1,389 matches
-
Eliae, siue, Radius sidereomysticus", o lucrare foarte influentă despre optică și astronomie. "Oculus Enoch et Eliae", pe lângă descrierea uneia dintre invențiile sale, o lentilă pentru telescopul lui Kepler, care reda o imagine inversată, conținea, de asemenea, o secțiune lungă de telescopuri binoculare, care i-a influențat foarte mult pe alți opticieni și fabricanți de telescoape în secolul următor. Secțiunea sa de telescoape binoculare nu este ilustrată, dar metodele pe care le descrie au devenit tehnici de fabricație standard pentru mai mulți
Anton Maria Schyrleus de Rheita () [Corola-website/Science/336685_a_338014]
-
et Eliae", pe lângă descrierea uneia dintre invențiile sale, o lentilă pentru telescopul lui Kepler, care reda o imagine inversată, conținea, de asemenea, o secțiune lungă de telescopuri binoculare, care i-a influențat foarte mult pe alți opticieni și fabricanți de telescoape în secolul următor. Secțiunea sa de telescoape binoculare nu este ilustrată, dar metodele pe care le descrie au devenit tehnici de fabricație standard pentru mai mulți ani. O altă gravură din această carte arată un dispozitiv de rectificare a lentilelor
Anton Maria Schyrleus de Rheita () [Corola-website/Science/336685_a_338014]
-
sale, o lentilă pentru telescopul lui Kepler, care reda o imagine inversată, conținea, de asemenea, o secțiune lungă de telescopuri binoculare, care i-a influențat foarte mult pe alți opticieni și fabricanți de telescoape în secolul următor. Secțiunea sa de telescoape binoculare nu este ilustrată, dar metodele pe care le descrie au devenit tehnici de fabricație standard pentru mai mulți ani. O altă gravură din această carte arată un dispozitiv de rectificare a lentilelor. Schyrleus a fost un anticopernician hotărât. În
Anton Maria Schyrleus de Rheita () [Corola-website/Science/336685_a_338014]
-
păstrat starea lor primitivă de nevinovăție sau dacă acestea suferă de pe urma păcatului originar precum oamenii. Schyrleus a inclus, de asemenea, o hartă a Lunii în "Oculus Enoch et Eliae". Aceasta era prima reprezentare a Lunii așa cum se vede printr-un telescop cu lentile inversate (și, astfel, Luna este inversată în ilustrație, cu Polul Sud în partea de sus). Craterul Tycho, de exemplu, a fost inclus pe hărțile lunare în anul 1645, atunci când Schyrleus l-a reprezentat în lucrarea sa. Harta lui
Anton Maria Schyrleus de Rheita () [Corola-website/Science/336685_a_338014]
-
planetelor extrasolare numai în galaxia noastră — Calea Lactee — ca fiind de cel puțin 100 de miliarde. Din cauza marilor distanțe și lipsei de lumină proprie, planetele extrasolare nu pot fi văzute direct prin mijloace optice. (O excepție o constituie cel mai puternic telescop de la ora actuală (2010), numit "Very Large Telescope" (VLT), al observatorului "European South Observatory" ESO, și aflat în Chile în deșertul Atacama.) Existența exoplanetelor se dovedește în general prin stabilirea unor mici neregularități în luminozitatea unor stele, care au loc
Planetă () [Corola-website/Science/296529_a_297858]
-
reveni pe Pământ nerealizând că între ei și Pământ se află vidul cosmic. După prezentarea filmului, în timp ce Dr. Forrester reîncarcă filmul, Crow și Tom îl provoacă pe Mike să conducă singur satelitul, dar omul sfârșește prin a se ciocni de Telescopul Spațial Hubble. Apoi Mike încearcă să repare Telescopul Hubble folosind un braț robotizat manipulator al satelitului, dar face și mai multe distrugeri așa că în cele din urmă Gypsy preia controlul. La un moment dat în timpul filmului, Tom le spune celorlalți
Teatrul misterelor () [Corola-website/Science/326190_a_327519]
-
Pământ se află vidul cosmic. După prezentarea filmului, în timp ce Dr. Forrester reîncarcă filmul, Crow și Tom îl provoacă pe Mike să conducă singur satelitul, dar omul sfârșește prin a se ciocni de Telescopul Spațial Hubble. Apoi Mike încearcă să repare Telescopul Hubble folosind un braț robotizat manipulator al satelitului, dar face și mai multe distrugeri așa că în cele din urmă Gypsy preia controlul. La un moment dat în timpul filmului, Tom le spune celorlalți că și el are acel dispozitiv de comunicații
Teatrul misterelor () [Corola-website/Science/326190_a_327519]
-
dar când tatăl lui se va întoarce el se va numi Bucurie. Mr.Sharpless promite să-i spună lui Pinkerton că este tatăl unui copil. După plecarea consulului, se aude o bubuitura de tun în port, Cio-Cio-San se uită prin telescop și vede vaporul american "Abraham Lincoln", vaporul lui Pinkerton. Ea este peste măsură de fericită. Cio-Cio-San și menajeră Suzuki decorează camerele cu flori și îl așteaptă pe Pinkerton. Când vine noaptea, Suzuki și copilul adorm, dar Cio-Cio-San continuă să aștepte
Madama Butterfly () [Corola-website/Science/307582_a_308911]
-
a fost un fizician, un astronom și un aeronaut francez, specialist al Sistemului Solar și descoperitor, în 1966, al lui Janus, un mic satelit natural al lui Saturn. Pionier al explorării spațiale, a efectuat numeroase zboruri în balon echipat cu telescop, cel mai spectaculos fiind cel care, în aprilie 1959, i-a permis să se ridice la altitudinea de de metri, la bordul unei capsule etanșe agățate de un „ciorchine” format din vreo sută de baloane, și să efectueze observații care
Audouin Dollfus () [Corola-website/Science/333821_a_335150]
-
organizate de asemenea activități educaționale (sală proiecții video și atelier multimedia) și care găzduiește din 18 mai 2010 expoziția permanentă „Sistemul Solar”. Astromagazinul este organizat în holul de la intrare, începând cu sfârșitul anului 2009 și comercializează în regim de consignație telescoape, binocluri, hărți stelare, carți poștale și semne de carte 3D, postere, afișe, alte publicații. În curtea planetariului se organizează cu frecvență aproximativ lunară, sau pentru evidențierea unor fenomene astronomice, observații astronomice. Planetariul Baia Mare are în patrimoniu și o valoroasă colecție
Planetariul și Observatorul Astronomic Baia Mare () [Corola-website/Science/319409_a_320738]
-
care 442.000 lei construcțiile, iar 328.000 lei utilajele. Complexul de astronomie populară urma să fie compus din: 1. Microplanetariul propriuzis, 2. Cupola rotativă cu diametrul de 5 m și înveliș de cupru care să adăpostească aparatura formată din telescop Cassegrain și dispozitiv pentru fotografierea Lunii și a planetelor, 3. Stația solară în interiorul căreia s-ar afla celeostatul polar de 120 mm, 4. Platforma în aer liber cuprinzând lunetă ecuatorială de 80/1200 și încă o lunetă de 63/840
Planetariul și Observatorul Astronomic Baia Mare () [Corola-website/Science/319409_a_320738]
-
aspecte din activitatea în teren. În Camera solară, cu o suprafață de peste 100 de metri pătrați, este în curs de elaborare o expoziție de astronomie și Istoria astronomiei, precum și contribuții românești la cercetarea spațiului cosmic. În holul Observatorului și rotonda telescopului elaborăm o expoziție legată de mijloacele de cercetare a spațiului cosmic și de zboruri spațiale, sonde și nave cosmice, pe o suprafață de 75 metri pătrați”. În anul 2006, Planetariul Baia Mare, prin desprinderea de Muzeul Județean Maramureș, a fost încadrat
Planetariul și Observatorul Astronomic Baia Mare () [Corola-website/Science/319409_a_320738]
-
conferințe, sală de vizionări, sală protocol), iar planetariul a fost dotat cu un modern sistem de video proiecție. La finalul Anului Internațional al Astronomiei, 2009, a fost dechis în cadrul planetariului și un stand de prezentare și comercializare articole astronomice, de la telescoape performante la diverse publicații — atlase, hărți glob ale cerului ș.a.m.d. Este de așteptat ca în următorii 2-3 ani planetariul să fie dotat cu un nou proiector stelar, care îl va menține pe harta astronomică a României ca cel
Planetariul și Observatorul Astronomic Baia Mare () [Corola-website/Science/319409_a_320738]
-
fost descoperită de astronomii Carolyn și Eugene M. Shoemaker, David Levy și Philippe Bendjoya. Cu puțin timp înainte de a fi capturată de orbita lui Jupiter, cometa a fost reperată în noaptea de 24 martie 1993, pe o fotografie luată cu telescopul Schmidt de 40 cm al Observatorului Astronomic de pe Muntele Palomar din California. Este prima cometă observată pe orbita din jurul unei planete și fusese probabil capturată de aceasta prin anii 1920. Calculele au arătat că forma fragmentară neobișnuită acestei comete este
Cometa Shoemaker-Levy 9 () [Corola-website/Science/329711_a_331040]
-
timp de câteva luni. Astronomii Shoemaker, Levy și Bendjoya au descoperit cometa "Shoemaker-Levy 9" în noaptea de 24 martie 1993, pe când urmau un program de observații care vizau descoperirea unor obiecte din apropierea Pământului. Cometa apărea pe o fotografie luată cu "telescopul Schmidt" de 0,4 m al Observatorului de pe Muntele Palomar, în California. Cometa a fost, prin urmare, descoperită întâmplător, însă a eclipsat, cu repeziciune, rezultatele programului lor de observații. Cometa "Shoemaker-Levy 9" este a noua cometă periodică (perioada este de
Cometa Shoemaker-Levy 9 () [Corola-website/Science/329711_a_331040]
-
fiind faptul că observația unei asemenea coliziuni era până atunci fără precedent, astronomii erau prudenți în previziunile pe care le făceau în privința efectelor din timpul acestui eveniment. Nerăbdarea crește la apropierea datei prevăzute pentru coliziuni, iar astronomii și-au pregătit telescoapele terestre în vederea observațiilor lui Jupiter. Mai multe observatoare spațiale fac același lucru, îndeosebi telescopul spațial Hubble, satelitul german Rosat pentru observații în raze X și mai ales sonda spațială Galileo, atunci aflată în drum pentru o întâlnire cu Jupiter prevăzută
Cometa Shoemaker-Levy 9 () [Corola-website/Science/329711_a_331040]
-
prudenți în previziunile pe care le făceau în privința efectelor din timpul acestui eveniment. Nerăbdarea crește la apropierea datei prevăzute pentru coliziuni, iar astronomii și-au pregătit telescoapele terestre în vederea observațiilor lui Jupiter. Mai multe observatoare spațiale fac același lucru, îndeosebi telescopul spațial Hubble, satelitul german Rosat pentru observații în raze X și mai ales sonda spațială Galileo, atunci aflată în drum pentru o întâlnire cu Jupiter prevăzută pentru 1995. Impacturile au avut loc pe partea lui Jupiter care nu era vizibilă
Cometa Shoemaker-Levy 9 () [Corola-website/Science/329711_a_331040]
-
să vadă bulgări de foc în urma impacturilor, dar ei nu știau dacă efectele atmosferice ale impacturilor vor fi vizibile de pe Pământ. Observatorii au văzut apoi apărând o enormă pată neagră după primul impact. Urma întunecată a fost vizibilă și cu ajutorul telescoapelor de mică dimensiune și se întindea pe aproape 6.000 km (cam cât este raza Pământului). Această pată și punctele întunecate care au urmat sunt interpretate ca fiind rămășițe ale impactului și sunt, în mod clar, asimetrice, formând cornuri în
Cometa Shoemaker-Levy 9 () [Corola-website/Science/329711_a_331040]
-
Spitzer sau SIRTF ("Space Infrared Telescope Facility") este un telescop spațial în infraroșu dezvoltat de către NAȘĂ. Face parte din cele patru mari observatoare ale NAȘĂ, având caracteristici complementare, realizate de agenția spațială americană pentru a răspunde la marile întrebări științifice apărute la sfârșitul secolului al XX-lea în domeniul astrofizicii
Telescopul spațial Spitzer () [Corola-website/Science/337650_a_338979]
-
în infraroșu dezvoltat de către NAȘĂ. Face parte din cele patru mari observatoare ale NAȘĂ, având caracteristici complementare, realizate de agenția spațială americană pentru a răspunde la marile întrebări științifice apărute la sfârșitul secolului al XX-lea în domeniul astrofizicii. Rolul telescopului Spitzer este, în principal, să observe crearea Universului, formarea și evoluția galaxiilor primitive, geneză stelelor și planetelor și evoluția compoziției chimice a Universului, care sunt fenomene vizibile îndeosebi în infraroșu. Acest proiect de telescop infraroșu a fost lansat de agenția
Telescopul spațial Spitzer () [Corola-website/Science/337650_a_338979]
-
XX-lea în domeniul astrofizicii. Rolul telescopului Spitzer este, în principal, să observe crearea Universului, formarea și evoluția galaxiilor primitive, geneză stelelor și planetelor și evoluția compoziției chimice a Universului, care sunt fenomene vizibile îndeosebi în infraroșu. Acest proiect de telescop infraroșu a fost lansat de agenția spațială americană în 1984. În cursul dezvoltării proiectului talia lui Spitzer a fost puternic revăzuta în jos (masă scăzută de la la mai puțin de o tonă) pentru a face față reducerilor bugetare cerute de
Telescopul spațial Spitzer () [Corola-website/Science/337650_a_338979]
-
face față reducerilor bugetare cerute de NAȘĂ. Capacitățile sale sunt totuși superioare predecesoarelor sale, IRAS (1983) și ISO (1995), mulțumită multor alegeri tehnice și progreselor realizate între timp în domeniul detectoarelor în infraroșu. Partea să optică este constituită dintr-un telescop cu oglindă primară cu diametrul de . Radiația infraroșie colectată este analizată de trei instrumente care sunt răcite cu heliu lichid: un fotometru de imagine în infraroșu apropiat și mediu (între 3 și 8 microni), un spectroscop (5 - 40 de microni
Telescopul spațial Spitzer () [Corola-website/Science/337650_a_338979]
-
sunt răcite cu heliu lichid: un fotometru de imagine în infraroșu apropiat și mediu (între 3 și 8 microni), un spectroscop (5 - 40 de microni) și un spectrofotometru pentru infraroșu îndepărtat (50 - 160 de microni). Lansat la 25 august 2003, telescopul Spitzer a funcționat cu o capacitate deplină până în mai 2009. Începând de la acea dată, epuizându-se heliul lichid, a continuat să funcționeze la modul „cald” cu o parte din instrumente. Misiunea sa ar trebui prelungită până la sfârșitul deceniului 2010.
Telescopul spațial Spitzer () [Corola-website/Science/337650_a_338979]
-
(abreviat JWST) este un observator orbital cu infraroșu care are ca obiectiv înlocuirea telescopului spațial Hubble. Scopul acestui telescop este de a vedea cele mai îndepărtate obiecte din univers, chiar obiecte mai depărtate de 8 miliarde de ani lumină, aceasta fiind limită telescopului Hubble. Proiectul James Webb este un proiect NAȘĂ, cu colaborare internațională
Telescopul spațial James Webb () [Corola-website/Science/315723_a_317052]
-
(abreviat JWST) este un observator orbital cu infraroșu care are ca obiectiv înlocuirea telescopului spațial Hubble. Scopul acestui telescop este de a vedea cele mai îndepărtate obiecte din univers, chiar obiecte mai depărtate de 8 miliarde de ani lumină, aceasta fiind limită telescopului Hubble. Proiectul James Webb este un proiect NAȘĂ, cu colaborare internațională, la care participă numai puțin
Telescopul spațial James Webb () [Corola-website/Science/315723_a_317052]