913 matches
-
ca soarele să fi intrat în Leu, am avut cel dintâi semn prevestitor de nenorociri. Posibil să fi fost o întâmplare, dar, în anii care au urmat, a fost pomenită ca o pacoste. Cam pe la a opta oră leneveam cu Rotari sub un măr, nu foarte departe de curte. Doar noi doi nu rămăseserăm acasă, căci ceilalți se temeau ca arșița să nu le dăuneze la cap. Pe lângă cei câțiva câini, însoțindu-ne liniștiți și fără țintă, mai auzeam cotcodăcit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
iarbă. Scosesem din puț un urcior de apă proaspătă și beam agale din el, uitându-ne amuzați la șopârlele care se cățărau după furnici de-a lungul unui ciot de zid fierbinte și abandonat. - Privește, mi-a spus pe neașteptate Rotari, acolo-n vale spre apus! Am crezut că vrea să-mi arate zborul rotat al unui vultur; de fapt, îmi arăta cu degetul o perdea neagră de nori încă îndepărtați. N-am apucat să spun cuvântul „furtună“, căci un nor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
a cugetat o clipă și a răspuns: - Acum e noapte, lasă-l până mâine-n zori, și, dacă va mai fi acolo, adu-i pe el și pe sămădău la stejar. După care s-a întors spre mine și spre Rotari, mânios. - Să veniți și voi! Cazul nu era deloc simplu. Longobarzii, ținând minte vechea și dura lor viață de nomazi, erau generoși cu călătorii de orice stirpe. Le îngăduiau să culeagă fructe din pomi, cel mult trei, cu condiția să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
auzit. Credeți-mă, individul îl are pe duhul rău în cap; toată noaptea a sporovăit întruna despre unii creștini pe care îi numea martiri și mă poftea să mă răzvrătesc împotriva Domniei Tale, să încalc legile. M-am apropiat de Rotari și i-am șoptit la ureche: - Întreabă-l de ce neam i se pare a fi. Rotari m-a privit mirat, apoi a întrebat: - Porcarule, din ce stirpe crezi că e preotul acesta? Bărbatul și-a trecut două degete groase și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
despre unii creștini pe care îi numea martiri și mă poftea să mă răzvrătesc împotriva Domniei Tale, să încalc legile. M-am apropiat de Rotari și i-am șoptit la ureche: - Întreabă-l de ce neam i se pare a fi. Rotari m-a privit mirat, apoi a întrebat: - Porcarule, din ce stirpe crezi că e preotul acesta? Bărbatul și-a trecut două degete groase și bătătorite între piele și cercul de fier pe care-l purta la gât și s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
-l purta la gât și s-a uitat la mine încurcat. - Mi se pare, a spus înghițind în sec, că e cam din stirpea magistrului. Toți ochii s-au îndreptat spre mine. - Întreabă-l, i-am șoptit din nou lui Rotari, dacă i-a zis să fugă împreună cu el. Răspunsul a constat într-o serie de gesturi exagerate de aprobare. Faroald, deranjat de șușotelile mele cu Rotari, mi-a zis: - Stiliano, intră în cerc și vorbește pe-nțeles! M-am supus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
ochii s-au îndreptat spre mine. - Întreabă-l, i-am șoptit din nou lui Rotari, dacă i-a zis să fugă împreună cu el. Răspunsul a constat într-o serie de gesturi exagerate de aprobare. Faroald, deranjat de șușotelile mele cu Rotari, mi-a zis: - Stiliano, intră în cerc și vorbește pe-nțeles! M-am supus și am explicat: - Preotul acela este un misionar donatist. Nu aparține neamului meu, fiind un african din nord. - Nu te-nțelegem, a spus Faroald încruntându-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
puțin de-o jumătate de zi. Până acolo sunt șaisprezece mile. - Îmi îngădui să merg eu mâine? Nu a stat nicio clipă pe gânduri. - O să te-nsoțească Gundo cu doi oameni înarmați, drumul nu e sigur. - Merg și eu, a intervenit Rotari. - Facă-se voia ta, a spus Faroald, dar, în cazul acesta, o să vină și Ariald. Părea că îmbătrânise cu zece ani într-o singură zi, și, parcă în ciuda a toate, o cucuvea a cântat în noaptea aceea la fereastra lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
ce-l încleșta amenințător. Satele din vremea aceea erau puține la număr, niște biete așezări de case locuite de țărani care-și plecau capul la vederea noastră. Noi înaintam câte doi, în față Ariald și Gundo, după care eu și Rotari, și la urmă soldații, doi fii nelegitimi de longobarzi și femei romane libere. Pe ultimele opt mile a trebuit să încetinim pasul cailor din pricina lemnului putred al podurilor și a gropilor săpate de pâraie ce străbăteau drumul. Nu-mi aminteam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
prin fața bazilicilor, a baptisteriului și a episcopatului, toate înconjurate de un mare număr de sarcofage. Casa tatălui meu se afla pe malul drept al râului, în zona negustorilor. M-am oprit să sărut piatra tombală de la mormântul maică-mii, și Rotari a binevoit să-mi fie tovarăș. Am ieșit apoi pe poarta de răsărit a orașului și, văzând de pe podul de lemn, care pârâia sub noi, bărcile de pe mal, unele cu blazonul casei mele, inima a început să-mi galopeze în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
a luat mâinile să mi le pupe. Îmbătrânise, se stafidise, era adus de spate și parcă intrat la apă, degetele de la mâinile noduroase i se deformaseră și i se strâmbaseră din pricina artritei. - Vrei să te las singur? m-a întrebat Rotari, punându-mi o mână pe umăr. Am clătinat din cap. Eram mândru de faptul că în curte se măturase bine, zidurile erau proaspăt văruite, iar porțile și obloanele, unse. Mi-au dat lacrimile privind banca de piatră de lângă puț; în locul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
să mă ridic și m-a îmbrățișat. M-am simțit în sfârșit ușurat, ca și cum mi s-ar fi luat o piatră de pe inimă. Casa era curată și răcoroasă; o mică tămâierniță scotea miresmă de iasomie. I l-am prezentat pe Rotari drept viitorul duce de Brescia, și el, devenit neașteptat de vorbăreț, a început să-mi facă o descriere din care nu lipseau admirația și prietenia. La sfârșit tatăl meu a părut încântat. L-am întrebat ce era cu toiagul ăla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
aproape că nu mai vedea nimic de departe, continua să-i țină cu precizie socotelile și locuia tot în casa din spatele curții noastre. I-am cerut voie să mă duc să-l salut pe rabin și să-l conduc pe Rotari la episcopul Severo. Mi-a dat consimțământul, nu fără să facă o strâmbătură de dezaprobare auzind numele arianului Severo. X Tatăl meu îl răscumpărase pe rabinul Yehudah într-un port grecesc, pe vremea când evreul avea deja patruzeci de ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
evreilor să aibă sclavi creștini și pământuri, îi obliga să locuiască doar în anumite cartiere din oraș, și, dacă nu se botezau, erau condamnați la surghiun și li se confiscau toate bunurile. - Care e situația evreilor pe-aici? a întrebat Rotari, în timp ce ne apropiam de casa lui Yehudah. - Deși sunt văzuți cu ochi răi de cea mai mare parte a creștinilor, i-am explicat, sunt tolerați fiindcă sunt de neînlocuit în ale comerțului. În schimbul unui procent, ei garantează creditele negustorilor. Tatăl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
Ravenna evreului Simeone din partea locului, și-acesta îi dă o hârtie cu care negustorul din Ravenna încasează banii de la un evreu din același oraș. - E un lucru bun că nu trebuie să bați drumurile cu aur la tine, a cugetat Rotari. - Și nu numai, prietene, evreii garantează atât calitatea, cât și greutatea bijuteriilor și nu se dedau la înșelătorii. - Îmi vine să cred că tu chiar îi admiri. N-ar trebui să-i urăști fiindcă au pus la cale uciderea lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
mare. Și-n plus, noi, sirienii, și evreii avem un motiv comun de mândrie. Navele noastre, adevărate caravane marine care duc în Occident ceea ce se descarcă de pe cămile pe coastele Orientului, sunt aproape ultimele garanții ale supraviețuirii negoțului în Marea Mediterană. Rotari nu mi-a mai răspuns, dar cuvintele mele l-au pus pe gânduri. Doar după un scurt răgaz, m-a întrebat: - Și cer mult pentru serviciile lor? - De obicei a zecea parte din bani sau din valoarea mărfurilor. Sau, din partea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
să-i răspund și a continuat, în aparență deloc surprins de vizita mea: - Am întrevăzut în numerele scripturilor faptul că te vei întoarce, că o să te-mpaci cu taică-tău și că o să fii însoțit de viitorul duce de Brescia. Rotari a încremenit de uimire și l-a întrebat: - Bătrâne, puterea ta de vrăjitor poate să știe lucrurile care urmează să se întâmple? Yehudah a râs, ridicându-se cu greu de pe piatră. - Nu, a răspuns, de fapt, băiatul acesta se afla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
cu greu de pe piatră. - Nu, a răspuns, de fapt, băiatul acesta se afla în bucătăria casei lui Stiliano. Iar eu tocmai îl învățam că nu e bine să tragi cu urechea prin casele altora. L-a luat de braț pe Rotari și, intrând în casă, i-a spus: - Tinere duce, magia are mai multe fețe. Unele bune și altele rele. Poate fi o știință a celor puțini, ce uluiește ignoranța celor mulți, dar și o păcăleală cu care să-i îmbrobodești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
rău totodată, precum focul care are flăcări nicicând egale-ntre ele, care încălzește și luminează, dar e-n stare și să distrugă și să ucidă. Prefer să nu mă joc de-a vrăjitoria. Și casa lui Yehudah era curată, iar Rotari n-a putut să se abțină: - Nu cumva doar romanii sunt murdari și împuțiți? - O, viitor duce, a spus rabinul, și leul, dacă e liber și tânăr, are un miros de care nu-ți dai seama fiindcă se topește în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
E o substanță care nu prea se mai folosește, întrebuințată încă de unii brutari romani pentru a face pâinea să dospească la iuțeală. Se obține din urină de capră, oaie sau vițică. Pentru dospirea pâinii ajunge un vârf de deget. Rotari părea pur și simplu dezgustat. Evreul a continuat: - Dacă împrăștii sare de-asta și aștepți să plouă, ea va usca rădăcinile și, în scurt timp, iarba se va face galbenă ca în deșert. Apoi m-a mustrat cu degetul ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
caz, era vorba, cu siguranță, despre sare animală, fiindcă din asta nu trebuie multă; în depozitul tatălui tău ar trebui să mai fie încă două livre; o cumpără pentru cei din Oderzo, singurii care mai folosesc așa ceva. Spre mirarea mea, Rotari l-a întrebat pe rabin multe și mărunte despre banii și garanțiile furnizate de evrei în afaceri; acesta i-a răspuns cu răbdare, ascultându-l atent. Rotari l-a întrebat dacă și la Brescia erau evrei care se pricepeau la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
cumpără pentru cei din Oderzo, singurii care mai folosesc așa ceva. Spre mirarea mea, Rotari l-a întrebat pe rabin multe și mărunte despre banii și garanțiile furnizate de evrei în afaceri; acesta i-a răspuns cu răbdare, ascultându-l atent. Rotari l-a întrebat dacă și la Brescia erau evrei care se pricepeau la astfel de lucruri și, auzind răspunsul pozitiv al lui Yehudah, a părut încântat. Am plecat de-acolo cu două ceasuri înainte de asfințit, ca să ajungem și la episcopul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
preț de câteva minute, căzut pe gânduri și privind în gol. M-am ridicat, uitându-mă spre preotul Giovanni, care avea o expresie de nepătruns. - Cine este bărbatul acela? m-a întrebat Severo, revenindu-și din amorțeală și arătând spre Rotari. - Este Rotari, fiul lui Nandinig... N-am apucat să-mi termin fraza, căci episcopul, ca și cum ar fi primit pe neașteptate o rafală de putere, a exclamat: - Ducele de Brescia, un bărbat drept, pe care l-am cunoscut pe când eram în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
câteva minute, căzut pe gânduri și privind în gol. M-am ridicat, uitându-mă spre preotul Giovanni, care avea o expresie de nepătruns. - Cine este bărbatul acela? m-a întrebat Severo, revenindu-și din amorțeală și arătând spre Rotari. - Este Rotari, fiul lui Nandinig... N-am apucat să-mi termin fraza, căci episcopul, ca și cum ar fi primit pe neașteptate o rafală de putere, a exclamat: - Ducele de Brescia, un bărbat drept, pe care l-am cunoscut pe când eram în vizită la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
căci episcopul, ca și cum ar fi primit pe neașteptate o rafală de putere, a exclamat: - Ducele de Brescia, un bărbat drept, pe care l-am cunoscut pe când eram în vizită la episcopul Felice. Trebuie să te mândrești cu tatăl tău, fiule! Rotari s-a prosternat la picioarele episcopului. - Ai fost botezat? l-a întrebat Severo, punându-i o mână tremurătoare pe cap. - Nu, eu cred în Wodan, a răspuns Rotari, în timp ce episcopul a continuat neabătut: - Întoarce-te aici de Paște, și-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]