2,047 matches
-
Oricum, când ajunse la ușa principală a Institutului care de obicei e închisă la ora asta, constată că era ușor întredeschisă și că înăuntru ardea o lumină. Împinse încet ușă și privi. Lumina venea de la o lampă aprinsă la capătul promenadei. Nu se vedea nici un om. Lui Tom i se năzări că, dacă ar reuși să se strecoare în Camere prin spate, de pe promenadă, prin Baptisteriu, ar putea afla ceea ce dorea să afle (dacă Rozanov se găsea încă în Ennistone) privind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
înăuntru ardea o lumină. Împinse încet ușă și privi. Lumina venea de la o lampă aprinsă la capătul promenadei. Nu se vedea nici un om. Lui Tom i se năzări că, dacă ar reuși să se strecoare în Camere prin spate, de pe promenadă, prin Baptisteriu, ar putea afla ceea ce dorea să afle (dacă Rozanov se găsea încă în Ennistone) privind tabela locatarilor, aflată în hol. Dacă ar fi intrat pe ușa principală, ar fi trebuit să schimbe câteva cuvinte cu portarul. Dac-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
situația lui, fără riscul de a o schimba în vreun fel. Ar fi vrut, cum s-ar zice, să aprindă o lumânare sau să recite o formulă; trebuia să simtă că face ceva pentru a-și potoli starea de spirit. Promenada era pustie, cufundată în tăcere și, pe jumătate, în întuneric. Măsuțele fuseseră date într-o parte, scaunele așezate în maldăr, unul peste altul. Barul era acoperit cu o pânză albă. Tom făcu câțiva pași, conștient de umbra lui lungă, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
atmosfera, dar care acum nu izbuteau asemenea performanță. Tom nu suferea înălțimile. Și acum, privind în prăpastia de aburi și tevi, încercă un vertij ce părea a fi prelungirea acelei senzații, asemănătoare cu dorința sexuală, pe care o încercase pe promenadă. Nu văzuse niciodată „motoarele“ Institutului, pentru că, de când se născuse el, izvorul nu fusese expus publicului. În mintea lui, își închipuise întotdeauna că trebuie să existe o despicătură adâncă într-o rocă sau o grotă din care țâșnea un izvor de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
alți prieteni și am pilit câte ceva. Nu exagerat, doar așa, de deschidere, pe sponci, că suntem și într-o mică pană financiară. Din motive evidente, de criză economică. După aia, am ieșit să ne plimbăm în grup, pe bulevard. Pe promenadă, am văzut lumină la muzeu și toate afișele alea cu "Accesul gratuit" și ne-am gândit, ce-ar fi să ne mai culturalizăm și noi un pic, domnule? Că nu e bine numai prin cârciumi! Am intrat, am văzut că
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
imediat. O eșarfă imposibilă din pene de struț, poșeta de catifea violetă, părul despletit ca niște alge, gura roșie ca un coral. Deși era doar o moleculă În mulțimea de turiști, de pierde-vară și de localnici veniți În centru pentru promenada de vineri seara, staționând pe trotuarele de pe Corso, pălăvrăgind În fața vitrinelor magazinelor de blugi, CD-uri și gadget-uri muzicale, mama Valentinei Buonocore era inconfundabilă. Mergea repede și șchiopăta ușor. Din când În când se Întorcea, ca și cum ar fi urmărit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
că sunt cel mai fericit om din lumea aceasta, dar în timp ce-mi vorbeai nu te credeam, și am avut dreptate: să nu te cred atunci când știu cum sunt - nu pot traversa, cum gândești lumea asta, oricum, ca o promenadă în Bois de Boulogne. - Nu-ți dai seama; ești fericit și vei fi până la sfârșitul vieții tale, dar nu știi și nu vei ști niciodată, pentru că e starea ta firească. Fericirea e în tine ca pomii viitori în semințele fructelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
întinse cu voioasă surprindere copilărească domnișoara Marga Popescu. Nu ne văzuserăm din ianuarie, eram în iunie; de atunci până acum timpul zburase deasupra noastră neobservat. Ne întâlnirăm întâmplător pe strada principală a orașului, - fostă strada Regală - pe vremuri locul de promenadă a protipendadei a orașului și, clandestin, al elevilor și elevelor de liceu din cursul superior, care nu aveau acces aici potrivit regulamentelor liceale, nu știu de ce, decât însoțiți de părinți. Ciudățenia unei mentalități aparținând altei epoci, din care cauză nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
Este vorba de formarea treptată a așa numitului sistem de frâne și a capacității de selecție în formularea pretențiilor și dorințelor. Cu nostalgie îmi aduc aminte că pe când eram dascăl la Bârlad, orașul care avea o singură stradă mare pentru promenadă, unde în zilele de sărbătoare ieșea aproape toată lumea bună la plimbare, acolo eram și eu nelipsit, împreună cu soția și cu cei doi copii de trei și patru ani. Cum pe acea stradă era amplasată și elita comerțului bârlădean, copiii, mergând
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
la tête; il souffrait d’arthrite, d’athérosclérose, il pouvait faire une crise». Dans un livre de mémoires de la prison, Florin Constantin Pavlovici nous décrit d’autres modalités d’éducation par la bastonnade, utilisées à Jilava. La rentrée de la courte promenade à l’air libre faisait l’objet d’un «cérémonial» distrayant pour les surveillants. Ceux-ci utilisaient leur puissance physique et les bâtons sans pitié. Ils s’élançaient vers nous, nous injuriaient, poussaient des cris, sifflaient, riaient aux éclats, frappaient au
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
et couraient en essayant d’arriver les premiers à la cellule salvatrice. Ceux qui étaient les derniers, les vieux d’habitude, étaient battus sans pitié. Par crainte des bastonnades, mais aussi par impossibilité, quelques octogénaires ont commencé à refuser la promenade... Le même plaisir était pour eux de faire courir le malchanceux d’un bout à l’autre du corridor et d’entrer en compétition, c’est-à-dire à celui qui réussirait à appliquer plus de coups. Plus tard, dans une colonie
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
nu mai dispune de un fond de clădiri vechi care să-l reprezinte. Începând cu a doua jumătate a secolului al XX- lea, strada Lăpușneanu, prin schimbările economice și sociale, și-a pierdut destinația inițială de stradă comercială și de promenadă. Configurația țesutului urban în zonă a suferit modificări însemnate în timp, în special la extremitățile axului. Drama stradală: construcțiile realizate în Piața Unirii (anii 1960-1970) și în zona Centralei telefonice (după 1990) sunt intervenții ce au adus modificări importante spațiului
IA?IUL din perspectiva regener?rii urbane by Anca Mihaela Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/83081_a_84406]
-
dezvoltarea serviciilor specifice. Proiectul de dezvoltare urbană Strada Lăpușneanu urmărește “renașterea unui trecut, nu prin copiere, ci prin rezolvări noi în consens cu situații noi, prin echilibrul între util și estetic, prin evitarea incompatibilităților de orice fel, elementul catalizator fiind promenada” <footnote Sursa: informațiile primite de la Primăria Iași, biroul Managementul Proiectelor. footnote> . În cadrul proiectului de ansamblu, se pot desprinde un minim de proiecte necesare, numărul și tematica lor nefiind limitativă: - amenajări urbane (mobilier, iluminat, pavaje pietonale, spații verzi); - reabilitare și refuncționalizare
IA?IUL din perspectiva regener?rii urbane by Anca Mihaela Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/83081_a_84406]
-
Era în compania mamei și a fiicei. Fără îndoială, lucrau, citeau, vorbeau, conversau. Montaigne îi dicta chiar, fidel metodei sale, câteva dăugiri: pregăteau amândoi o nouă ediție. Ea relatează una din discuțiile lor despre Plutarh și despre iubire într-o Promenadă a domnului de Montaigne. Ea n-a aflat imediat de moartea lui Montaigne: dovadă că schimburile lor epistolare nu erau foarte frecvente. Avea s-o afle la cincisprezece luni după aceea, dintr-o scrisoare a lui Juste Lipse. Triază împreună cu
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
a lui Montaigne 1571: convertirea hedonistă a lui Montaigne care se retrage în Turn 1572: Montaigne începe să-și dicteze Eseurile 1580: Eseuri, Cărțile I și II 1588: întâlnirea lui Montaigne cu Marie de Gournay 1592: Moartea lui Montaigne 1594: Promenada domnului de Montaigne, de Marie de Gournay între 1588 și 1669: treizeci și patru de ediții ale Eseurilor 1600: Giordano Bruno ars pe rug de către Biserică, la Roma 1601: Despre înțelepciune, de Pierre Charron 1622: Egalitatea bărbaților și a femeilor, de Marie
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
Descartes, Panarion, Sfântul Epifanie, Phaidon, Platon, Philosophumena, Sfântul Ipolit, Despre plăcere, Ficino, Despre plăcere, Valla, Despre plăcere, Antistene, Despre plăceri, Saint-Evremond, Plângerea doamnelor, Marie de Gournay, Politica, Aristotel, Despre predestinare, Scot Erigene, Predici, Ioan Teutonicul, Principiile filosofiei, Descartes, Principele, Machiavelli, Promenada domnului de Montaigne, Marie de Gournay, Psihopatologia vieții cotidiene, Freud, Republica, Cicero, Republica, Platon, Revelația marii puteri, Simon Magicianul, Satirele menippee, Varro, Scrisoare către Herodot, Epicur, Scrisori către Lucilius, Seneca, Sistemul filosofiei lui Epicur, Gassendi, Stromates, Clement din Alexandria, Supliment
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
Garda dă onorul, scurt sunet de goarnă. Iată-ne din nou traversând Berlinul, care are un ciudat aer de sărbătoare, însorit, zgomotos și vesel, cu totul diferit de cum fusese ieri. Acum am să-ți arăt grădina zoologică îmi spune el promenada elegantelor din Berlin. Automobilul roșu aleargă pe o alee umbrită de copaci. Întâlnim trăsuri, câteva faetoane vechi conduse de stăpânii lor, și câțiva cavaleri. El îmi spune: Aș da orice să întâlnim acum persoane din lumea bună. M-ar bucura
by CONSTANTIN IORDAN [Corola-publishinghouse/Science/996_a_2504]
-
cât de surprinși ar fi văzându-te. Pana lungă, albastră, de la pălăria mea îmi dansează pe față, când mergem mai repede. Prințul mă întreabă dacă pot compara Tiergarten 17 cu grădinile din Paris, pentru că unii i-au spus că această promenadă vastă este mai frumoasă decât Bois de Boulogne 18. Mie mi se pare că, într-adevăr, acești copaci sunt mai mari decât cei din Bois, cu excepția câtorva arbori de pe bulevard, înainte de a ajunge la Porte Dauphine, pe care îi găsesc
by CONSTANTIN IORDAN [Corola-publishinghouse/Science/996_a_2504]
-
braț. Șeful ordinului era suveranul și în ajunul Primului Război Mondial nu avea decât 26 de membri. 16 Ordin onorific din Prusia, fondat de primul rege al statului, Frederic I (1657-1713), în 1701. 17 Celebră grădină zoologică germană. 18 Cunoscut loc de promenadă, unul din cele mai frecventate, aflat între Paris și Saint-Cloud 19 Alexandru A. Beldiman, ministrul României la Berlin în perioada ianuarie 1896-august 1916. 20 Antoine de Rivarol (1753-1801), om de litere și jurnalist francez. 21 Jean de la Fontaine (1621-1695), fabulist
by CONSTANTIN IORDAN [Corola-publishinghouse/Science/996_a_2504]
-
penumbrătc "În penumbră" The High Window (Fereastra de sus), al treilea roman al lui Raymond Chandler, apare în 1942. Ultimele redute ale Europei păreau să se prăbușească sub cizma lui Hitler. Londra în flăcări, Parisul transformat într-un loc de promenadă pentru ofițerii germani, știrile contradictorii de pe Frontul de Răsărit, greșelile tactice ale comandanților Aliaților induseseră sentimentul că se încheia o lume și dispărea o civilizație. Chandler trăiește dramatic aceste episoade, iar ecouri ale tragediei planetare transpar în multe din paginile
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
lărgirea eului tău, tu riști să te renegi și să renegi creația" (OC, III, p. 1420, nota de la p. 437). 620 Vezi Jurnalul, 2 februarie 1920. 621 OC, II, 17. Robert Walser utilizează același procedeu (vezi Alain Montandon, Sociopoétique de la promenade, Presses Universitaires Blaise Pascal, 2000, pp. 206-207). 622 Rău de mare pe care îl regăsim in momentul vizitării birourilor pentru acte. Vezi Procesul, Pléiade, 332. 623 OC, II, 27. 624 "Mulțumesc lui dumnezeu, lună, tu ai încetat să fii lună
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
de artă. Oricare ar fi amploarea documentației reunite și, ici și colo, minuțiozitatea cercetării, imensitatea subiectului, îmbinată cu incompetențele autorului, îl expune la deprimantul reproș de eseism. Mai ales dacă a vrut să dea traseului unui drum riguros aspecte de promenadă, uneori barocă. Mediologia imaginii are toată ambiguitatea unui demers situat la intersecția mai multor căi pe care niciun titlu nu mă îndreptățește să apuc: istoria artei, istoria tehnicilor și cea a religiilor. Fatalitatea în care este prinsă nașterea oricărei problematici
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
spatele încovoiat, precum fermierul provensal de care vorbea Cézanne și care se ducea cu căruța să vândă cartofi la piață și "nu văzuse niciodată Muntele Sainte-Victoire". Numai omul urbanizat, deja destul de sigur pe traiul său, se poate deda la plăcerile promenadei și-ale contemplației. Așa cum peisajul nu este natura hrănitoare și murdară a țăranului, arta nu este ansamblul imaginilor în sânul cărora se dezvoltă societatea care le impune credința ei (vasele grecești au devenit obiecte de artă în Europa în secolul
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
din Lausanne, să vedem ce fel de lume e pe aici: puțină, biserica e la subsolul unei biblioteci, am văzut cum arată diaspora de aici care frecventează biserica. Dar pe malul lacului a fost splendid, bărci cu pânze, păsări, lebede), promenadă și briză. După-masa Într-un parc de aproape, Mon-Repos, e parcul unei vechi reședințe a unui marchiz, clădirea e plasată În mijlocul parcului, aici a fost găzduit Voltaire și a montat piesa Zaira, În care a și jucat. În 1922, În
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
Dimineața, În drum spre Iași, oprim Înainte de tecuci să cumpărăm gogoșari pentru zacuscă, am redevenit români. Un timp, dar și acum când scriu aceste note, după trei săptămâni, chiar și după trei ani, când recitesc textul, visez cu ochii deschiși promenada de la Collioure. În tinerețe și mai târziu am fost la mare pe litoralul românesc, prin mai toate stațiunile. Dar nu mi-am Închipuit că poate fi altfel. A fost altceva decât am bănuit vreodată.
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]