13,153 matches
-
mișcare, o schimbare de fond, esența este zdrobită de nevoi și adusă într-o poziție bipedă, pășind lipsiți de cuget spre neant. Bipedul continuu articulează cuvintele și le vrea înțelese, literatul levitează și șoptește cu adieri calde: Pân-atunci te salut cu o privire plină de-nțeles, ca să nu mă dai uitării, [4] cere profanului poetul, care simte că jocul lui de a fi este lipsit de lumină în fața viciului profanului. Spiritul este magna spiritualității, a întregului magnific al lumilor detașate
SPIRITUL CONTINUĂ EXISTENŢA NEFIINDĂ A UMBREI OMULUI VIU de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 504 din 18 mai 2012 by http://confluente.ro/Spiritul_continua_existenta_nefiinda_stefan_lucian_muresanu_1337331582.html [Corola-blog/BlogPost/358843_a_360172]
-
mai aveam ore împreună, dar văzându-mă pe culoar a început să strige la studenți: - Dați-vă la o parte să treacă Doamna Profesoară Mirela Borchin!!! Politicos cum era, a coborât o dată din tramvaiul 6 în Piața Libertății, ca să mă salute, fiind că mă văzuse așteptând în stație!!! - Să nu vă speriați dacă vedeți pe cineva care arată fix ca mine și nu vă salută. Că ăla nu sunt eu. E fratele meu geamăn, care-i gardian la Penitenciar. Spre sfârșitul
DOMNUL MARINCAŞ de MIRELA BORCHIN în ediţia nr. 1033 din 29 octombrie 2013 by http://confluente.ro/Domnul_marincas_mirela_borchin_1383027834.html [Corola-blog/BlogPost/342027_a_343356]
-
Mirela Borchin!!! Politicos cum era, a coborât o dată din tramvaiul 6 în Piața Libertății, ca să mă salute, fiind că mă văzuse așteptând în stație!!! - Să nu vă speriați dacă vedeți pe cineva care arată fix ca mine și nu vă salută. Că ăla nu sunt eu. E fratele meu geamăn, care-i gardian la Penitenciar. Spre sfârșitul anului al III-lea, mă pomenesc cu el că mă întreabă dacă n-am un post liber la Catedra de limba română, căci tare
DOMNUL MARINCAŞ de MIRELA BORCHIN în ediţia nr. 1033 din 29 octombrie 2013 by http://confluente.ro/Domnul_marincas_mirela_borchin_1383027834.html [Corola-blog/BlogPost/342027_a_343356]
-
obiecte tradiționale, umbreluțe dantelate, standuri cu cărți poștale cu imagini din localitate și tot felul de souvenir-uri, care de care mai atractive. Când ne-a auzit vorbind românește nu a fost nevoie să ne întrebe de unde suntem pentru că ne-a salutat cu „Bine ați venit!” în limba română și ne-a spus imediat, într-o engleză impecabilă că știe multe lucruri frumoase despre România și români și că are o foarte bună prietenă, Adina, avocată în Nicosia, „o superbă româncă din
LEFKARA de GEORGETA RESTEMAN în ediţia nr. 584 din 06 august 2012 by http://confluente.ro/Georgeta_resteman_cipru_10_lefkara_georgeta_resteman_1344246131.html [Corola-blog/BlogPost/355004_a_356333]
-
care mai cochetă și asezonată cu fețele zâmbitoare ale proprietarilor. La un moment dat, în fața uneia dintre ele, pe un scăunel o doamnă în vârstă - undeva între 70-75 de ani - stătea ghemuită și cosea... M-am apropiat de ea, am salutat, a răspuns în greacă prima dată și apoi, cu o iuțeală uimitoare s-a ridicat, a început să vorbească în engleză, cursiv, fără a se opinti în rostirea cuvintelor și ne-a poftit înăuntru. Aici totul era simplu, se simțea
LEFKARA de GEORGETA RESTEMAN în ediţia nr. 584 din 06 august 2012 by http://confluente.ro/Georgeta_resteman_cipru_10_lefkara_georgeta_resteman_1344246131.html [Corola-blog/BlogPost/355004_a_356333]
-
sunt trăgător...”. Lumea militară - lumea codurilor, iar la Ioan Benche, lumea codurilor proiectate în universul civil. Harta volumului e trasată în plan, în curbe de nivel pentru diferite altitudini. „... Un regiment este ca un om. Întâlnește alt om și îl salută. Sergentul din poezie, omul întâlnit, răspunde la salut și-și dezvelește pieptul acoperit de medalii. Se-ntoarce regimentul și dă onorul, povestește poetul una din scenele războiului de independență. Notez în minte și inimă: Salutul ostășesc - filă de istorie. // Am
SALAMANDROFOBIE ŞI EMOŢIA LOCOMOTIVEI LA CEAPA DIN VECINI de ANGELA MONICA JUCAN în ediţia nr. 181 din 30 iunie 2011 by http://confluente.ro/Salamandrofobie_si_emotia_locomotivei_la_ceapa_din_vecini.html [Corola-blog/BlogPost/366992_a_368321]
-
unei situații neprevăzute în care reacționează diferit și niciunul nu renunță la atitudinea sa, prietenia se poate destrăma, mai ales dacă orgoliile și ambițiile sunt de nestăpânit. Din prieteni, cei în cauză, ajung dușmani. Ajung la ură. Nu se mai salută nici pe stradă. Își pot face greutăți unul altuia, cu rea intenție. La fel se întâmplă și în situații normale, nu neapărat limită, neprevăzute etc, dacă divergențele de opinie ori interesele nu sunt discutate cu înțelegere, cu grijă, cu respect
DESPRE PRIETENIE ŞI PRIETENI de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 517 din 31 mai 2012 by http://confluente.ro/Despre_prietenie_si_prieteni_marian_malciu_1338488791.html [Corola-blog/BlogPost/358506_a_359835]
-
un public avizat, doritor de reuniuni intelectuale. Întâlnirea a debutat în acordurile cântecului tradițional de Crăciun , Noapte de vis, în sunet de orgă. A interpretat semnatara acestor rânduri. Poeta Rodica Subțirelu, redactor- șef al revistei Cronica Timpului, moderatoarea seratelor, a salutat publicul format din prieteni fideli dar și pe aceia nou veniți. Autoritatea intelectuală a doamnei Rodica Subțirelu, impusă ca poetă, redactor șef și animator cultural de înalt și meritat prestigiu, este, de altfel, bine cunoscută. Pentru început, doamna profesoară dr.
SERATA ”EMINESCU JURNALISTUL” DECEMBRIE 2016 by http://uzp.org.ro/serata-eminescu-jurnalistul-decembrie-2016/ [Corola-blog/BlogPost/94338_a_95630]
-
noi între timp, „NOROC BUN". Cu „NOROC BUN”, încep și se încheie odele dedicate muncii eroice ale minerilor , iată câteva exemple: Imnul minerilor români începe și se încheie astfel: În fund de munți noi des intrăm, Cu „NOROC BUN” ne salutăm Și când ieșim din sânul lor, Noi tot „NOROC” strigăm în cor... (strofa I din imnul minerilor autor anonim). Minerii unguri își încep imnul astfel: SZERENCSE FEL, SZERENCSE LENT! ILYEN A BÁNYÁSZ ÉLETE. (noroc sus, noroc jos, așa e viața
SFÂRŞITUL LUMII ÎN ANUL 2016 (AGONIA ŞI DECESUL UNEI LUMI) (PARTEA A ŞASEA) de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 1809 din 14 decembrie 2015 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1450108054.html [Corola-blog/BlogPost/360139_a_361468]
-
au fost botezate „GLÜCK AUF” (noroc bun) și „JUNGER MORGENSTERN” (Luceafărul tânăr), iar în 1781 un filon bogat în minereuri a primit numele după acest salut: filonul „Zorile Norocului Bun”. Ca perioadă probabilă pentru introducerea expresiei de „NOROC BUN” ca salut miner din Freiberg se consideră anii 1669 - 1674, de unde acest salut s-a răspândit repede și asupra altor țări, între care și România. Din mărturisirile inscripționate, fie ele și din piatră, tradiția salutului miner, arăta Téglás Gábor, se pierde în
SFÂRŞITUL LUMII ÎN ANUL 2016 (AGONIA ŞI DECESUL UNEI LUMI) (PARTEA A ŞASEA) de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 1809 din 14 decembrie 2015 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1450108054.html [Corola-blog/BlogPost/360139_a_361468]
-
neașteptat. M-am întâlnit cu artistul plastic Ion Grigore, profesor la Academia de Arte din București. Bucovinean de origine, născut prin împrejurimile Fălticenilor, acolo sus în centrul Sucevei, aștepta o mașină care să-l ducă în târg. După ce ne-am salutat bucuroși de revedere, dânsul îmi spune; merg la maestrul Ion Irimescu ; mă așteaptă ! Ultima dată am fost să-l vizitez, după sărbătorile de Sfitele Paști. Am ajuns aici în nord și la Fălticeni , însă tot timpul grăbit cu terburi. Astăzi
O ZI DE NEUITAT ... de CONSTANŢA ABĂLAŞEI DONOSĂ în ediţia nr. 281 din 08 octombrie 2011 by http://confluente.ro/O_zi_de_neuitat_.html [Corola-blog/BlogPost/355516_a_356845]
-
corul caransebeșenilor: Lui Ion Vidu Pe malul Timișului ce curge-ncet și lin stai ca o stâncă nimeni dintre cei care au fost și sunt nu te-ntrecură încă. Privesc la bronzul auriu tăcut și îți șoptesc încet „MAESTRE, TE SALUT!“ prof.univ.dr. Dumitru Jompan membru UZPR
LA COMEMORAREA A 150 DE ANI DE LA NAŞTEREA COMPOZITORULUI ION VIDU by http://uzp.org.ro/la-comemorarea-a-150-de-ani-de-la-nasterea-compozitorului-ion-vidu/ [Corola-blog/BlogPost/92511_a_93803]
-
palat...” (Ion Minulescu) Privit din apropiere, trandafirul părea mai discret, autonom și împăcat cu soarta, vesel în anumite momente de vibrație și. - De ce nu? - Profesor de lingvistică autohtonă, un joc de cuvinte și imagini privite de pictorul casei. L-am salutat și am pășit, prin șiroaiele nesfârșite de apă, spre mașina aliniată corespunzător, aflată în așteptarea aventurii lacustre. „De-atâtea nopți plouând,/ Aud materia plângând.../ Sunt singur, și mă duce-un gând/ Spre locuințele lacustre.” (George Bacovia) „So many nights I
DEALURILE DIN SYDNEY de MIHAELA CRISTESCU în ediţia nr. 167 din 16 iunie 2011 by http://confluente.ro/Dealurile_din_sydney.html [Corola-blog/BlogPost/341737_a_343066]
-
se legăna ritmic cu mare eleganță. Mai erau circa 25 de metri de străbătut până la intrarea în sediul Poliției Municipale. Examină fugar cadranul ceasului. „Mai am 20 minute până la instructaj... În cinci minute am timp s-o depășesc, să o salut, dacă îmi va plăcea de ea, să facem cunoștință și să fixăm o întâlnire, dacă va accepta, să mă întorc repede pentru a-mi îmbrăca uniforma și să strig „prezent”, din ușă... Merită! Mai rar am văzut un mers atât
D ALE POLIŢIEI (6) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1494 din 02 februarie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1422889680.html [Corola-blog/BlogPost/376180_a_377509]
-
celor trei colegi de serviciu veniți la proces împreună cu șeful de schimb. A întors capul s‑o vadă, curios, pe Iuliana. Privirile li s‑au încrucișat și, deși amândoi lăcrimau și erau covârșiți de sentimente și trăiri diferite, s‑au salutat cu o ușoară înclinare a capului, zâmbindu‑și. Zâmbetul lui transmitea recunoștință și simpatie. Zâmbetul ei avea o încărcătură ciudată de milă, de regret și încurajare. Aproape de ușă, răzimat de zid, un bărbat cu părul aproape alb, mototolea o pălărie
CHEMAREA DESTINULUI (20) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 298 din 25 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Chemarea_destinului_20_.html [Corola-blog/BlogPost/356879_a_358208]
-
a pleca spre executanți, a oftat și s‑a apucat să lucreze destul de nervos. Telefonul a avut darul să‑l enerveze mai rău decât era, cu sunetul său strident și prevestitor de alte probleme. - Alo, da! Am onoarea să vă salut, domnule comisar! ... Cum? ... Desigur, nu se pune problema... 10 minute doar. Mulțumesc! a răspuns el precipitat, uitând să mai salute la încheierea discuției fulger. A adunat hârtiile de pe birou, înfrigurat, le‑a închis într‑un sertar și a ieșit foarte
CHEMAREA DESTINULUI (20) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 298 din 25 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Chemarea_destinului_20_.html [Corola-blog/BlogPost/356879_a_358208]
-
enerveze mai rău decât era, cu sunetul său strident și prevestitor de alte probleme. - Alo, da! Am onoarea să vă salut, domnule comisar! ... Cum? ... Desigur, nu se pune problema... 10 minute doar. Mulțumesc! a răspuns el precipitat, uitând să mai salute la încheierea discuției fulger. A adunat hârtiile de pe birou, înfrigurat, le‑a închis într‑un sertar și a ieșit foarte grăbit din birou... - Asta‑i treaba, domnule și nu am altă soluție, și‑a încheiat comisarul Olaru monologul cu voce
CHEMAREA DESTINULUI (20) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 298 din 25 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Chemarea_destinului_20_.html [Corola-blog/BlogPost/356879_a_358208]
-
Voi face tot ce este necesar pentru educația lor, my lord. Bărbatul era de statură medie, mai degrabă suplu decât solid. Dar ținuta și stilul impuneau respect. Ochii erau mai pătrunzători decât îi desenase pictorul. O studie o clipă și salută din cap. - Mătușă Annie, mă retrag. Drumul a fost lung. Copii, să faceți ce vă îndrumă guvernanta! Domnișoară, peste o luna vom vedea ce rezultate ai și voi hotărâ ce e de făcut pentru viitor. - Dragul meu, nu rămâi la
MY LORD (1) de CAMELIA CONSTANTIN în ediţia nr. 2025 din 17 iulie 2016 by http://confluente.ro/camelia_constantin_1468780107.html [Corola-blog/BlogPost/341182_a_342511]
-
ca întotdeauna și se ascundeau după copaci, supravegheați de ochiul vigilent al bunicuțelor și mămicilor, tinerii citeau sustrași dar și absorbiți de muzica difuzată direct în urechi, prin minuscule aparate, totul părea la fel, chiar și teii, în înțelepciunea lor, salutau ușor din frunze și crengi, adunarea aceea de oameni nostalgici, ieșiți în parc înspre prânz, unii făcându-și siesta, alții făcându-și poftă de mâncare, mergând în pas de promenadă pe esplanada dintre blocurile turn, cele mai vechi din oraș
CULTURA CA DIMENSIUNE UNIVERSALĂ. FESTIVALUL NAŢIONAL AL CĂRŢII AXIS LIBRI , GALAŢI, 20-24 MAI 2014 (CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 1242 din 26 mai 2014 by http://confluente.ro/Cezarina_adamescu_1401096123.html [Corola-blog/BlogPost/341564_a_342893]
-
lor boante La începutul curgerii de veac. Oraș în care plânge-n vreme praful Văpăile nocturne de tramvai, Aicea îmi trăiesc tăcut păcatul De vechi iubiri din nopțile de mai. Bătrân oraș al hatmanului Ploaie În versul meu acuma te salut, Când luna se dezbracă în odaie Să lumineze forma mea de lut. CU FALSE ILUZII NE UMPLEM IAR CEASUL Cu false iluzii ne umplem iar ceasul Pe strada pustie-a-nceput parastasul Se scutură frunza acum din arțar Și noaptea
VISUL LICORNULUI (1) de ION VANGHELE în ediţia nr. 393 din 28 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Ion_vanghele_poeme_visul_licornului_ion_vanghele_1327735051.html [Corola-blog/BlogPost/360673_a_362002]
-
-o și m-am grăbit s-o duc să-i arăt unde ne mutaserăm, ca s-o liniștesc. Tocmai când ieșeam din lift la etajul Argentinei, ne-a ieșit în ușă Geo, obosit și neras, după o noapte de chef, salutând jovial. Avea sacoșele pline de sticle goale, pe care se grăbea să le schimbe la alimentară. De parcă atât n-ar fi fost de-ajuns, Sheila, un dog german de patruzeci de kilograme, pașnică de altfel, i-a pus mamei labele
ARGENTINA de GABRIELA CĂLUŢIU SONNENBERG în ediţia nr. 775 din 13 februarie 2013 by http://confluente.ro/Gabriela_calutiu_sonnenberg_gabriela_calutiu_sonnenberg_1360747661.html [Corola-blog/BlogPost/351878_a_353207]
-
fi dorit să-și mențină propria lui părere privindu-l pe soldatul Bert. Părea un soldat conștiincios, disciplinat. Avea însă, față de armată, față de superiori și chiar față el, comandantul batalionului, un aer mult prea degajat dând oarecum impresia că îi salută pe superiori pentru a se conforma regulamentului militar dar nu îi consideră câtuși de puțin superiori. Era chiar înciudat că, influențat de ținuta lui, ajunsese să-l trateze cu familiaritate. Primise, cadou, un filtru de cafea și ținuse să i-
XV. ECOU RĂTĂCIT (INCURSIUNE ÎN ABSURD) de ADRIAN LIȚU în ediţia nr. 2116 din 16 octombrie 2016 by http://confluente.ro/adrian_litu_1476646778.html [Corola-blog/BlogPost/365361_a_366690]
-
trupul care a ajutat divinitatea din acest poet, să nască arta și geniul cuvântului cadențat. Astfel că, împreună cu Manuela Cerasela Jerlăianu, pornesc spre Ploiești, cu trei zile mai târziu, pentru a-i spune poetului că suntem acolo, special ca să-i salutăm cu onor și cu respect, plecarea definitivă de aici. Ea, Manuela, micuța, dar însemnata poetă în stil clasic, l-a cunoscut pe cel ce acum așterne Domnului le picioare florile recunoștinței sale, prin mijloacele moderne de comunicare. El, un poet
POETUL ION VANGHELE, ÎN ZBORUL INFINIT de MANUELA CERASELA JERLĂIANU în ediţia nr. 2250 din 27 februarie 2017 by http://confluente.ro/manuela_cerasela_jerlaianu_1488215184.html [Corola-blog/BlogPost/364767_a_366096]
-
discutau aprins în limba română. Pe unul dintre ei îl știam din vedere de la conservator,fiind cu un an mai mare și ne mai întâlneam câteodată în sala de repetiții sau înregistrări. M-am dus la el și l-am salutat, amintindu-i de unde îl cunosc. La început s-a uitat cam mirat la mine, apoi si-a amintit. Toți trei care așteptau la ușă aveau cu ei vioara de concurs.M-au întrebat unde este vioara mea.. Le-am povestit
JURNALUL UNUI VIOLONIST de DAN PETRESCU în ediţia nr. 1611 din 30 mai 2015 by http://confluente.ro/Redactia--Autori/Dan_Petrescu.html [Corola-blog/BlogPost/353186_a_354515]
-
așa că fac atât cât se poate de a merge mai departe, dar am de multe ori regrete că nu pot să mulțumesc pe toată lumea. 5. Și pentru că sunt atât de mulți poeți care sunt “visători” - noi ne știm bine, ne salutăm, ne trimitem mesaje de încurajare și de felicitări - povestește-ne te rog despre colaborarea voastră. Știu că toți îți suntem dragi deopotrivă, dar și acum, după ce te ascult de ceva vreme, mă întreb, oare știi cât de mult însemni pentru
“MINŢILE LUMINATE DISCUTĂ IDEI” INTERVIU CU ADELLE MAYA (PSEUDONIM) by http://confluente.ro/gabriela_ana_balan_1467750722.html [Corola-blog/BlogPost/385167_a_386496]