1,473 matches
-
era alcătuită acum din șase variante: MS, MLS, S, TL și TLE. Modelul berlina standard dispunea de motorul cmc, cutie de viteze cu patru trepte, jante 155 R13 cu anvelope 155-13 TȚ, grila și portfaruri verticale, ornament capota spate, mânere portiere cromate cu butoane și yale incorporate, oglindă exterioară stânga, planșa și tablou de bord cu jurnalier, motoventilator de climatizare cu o viteză, volan cu două spițe, mânere de viraj, spălător de parbriz acționat electric, martor frână de mână, faruri rotunde
Dacia 1310 () [Corola-website/Science/308213_a_309542]
-
avea următoarele deosebiri: anvelope 155-13 TM, motoventilator de climatizare cu două viteze. Modelul de top TLE avea următoarele deosebiri: motorul de cmc, cutie de viteze cu cinci trepte, filtru decantor de benzină, servomecanism de frânare, scut motor din țeavă, mânere portiere cromate cu negru cu yale separate, blocare suplimentară uși spate, rezervor combustibil vertical, maneta cutie de viteze restilizata, scaune restilizate, covor portbagaj din mocheta, cutii pentru obiecte uși față, lămpi iluminare laterală placă număr. În anul 1987 este lansată și
Dacia 1310 () [Corola-website/Science/308213_a_309542]
-
cu 4 septembrie. Deși această acțiune nu a îmbunătățit ratingul de trei stele, suprima totuși probabilitatea mare de accidentare severă sau fatală cauzată de volan. Totuși, mașina oferea o protecție rezonabilă, cu câteva puncte slabe privind calitatea construcției și slăbiciunea portierei în cazul impactului lateral. Noile generații de Ibiza (2002) și León (2005) s-au dovedit în cadrul acelorași teste mult mai protective pentru pasagerul adult, habitaclul suferind o deformare relativ mică în timpul impactului frontal. Cu toate acestea, structurile ce formează planșa
SEAT () [Corola-website/Science/304910_a_306239]
-
Murray din Anglia. Sir James Damery prezintă lui Holmes și lui Watson o problemă a unui client ilustru (identitatea clientului nu este dezvăluită niciodată cititorilor, deși Watson o află la finalul povestirii, când vede blazonul regal încrustat cu aur pe portiera trăsurii). Fiica bătrânului general de Merville, Violet, s-a îndrăgostit nebunește de baronul austriac Adelbert Gruner, pe care Damery și Holmes îl consideră a fi un criminal. Acesta a fost acuzat la Praga că și-a ucis ultima sa soție
Un client ilustru () [Corola-website/Science/320142_a_321471]
-
cu una verde "Applejack", cu capotă neagră, model din 1977, (înmatriculată SLW 287R), care a apărut prima dată în episodul "The Curse of Mr. Bean". Mr. Bean își lua măsuri de securitate „inovatorii”, folosind o încuietoare cu lacăt în loc să încuie portiera și scoțând volanul mașinii în locul cheii. Măsurile au dat roade, deoarece un hoț care i-a spart mașina nu a reușit să o pornească. Mașina a fost confundată cu cea de același model și culori (cu excepția că verde era și
Mr. Bean () [Corola-website/Science/315848_a_317177]
-
atentat. În data de 21 septembrie, la ora 13.00, echipa formată din Miti Dumitrescu, împreună cu alți 5 legionari, au tamponat din spate mașină primului ministru Armând Călinescu în zona Podului Elefterie, după care l-au împușcat pe acestă prin portiera deschisă. În total, au fost trase în el 21 de gloanțe, din care trei i-au pătruns în cutia craniana. După atentat, echipa a pătruns în clădirea Societății de Radiodifuziune, si au anunțat în direct răzbunarea morții Căpitanului, împreună cu un
Asasinatele din 21/22 septembrie 1939 () [Corola-website/Science/332605_a_333934]
-
numerele de ordine (numerele verzi) și să le aplice pe mașinile cu care se practică taximetria. Municipalitatea timișoreană a anunțat că, după această dată, cei care vor fi depistați în trafic fără a avea autocolantele cu numerele verzi, aplicate pe portiera mașinilor, vor fi sancționați contravențional cu amenzi, cuprinse între 100 și 500 lei, în conformitate cu H.C.L. nr. 276/2003. Domnul primar Gheorghe Ciuhandu ne-a informat că, din data de 6 septembrie, s-au efectuat verificări în acest sens. Ca urmare
Agenda2005-38-05-general4 () [Corola-journal/Journalistic/284204_a_285533]
-
întrebă fata. - Un glonte, două poate, în burtă. O să cam mor. - Oh, zise fata, să chem atunci o salvare, nu? - Nu, nu, lasă, merge și-așa, pot să mor și singur... Îmi simțeam corpul vibrând. Stăteam la volan, rezemat de portieră. Am stins farurile și am scos o țigară din pachetul de pe bord. Ignorând durerea crescândă, mi-am scos bricheta din buzunar și am aprins țigara, imaginându-mi că fumul o să îmi iasă prin burtă. - Alo? Ați murit? mă întrerupse fata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
i se făcuse rău (chipurile din cauza vitezei), am oprit în dreptul secției de poliție de pe Ana Ipătescu, punând o frână ca-n filme, cu fum, cu scârțâit, tot tacâmul. Polițiști opriră în spatele Audiului meu, coborâră din mașină și se apropiară de portiera mea. Erau livizi și transpirați. - Actele dumneavoastră, zise unul dintre ei, supărat nevoie-mare. Am încercat să cobor din mașină, dar m-am dat bătut, observând că nu mă prea țineau picioarele. - Bă, șefule, bă, i-am zis, tu știi, bă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
cu ea în apartamentul ei și s-o fută trei zile la rând, chiar dacă asta ar fi însemnat să-și ia concediu. Dar își dădu seama că unele convenții trebuie respectate, așa că o salută prietenește, aproape colegial, și îi deschise portiera. Așezându-se la volan, Shuoke o mai privi o dată pe Suki și își dădu seama că ea era două personaje; de la talie în sus era o colegă de birou, o femeie serioasă (Shuoke interpreta albul pulovărului ca pe un semn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
o javră din vecini pentru că asculta muzică proastă. Dacă ar fi avut ceva gust, mai trăia și azi. Barmanul ia o carabină din spatele barului. — Hei, vreți să vă distrați un pic? Ies cu toții afară și barmanul Înfige o gaură În portiera Plymouthului. — De ce ai făcut asta? protestează bătrînul. Ești nebun de legat. — Uită-te la chestia aia, rîde barmanul. De parcă o gaură În plus ar mai conta. Wakefield mănîncă cîteva ouă fierte și o fîșie de pastramă de crotal din spatele barului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
Bine, vin. Am aranjat să mă întâlnesc cu Adam a doua zi, la ora trei. Cu toate că aproape nici nu-mi venea să cred că făceam chestia asta. Mi-am terminat ceaiul. Adam m-a condus la mașină. Mi-a închis portiera și a rămas în picioare, lângă poartă - în ploaie, ar trebui să adaug - până am plecat. Nici n-am apucat s-ajung la capătul străzii, că am și început să mă simt vinovată. Vinovată c-o neglijasem pe Kate. Vinovată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
Plină de admirație, ea a adăugat: — Pariez că e greu să-l ții în lesă pe unul ca el. Zâmbetul meu a pălit imperceptibil. Capitolul 14tc " Capitolul 14" Sâmbătă după-amiază, un taxi a oprit în fața reședinței Walsh. S-a deschis portiera și s-a ivit o sanda subțire cu toc, urmată de un picior bronzat (ușor pestriț, cu o umbră de portocaliu în jurul gleznelor), o fustă scurtă și rărită de blugi, un tricou întins pe care scria „Iubitul meu e plecat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
intersecție. L-am văzut doar cu coada ochiului, dar era cu siguranță el, i-am recunoscut părul, pomeții, nasul. Zgomotul orașului s-a estompat, lăsând în urmă un zumzet amețitor, electrizant, și, în timp ce scotoceam după bani și întindeam mâna spre portieră, autobuzul a pornit. Cuprinsă de panică, m-am întors să mă uit pe fereastra din spate. Domnule! i-am zis taximetristului, dar și noi eram în mișcare și ne îndepărtasem prea mult. Era prea târziu ca să întoarcă, și traficul spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
își pierduse aproape cu totul elanul, nemaiavând forță decât atât cât să-mi rupă mâna dreaptă și să-mi disloce genunchiul. Desigur, au existat pagube colaterale - metalul de deasupra a cedat și, în cădere, mi-a brăzdat adânc fața, iar portiera mi-a smuls două unghii. Dar nu am murit. Șoferul nostru a scăpat fără o zgârietură. Când mișcarea de rotație s-a încheiat în sfârșit, a coborât din taxi și s-a uitat la noi prin gaura care rămăsese în locul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
Întrebe, desigur, pe Agliè ce voiau să-i facă, dar nu avu timp. Din fundul naosului, dinspre zona unde se aflau casa și standurile de cărți, se auzi un răpăit de tobe și niște note stridente de flaut. Dintr-o dată portierele a patru dintre automobile se deschiseră și din ele ieșiră patru făpturi pe care le mai văzusem, și pe ele, pe afișul lui Petit Cirque. Cu pălării de fetru fără bor, ca niște fesuri, cu mantii largi, negre, Încheiate până la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
văzut deja. Nu contează. Umilit, Hugo i-a întins meniul în tăcere și s-a repezit pe scări în sus, ca să-și liniștească fiul. La revedere, i-a spus Alice fluturând o mână în timp ce el se pregătea să-i închidă portiera. Mulțumesc pentru cină. Hugo a privit-o îndurerat. Cina! După tot ce făcuse ea în seara aia, una dintre cele mai groaznice seri din viața lui, oare Alice nu merita mai mult decât o cutie de bere caldă și niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
acum? Ce-o să ne facem? Fugim împreună? Și cu copiii cum rămâne? a zis ea prinzându-l cu mâinile albite din cauza efortului. Cu ei cum rămâne? Hugo a înghițit cu dificultate. —Nu-ți face griji, a asigurat-o el închizând portiera sclipitoare a mașinii. Totul o să fie bine. Ce dac-o să iasă totul la lumină? S-ar putea să fie mai bine așa. O să grăbească lucrurile. Hugo și-a dat seama, din cauza chipului alb și nefericit al lui Alice, care se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
din mașină. În timp ce se grăbeau să Îndeplinească ordinul, un soldat le strigă să nu plece de lângă mașină. Soldații se aplecară În mașină și pipăiră scaunele, covorașele de pe jos. Scoaseră bancheta din spate și pipăiră tot spătarul. Forțară și dezlipiră interiorul portierelor. Pasagerii păreau gata fie să aibă o cădere nervoasă, fie s-o ia la sănătoasa. Și apoi, dintr-odată, li se spuse să se urce Înapoi. Unul dintre soldați mârâi ceva, iar șoferul se grăbi să pornească motorul. În câteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
Începu să pedaleze cu zel, cum fac bărbații când debordează de testosteron. În mijlocul luminișului și În partea din față a taberei ardea focul În vatra de piatră, iar o oală cu fiertură fierbea molcom pe niște pirostrii făcute dintr-o portieră stricată de mașină. În apropiere, pe un platou se găseau o grămadă mare de orez fiert și una mai mică de ierburi din pădure. Micul dejun. Esmé și Rupert supravegheau scena cu priviri Înfometate și fețe nespălate. Bucătarii, bătrâna și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
alee a țâșnit un Aro, cu scrâșnet de frâne, ca-n filme. Din el au coborât patru milițieni, au strigat ceva, l-au apucat pe Paul de guler și de brațe și l-au aruncat în spate, prin ușa metalică. Portiera nu s-a închis bine și Aro-ul a demarat cu ea clămpănind, în urletele lui Paul. Mi-au scăpat garoafele din mână și, până să le culeg, Gloria plecase, cu tot cu tricoul ăla minunat. Se zice că păcatele se spală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
că-i un restaurant, nu o galerie de artă. „Pupici, ne vedem după-masă! Ai grijă ce telefoane mai primești!“ Încă nu uitase; să fiu sincer, nici eu. Dar vocea nu-și găsea coloana de sunet din memorie. I-am deschis portiera și-am privit-o cum se îndepărtează, pe tocurile alea năucitoare. Aș fi dat un an din viață să aflu cum își păstrează echilibrul pe ele. Apoi am demarat, în scrâșnet de roți, cum îi place oricărui bărbat. Te făcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
îl călcai pe-unul în picioare, fără să te vadă nimeni. Am prins toate stopurile pe verde (nu mă întrebați cum, n-o să vă dau idei!) și m-am oprit doar la Piața Victoriei, pe Grigore Alexandrescu. Am deschis repede portiera, aproape m-am împiedicat de ea. Marele poet mirosea a cauciuc și-a catalizator ars. Mi-am privit încă o dată ceasul, reflex inconștient, de șofer: 10.05. Și-n clipa aia, am simțit, nu, am știut că s-a întâmplat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
direcție, purtându-te de pe-o bandă pe alta ca șirurile de date din Matrix. Trebuia doar să te ferești de mașinile cu număr de Argeș și Prahova. Astea aveau ceva special, deosebit de restul lumii: poate brațul șoferului proptit de portieră, poate pălăria de paie expusă sub geamul din spate sau poate doar mișcarea fulgerătoare prin care îți tăiau calea. Până la urmă, am parcat lângă han, între doi stâlpișori. Apoi, înainte să fug spre biroul Mariei, l-am cedat pe Brutus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
de specialitate. Te uitai la capotele nichelate, cu grile de crom, și nu curgea un fir de praf sau o picătură pe ele, puteai să scoți pieptănul și să-ți faci freza în vopseaua metalizată. Când se deschidea câte-o portieră, cu zgomot pufos și electronic, credeai că ies încă trei mașini dinăuntru. Lumea care cobora din mașini trecea de poarta principală a palatului și tot acolo dispărea, parcă aspirată printr-o trapă secretă. Nimeni nu bâjbâia; grupurile se mișcau repede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]