2,094 matches
-
fi extinse la toate argumentele, pozitive și negative. Există o serie de alte relații între elementele (laturi, unghiuri) triunghiurilor oarecare, relații care, folosind funcții trigonometrice, permit calculul unui element necunoscut atunci când se cunosc altele. Astfel de relații sunt de exemplu teorema sinusurilor și teorema cosinusului. formula 4 formula 5 formula 6 formula 7 formula 8 formula 9 formula 10 formula 11 formula 12 formula 13 formula 14 Dacă laturile unui triunghi oarecare sunt "a", "b" și "c" și unghiurile opuse acestor laturi sunt "A", "B" și "C", atunci teorema sinusurilor enunță: formula 15
Trigonometrie () [Corola-website/Science/299853_a_301182]
-
toate argumentele, pozitive și negative. Există o serie de alte relații între elementele (laturi, unghiuri) triunghiurilor oarecare, relații care, folosind funcții trigonometrice, permit calculul unui element necunoscut atunci când se cunosc altele. Astfel de relații sunt de exemplu teorema sinusurilor și teorema cosinusului. formula 4 formula 5 formula 6 formula 7 formula 8 formula 9 formula 10 formula 11 formula 12 formula 13 formula 14 Dacă laturile unui triunghi oarecare sunt "a", "b" și "c" și unghiurile opuse acestor laturi sunt "A", "B" și "C", atunci teorema sinusurilor enunță: formula 15 echivalentă cu: formula 16
Trigonometrie () [Corola-website/Science/299853_a_301182]
-
sunt de exemplu teorema sinusurilor și teorema cosinusului. formula 4 formula 5 formula 6 formula 7 formula 8 formula 9 formula 10 formula 11 formula 12 formula 13 formula 14 Dacă laturile unui triunghi oarecare sunt "a", "b" și "c" și unghiurile opuse acestor laturi sunt "A", "B" și "C", atunci teorema sinusurilor enunță: formula 15 echivalentă cu: formula 16 unde "R" este raza cercului circumscris triunghiului. formula 17 formula 18
Trigonometrie () [Corola-website/Science/299853_a_301182]
-
și vectorul viteză formula 4, integrarea se face între limitele t și t, adică momentele de timp corespunzătoare pozițiilor inițială și finală. Integrandul reprezintă valoarea negativă a derivatei temporale totale a potențialului formula 1, ceea ce se scrie analitic sub următoarea formă: Astfel, teorema enunțată mai sus este demonstrată prin Aceasta teoremă stabilește conexiunea dintre simetria, la aplicarea grupului transformărilor liniare ale timpului, și legile de conservare.
Legea conservării energiei () [Corola-website/Science/317235_a_318564]
-
limitele t și t, adică momentele de timp corespunzătoare pozițiilor inițială și finală. Integrandul reprezintă valoarea negativă a derivatei temporale totale a potențialului formula 1, ceea ce se scrie analitic sub următoarea formă: Astfel, teorema enunțată mai sus este demonstrată prin Aceasta teoremă stabilește conexiunea dintre simetria, la aplicarea grupului transformărilor liniare ale timpului, și legile de conservare.
Legea conservării energiei () [Corola-website/Science/317235_a_318564]
-
nu se bazează pe ele;<br> a) utilizarea de metode științifice (în mod special algoritmi) pentru generarea și studierea contradicțiilor lucrărilor literare și artistice;<br> b) crearea de lucrări contradictorii, literare și artistice, în spații științifice utilizând simboluri, metalimbaje, matrice, teoreme, leme, etc.» Florentin Smarandache a lansat de-a lungul vremii șase Manifeste Paradoxiste. «Primul dintre ele a apărut în anul 1983, în cartea sa “Le Sens du Non-Sens” (Sensul nonsensului) , un volum de poeme experimentale publicat la “Editions Artistiques” din
Paradoxism () [Corola-website/Science/297176_a_298505]
-
sprijină liberalismul și susțin o politică de neintervenție a statului în economie: Friedrich von Wieser și Eugen von Böhm-Bawerk. Ei se opun Școlii germane de economie și abordării economiei dintr-un punct de vedere istoric, conform căruia nu ar exista teoreme economice, universal valabile. Conflictul dintre aceste două școli este cunoscut sub numele de "Methodenstreit", disputa metodelor. Mises consideră că "miza disputei era, în esență, posibilitatea unei științe, diferite de istorie, consacrate cercetării aspectelor acțiunii umane.". Boehm-Bawerk a combătut teoria marxistă
Școala austriacă de economie () [Corola-website/Science/306067_a_307396]
-
mai mare frecvență de energie nenulă din semnal (semnal de bandă limitată). Frecvența fN = 2⋅ fB (1.42) se numește rată Nyquist asociată semnalului x(t). • Fie fs frecvența de eșantionare a semnalului x(t). • În acest context este valabilă teorema Nyquist-Shannon (teorema eșantionării) potrivit căreia semnalul x(t) poate fi reconstruit (teoretic) perfect din secvența { [ ]} x k k∈Z potrivit relației x(t) x[k] Si(t kh) <nowiki>k − ⋅ = Σ în care Si(t) este funcția de interpolare ( ) ( ) f
Rată Nyquist () [Corola-website/Science/320939_a_322268]
-
frecvență de energie nenulă din semnal (semnal de bandă limitată). Frecvența fN = 2⋅ fB (1.42) se numește rată Nyquist asociată semnalului x(t). • Fie fs frecvența de eșantionare a semnalului x(t). • În acest context este valabilă teorema Nyquist-Shannon (teorema eșantionării) potrivit căreia semnalul x(t) poate fi reconstruit (teoretic) perfect din secvența { [ ]} x k k∈Z potrivit relației x(t) x[k] Si(t kh) <nowiki>k − ⋅ = Σ în care Si(t) este funcția de interpolare ( ) ( ) f t sin
Rată Nyquist () [Corola-website/Science/320939_a_322268]
-
În geometrie, teorema sinusurilor este o teoremă care stabilește relația dintre valorile laturilor unui triunghi și sinusurile unghiurilor dintre ele. Dacă laturile unui triunghi au lungimile "a", "b" și "c", iar unghiurile care se opun acestora sunt "A", "B" și "C", atunci: unde
Teorema sinusurilor () [Corola-website/Science/311920_a_313249]
-
În geometrie, teorema sinusurilor este o teoremă care stabilește relația dintre valorile laturilor unui triunghi și sinusurile unghiurilor dintre ele. Dacă laturile unui triunghi au lungimile "a", "b" și "c", iar unghiurile care se opun acestora sunt "A", "B" și "C", atunci: unde "R" este raza cercului
Teorema sinusurilor () [Corola-website/Science/311920_a_313249]
-
lungimile "a", "b" și "c", iar unghiurile care se opun acestora sunt "A", "B" și "C", atunci: unde "R" este raza cercului circumscris triunghiului, iar S aria triunghiului. Construim cercul circumscris triunghiului formula 2, la fel ca în figura alăturată. Conform teoremei unghiului la centru, Pe de altă parte, triunghiul formula 4 este triunghi isoscel cu vârful în O, deci înălțimea OA' este și mediană și bisectoare. Rezultă că Deoarece triunghiul formula 6 este triunghi dreptunghic cu vârful în A', de unde rezultă că formula 8
Teorema sinusurilor () [Corola-website/Science/311920_a_313249]
-
raportează extraordinarul caz directorului Institutului de Cercetări Biologice, urangutanul Zaïus, care consideră că omul a fost dresat. Acesta din urmă ia hotărârea de a studia împerecherea omului cu Nova. După această împerechere se va naște Sirius. Ulysse îi scriei Zirei teorema lui Pitagora, iar ea uimită își dă seama că omul are o inteligență la fel de mare ca maimuțele de pe planeta Soror. Zira vorbește cu el și păstrează secretul. Singurul care a aflat de inteligența lui Ulysse este logodnicul Zirei, Cornelius. Zira
Planeta maimuțelor (roman) () [Corola-website/Science/320444_a_321773]
-
Laplace a lui "ƒ" se poate exprima prin integrare prin părți, integrala fiind Adică, în regiunea de convergență "F"("s") poate fi exprimată efectiv ca transformata Laplace absolut convergentă a altei funcții. În particular, ea este analitică. Există mai multe teoreme, de forma teoremelor Paley-Wiener, legate de relația dintre proprietățile lui "ƒ" și proprietățile transformatei Laplace în regiunea de convergență. Date fiind funcțiile "f"("t") și "g"("t"), și transformatele lor Laplace "F"("s") respectiv "G"("s"): următorul tabel constituie proprietățile
Transformată Laplace () [Corola-website/Science/309834_a_311163]
-
ƒ" se poate exprima prin integrare prin părți, integrala fiind Adică, în regiunea de convergență "F"("s") poate fi exprimată efectiv ca transformata Laplace absolut convergentă a altei funcții. În particular, ea este analitică. Există mai multe teoreme, de forma teoremelor Paley-Wiener, legate de relația dintre proprietățile lui "ƒ" și proprietățile transformatei Laplace în regiunea de convergență. Date fiind funcțiile "f"("t") și "g"("t"), și transformatele lor Laplace "F"("s") respectiv "G"("s"): următorul tabel constituie proprietățile transformatei Laplace unilaterale
Transformată Laplace () [Corola-website/Science/309834_a_311163]
-
metodă de determinare a rădăcinii unei funcții pe un interval. La fel ca metoda înjumătățirii intervalului, metoda falsei poziții începe cu două puncte "a" și "b" astfel încât "f"("a") și "f"("b") sunt de semne opuse, ceea ce înseamnă, conform teoremei valorilor intermediare că funcția continuă "f" are cel puțin un zero în intervalul ["a", "b"]. Metoda constă în producerea unui șir descrescător de intervale ["a", "b"] care conțin rădăcina funcției "f". La pasul "k", este calculat numărul După cum se poate
Metoda coardei () [Corola-website/Science/329721_a_331050]
-
invers proporționale. Regula revine pentru a calcula a patra proporțională din proporțiile formula 1 = formula 2, respectiv formula 1 = formula 4. Ea este folosită cel mai frecvent în calculul procentelor, în rezolvarea problemelor de conversie de la o unitate de măsură la alta, în aplicarea teoremei lui Thales sau în determinarea coliniarității a doi vectori plani ale căror coordonate sunt cunoscute. Principiul regulii de trei simplă constă în raportarea la unitate. De exemplu, pentru întrebarea: În 7 ore, se fabrică 5 produse. Deci fabricarea unui singur
Regula de trei simplă () [Corola-website/Science/321680_a_323009]
-
triunghi înscris. Baza acestui triunghi este dată de coarda parabolei, iar cel de al treilea vârf al triunghiului este ales în așa fel încât cele trei drepte verticale care trec prin vârfuri sunt egal depărtate și paralele cu axa parabolei. Teorema afirmă că aria segmentului parabolic este 4/3 din aria triunghiului înscris. Arhimede a dat două demonstrații ale teoremei principale. Prima demonstrație folosește mecanica abstractă, cu care Arhimede argumentează că greutatea segmentului va echilibra greutatea triunghiului când sunt așezate pe
Cuadratura parabolei () [Corola-website/Science/322554_a_323883]
-
ales în așa fel încât cele trei drepte verticale care trec prin vârfuri sunt egal depărtate și paralele cu axa parabolei. Teorema afirmă că aria segmentului parabolic este 4/3 din aria triunghiului înscris. Arhimede a dat două demonstrații ale teoremei principale. Prima demonstrație folosește mecanica abstractă, cu care Arhimede argumentează că greutatea segmentului va echilibra greutatea triunghiului când sunt așezate pe o pârghie. Cea de-a doua, faimoasă datorită folosirii geometriei pure, folosește metoda epuizării. Din cele 24 de propoziții
Cuadratura parabolei () [Corola-website/Science/322554_a_323883]
-
metoda epuizării. Din cele 24 de propoziții, primele trei sunt citate fără demonstrație după lucrarea lui Euclid "Elementele Conicelor" (lucrare azi pierdută). Propozițiile patru și cinci stabilesc proprietățile elementare ale parabolei; propozițiile de la șase la șaptesprezece dau demonstrația mecanică a teoremei; iar propozițiile de la optsprezece la douăzeci și patru dau demonstrația geometrică. Ideea principală a demonstrației constă în împărțirea segmentului parabolic într-o infinitate de triunghiuri, după cum se arată în figura din dreapta. Fiecare dintre aceste triunghiuri sunt înscrise în propriile lor segmente parabolice
Cuadratura parabolei () [Corola-website/Science/322554_a_323883]
-
tensorul Ricci, care descrie o clasă particulară de efecte mareice: schimbarea volumului unui nor mic de particule de test aflate inițial în repaus, și apoi puse în mișcare geodezică (cădere liberă) în raport cu un sistem de referință inerțial. În relativitatea restrânsă, teoremele conservării energiei și a impulsului corespund afirmației că tensorul energie-impuls nu are divergență. Această formulă poate fi, și ea, generalizată la un spațiu-timp curbat prin înlocuirea derivatelor parțiale cu corespondentele lor din varietatea curbată, și anume derivatele covariante studiate în
Teoria relativității generale () [Corola-website/Science/309426_a_310755]
-
Cu ajutorul geometriei globale, studiile ulterioare au arătat proprietăți mai generale ale găurilor negre. În ansamblu, ele sunt obiecte cosmice relativ simple, caracterizate prin unsprezece parametri, reprezentând energia, impulsul, momentul cinetic, poziția în timp și sarcina electrică. Aceasta este arătată de teorema unicității găurilor negre: nu există atribute distinctive diferite de la o gaură neagră la alte. Indiferent de complexitatea unui obiect care se transformă într-o gaură neagră, obiectul rezultat (după ce a emis unde gravitaționale) dobândește o structură foarte simplă. Există un
Teoria relativității generale () [Corola-website/Science/309426_a_310755]
-
încep liniile de univers, și anume singularități big bang, unele având și singularități viitoare (big crunch). Aceste exemple sunt toate foarte simetrice—deci simplificate—și astfel este tentant să se concluzioneze că apariția singularităților este un rezultat al idealizărilor. Celebrele teoreme ale singularităților, demonstrate cu ajutorul metodelor geometriei globale, spun altfel: singularitățile sunt o caracteristică generică a relativității generale, inevitabilă odată ce colapsul unui obiect masiv—având proprietăți fizice reale ale materiei—a depășit o anumită fază și la începutul unei clase largi
Teoria relativității generale () [Corola-website/Science/309426_a_310755]
-
globale, spun altfel: singularitățile sunt o caracteristică generică a relativității generale, inevitabilă odată ce colapsul unui obiect masiv—având proprietăți fizice reale ale materiei—a depășit o anumită fază și la începutul unei clase largi de universuri în expansiune. Totuși, aceste teoreme oferă puține informații despre proprietățile singularităților; o mare parte din cercetările din domeniu sunt dedicate caracterizării structurii generice a acestor entități (de exemplu, conjectura BKL). Ipoteza cenzurii cosmice afirmă că toate singularitățile viitoare reale (fără simetrii perfecte, materie cu proprietăți
Teoria relativității generale () [Corola-website/Science/309426_a_310755]
-
printr-un proces care nu poate merge mai repede decât viteza luminii, pentru a sorta datele suprapuse din fotonii de semnal din cele patru fluxuri care reflectă stările „fotonilor-martor întârziați” de la cele patru ecrane de detectare distincte. De fapt, o teoremă demonstrată de Phillippe Eberhard arată că dacă ecuațiile acceptate ale teoriei relativiste ale câmpului cuantic sunt corecte, niciodată nu ar trebui să fie posibil să se încalce experimental cauzalitatea utilizând efecte cuantice (a se vedea referința care tratează problema, subliniind
Ștergerea întârziată a alegerii cuantice () [Corola-website/Science/329393_a_330722]