1,633 matches
-
ezitare, amanta ziaristului, fiind atât de vrăjită de el încât renunță la cai, la curse, și face pasiune pentru socialism. Intrată pe panta senzaționalului, acțiunea devine tot mai romanțioasă și neverosimilă. Rezervat la început față de „infanta burgheză”, militantul în slujba proletariatului e, acum, obsedat de ea și se duce să o caute în capitala Poloniei, unde fosta amazoană se afla pentru un timp. Față de partid își motivează plecarea prin aceea că, adept al Internaționalei a III-a, vrea să ia contact
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290160_a_291489]
-
comisiilor având prilejul de a-și satisface animozități personale. Au fost scoși din învățământ un mare număr de profesori. Numai la Iași au fost epurate treizeci de cadre didactice universitare (Iordan, 1979). Așa a început teroarea, principală caracteristică a „dictaturii proletariatului”. La Iași a fost mai pronunțată, din capul locului, acesta fiind orașul unde a înflorit antisemitismul lui A.C. Cuza și totodată leagănul mișcării legionare. Concedierile au continuat de-a lungul anilor, fără să se mai înființeze comisii speciale. Uneori le
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
în cazul regimului nazist, a cărui ideologie era de natură rasistă, principalele victime au fost evreii și, secundar, țiganii, registrul comunist a extins la maxim posibilii dușmani ai puterii, denumiți în mod paradoxal „dușmanii poporului”12. La instalarea sa, dictatura proletariatului avea rolul să înlăture de la putere clasele exploatatoare. Este însă bine cunoscut faptul că represiunea a cuprins în mare măsură țăranii care refuzau colectivizarea și care erau majoritari, muncitorii social-democrați mai numeroși decât cei comuniști, intelectualii care nu doreau să
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
trebuie să se materializeze consecvent, în ceea ce a fost și cortegiul de legi, de fapte, de comportamente, pe care le trăiește o societate în care se aplică logic ideologia comunistă, implicit ajutată de o dictatură, spre a se impune («a proletariatului», fie și zisă «cu față umană»). Din această cauză - între altele - mi s-a părut mai nimerit ca, pentru prezentarea de față, să recurg nu la metodele pe care le folosesc de obicei în cercetarea psihologică - de pildă anchete, chestionare
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
atât mai accentuată cu cât „modelul oficial” se implantează mai brutal, atrăgând după sine sancțiuni penale sau de altă natură. Este în discuție ordinea socială instaurată în România după 23 august 1944 prin ceea ce a însemnat suferința generalizată denumită „dictatura proletariatului”. Concluzii preliminare Oficializarea reprezentării private a propriei vieți sub forma autobiografiilor din dosarul de personal în perioada de început a regimului comunist în România a urmat logica strictă a constrângerii și (auto)cenzurii, nu pe cea a confidenței. Valoarea de
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
-lea - a fost strecurată, în raportul citit de el, ideea inexistenței dictaturii în România. Pentru a-l determina să se apere de acuzațiile tot mai dese că este un dictator, a făcut o pledoarie, pretins științifică, pentru absența dictaturilor. Dictatura proletariatului devenise o etapă democratică, iar dictatura regală fusese uitată. Deoarece pentru dictator era important să iasă cu „fața curată” - prin orice mijloace, fie și mincinoase -, strategul ideii s-a făcut că a uitat de dictatura regală. În realitate, pe această
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
Rus reiese că minerul este proiectat și se autoproiectează prin intermediul unei masculinități puternice și orgolioase, care a fost speculată de diferite regimuri ideologice. Comunismul, în prima sa fază, a construit din miner un „proletar arhetipal”, un „vârf de lance al proletariatului”, un om nou. Minerii au acceptat această mitizare, care le conferea o aură simbolică. Lecția sovieticului Alexei Stahanov - care a extras într-o singură noapte 102tone de cărbune - a fost, de aceea, învățată cu aplomb. Implantarea fals vocațională a ideii
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
și educare a copiilor etc.) practicate, în cadrul familiei, în mod gratuit, în special de femei, ar fi însemnat falimentul precarei economii sovietice (Pipes, 1998). Cum în regimul comunist nou-instalat criteriul moral fundamental era „binele cauzei” deoarece, în funcție de modificările ideologice, pentru proletariat etica derivată din ea se transformă „de la sine, pas cu pas” (Buharin și Preobreajenski, 1975, p. 85), s-a revenit și asupra teoriilor despre familie. De altfel, duplicitatea egalității sociale promovată de regimul bolșevic se manifestase înaintea duplicității egalității între
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
oricăror altor date, dacă intervenția pentru întreruperea cursului sarcinii a fost necesară”. Astfel, poliția statului și procuratura au fost implicate în problemele reproducerii umane, la fel cum în momentul declanșării „luptei de clasă” fuseseră implicate în anihilarea categoriilor declarate „dușmanii proletariatului”. Urgențele medicale, pasibile de intervenție medicală salvatoare, se încadrau în două categorii: avorturile spontane și complicațiile avorturilor ilegale. Dacă în cel din urmă caz medicul nu găsea nici un semn convingător care să indice manevre abortive (ruperi de membrane, perforări ale
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
concluzia istoricilor. În realitate însă, tocmai când în „lagărul socialist” ființau alte relații decât cele instituite de Stalin, Ceaușescu și nucleul de decizie ce-l patrona au introdus măsuri represive asemănătoare, prin nocivitatea efectelor, cu cele teoretizate pentru asigurarea victoriei proletariatului în sângeroasa „luptă de clasă”. Căci ce altceva decât stabilirea de „domicilii obligatorii” ca pentru „titoiști” și „chiaburi” a fost dispoziția de prezentare la post a absolvenților din învățământul superior universitar, de artă și medical, indiferent de situația familială și
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
VIITORUL SOCIAL, gazetă apărută la București, săptămânal, între 11 și 25 octombrie 1931, cu scopul apărării „intereselor proletariatului și ale țărănimii din România”. Colaborează cu articole Al. Sahia (Tragedia învățătorilor, Făcătorul de papuci), Petre Pandrea (Politica păcii, Țărănimea) și N. Tatu (Marx și Engels). Rubrica „Literatură - teatru” este semnată de Haig Acterian (Cinema în Rusia nouă, Pasivitatea spectatorului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290565_a_291894]
-
sănătoase, luând ca punct de plecare „Constituțiunea noastră” și principiul „egalității tuturor înaintea legii, democrația în sensul cel adevărat al cuvântului”. Pentru a nu transforma școala într-o fabrică „care a creat și creează pe fiecare zi un fel de proletariat al condeiului, o adevărată plagă socială”, noua concepție organizatorică și-a propus „ca instrucțiunea publică să îndrepteze forțele vii ale națiunii către ocupațiunile așa de bogate și așa de necesare în organizarea societăților moderne, ale industriei și comerțului”. Să orienteze
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
dintre formele de cooperare au existat din cele mai vechi timpuri. Abia dezvoltarea întreprinderii capitaliste, cu scopul realizării profitului, cu nivelul său de organizare economică, cu metode raționale de organizare a muncii, a născut „problemele sociale” ale timpurilor moderne: apariția proletariatului industrial, dezvoltarea conștiinței sale și a nevoii sale de asociere. În Capitalul (1957, p. 25), Karl Marx descrie „muncitorul colectiv” format din „muncitori parțiali” care contribuie, fiecare, la organizarea forței comune. „Amestecul” mai multor puteri într-o „putere totală”, capabilă
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
treacă dincolo de limitele înguste ale intereselor individuale și de grup” (ibidem, p. 308). Preocupat și el de îmbunătățirea situației muncitorilor, Saint-Simon (1760-1825) concepe un „sistem industrial” în care producția materială și organizarea culturii converg spre același scop: creșterea bunăstării națiunii. Proletariatul are nevoie de instrucție și educație, opina autorul, iar pentru a i-o oferi nu e nevoie decât de „a zecea parte din ce costă posturile inutile în statele majore ale tuturor ramurilor administrației”. Mijlocul cel mai direct pentru „a
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
Sufletul Indiei vechi, Românii din America, Patru orașe din Ardeal), Tudor Vianu (Al. Vlahuță, Expresionismul, o estetică nouă, Hermann Keyserling), Charles Drouhet, Ramiro Ortiz, Em. Bucuța, Alice Voinescu, Marcu Beza (Poeți englezi de astăzi, Shelley), Șt. Zeletin (Intelectualii români și proletariatul, Despre ideal, Filosofie și filosofi, Renașterea națională și oamenii ei reprezentativi), Octav Onicescu (Romantismul industrial, Italia zilelor noastre), F. Aderca (Henri Barbusse, O eroare: C. Dobrogeanu-Gherea, Rodin: un dramaturg al marmurei), D. Drăghicescu (Misticismul vremurilor noi), Mircea Florian (Răsturnarea tuturor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287501_a_288830]
-
la un anumit moment istoric, respectivii tirani sau diferite clici politice Încercau să-l impună. Sistemele totalitare au ca obiectiv introducerea unui model unic la toate nivelurile societății. La nivelul claselor sociale e vorba de predominanța („dictatura”) unei singure clase - proletariatul -, celelalte trebuind să fie distruse, inclusiv prin Gulag; la nivelul politicii - partidul unic, opus pluripartidismului; la nivelul culturii - o singură filosofie și o singură știință, cea marxistă; la nivelul individului - omul nou, cetățeanul comunist. Să ne aducem aminte cum, În
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
lui Paul Zarifopol, pe care îl găsește „posac, bănuitor, îmbătrânit și fardat”, a lui Mihail Dragomirescu, numit „duhovnic al țapilor” (Un nedreptățit: D. Mihail...), o diatribă împotriva lui Camil Petrescu (Tot despre „Noua generație”) și un articol denigrator la adresa „literaturii proletariatului” (Bluze albastre). La rândul său, Mihail Sebastian îl numește pe Ion Minulescu „chefliul inovator al versului liber și al cravatei multicolore”, în articolul intitulat Suficienții, referindu-se în alte rânduri la Mihail Dragomirescu (Cazul Mihail Dragomirescu) și Paul Zarifopol (Note
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286628_a_287957]
-
falimentului determinismului hiper-raționalist, a îndreptat cunoașterea spre înțelegerea pluralității, interpretarea diferenței și punerea la îndoială a "metapovestirilor" (Lyotard 1993) care au legitimat sistemul de gândire și acțiune al modernității. Fie că a fost vorba despre cultivarea rațiunii și libertății, emanciparea proletariatului, întărirea spiritului național, creșterea capitalurilor prin economia de piață și progresele științifico-tehnologice, sau despre dialectica Ideii atotstăpânitoare, spiritualitatea postmodernă a constatat eșecul metafizicii tradiționale și al "marilor povestiri de legitimare". Dacă "filosofia pozitivistă a eficienței" s-a bazat pe ipoteza
by Sergiu Gherghina [Corola-publishinghouse/Science/1101_a_2609]
-
societies, Blackwell Publishers, 1996, p. 105.</ref>. În practică, modelul urmat a fost cel sovietic, iar standardul adoptat s-a rezumat la 8 m2 de persoană. Structurile sociale și mediul construit au fost transformate pentru a deservi activitatea zilnică a proletariatului, un pas în plus către construirea societății socialiste<ref id=”4”>Danta Darrick, „Ceaușescu’s Bucharest”, în Geographical Review, vol. 83, no. 2 (Apr., 1993), pp. 170-182, p. 173.</ref>. Peisajul urban a fost adaptat omului nou. „Orașul socialist a
Inerţie socială în spaţiul românesc. Deschideri pentru o analiză funcţională a comunităţilor / Social inertia in Romania. Contributions for a functional analysis of the communities by Tudor Pitulac () [Corola-publishinghouse/Science/511_a_1258]
-
a avea forme proprii de învățământ, sau chiar o anumită autonomie teritorială pentru minoritatea maghiară de exemplu, aceste lucruri nu trebuie confundate cu o autonomie etnică. Ideologia oficială nu permitea existența sau manifestarea identității etnice: „singura realitate era cea a proletariatului, o clasă lipsită de etnie, a cărei victorie internațională era asigurată în decursul viitorului<ref id=”3”>Monica Vlad, Dezvoltarea constituțională și situația minorităților din România, Editura Anco L.T.D., Comănești, 2008, pp. 63-68. </ref>”. Concret și în acord cu poziția
Inerţie socială în spaţiul românesc. Deschideri pentru o analiză funcţională a comunităţilor / Social inertia in Romania. Contributions for a functional analysis of the communities by Tudor Pitulac () [Corola-publishinghouse/Science/511_a_1258]
-
acestei etape este marcat de Rezoluția din 12 decembrie 1948 a PMR, privind problema națională, document ce „a denunțat «vina colectivă» a minorităților și a precizat că problema naționalităților conlocuitoare trebuie să fie subordonată în toate cazurile sarcinilor prioritare ale proletariatului<ref id=”4”>Raport final, 2006, pp. 525-527. </ref>”. Perioada lui Gheorghiu-Dej stă sub semnul Revoluției Maghiare în ceea ce îi privește pe minoritarii unguri din România. Simpatia cu ideile Revoluției Maghiare a fost văzută ca un simptom al unei politici
Inerţie socială în spaţiul românesc. Deschideri pentru o analiză funcţională a comunităţilor / Social inertia in Romania. Contributions for a functional analysis of the communities by Tudor Pitulac () [Corola-publishinghouse/Science/511_a_1258]
-
același registru, Ion Bartoși, montator la „Timpuri noi” (Azi, Eminescu este redat poporului), e mulțumit că „se dezgroapă din cenușa trecutului, în care a fost aruncată de bancheri și moșieri, opera poetului Mihai Eminescu”. În afară de grotescul „interpretărilor”, lăsate la cheremul „proletariatului”, „reabilitarea” lui Eminescu nu reprezintă altceva decât o nouă formă de manipulare ideologică. Proza din paginile revistei nu se deosebește valoric de poezie. Prin tezism și prin schematismul construcției, aceasta satirizează în tușe groase „tarele” regimului trecut, prospectând, în același
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287012_a_288341]
-
sub stindardul comunist nu Însemnă c...-ți vinzi țară sovieticilor, deoarece responsabilii comuniști repetau Întruna c... nu vor lua ca model URSS-ul, ci vor inventa o variant... național... a socialismului, si c... obiectivul nu era instaurarea unei dictaturi a proletariatului, ci reunirea tuturor forțele politice democratice În vederea construirii un sistem mai drept și egalitar. Și ce dovad... mai elocvent... de bun...-credinț... o puteau aduce comuniștii decît Îndîrjirea cu care au gr...bit crearea „Fronturilor naționale” și au Încurajat, În cadrul
[Corola-publishinghouse/Science/2022_a_3347]
-
deja ștafeta contest...rîi. Revoltele muncitorești În timp ce contestarea ț...rănilor se limiteaz... În forma ei violent... la perioada stalinist..., manifestațiile muncitorești caracterizeaz... Întreaga er... comunist.... Mai bine organizat, mai influent În sînul Partidului și al statului decît ț...r...nimea, proletariatul Își susține revendic...rile specifice (salarii, condiții de munc... etc.), dar tinde, mai ales În ultimele decenii, s... l...rgeasc... protestul la domenii ce intereseaz... Întreaga populație (nivelul de trai, prețul produselor etc.). În momente cruciale (1956 În Polonia și
[Corola-publishinghouse/Science/2022_a_3347]
-
atît În Budapesta, cît și În provincie - s-au solidarizat complet cu lupta insurgenților Împotriva sovieticilor. Doisprezece ani mai tîrziu, În 1968, Într-o alt... mișcare popular... de mare amploare, ce are loc În Cehoslovacia, reîntîlnim În centrul preocup...rilor proletariatului industrial același proiect al „consiliilor muncitorești”. „Programul de acțiune” Întocmit În aprilie 1968 de echipă Dubček conținea În prevederile lui autogestionarea, dar nu-i stabilea formele. Un pas decisiv e f...cut În cursul lunii mai. Izbucnesc greve ce denunț
[Corola-publishinghouse/Science/2022_a_3347]