1,330 matches
-
violența este un element ideal pentru finalitatea de seducție și captație spectacular-senzațională a televiziunii. Este vorba, între altele, de captarea atenției publicului prin activarea emoțională a mecanismului de orientare. Totodată, chiar simpla vizionare a programelor TV (din ce în ce mai trepidante, zgomotoase și terifiante) reprezintă un mod de violentare a atenției și minții umane. Radiografierea conținuturilor programelor TV este extrem de importantă: aceasta nu doar descifrează o lume simbolică, ci chiar ne spune, în modul cel mai palpabil, în ce fel de lume trăim, ne
[Corola-publishinghouse/Science/2237_a_3562]
-
narativitatea rămâne mereu vie și jucăușă, oferind înțelesuri noi simbolurilor mitologice. Prin intermediul hiperbolei, aplicabilă atât în arta vizuală, cât și în arta scrisă, se produce o schimbare de dimensiune. Utilizarea hiperbolei are ca scop accentuarea impresiilor și oferirea unei scene terifiante, apocaliptice. Simbolizează trecerea de la spațiul real la spațiul ficțional. Totodată hiperbola ajută prin intermediul analogiei vizuale la întărirea sau slăbirea pasiunilor, adică la lărgirea impresiilor sensibile survenite în urma contemplării unei opere de artă. În cadrul picturii hiperbola poate fi întâlnită la Hieronymos
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
prevedea anexarea la Rusia a gurilor Dunării, principatele au fost ocupate timp de 5 ani iar Convenția de la Balta Liman (1849) restabilea protectoratul țarului. Cele 12 invazii rusești însumează mulți ani de abuzuri și silnicii. Karl Marx face o descriere terifiantă a regimului de robie și distrugere a boierimii autohtone adusă în situație de clăcași. Neșansele Rusiei pe plan extern ca în cazul războiului Crimeei au redat Moldovei Sudul Basarabiei iar după prăbușirea țarismului în 1918 Basarabia întreagă a revenit la
ALBUM CONSEMN?RI REPORTAJE 1989 - 2002 by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Science/83887_a_85212]
-
de utilități economice la care omenirea nici nu visase, părea chiar mai frumos decât acea „Nouă Atlantidă” baconiană sau decât „Civitas Solis” a lui Campanella. S-a văzut însă repede că imaginea paradiziacă era înșelătoare; ea ascundea un infern mai terifiant decât cel biblic: era o brave new world huxleyană care apropia exagerat, dincolo de limitele suportabile, indivizii; global village purta și poartă în sine spectrul „cuibului de termite”, amenință să înlocuiască libertățile individuale reale cu pseudolibertăți amăgitoare oferite de „superba și
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
din realitatea politico-militară și spirituală a anilor ’80, o realitate edificată prin progresul fără precedent al științei și tehnicii. Lumea se afla prinsă în logica războiului modern, bazat pe tehnologiile înalte, electronice și nucleare. Era perioada sfâșietorului Război Rece. Criza terifiantă a fost declanșată la 23 martie 1983, când președintele american Ronald Reagan a propus Congresului Inițiativa de Apărare Strategică, adică Star Wars, vestitul „Război al stelelor”8. Era o decizie menită să tranșeze definitiv confruntarea dintre SUA și URSS, care
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
trăirea concretă, vie, a sentimentului culpabilității "fatale" definesc personajele principale ale romanelor Pădurea spînzuraților și Ciuleandra. Diferită în privința spațiilor ficționale, narațiunea rebreniană opune, în aparență, lumea profund străină, fatal terorizantă, a cîmpului de luptă, denotat și delimitat simbolic de stîlpii terifianți ai supliciului prin spînzurare camerei semipenitenciare a sanatoriului privat, unde personajul se află tot în așteptarea unei sentințe, medicale de astă dată, una care să absolve o vinovăție criminală prin deducerea tulburării mintale a pacientului. Crima și pedeapsa străjuiesc, în
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
îi răsună cîntecul ordonanței atît de limpede, de parcă ar fi cîntat sub fereastră. Atunci, spăimîntat, deschise iar ochii." Metafora rebreniană definește în chip figurat agresiunea unui subconștient pe cale să răstoarne siguranța rațională. Autorul o preferă, se vede, pentru sugestia ei terifiantă, primară. "Atacul" păsărilor gînduri apare și în alte contexte: " Acuma îl rodeau remușcări. Simțea împrejur întrebări fîlfîind cu aripi negre și nu îndrăznea să le privească." Similitudinea cu spaima ucigașului Puiu Faranga, care deslușește, în Ciuleandra, încă din primele clipe
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
acolo, privind minunea dumnezeiască...Cînd se întoarse la loc, păru schimbat la față. Pe obrajii albi, ochii albaștri erau ca două izvoare de lumină. -Măicuță, am văzut pe Dumnezeu! murmură copilul cu însuflețire..." (s. n.) Ușor de remarcat apar aspectul dublu, terifiant și fascinant al sacralității revelate, cum și asocierea infinitei blîndeți cu atributele materne. Revelația crucii, transportul luminos al credinciosului, adorarea vie a divinității, prezența consonantă a mamei fac parte, concomitent și inexprimat, din semnificația identificării timpurii cu simbolurile traseului christic
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
o sentință mult timp nerostită. Romanul său s-a scris de la primele pagini. În transferul hipnotic, aproape, al luminii din ochii omului "de sub ștreang", are loc, simbolic, anticipator și inexorabil, o identificare de destin. Tot un transfer, un contact vizual terifiant și fascinant totodată, se săvîrșise în clipa revelației. Ochii copilului s-au umplut atunci de "o lucire stranie, bolnavă". Punînd stăpînire hipnotică pe conștiința personajului, fluidul luminos al privirii devine crucial în cele două momente cheie ale romanului, reiterate în
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
că imaginea condamnatului se formează la propriu pe retina interioară a lui Bologa. O asumare a perspectivei (în această temporară vision avec) se arată limpede în aceste avalanșe ale impresiilor individuale ale personajului. Văzute de aproape, detaliile morții lente, clipele terifiante pentru privitor ale spînzurării lui Svoboda fascinează și pietrifică, precum privirea Meduzei. Deși "înfricoșat" și "întărîtat", Bologa se lasă cotropit de o înțelegere "închisă", de dincolo de el, sens față de care, cel puțin în aceste momente de oroare vizuală, gîndirea personajului
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
rememorate, ale trădării celor trei tovarăși de arme cu care plănuise să dezerteze), din dragostea pentru familie, în numele căreia săvîrșește toate actele dezonorante, trădarea și sperjurul. Ca o reverberație, în povestire, a momentului inițial al execuției prin spînzurare, Klapka emite discursul terifiant axat pe imaginarul barbar al pedepsei, care împînzește gîndul eroului. "Pădurea spînzuraților", reflectată cu spaimă nedisimulată în relatarea cehului, devine laitmotivul romanului. Situarea lui Apostol Bologa între cele patru voci ale ofițerilor, care expun tot atîtea atitudini posibile, dezvăluie forma
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
năprasnică împotriva luminii care îl îmbrățișa fără voia lui." Aceeași fascinație dublată de teroare, pe care Aposol le-a mai resimțit, îngemănate, în momentele cheie ale istoriei lui, se exprimă direct aici. Nu este de mirare, de aceea, că momentele terifiante ale "îmbrățișării", semănînd cu un rapt, se curmă într-o veritabilă contopire extatică: "Dezmierdarea razelor tremurătoare începea să i se pară dulce ca o sărutare de fecioară îndrăgostită, amețindu-l, încît nici bubuiturile nu le mai auzea. În neștire, ca
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
paralizează deopotrivă pe hangiul Stavrache, pe Leiba Zibal, pe Leonida...? Un revenant, un mort viu (ca fratele farsor ce revine cu o surpriză pregătită din timp: scrisoarea decretîndu-l mort e ...plastografie), un "strigoi în întunerec", luat în litera manifestării lui, terifiante pentru ascultător, sau un... "goi" amenințător de cu vreme (Gheorghe). Iminența confruntării între protagonist și temutul agresor mal ... entendu, neauzit cum trebuie, cere o rapidă înțelegere. Comică devine în jocul consorților insomniaci, care caută explicația, neîntîrziat, în gazetă și citesc
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
soția sa, Lucreția, copiii Ioan și Ana) ceea ce naște în chip neverosimil atât gesturi combative - autoizolare, adoptarea unei înfățișări de estropiat sau, încă mai direct, construirea unei biserici (construcție abandonată pe parcurs) -, cât și o spaimă ce-i provoacă halucinații terifiante. Nici reacțiile personajului colectiv reprezentat de locuitorii urbei de pe malul Oltului nu sunt întotdeauna cele firești. Mai complex este Fântâna cu chipuri, roman-eseu, roman al procesului de creație. Aproape toate figurile au un dublet fictiv sau trimit la un spațiu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286704_a_288033]
-
tragice de război. Dar, iată ce mai remarca Weinfeld: „... orașul se afla presărat pe străzi cu cadavre de oameni și animale (subl.ns.), care lăsate pe loc ar fi devenit focare de infecții”. După cum s-a putut remarca, aceleași imagini terifiante le evocaseră atât noul edil-șef, precum și „polițaiul” Buhuși. Ce măsuri organizatorice și profilactice luase acest medic, vom afla în continuare citând din document: „...cu concursul neprecupețit al D-lor medici și farmaciști din oraș, am împărțit orașul în 6
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
care pot determina aspectul clinic al celor dintâi, succesiunea și uneori variația lor extremă (de la stupor la agitație și raptus agresiv sau suicidar). Delirul catatonic (apropiat de cel oniric) pare să fie impulsionat de o intensă activitate halucinatorie cu experiențe terifiante de fragmentare corporală sau idei fantastice. poziție fetală o perioadă lungă de timp, aparent fără a obosi și având mimică stersă. Formele catatonice după Ey sunt următoarele : - marea catatonie: în care bolnavul intră intr-o imobilitate totală, rămânând inexpresiv la
Particularităţi în debutul schizofreniei : strategii de evaluare şi abordare terapeutică by Andrei Radu () [Corola-publishinghouse/Science/1840_a_92284]
-
provin de la toate categoriile societății, de la țărani, muncitori, tehnicieni, funcționari, intelectuali până la nomenclatură și Securitate. Ansamblul acestor scrisori, puse una lângă alta, ca piesele unui puzzle, ne permite să reconstituim viața cotidiană și atmosfera acelor ani. Un reportaj veridic și terifiant totodată, scris la mai multe mâini, de mai multe voci, dar care formează un tot. Nu există aspect al vieții cotidiene care să nu fie abordat, deseori din mai multe unghiuri de vedere și pe mai multe tonuri. Putem urmări
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
mai exact la niveluri datând din mileniul al cincilea, provin câteva figurine antropomorfe din lut. Cea descoperită la Byblos este bisexuală 36. Alte statuete feminine, găsite în Palestina și datând din jurul anilor ~ 4500, o prezintă pe Zeița-Mamă sub un aspect terifiant și demoniac 37. Cultul fertilității și cultul morților par deci solidare. Într-adevăr, culturile de la Hacilar și de la Cătai Hiiyiik (~ 7000), în Anatolia, care au precedat - și probabil au influențat - cultura preceramica din lerihon, indică existența unor credințe similare. Cultul
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
religion babylonienne", p. 217. 25 Ibid., p. 236. 26 Traducere după F. J. Stephens, în ANET, pp. 391-392. Versurile citate sunt 21-26, 51-53, 59-60. 27 A se vedea traducerea în ANET, pp. 387-389. Religiile mesopotamiene mai ales prin luminozitatea lor terifiantă. Lumina este considerată atributul prin excelență al divinității, și în măsura în care regele împărtășește condiția divină, el însuși radiază 28. O altă creație a gândirii religioase akkadiene este divinația. Se remarcă, de asemenea, înmulțirea practicilor magice și dezvoltarea disciplinelor oculte (mai ales
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
au paralele, sau chiar modele, în tradițiile religioase hattienc sau hurrite. Moștenirea indo-europcană este mai puțin semnificativă. Totuși, cu toată eterogenitatea izvoarelor lor, creațiilor geniului hittit - în primul rând, arta religioasă - nu le lipsește originalitatea. Divinitățile se distingeau prin forța terifiantă și luminoasă care emana de la ele (ci'. Splendoarea divină", Melammu, § 20), Panteonul era vast, dar despre anumiți zei nu se știe nimic în afară de numele lor. Fiecare oraș important constituia reședința principală a unei zeități, înconjurată, desigur, de alte personaje divine
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
blană de urs, dar Hermes și Egipan izbutiră să le fure. Zeus și-a redobândit puterea și 1-a zdrobit pe gigant 10. Motivul furtului unui organ vital este destul de cunoscut. Dar, în versiunea hittită, Dragonul nu mai este monstrul terifiant care se întâlnește la numeroase mituri cosmogonice sau lupte pentru suveranitatea lumii (cf. Tiamat, Leviathan, Typhon etc.). EI reprezintă de pe acum anumite trăsături care-i caracterizează pe dragonii poveștilor folclorice: lui Illuyanka îi lipsește inteligența și este lacom 1]. Zeul
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
de Taur cosmic; în același timp el își asigură un succesor, pentru cazul când nu s-ar mai întoarce pe pământ. Nu știm cum a murit Baal, dacă a fost învins în luptă sau pur și simplu zdrobit de prezența terifiantă a lui Moț. Interesul mitului ugaritic ține de faptul că Baal, tânăr zeu al furtunii și fecundității, și recent șef al panteonului, descinde în Infern și piere precum Tammuz și ceilalți zei ai vegetației. Nici un alt "Baal-Hadad" nu cunoaște un
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
totalitatea sa: cf. Gonda, p. 349. Ceremonia este atestată în Atharva Veda (XI, 5, 6); brahmacarinul este numit dlksită, cel care practică dlksă. 8 Toate aceste rituri inițiatice au, firește, un model mitic: zeul Indra, ca să evite nașterea unui monstru terifiant, ca urmare a împreunării Cuvântului (Văc) cu Jertfa (Yajna), s-a transformat în făt și a pătruns în matricea lui Văc (Sat. Br., III, 2, 1,18 sq.). 9 Cf., de asemenea, textele citate de J. Gonda, op. Cit., p. 385
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
neinițiații, îngrămădiți în noroi și în ceață, rămași în mizeria lor din pricina spaimei de moarte și din neîncrederea în lumea de dincolo (Stobaios, IV, p. 107, Meineke). Foucart considera că ritualurile (dromenci) comportau și o călătorie prin întuneric, diverse apariții terifiante și pătrunderea pe neașteptate a mystului într-o pajiște iluminată. Dar mărturia lui Themistios este târzie și reflectă mai ales concepții orfice 6. Săpăturile de la sanctuarul lui Demeter și al telesterion-ului au arătat că nu existau camere subterane în care
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
profeți au fost chiar acuzați de "nebunie" [precum Osea (9: 7): "profetul este un nebun, un rătăcit, omul cu Duhul lui Dumnezeu"], dar nu se poate vorbi de o adevărată afecțiune psihopatologică. Este vorba de zguduiri afective provocate de prezența terifiantă a lui Dumnezeu și de gravitatea misiunii pe care profetul și-a asumat-o. Fenomenul este bine cunoscut, de la "bolile inițiatice" ale șamanilor până la "nebunia" marilor mistici din toate religiile, în plus, la fel ca și "specialiștii sacrului" din societățile
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]