.). Odată cu afirmarea plenară a scriitorului, Valeriu Senic îi consacrase două studii monografice: Creația lui Victor Teleucă în școală (1985) și Ecuația poetică a înaltului (1986). Totuși, creația poetului și publicistului de mare rafinament lingvo-stilistic, totodată adânc și original gânditor filozofic, deocamdată n-a fost trecută printr-o sită exegetică pe potriva amplorii și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
ca „unul din izvoarele gândirii psihologice și sociale moderne”, dar și în plan literar, cu consecințe esențiale asupra prozei franceze: „sobrietatea, tendința către generalizare, capacitatea de a găsi o imagine fulgurantă ce învie un gând abstract”. Eseista reliefează, în capitole monografice, profunda subiectivitate a naturii umane în confruntarea cu conceptele de libertate și fericire la René Descartes și la Montesquieu; reia tema discutabilei sincerități a lui Michel de Montaigne; studiază, pe fundalul jansenismului de la Port-Royal, „disoluția eului” la Blaise Pascal, patetismul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290510_a_291839]
-
aspirațiilor românești spre deplina independență națională fac din acest studiu un moment esențial al receptării lui Eminescu într-un timp al negării și al condamnării proletcultiste a gazetăriei sale. Aceleași calități în dezbaterea analitică a problemelor abordate demonstrează și expunerea monografică Chestiunea Transilvaniei, carte scrisă în limba franceză în 1945-1946 și revizuită, pentru publicare, în anii ’80. Gândită din unghiul de vedere al rigorilor dreptului internațional comparat și ale dreptului comunităților europene, lucrarea combate ideea federalismului regional prin afirmarea răspicată a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286372_a_287701]
-
mai generale (având ca temă, de exemplu, statutul al construcțiilor de tipul în mod/din punct de vedere + adjectiv, compatibilitatea semantică a categorizatorilor adverbiali cu adjective și relevanța acesteia pentru stabilirea tipurilor de adjective, semantica adverbelor) sau mai particulare, vizând, monografic sau comparativ, numai anumite unități adverbiale. Primele două anexe conțin lista adverbelor în -ește (-icește) și -mente prezente în DOOM2 (aceste adverbe au fost trecute în tabele fără nicio indicație), fiind reluate și mărcile lor, așa cum apar în acest dicționar
[Corola-publishinghouse/Science/85011_a_85797]
-
la realizarea primelor volume ale noii serii de acte vechi - Documenta Romaniae Historica -, ca și la pregătirea colecției, și ea de mari dimensiuni, Călători străini despre Țările Române. De asemenea, a îngrijit ediții ale operelor vechilor scriitori, a elaborat cercetări monografice consacrate unor cărturari importanți - Dimitrie Cantemir. Viața și opera (1958) - sau unor teme grave. Toate dovedesc că acest învățat a înțeles pe deplin rosturile culturii și literaturii române vechi (complexe, cu niște exigențe aparte) și s-a apropiat de ele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288650_a_289979]
-
români: V. Pârvan, Corespondență și acte (1973); M. Kogălniceanu, Opere II (Scrieri istorice), 1976; V. Pârvan, Scrieri (1981) și coordonarea seriei; Memoriale (2001); Idei și forme istorice (2003); A. D. Xenopol, Istoria românilor din Dacia Traiană (seria) ș.a. Mai multe restituții monografice și analize teoretice privind istoria și rolul ei în societatea românească modernă a făcut Al. Zub în lucrările: Junimea, implicații istoriografice (1976); A scrie și a face istorie (1981); Biruit-au gândul: note despre istorismul românesc (1983); De la istoria critică
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
XIX-lea și începutul secolului XX (De la istoria critică la criticism, 1985) și evoluțiilor, din același unghi, din perioada interbelică (Istorie și istorici în perioada interbelică, 1986) volum care - reeditat de curând (în 2003) - încheie provizoriu amplul efort de elaborare monografică a istoriei istoriografiei române, început în 1974 și desfășurat pe durata exact a două decenii. În interstițiile acestui vast proiect s-au inserat mai multe volume de cronici, eseuri ș.a.m.d. (A scrie și a face istorie, 1981; Biruit
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
de lume. Nu vreau să zăbovesc prea mult asupra perioadei de după 1989 din biografia intelectuală a d-lui Zub. În raport cu epoca anterioară, programul științific desfășurat de domnia sa nu a înregistrat, acum, vreo schimbare radicală. Putem nota aceeași preocupare de restituție monografică a marilor etape ale evoluției istoriografiei române, aceeași reflecție asiduă pe marginea scrisului istoric și a misiunii civic-sociale a istoricului, aceeași vocație a deschiderii și dialogului cu străinătatea, împlinită, de când d-1 Zub a fost ales, în urmă cu 15
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
din reportajele transmise de pe câmpul de luptă o autentică armă, în fața căreia generalii au început să tremure“4. De altfel, în privința primatului, inscripția memorială de pe cripta lordului W.H. Russel din catedrala St. Paul’s din Londra, reprodusă în lucrarea monografică ce i-a fost consacrată ulterior, este lipsită de echivoc: „Primului și • Leonid Boicu, Geneza „chestiunii române“ ca problemă internațională, Iași, Editura Junimea, 1975. • Dumitru Vitcu, Relațiile româno-americane timpurii. Convergențe. Divergențe, București, Editura Albatros, 2000, p. 55 și urm. • Cf.
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
un monolog sau un discurs exclusiv și orgolios al jurnalistului; o descriere de tip natură moartă; o lecție de morală ilustrată cu câteva exemple; un jurnal personal și intimist; o reunire întâmplătoare de impresii și opinii - spre exemplu, micro-trotuarul. Reportajul monografic Rar sau deloc folosit în presa cotidiană, acest tip de reportaj îl întâlnim în săptămânale generaliste, de tip magazin, în unele reviste ilustrate. Chiar dacă regulile de bază rămân aceleași pentru orice tip de reportaj, diferențele sunt impuse de vastitatea subiectului
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
subiectului (de exemplu, Vaideeni, satul ultimilor ciobani de transhumanță), de mulțimea personajelor (Greci, satul ultimilor italieni români), de lipsa mărturiilor directe sau chiar istorice (istoria bisericii „Corbii de piatră” sau chiliile rupestre de la Bozioru). Aparenta lipsă de dinamism din reportajul monografic va fi compensată de o răbdătoare documentare și acolo unde nu se poate, chiar de imaginar. Iată câteva sfaturi utile într-un mare reportaj: Respectați regula „primelor minute”. Când ajungeți într-un loc pe care vreți să-l descrieți, mobilizați
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
ca tensiune, secvențe punctate sincopat de intertitluri și atacuri separate. Fără a fi neapărat cronologice, aceste subcapitole oferă alternanță (4)și o necesară modificare a perspectivei narative, cu condiția să nu schimbe unghiul de atac al întregului text. Etapele reportajului monografic sunt următoarele: Totul începe cu un chapeau dinamic, expresiv, intens, de tipul acroșajului. Mult mai important în reportaj este atacul. Cum spuneam și în alt capitol, el poate fi realizat printr-o multitudine de procedee: o imagine puternică, o constatare
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
de portret, descrierea ambientului casnic, mici detalii autenticiste (un gest, un tic, o replică spumoasă). Prin personaj, ajungem la poveste. Dezvoltăm secvențele povestirii, lărgim cadrul, insistăm, revenim, intrăm în viața comunității prin intermediul unor întâmplări emoționante, narate de către personaj. Evitând consemnarea monografică, ne vom ocupa de momentele cele mai importante ale vieții comunitare (naștere, moarte, sărbători), reținând pe cele mai puternice. Mereu trebuie să ne întrebăm: prin ce se deosebesc acești oameni de alții? Ce au ei în plus? De ce nu seamănă
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
sta la baza documentării acestor lucrări. Încercând însă să descoperim o cât de mică încercare de sistematizare, după oricare criterii, a acestei cantități impresionante de lucrări, vom constata că nu avem până acum nici un reper bibliografic major. Nu există bibliografii monografice privind evoluția subiectelor de cercetare în didactica limbii române, deși cantitatea de lucrări scrise pe subiecte este impresionantă, cum ușor se poate constata, nu există lucrări, care să consemneze importanța lucrărilor de sinteză și să jaloneze modificările de abordare în
Bibliografie signaletică de didactică a limbii şi literaturii române : (1757-2010)/Vol. 1 : Sistematizare după criteriul apariţiilor lucrărilor : ordonare cronologică şi alfabetică by Mihaela Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/440_a_1359]
-
didactica limbii române Lucrările publicate până în prezent care tratează aspecte privind didactica limbii și literaturii române sînt numeroase și permit taxinomii după diverse criterii: a). cronologic sau diacronic (criteriu signaletic, care înregistrează toate aparițiile din domeniu); b). după conținut: exhaustive (monografice) și secvențiale (care privesc limba, literatura din perspective specifice cum ar fi proiectarea, evaluarea, instruirea programată etc.); c). după scopul volumului: specifice, special concepute pentru disciplina în discuție; tangențiale, (prezentate drept exemple în diverse lucrări de didactică generală, care fac
Bibliografie signaletică de didactică a limbii şi literaturii române : (1757-2010)/Vol. 1 : Sistematizare după criteriul apariţiilor lucrărilor : ordonare cronologică şi alfabetică by Mihaela Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/440_a_1359]
-
didactica literaturii (statistic acestea sînt în număr de 12) , b. lucrări care tratează doar didactica literaturii (trei lucrări) c. lucrări care tratează doar didactica limbii (cinci lucrări) d. la care mai putem adăuga și o a patra categorie a lucrărilor monografice pe subiecte unice și la care vom face doar câteva referiri, având în vedere spațiul lucrării de față vs. cantitatea de informații cuprinsă în aceste lucrări. Această specializare ne va impune și nouă discutarea lor în conformitate cu destinația lor majoră. Referindu
Bibliografie signaletică de didactică a limbii şi literaturii române : (1757-2010)/Vol. 1 : Sistematizare după criteriul apariţiilor lucrărilor : ordonare cronologică şi alfabetică by Mihaela Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/440_a_1359]
-
abordează didactica literaturii: a. lucrări care tratează ambele mari compartimente ale limbii: limba și literatura, unde se încadrează opt din cele nouă lucrări înregistrate b. lucrări care tratează doar problematica limbii c. Lucrări care tratează doar problematica literaturii d. lucrări monografice pe subiecte unice. Ca și pentru etapa anterioară ne-am oprit aici la unu-două aspecte pe care le-ma tratat monografic și diacronic. Menționăm că vom avea în vedere următoarele criterii generale de analiză, care ne vor conduce la
Bibliografie signaletică de didactică a limbii şi literaturii române : (1757-2010)/Vol. 1 : Sistematizare după criteriul apariţiilor lucrărilor : ordonare cronologică şi alfabetică by Mihaela Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/440_a_1359]
-
lucrări înregistrate b. lucrări care tratează doar problematica limbii c. Lucrări care tratează doar problematica literaturii d. lucrări monografice pe subiecte unice. Ca și pentru etapa anterioară ne-am oprit aici la unu-două aspecte pe care le-ma tratat monografic și diacronic. Menționăm că vom avea în vedere următoarele criterii generale de analiză, care ne vor conduce la concluzii pertinente privind predarea limbii și literaturii române și evoluția didacticii limbii și literaturii române: structurarea conținuturilor pe teme, în ideea că
Bibliografie signaletică de didactică a limbii şi literaturii române : (1757-2010)/Vol. 1 : Sistematizare după criteriul apariţiilor lucrărilor : ordonare cronologică şi alfabetică by Mihaela Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/440_a_1359]
-
perfecționare a personajului didactic, Filiala Timișoara, Timișoara, Tipografia Universității din Timișoara, 1974, 26 p. [83] ȚUGULAN, LIDIA, Substantivul, I.C.P.P.D. Institutul central de perfecționare a personalului didactic, Filiala Timișoara, Timișoara, Tipografia Universității din Timișoara, 1974, 27 p. [84] URSU, G.G., Studiul monografic al unor scriitori în școală, în Studii de metodica a limbii și literaturii române, București, EDP, 1974, p. 130-145. [85] VALENTIN, MARICA, Manualul de limba română pentru clasele a III-a cu limba de predare a naționalităților conlocuitoare, Tribșc 4
Bibliografie signaletică de didactică a limbii şi literaturii române : (1757-2010)/Vol. 1 : Sistematizare după criteriul apariţiilor lucrărilor : ordonare cronologică şi alfabetică by Mihaela Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/440_a_1359]