1,293 matches
-
sec. Ce e cu tine? - Am înțeles deodată totul. Am început să simt. - Nu-l am decît pe Ofer, repetă cu încăpățînare Avram. Ascultă: eu și cu tine, împreună, îl avem pe Ofer. - Cum îl ai pe Ofer?, întreabă ea, pufnind batjocoritor, cu fața îngropată în palme, în timp ce ochii i se rotesc goi prin aer. Nici măcar nu-l cunoști. Nici nu ai vrut să-l vezi. Cine e Ofer pentru tine? Numai cuvinte. - Nu, nu! zice el tulburat și începe s-
David Grossman - Pînă la capătul pămîntului by Ioana Petri () [Corola-journal/Journalistic/4828_a_6153]
-
la un antinarcisism răsfrînt în accente acute: "știu, știm, știu că știți, știm că știu: ajunși în pragul degradării/ psihice... o, de ce/ n-am eu putere, înțeleptule: să elimin această băutură/ scîrbavnică, ura -/ ura de tine însuți, lipicioasă, numai miere, pufnind pe nas și pe urechi,/ care mă răstignește fără motiv... aici te înșeli,// te răstignește din/ motive bine determinate, metafizice" (Nervi șEști ca o carte, predestinatăț). Așa încît orizontul apare întunecat în toate direcțiile. Particularitatea acestei dezolări totale ne-o
Realul fictiv by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10640_a_11965]
-
dă drumul la voce. Sudoarea de pe frunte îi dispare treptat. Noi care-l pîndeam să ne confirme presupunerile, mai întîi tăcem, adică ne abținem să rîdem, ca să nu ne pară rău că l-am încurajat. Pînă cînd unul dintre noi pufnește, în timp ce Croh, care nu lua parte la conspirația noastră preventivă, zîmbea tot mai bine dispus. E bun!, începem să ne dăm coate. Textualiștii înrăiți încearcă să-l aducă pe Lăcustă pe terenul atitudinii textuante și la sfîrșit îi facem unul
Singurătatea de după by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7836_a_9161]
-
și valori absolute. Până și prima noastră întâlnire a avut loc în această lumină: ne-am întâlnit în timpul unei excursii pentru scriitori, organizată de Festivalul Literar din Toronto, la Cascada Niagara, înveliți amândoi într-o pelerină roșie de ne-a pufnit râsul. Ar mai fi apoi și simțul profund al respectului pentru viață, oameni, greșeli și sentimente umane, comun amândurora. Ne-am văzut de multe ori, i-am fost de două ori chiar oaspete la Bard College; de asemenea, am râs
Claudio Magris: „A călători este metafora vieții“ () [Corola-journal/Journalistic/5847_a_7172]
-
bîjbîind, legănîndu-și corpul nesigur, bastonul lui de sticlă, alb, se făcea praf de cum se lovea de primul copac ieșit în cale, de primul stîlp; atunci Tata cădea grămadă în brațele trecătorilor și parcă murea. Asta doar pentru o clipă pentru că pufnea imediat în rîs, își scotea imediat ochelarii negri și se uita după femeile frumoase ale orașului". în final, o carte decepționantă pe ansamblu, aflată nu atît sub luminosul semn al culorii oranj, ci sub acela al maimuței (maimuța Soni, lăsată
Poză cu Proteus C. by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/14893_a_16218]
-
dulceag în compoziție. Și spre uluiala celor doi care rămăseseră încremeniți, eu eram deja în chiloți și sutien și m-am repezit la MD s-o sărut în fața prințului sau ce-o fi fost, spaniol. Acum, cînd revăd scena, mă pufnește și rîsul și plînsul, dar atunci eram în plin delir erotic. După capul meu de artistă amatoare mai mult de bună dispoziție decît de partide de sex. Domnul cel elegant nu și-a pierdut cumpătul, a zîmbit ceremonios cu aerul
Kiki Iguazu by Bedros Horasangian () [Corola-journal/Imaginative/7298_a_8623]
-
La ora fixată, s-au reunit toți în Gara de Nord, în fața Biroului de informații. Ana-Cristina i-a anunțat senină pe ceilalți că ea și Albert nu mai merg la Costinești, ci se duc la Orșova, să înoate în Dunăre. Fetele au pufnit în râs, ca și când tocmai ar fi auzit o glumă reușită. Cornel a rămas cu gura căscată. Ce sminteală i-a mai trecut Anei prin cap? Curând s-au convins că ei doi vorbiseră serios. S-au despărțit: de o parte
Relatare despre moartea mea by Gabriel Chifu () [Corola-journal/Imaginative/10968_a_12293]
-
tras pantalonii în sus. Cristina se uita la carte și își plimba degetele pe colțurile rău învelite în ziar care nu vroiau să stea îndoite. - Cum ai să i-o dai înapoi? - a întrebat la întîmplare. - Ei, asta-i! - a pufnit Pați amuzat. Am să-i dau un telefon la București și am să mă duc să i-o dau - Doamne, ce întrebări poți să pui! - Nu prea știe cum să îmbrace o carte avocatul tău. - Nu prea... - a fost Pați
În așteptarea Ursulei by Dora Scarlat () [Corola-journal/Imaginative/15273_a_16598]
-
făcându-mi astfel o favoare), îmi spune că mi-a rezervat o mare surpriză: Am să te duc într-un loc special, un loc despre care mi-a vorbit și mie tatăl meu, când eram cam de vârsta ta. Mă pufnea râsul când bunicul vorbea despre tatăl lui... Oare cât ar trebui să fie de bătrân tatăl bunicului meu??? M-am abținut deoarece cred că era un gest nepotrivit și eram foarte curios ce anume mi-a pregătit . Știam că este
ANTOLOGIE:poezie by Tudor-Alexandru Trif () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_695]
-
vezi, dar de perversitatea personajelor te convingi mai greu. Nigel (Hugh Grant) și Fiona (Kristin Scott-Thomas) nu sunt o contrapondere persuasivă pentru cuplul Oscar - Mimi. Totul are un aer "supraîncălzit": jocul lui Emmanuelle Seigner, secvențele erotice (la care uneori te pufnește râsul pentru că sunt prea aproape de clișee porno), finalul artificial. Acest film demonstrează un paradox: există o perversitate "bună" (din care poți extrage ceva artistic valabil, vezi Ultimul tango la Paris) și o perversitate "proastă" (mult prea osificată de fantezii banale
Lungmetraje anti-Valentine's Day by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/12011_a_13336]
-
o chestiune de simplă iluzie. Indiferent din ce unghi se uita la ea, o vedea mereu frontal. Când se opri în fața uriașei vitrine principale, cuvintele se lipiră de fațadă și-l priveau drept în ochi fără să licărească. Fara mai pufni o dată la sensul lozincii, apoi se întoarse către anunțul din vitrină: CELE MAI BUNE ARME ENERGETICE DIN ÎNTREGUL UNIVERS CUNOSCUT Simți în sinea lui o scânteie de interes. Privi lung armele strălucitoare etalate și fu fascinat, împotriva voinței sale. Erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
oglindă alchimică, cu fața reflectantă acoperită de o blană ce crește din ea și în care, ca să te vezi, trebuie să desfaci cu ambele mâini o cărare în mijloc, o fantă temporară în care te privești cu oroare sacră. A pufnit și mi-a zis: „Bine, hai să urcăm, dacă nu te deranjează Remora.“ Trăgea după ea în permanență o fiară băloasă, un dog german femelă, Remora, cât o vită neagră și lucioasă, care în prima noapte a făcut salturi peste
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
cu mine, cum fac în general femeile când simt că au atins pe cineva. Ca s-o irit - primul pas spre stârnirea interesului - îi spuneam glume plate, cum ar fi că „mă voi imola pentru ea“, ceea ce o făcea să pufnească teatral, arătându-și albul ochilor. în mod fatal, colegi fiind, tot ieșeam și mâncam împreună, ba chiar, ca să ne facem fișele cu traseele turistice, trebuia să mergem unul în camera celuilalt. La început nu voia să vorbim decât de ungurul
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
Una purta o pălărie bărbătească cu bor îngust. Vorbeau îm preună despre un piept de pui pané. Româncele au o istorie de amor cu pieptul de pui. Le-am întrebat: — Fetelor, voi faceți treburile alea așa și pe dincolo? Au pufnit după legea lor, moment în care au apărut trei matahale, humanoizii lor, din care unul tatuat, cu șlapi Adidas, care mi-a răcnit: „Băi, pulă, ce te bagi?“ M-am uitat fix în ochii masculului alfa și l-am informat
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
puțina lună ce îi zăbrelea fața prin ușa cortului. Bea bere din sticla deschisă cu ochiul și mă privea de la cinci centimetri, întinsă și ea într un cot, nemișcată, îmbrăcată. Gol lângă ea, am simțit că mi-e frig. A pufnit: — La cât de repede te-ai dezbrăcat, bănuiesc că vrei să se și termine repede. — Of, am protestat, înțepenit și în spinare și în creier. Gol, am întins mâna și i-am mângâiat obrazul rece. A isprăvit berea, și-a
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
tine din milă? Am făcut imediat sluj ca un cățel: — Ba da, ba da, ba da! A râs și a dat vin pe ea. S-a ridicat să caute un șervet, verificându-se în treacăt în oglindă. A venit înapoi pufnind, fără să-și schimbe tricoul pătat. — Ești înduioșător cum poți să te mândrești că tu nu porți niciodată ceas. Nu mă mândresc. M-ai întrebat de ce n-am ceas și ți-am spus că nu port. N-am avut niciodată
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
niciodată ceas. Nu mă mândresc. M-ai întrebat de ce n-am ceas și ți-am spus că nu port. N-am avut niciodată. — Da, dar când ai zis asta ți s-a luminat fața. — Pentru că mă uitam la tine. A pufnit iar, iritată. — Ce ieftin. încă una de-asta și te duci înapoi să dormi singur în apartamentul ăla oribil cu cărți pretențioase. — Cărți. Nu e nici o pretenție acolo. Nu le-am expus pe fațada casei. Ai vrea să le țin
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
decât „proce-“, căci „ură“ i-a rămas în gât văzându-l pe Pop. Mirați, tatuații s-au întors spre ofilitul Pop, spre ve denia care-l făcea pe magnificul Minoiu să înlemnească. Decibelii se înmuiaseră brusc. — Ce-ai, Minoiu? a pufnit unul cu șaibă în sprân ceană. Cine-i tataia ăsta? Minoiu tăcea, fixând apariția mototolită și cu bule tinul strâns în pumn. — Eu sunt tatăl moartei, le-a spus calm Pop tatuaților. Decibelii au dispărut cu totul. — Eu sunt tatăl
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
ce-l ținuse de vorbă atâta vreme și nu-i anticipase scrupulele vinovate. Iar când îi puseră cătușele și auzi peste ele croncănitul satisfăcut al bătrânului, care se congratula cu unul din mascați, lui Nur Iulian îi veni parcă să pufnească - și se puse atunci să-și fredoneze: Sunt haiduc cu vulva udă... Sâmbăta morților Și să nu uitați să jertfiți un cocoș lui Asclepiu. Socrat Adevărat grăiesc ție că noaptea aceasta, mai ’nainte de cântatul cocoșului, de trei ori te
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
-i. Limba ne e îngropată. Nu mai știm vorbi.“ — Ba se mănâncă și între ei. — Da’ de unde știți, părinte, dacă nu-i vede nimeni? — Păi ziua găsim rahații lor. înseamnă că ceva au mâncat. Extazul îl făcu pe Celebi să pufnească zgomotos pe nări. începu să scrie, înfierbântat, în vreme ce popa mormăia afurisenii. Dar ei ce sunt, părinte? îs tot români de-ai noștri? — îs tot români, da’ nu vorbesc. Și te mănâncă. Și ce înseamnă asta? întrebă încordat Celebi. — Nimic, taică
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
chestie“. — Ba am înțeles, ba am înțeles, molfăia Max neconvins. I-am tras un cot în coaste. — Știi ce? Ocultiștii ar face bine să se ocupe mai mult de Heidegger. M-a întrebat, mimând interesul, ce voiam să spun. Am pufnit. — Ați studiat totul, inclusiv absența sexului la Heidegger, dar niciodată relația lui cu alchimia. L-am prins de umeri și mi-am pironit ochii într-ai lui: — A scris Originea operei de artă, nu? Se holba la mine, confuz. — Opera
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
de transpirație și îndrăznești să ieși în bazar cu o figură de mâță lubrică pe care scrie „futută și răsfutută“... Ai să fii arestată. Ai să produci accidente când traversezi strada. Tot Kabulul va mirosi a mosc și sacâz. A pufnit tolerantă: — „Futută și răsfutută“... în ce mitologii trăiești, dragule? Când și-a închis sutienul la spate, sutien nepotrivit cu chiloții - căci purta doar lucruri desperecheate ‒, s-a transformat o secundă, căutând să nimerească copca dindărăt, într-o figurină de zeiță
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
rapid pe pixeli cu spatele întors spre mine. — Sau îl fac să se întâlnească cu deminorii francezi. Francezii tocmai dezgroapă minele din jurul grădinii zoologice. Acolo unde el și-a... — Ce forță trebuie să aibă ca să-și păstreze calmul ăla, a pufnit deodată, repezit. Să fii nevoit să-i rogi mereu pe ceilalți să te care să faci pipi... Iar cineva ți-o ia în mână - cu stânga, da? așa e la ei - și ți-o ține când te ușurezi, și ți-
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
lași cu chestii din astea! Nu te eschiva cu impresii psihologice. Ce-i cu carnetul ăsta de culoarea morții? Răspunde-mi la întrebare! Aici eu pun întrebări! răcni sever Filip, izbind cu pumnul în ladă, mimând autoritatea unui anchetator. Apoi pufni în râs, amuzat de perplexitatea care se așternu pe fața lui Carol, cărui nu i venea să-și creadă urechilor... E un fel de jurnal, continuă Filip. Un aide-mØmoire. Memoria mea e slabă și selectivă. Nu rețin decât unele lucruri
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
și o lume lipsită de uitare. Dar ceea ce-ți lipsește ție nu este anume memoria, ci orice formă de atașare. Mai sunt și alte forme? Numește-mi încă una măcar. -... Să zicem, dragostea, îndrăzni Filip după câteva clipe. Dragostea?! pufni Carol. Nu-mi spune nimic acest cuvânt. E o noțiune obosită, uscată, moartă. O monedă falsă, căreia dacă-i zgârii puțin suprafața aurită dai de o tinichea ruginită. Numim cu același cuvânt sentimente complet diferite, îndreptate în direcții complet diferite
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]