1,491 matches
-
și este folosit pentru setarea „ceasului”. Natura specifică a „ceasului” rămâne neschimbată, dar nu există nici o Îndoială, că aici acționează mecanismul fiziologic care poate implica ambele componente endocrine și neuronale (nervoase). Majoritatea ritmurilor sunt formate În timpul procesului de dezvoltare individual (ontologia sau ontogeneza). Astfel, fluctuațiile de zi cu zi ale activității diferitelor funcții ale copilului sunt respectate Înainte de naștere, se pot Înscrie În a doua jumătate a sarcinii. Ritmurile biologice sunt puse În aplicare În strânsă interacțiune cu mediul și reflectă
Fitness. Teorie si metodica by Olga Aftimciuc,Marin Chirazi () [Corola-publishinghouse/Science/1170_a_1869]
-
și al mentalului colectiv. Pe lângă moștenirea aristotelismului, gândirea romană va prelua complementar și problematica transcendenței, dezbătute mai ales de filosofia idealistă, despre care se consideră îndeobște că separă materia de formă și că încadrează critic realitatea sensibilă 11, în numele unei ontologii absolute. Platon spune despre sofist, în dialogul cu același nume, că aparține grupului de producători de forme sensibile, care nu sunt cópii (eìkastike), ci doar aparențe (phantăstike). Artiștii, atunci când creează fie replici fidele, fie simulacre înșelătoare, vin mult în urma creatorilor
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
Timaios 28a sqq.). Este un mod al filosofului atenian de a rescrie pe baza teoriei asemănării miturile tradiționale, "poetice", model pe care îl oferă poeților, reintegrați în cetate dacă se dovedesc utili și prezintă (doar) legile invizibile ale lumii sensibile. Ontologia platoniciană acordă valoare imaginii atunci când aceasta încetează să mai fie figurativă în sensul comun și în măsura în care reprezintă sau evocă Ideea, forma structurală a tuturor realităților. Interpretarea romană pe care o urmărim îndeaproape aici, cu caracter colectiv (ritualic), se va situa
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
fi susținut decât prin unitatea dintre idee (a divinului) și existent, copie necesară și suficientă a sa (împotriva atitudinii filosofului de desconsiderare a copiei, în general). Am integrat diferit cele două discuții pe care Platon le face asupra imaginii. Prima ontologie, din Politeía, care pune problema raportului dintre divin - existent − artă, a suferit, în configurarea imaginarului, o mutație, din planul strict al relației idee − imagine, în cel al relației arhetip − model ("mitic" și istoric) - tip (urmă; iluzie); în sistemul
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
într-o chestiune teologică, în raportul dintre, pe de o parte, divinitatea invizibilă și imaginea sa filială (christică) și, pe de alta, planul Întrupării oikonomice ("corpul" creștinătății, echivalat cu corpul mistic al lui Iisus) și imaginea artificială (icoana). A doua ontologie, cea a copiei și a iluziei (simulacrul), va face ca mímēsis-ul însuși să joace un rol în diferențierea de simbol a imaginii−fantezie sau a celei artistice. În contextul lumii medievale, ele nu se exclud, ci se intersectează, se combină
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
ele sunt corelate cu gândirea însăși (Lavaud 82). Pentru Stagirit, imaginația se eliberează în primul rând din relația cu dóxa. Pentru că se autonomizează, poate să iasă de sub incidența incomodă a gândirii politice, cel puțin pentru moment, rămânând o problemă de ontologie. Imaginile din vis sau halucinațiile provocate de frică sau de boală intră acum pentru prima oară în discuție; de aceea, analiza lui Aristotel asupra conținutului psihic al imaginii poate fi afiliată interpretării teoretice a imaginarului. Dacă teroarea și frica sunt
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
cuvintele lexicului comun. Opoziția se face astfel între prescriptiv, normativ (caracteristici ale terminologiei interne) și descriptiv" (idem). Terminologia este o știință interdisciplinară, în concepția profesorului Angela Bidu-Vrănceanu, interesul concentrându-se asupra lingvisticii și a comunicării specializate. Stabilește relații cu logica, ontologia, informatica, teoria comunicării, teoria informației, traductologia etc. Caracterul interdisciplinar este dat și de o altă dimensiune, numită "internă" (A. Toma 2006). După modul în care se intersectează domeniile implicate în realizarea unui limbaj specializat, interdisciplinaritatea poate fi "intradomenială" (în interiorul unui
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
dependente și independente. Felber (H. Felber, 1987: 100) arăta faptul că, în ordine strict ierarhică, caracteristicile superioare ale conceptelor preced caracteristicile subordonate. Iată câteva exemple excerptatate din terminologia medicală: Figura nr. 2: Relații ierarhice Tipuri de relații Între terminologie și ontologie se stabilesc numeroase relații al căror numitor comun este cunoașterea naturii existenței înseși. M.T. Cabré realizează distincția dintre două tipuri de relații ontologice bazate pe contactul dintre concepte: relația parte-întreg și relația cauză-efect (M.T. Cabré, 1998: 179). Relațiile partitive indică
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
organizate în jurul acestei similitudini de caracteristică: "celula" este "cămara" viului. Metafora s-a extins într-o măsură atât de mare în domeniul cunoașterii, încât nu credem că știința viitorului va putea utiliza vreodată un alt echivalent. De două mii de ani, ontologia, corpul omenesc, viul, în general, se dezvoltă pe metafora celei mai mici încăperi a casei romane, cella (ae). Dobândind statutul de metaforă interdisciplinară/ transdisciplinară, metafora "celulă" este deosebit de productivă. În limbajul medical panlatin și în limba engleză există peste 111
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
tipare cognitive cunosc numeroase dezvoltări care funcționează, la rândul lor în corelație cu alte tipuri de constructe metaforice. Capitolul V Tipare preconceptuale în metafora medicală Schlanger menționa faptul că metaforele specializate "au densitate culturală și istorie" (J. Schlanger, 1991: 97). Ontologia și terminologia sunt două domenii opuse: primul privește realitatea, modul de a "ființa" al acesteia, al doilea, "metafizica" lumii reale. Rolul ontologiei este înainte de toate, de a ajuta la modelarea și reprezentarea imaginii abstracte pe care termenii o desemnează. Este
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
în metafora medicală Schlanger menționa faptul că metaforele specializate "au densitate culturală și istorie" (J. Schlanger, 1991: 97). Ontologia și terminologia sunt două domenii opuse: primul privește realitatea, modul de a "ființa" al acesteia, al doilea, "metafizica" lumii reale. Rolul ontologiei este înainte de toate, de a ajuta la modelarea și reprezentarea imaginii abstracte pe care termenii o desemnează. Este o funcție mai mult metodologică decât practică. Terminologia este interesată apoi, de ontologie, din punctul de vedere al organizării elementelor lumii vii
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
ființa" al acesteia, al doilea, "metafizica" lumii reale. Rolul ontologiei este înainte de toate, de a ajuta la modelarea și reprezentarea imaginii abstracte pe care termenii o desemnează. Este o funcție mai mult metodologică decât practică. Terminologia este interesată apoi, de ontologie, din punctul de vedere al organizării elementelor lumii vii, structură reflectată la nivelul abstract al științei, prin ansambluri și subansambluri de concepte. Interesul comun al celor două domenii este, în al treilea rând, natura relațiilor care există între elementele lumii
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
parte-întreg), relația cauză-efect etc. - pe care M. T. Cabré le numește "relații ontologice" - manifestate în hermeneutica formării metaforei specializate ca "relații logice"16. În al patrulea rând, raționamentele). În al patrulea rând, raționamentele, constructele cognitive sunt obiective comune terminologiei și ontologiei. Obiectele/ fenomenele au reprezentat dintotdeauna pentru gândirea umană, modele preconceptuale de reprezentare a lumii ideilor, de abstractizare prin raționamente, metafore conceptuale/ terminologice. În acest demers, extralingvisticul este eliminat de facto din lingvistică, imaginea abstractă rămânând să fie desemnată prin limbă
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
dintotdeauna pentru gândirea umană, modele preconceptuale de reprezentare a lumii ideilor, de abstractizare prin raționamente, metafore conceptuale/ terminologice. În acest demers, extralingvisticul este eliminat de facto din lingvistică, imaginea abstractă rămânând să fie desemnată prin limbă. Dintr-o perspectivă aristotelică, ontologia - în calitate de parte a filozofiei are drept obiect de studiu existența ca atare, "existența ca existență" (Aristotel, 1965), pe care N. Hartmann o percepe ca pe o structură organizată "în straturi" (neorganic, organic, sufletesc, spiritual etc.). Perspectiva teoretică privind esențele/ ultimele
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
percepe ca pe o structură organizată "în straturi" (neorganic, organic, sufletesc, spiritual etc.). Perspectiva teoretică privind esențele/ ultimele principii ale tuturor lucrurilor (substanța, spiritul, cauzalitatea, întinderea, fenomenul și esența, posibilitatea și realitatea etc.) este o altă direcție de dezvoltare a ontologiei, care însă, prezintă puțin interes pentru terminologie. Nu este lipsită de interes observația că ontologia este o disciplină a substanței, terminologia, o disciplină prin excelență nominală (în desemnare). Modelele preconceptuale ale metaforei medicale se definesc printr-o mare varietate culturală
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
privind esențele/ ultimele principii ale tuturor lucrurilor (substanța, spiritul, cauzalitatea, întinderea, fenomenul și esența, posibilitatea și realitatea etc.) este o altă direcție de dezvoltare a ontologiei, care însă, prezintă puțin interes pentru terminologie. Nu este lipsită de interes observația că ontologia este o disciplină a substanței, terminologia, o disciplină prin excelență nominală (în desemnare). Modelele preconceptuale ale metaforei medicale se definesc printr-o mare varietate culturală, ontologică, antropologică etc. V.1. Modelul antropocentric Perspectiva antropocentrică (Tabel 2; Tabel 3; Tabel 4
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
implică necesara aprofundare în sincronie și în diacronie, sub aspect etimologic și comparativ. Terminologia este o problemă de cunoaștere științifică (prin concepte), de lingvistică (prin relațiile cu limbile istorice), de logică (prin metafora terminologică și tehnicile logice de conceptualizare), de ontologie (prin existența a două sau mai multe discipline necesare explicării unui anumit obiect de studiu), de epistemologie etc. VII.5. Criteriul structural de cercetare a metaforei/ terminologiei interdisciplinare Caracterul interdisciplinar al terminologiei se manifestă în diferite grade la nivelul unui
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
filozofia morală a secolului al XVIII-lea. Dimensiunea etică managerială dar mai cu seama a afacerilor, a fost conceptualizată din perspectiva a doua coordonate: etica individuală, etica socială. A. Smith (L. Baciu, 2005) a dezvoltat conceptele eticii individuale (corelate cu ontologia vieții interioare, axiologia, teoria raționalității), prin concepte precum: bunăvoința, generozitatea, gratitudinea, compasiunea, prudența, autocontrolul, justiția comutativă. În limbajul actual al economiei europene comportamentul este marcat prin numeroși termeni și constructe conceptuale, adaptate domeniului: ajutor reciproc, angajament, asigurare, asistența socială, cooperare
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
F. Rastier, Sémantique interprétative, P.U.F, Paris. RASTIER, Fr., 1991: François Rastier, Sémantique et recherches cognitives, col. Formes sémiotiques, PUF, Paris. RASTIER, F., 1994: Rastier, F., Semantique pour l`analyse, Editura Masson, Paris. RASTIER, Fr., 1995: Le terme: entre ontologie et linguistique, în La banque des mots nr. 7, 1995: 35-65Texto! 1996 RASTIER, François. Le terme: entre ontologie et linguistique. Texto! 1996 [en ligne]. Disponible sur: http: //www.revue-texto.net/ Inedits/Rastier/Rastier Terme.html. (Consultée le 25.06.2015) REINHART
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
Formes sémiotiques, PUF, Paris. RASTIER, F., 1994: Rastier, F., Semantique pour l`analyse, Editura Masson, Paris. RASTIER, Fr., 1995: Le terme: entre ontologie et linguistique, în La banque des mots nr. 7, 1995: 35-65Texto! 1996 RASTIER, François. Le terme: entre ontologie et linguistique. Texto! 1996 [en ligne]. Disponible sur: http: //www.revue-texto.net/ Inedits/Rastier/Rastier Terme.html. (Consultée le 25.06.2015) REINHART E., LAZAR E., ROMAN G. (eds.), 2005: Reinhart Erzsébet, Lázár Edit, Román Győző (eds.), Magyar román szótár, Bukarest
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
English Dictionary, 2006: 1391). 15 ,,1) "an action intended to hide what someone is really trying to do; 2) someone who pretends that they want to be the leader else to win the post in an election" (ibidem). 16 "L'ontologie s`intéresse aux relations appelées ontologiques, qui ne reposent pas sur la ressemblance entre concepts, comme pour les relations logiques, mais sur la proximité situationnelle des élémenbts de la réalité" (M.T. Cabré, 1998: 179). 17 "Les caractères extrinsèques d`un concept
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
ea se bazează pe necesitatea psihologică a celui credincios ca ființă cuvântătoare, ca ființă creată pentru un permanent dialog Întăritor ca ,,tu,,, față de care să-și Împărtășească nu numai bucuriile, ci și neajunsurile și eșecurile ființei lui. Prin păcat, potrivit ontologiei teologice, omul cade din dialogul cu Dumnezeu, se face nevrednic unui astfel de dialog, care este absolut necesar pentru ca omul credincios să devină personalitatea duhovnicească. Păcatul este, de asemenea, cel care face imposibil și un autentic dialog Între oamenii credincioși
Din suflet de creștin. Ediția a V-a by Edvica Popa () [Corola-publishinghouse/Science/91775_a_92291]
-
virtuții este compatibilă cu antropocentrismul. Mai mult decât atât, dacă ne reamintim de gândirea vechilor greci, o asemenea etică poate admite chiar și sclavia prin reconsiderări la nivel ontologic. Altfel spus, teoria etică a virtuților poate fi compatibilă cu o ontologie în care demnitatea ontică a ființelor umane este diferențiată în funcție de anumite situări teoretice externe. Din punct de vedere utilitarist, așa cum am precizat deja, putem să luăm în considerare cazul ființelor capabile să simtă durerea și putem chiar să ne comportăm
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
simplă critică a cartesianismului și la o resuscitare a interesului pentru spiritualitatea orientală. Ecologia profundă este o teorie complexă, cu mai multe nivele de construcție: • Nivelul metafizic. Omul este parte a naturii, iar toate părțile au aceeași demnitate ontologică. În ontologia socială nu contează individualitatea autonomă, ci sinele și țesătura naturii. • Nivelul epistemologic. Este necesară o perspectivă holistă. Sesizarea întregului și a interdependențelor se realizează intuitiv. Moralitatea se poate constitui intuitiv. • Nivelul etic. Natura are valoare intrinsecă. Ecologia profundă susține un
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
Gare (eds.), Environmental Philosophy, Open University, Milton Keynes, 1983. Thompson, Janna, 1990, "A Refutation of Environmental Ethics", în Environmental Ethics, 12, pp. 147-160, 1990. Tompkins, P., C. Bird, The Secret Life of Plants, Harper and Row, New York., 1973. Tonoiu, Vasile, Ontologii arhaice în actualitate, Editura Științifică și Enciclopedică, București, 1989. Toulmin, Stephen, Cosmopolis - The Hidden Agenda of Modernity, Free Press, New York, 1992. Van DeVeer, Donald, "Interspecific Justice", în Inquiry, 22, 1979, pp. 55-70. Varner, Gary E., In Nature Interest's? Interests
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]