1,240 matches
-
dar și unul de literatură scrisă la cald. Convins de necesitatea transpunerii operelor literaturii universale în românește (în facultate i se acordase Premiul „Hillel” pentru lucrarea Traduceri românești din poezia latină. Istoricul și importanța lor), S. a realizat mai multe tălmăciri din Lucrețiu, Horațiu, Vergiliu, Pindar, Baudelaire, Verlaine, Iulia Hasdeu, rămase în periodice. Tragedia în versuri Oedip și sfinxul de Joséphin Sâr Péladan, a fost editată în 1914, fiind apreciată de Ovid Densusianu pentru „stilul nuanțat, bogăția de expresii și versul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289959_a_291288]
-
așezarea sa în categoria „fantezismului abstract și ermetic” (Radu G. Țeposu). Din activitatea de comentator literar și traducător sunt de reținut cercetarea monografică a biografiei și operei din exil a lui Aron Cotruș din perioada 1944-1969 (Aron Cotruș, exilatul, 1999), tălmăcirile din scriitori belgieni (Paul Emond, Philippe Jones, Alain Petre, Alain Jadot ș.a.), interviurile cu scriitori belgieni (tema centrală: traducerea) și succintele „însemnări pe marginea cărților”, în fapt un minidicționar de literatură belgiană. SCRIERI: În odăile fulgerului, pref. Petru Poantă, Cluj-Napoca
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286512_a_287841]
-
A mai colaborat la „Complex” și a trimis „corespondențe” (Scrisori din Iași) ziarelor „Adevărul” și „Dimineața”. În „Viața românească” și „Adevărul literar și artistic”, precum și în „Almanahul ziarelor «Adevărul» și «Dimineața» pe anul 1926” îi apar traduceri din Joseph Conrad (tălmăcire la care s-a asociat cu G. Bărgăuanu), John Galsworthy, Lafcadio Hearn, Jerome K. Jerome, Johannes V. Jensen, Upton Close, Bernard Shaw. După un debut fragil, dar nu lipsit de interes, cu o schiță comică, în „Însemnări literare” (1919), I.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287586_a_288915]
-
ca traducător al repertoriului shakespearian: a publicat Viața și moartea regelui Richard III (1884), Neguțătorul din Veneția (1885), Regele Ioan (1892), Antoniu și Cleopatra (1893), Iulius Cesar (1896). În 1884 citea la Junimea actul al doilea din Neguțătorul din Veneția. Tălmăcirile sale, făcute în versuri albe și nu în pentametrul iambic, sunt corecte; lucrate pe baza textelor comentate și a dicționarelor limbii lui Shakespeare, ele respectă sensul originalului. Mânuirea mai puțin suplă a limbii române de către traducător nu micșorează contribuția lor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287256_a_288585]
-
sunt furnizate informații asupra începuturilor Tipografiei Arhidiecezane de la Sibiu. Compartimentul de beletristică e reprezentat prin versuri de Mircea Ivănescu și Rodica Braga, un fragment din romanul Lupul și Catedrala de I. D. Sîrbu, pagini memorialistice de Titu Popescu. Se alătură câteva tălmăciri din creația poetei americane Judith Viorst (în românește de D. Ciocoi-Pop), dar și versiuni în engleză din Mihai Eminescu. În deschiderea numărului următor Ion Dur semnează articolul Rezistența la cultură sau Intelectualizarea kitschului, în care stabilește o diferență între „rezistența
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289426_a_290755]
-
Adevărul literar și artistic”, „Da și nu”, „Viața de azi”, „Floarea de foc”, „Sfarmă-Piatră”, „Rampa”, „Cuvântul”, „Curentul”, „Epoca”, „Universul”, „Semnalul”. În anii ’60 e prezent în „Tribuna” și „Steaua”, unde semnează mai ales traduceri din poezia maghiară, germană, americană, africană. Tălmăcirile din expresionistul Ernst Toller au apărut și în volum (Cartea rândunelelor, 1972). Mai mult decât prin propria operă, Ș. a intrat în atenția publică prin antologia Noua lirică ardeleană, editată în 1935. Cultivator al prozopoemului, Ș. a profesat, pe de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289707_a_291036]
-
intitulat Premii, topuri, clasamente. Într-un singur număr (516/1994), publicația găzduiește nu mai puțin de trei autori străini, cu proze reprezentative: Frederik Pohl, Mituri ale creației la rasele dispărute (fără indicarea traducătorului), Brian W. Aldiss, Câmpia, nesfârșita câmpie (în tălmăcirea lui Victor Cociș), Bruce Sterling, Strigoiul (în românește de Florin Pâtea). De reținut, alături de bogata iconografie, calitatea prezentării grafice, în efortul de a populariza acest tip de literatură cu precădere printre tineri. Alți colaboratori: Eduard Pandele, Gabriela Buliga, Adina Chelcea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285381_a_286710]
-
În limba lui originară. E una din cele mai magice din câte există: El Desdichado de Gérard de Nerval al cărui Început este: Je suis le Ténébreux, le Veuf, l’inconsolé Le Prince d’Aquitaine à la tour abolie. O tălmăcire, de valoare poetică egală a ultimei formule: „à la tour abolie” mi se părea imposibilă. „Abolir” Înseamnă „a desființa”, traducere aproximativă, fără valoare sugestivă; dealtminteri termenul francez nu are pe „a fi” În compoziția lui ca „a desființa” românesc. Dar
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
Îmi amintesc de-o admirabilă redare În franceză a câtorva poezii de Topârceanu. Respecta până și cântecul acestui poet datorat (pe urma lui Eminescu) a folosirii rimelor cu accent paroxiton: - mările - zările. Am cunoscut și am prețuit și izbutitele ei tălmăciri din Paul Valéry. Păstrez poetei Lucreția Andriu o frumoasă, vie și caldă amintire. Barbu Solacolu 2 Cumpătul Sinaia În 7.1.1974 Scumpe domnule Dimitriu, Împreună cu familia vă mulțumim pentru bunele dvs. felicitări de an nou. Vă urăm la rândul
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
medalioane sunt consacrate lui V. Alecsandri, M. Kogălniceanu, M. Eminescu, I.L. Caragiale, I. Creangă, T. Maiorescu, St. O. Iosif, O. Goga, M. Sadoveanu. Sunt publicate și traduceri din H. Chr. Andersen, Frații Grimm, I. S. Turgheniev, L. N. Tolstoi (în tălmăcirea lui Liviu Rebreanu, 1913), Fr. Mistral, H. Sienkiewicz ș.a. Un sector important îl constituie cel de folclor și etnografie, vizând nu doar spațiul românesc, ci și altele (Elveția, Cehoslovacia, Lituania, Franța, Germania, Rusia). E.O.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286022_a_287351]
-
majoritate texte inedite pentru cititorul român, traduse din autori străini, completate, însă, cu alte șase povestiri originale din literatura noastră, scrise anume pentru acest almanah de Haralamb Zincă, Ioan Suciu, Eugen Teodoru, Petre Vârlan, Ion Ochinciuc și Pan Izverna. Cele mai multe tălmăciri aparțin lui Nicolae Nicoară, căruia i se alătură Horia Matei și Andrei Bantaș. Ediția din anul următor reproduce, în secțiunea inițială, „o serie de percutante anchete apărute în publicații românești dintre 1890 și 1935, care au solicitat sau implicat oameni
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285267_a_286596]
-
Priceasniile toate, Catavasiile, Irmoasele toate și altele dar și partea cea mai multă a Papadichiei o au prefăcut românește, cu toată desăvârșita alcătuire, minunați dascăli și alcătuitori vremii lor stând În cea veche musichie“. Motivul pentru care aceste „alcătuiri“ sau „tălmăciri“ În românește nu se mai găsesc ni- l sugerează tot Macarie: „Însă una pentru greutatea, alta pentru zavistia celor ce nu pot să vază sporirea și să le auză În limba graiului nostru, dimpreună cu moartea lor au pierit și
Din suflet de creștin. Ediția a V-a by Liviu Botezatu () [Corola-publishinghouse/Science/91775_a_92312]
-
1963). Merită consemnat faptul că Nina Cassian prețuia la poeta K. puritatea sufletească, viziunea clară și blândă asupra lumii, cum și afirmă în cuvântul înainte la volumul Jahre kommen, Jahre gehen (1964). Împreună cu Lotte Berg s-a ocupat și de tălmăcirea poemelor lui Nicolae Labiș, oferind, în anii ’60, cititorului german două culegeri reprezentative. Alte traduceri au în vedere fie literatură mai nouă (Gellu Naum, Așa-i Sanda, 1956) sau mai veche, fie pe cea de inspirație folclorică (Petre Ispirescu, Tinerețe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287721_a_289050]
-
se evocă locurile natale și efortul artizanului, de la alegerea lutului până la desăvârșirea productelor, sugerând forța unui ritual milenar, ca într-un veritabil poem epic. Dintre numeroasele traduceri ale lui T., îmbrățișând mai multe spații culturale și lingvistice, se rețin, pe lângă tălmăcirile poemelor provensalului Frédéric Mistral (Mirèio, Calendau, Poemul Ronului) și a unor romane de Émile Zola, îndeosebi versiunile integrale, în versuri, ale operei celor doi mari reprezentanți ai comediei latine, Plaut și Terențiu. SCRIERI: Căprioara de smalț, București, 1961. Traduceri: M.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290120_a_291449]
-
anonim, în editura unor „frați Tunusli”. Ediția (ce scapă, din păcate, destule imprecizii și erori) capta o jumătate de secol mai târziu atenția lui G. Sion, cel ce repune, primul, pe autor în drept, dând la iveală și o nouă tălmăcire. În Ghenealoghia familiei Cantacuzinilor, ca autentic paznic al tezaurului, istoricul se va întemeia întâi de toate pe documente existente în arhiva ce îi revine, prin legat, de la antecesori. Finalizează, astfel, un al doilea proiect, în care investește cu devotament și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286069_a_287398]
-
copiile manuscrise comandate în Moldova și Valahia). În prima jumătate a veacului trecut, traducerea (în copie moldovenească) trezește interesul lui N. Iorga, prin străduința căruia tomul întâi apare publicat în 1940. Fără a insista, istoricul înclină a pune, la vreme, tălmăcirea pe seama unui cleric cultivat ca Amfilohie, episcop de Hotin între 1767-1770 și precursor al reformelor școlare în Moldova, dar afirmația e contrazisă mai în urmă de lingviști. SCRIERI: Istoria politică și geografică a Țării Românești, tr. G. Sion, București, 1863
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286069_a_287398]
-
românească, reușește să condenseze în câteva prezentări și îndeosebi în bibliografie contribuțiile din acest domeniu. Specializat în germana medievală, T. face numeroase traduceri din literatura acestei perioade: antologiile Din scrinul vechi... (1924) și Cavalerii cântăreți (1933), epopeea populară Gudruna (1931), tălmăcire în metru original, apreciată pentru „caracterul ei popular și arhaic”, pentru „graiul neaoș, plin de sevă” (Victor Morariu), Sărmanul Enric de Hartmann von Aue (1932) și, foarte reușit ca stil, Aventurosul Simplicius Simplicissimus (I-II, 1967), romanul lui H. J.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290131_a_291460]
-
tiparului strofic original, folosirea unor elemente care corespund celorlalte particularități ale prozodiei, apreciind acel „aer de cronică” „lexicul arhaizant atât de meșteșugit ales” de T., „care se arată a fi și un poet de calitate”. Altă întreprindere temerară a fost tălmăcirea după manuscrise din secolul al XV-lea a două scrieri apocrife, gen cărți populare, Frumoasa Magelona și Prințesa Melusina, publicate în culegerea Povestiri germane (1942). T. își însoțește traducerile cu prezentări ale autorilor și operelor, iar în cazul Nibelungilor (versiunea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290131_a_291460]
-
descriere a unor realități sociale așa cum apar în romanul Casa Buddenbrook de Thomas Mann. A tradus Păianjenul negru și alte povestiri elvețiene de Jeremias Gotthelf (1968), iar din literatura norvegiană Mâinile mamei de Bjørnstjerne Bjørnson (1958). Talentul, dovedit în atâtea tălmăciri, pare absent în poeziile proprii, incluse în antologia Din scrinul vechi..., unde se mai află niște versificări modeste, descriptive, ale unor teme sau momente ocazionale, mai degrabă un fel de jurnal fără reverberație lirică. SCRIERI: Două sărbătoriri literare feminine: Ricarda
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290131_a_291460]
-
de la lume spre carte. În ficțiunile lui Sadoveanu, obsedate în perioada târzie de triumful utopic al literaturii asupra unei vieți văduvite de sens, livrescul se infiltrează progresiv, uzând de formule diverse: de la convergența tematică dintre viață și modelul cărții la tălmăcirea cu instrumente parodice și în sfârșit la coincidența vieții cu cartea, pe care o reproduce ad litteram. O secțiune aparte a criticii lui M. o configurează două sinteze trădând un anumit apetit teoretic: Arca lui Noe (I-III, 1980-1983) și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287990_a_289319]
-
aparatul critic la Povestea vorbei de Anton Pann, ediție apărută în 1967. Continuă cu traduceri din Paul Valéry și Francis Carco. Fidel muncii de traducător, propune o versiune complex elaborată a poemelor lui Stéphane Mallarmé. Mai mult decât o simplă tălmăcire, Album de versuri (1988), cu secțiunile ei artistic asamblate, este o poveste despre Mallarmé și opera sa. Limeriks (1992), antologie a „stihurilor fără noimă” întocmite de Edward Lear & Comp., pentru prima dată transpuse în românește, se întemeiază pe vervă lingvistică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287057_a_288386]
-
în urmă, îl reprezintă pentru F. trei „povestiri ciudate” traduse din Villiers de l’Isle-Adam (Decapitatul, 1931); vreme de un deceniu și mai bine a mai transpus, în periodice, cu precădere versuri (Heine, Rilke), pentru ca în 1946 să imprime masiva tălmăcire după Viața lui Nijinsky, povestită de Romola Nijinsky (prefața preluând un articol dedicat artistului de Paul Claudel). Tenace, aptă a-și lua în serios vocația, F. a exersat în varii genuri literare; redebuta la scurt timp cu teatru, probabil stimulată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286957_a_288286]
-
aliniere la forme prozodice îndrăznețe, anulate însă de platitudinea imaginilor și a simbolurilor sau de rigiditatea declarativă a sentențelor. A semnat și două traduceri: comedia într-un act Trei pălării de damă de Paul Siraudin și A. Brentano (1926) și Tălmăciri din liricii germani contimporani (1926), o antologie mediocră din versurile a 63 de poeți germani. SCRIERI: Cântecele mele, I-II, București, 1922-1924; Graiul bănățean, I-II, Timișoara, 1926-1934; Priveliști și reverii, Timișoara, 1929; Studii asupra folclorului bănățean, I, Timișoara, 1930
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286443_a_287772]
-
Timișoara, 1927; Legende, Timișoara, 1927; Snoave, Timișoara, 1927; Anecdote din popor pentru popor, Timișoara, 1928; Balade bănățene, Craiova, 1938; Ghicitorile bănățene, Craiova, 1941; Anecdote, snoave, legende, Craiova, f.a. Traduceri: Paul Siraudin și A. Brentano, Trei pălării de damă, București, 1926; Tălmăciri din liricii germani contemporani, Timișoara, 1926. Repere bibliografice: Perpessicius, Opere, XII, 518; Al. Bran-Lemeni, „Astrale”, „Năzuința” (Brașov), 1931, 3-6; Traian Mateescu, Lucian Costin, „Astrale”, „Provincia literară”, 1932, 2; Stelian Segarcea, „Peisagii și simfonii”, „Progresul”, 1939, 70; Gh. Lică-Olt, Scriitorul Lucian
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286443_a_287772]
-
nimic! Nu știu ce făcea. Se cerea la raport la fel. Ce spunea el... era treaba lui. Dar eu n-am mai fost scos la anchetă. Cu acest informator al Securității am două amintiri pe care nu le uit. Prima a fost tălmăcirea unui vis. Cu câteva zile înainte de proces am visat că eram într-o biserică unde erau mulți cunoscuți, cei din lotul nostru și ceilalți, care nu erau arestați, prieteni, prietene și rude. Într-un amvon, preoți care au ținut o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]