1,138 matches
-
semneze cu titlul de... Doctor. Părea că începe să se ducă, dar, rămas fără costisitoarele-i sedative de import, s-a răzgândit. Revenirea pacientului național pe tronul rigolei politice amână ceea ce părea că ar putea deveni posibil: reabilitarea conceptului de ticăloșie. (Jurnalul Național, 10 iunie 2005) Sandiganbayan Depășiți de realitățile zilei, mulți români se predau rostind: „Ca la noi, la nimenea!”. Turismul de tip frivol întărește ideea unicității negative. Se cimentează astfel nefericitul „Domn’le, nu e nimic de făcut”. Dacă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1857_a_3182]
-
de fapt român, ci un pârlit de alogen. Vezi bine, un român nu ar fi putut comite împotriva românilor ceea ce a comis Nea Ceașcă. Dacă am lua în serios o asemenea școală de gândire dar am ține și socoteala tuturor ticăloșiilor care au pus bazele „României profunde” de astăzi, am ajunge la concluzia că românii nu sunt români, ci o adunătură de alogeni. Unul din spectacolele halucinante ale zilei este înfruntarea dintre vânătorii de oameni folosind lămpi cu halogen și vânătorii
[Corola-publishinghouse/Administrative/1857_a_3182]
-
a întîmplat; și nu datorită acordului, ci din cauza poruncii; și, în cele din urmă, a fost vorba de un har vîndut, pe care s-a dorit să-l vîndă foarte scump; printr-o monedă alcătuită din bunurile Bisericii 154, prin ticăloșie și vinderea sufletului 155. Acest pericol a necesitat organizarea Conciliului al III-lea de la Paris, care a avut loc la patru ani după cel de la Orléans, deci în 553, și care a repus în drept printr-un canon străvechea libertate
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
momentul în care conducătorului îi reveneau beneficiile 199; Așadar, alegerile erau influențate de principe 200; scaunele episcopale erau oferite celor care licitau mai mult, diocezele Bisericii erau conduse, deci ajungeau pe tronurile Bisericii suflete ticăloase, a căror singură caracteristică era ticăloșia, aserviți principelui și cultivatori ai viciilor; așadar, degradarea și corupția s-au înmulțit în rîndul Clerului și al poporului și toate relele acestei stări oribile a lucrurilor s-au agravat, necinstind Biserica s-a ajuns la stagnare, natura omenească rațională
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
barbari blîndețea Evangheliei, deschizîndu-le mintea față de ideile ecleziastice de iubire unificatoare; și pînă și în modul în care lucra Clerul a apărut aceeași contradicție între exemplele sfinte și eroice și eforturile de păstrare a unității întru Cristos și profanele dezordini, ticăloșii și tendințe individuale de separare a unității și a comunității creștine și ecleziastice. Căci lupta dintre cele două idei și contrazicea modul de lucru, atît în rînduiala temporară, cît și în cea ecleziastică, fiind însuși caracterul Evului Mediu; ceea ce explică
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
toată esența episcopatului! Și apoi, bunurile ecleziastice aparțin sau nu Bisericii? Poate guvernarea civilă să dispună de proprietatea altuia? 170 Hincm, ep. 12, t. II, p. 188. 171 Prin ce se ia în considerare respectul față de rege!? Prin comiterea de ticăloșii? Prin trădarea Bisericii lui Cristos și a sufletelor pe care le-a răscumpărat cu sîngele său, pentru ca să-l mulțumească pe rege?! 172 O demnitate excesivă! 173 Capriciul sau îndărătnicia unui simplu enoriaș care inoportunează toți Episcopii dintr-un regat să
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
Pentru a nu părea nedrept față de domnul A., doresc să menționez că tot acolo, în Est, după cum rezulta dintr-o altă povestire de război a sa, a săvârșit o faptă bună, sau mai corect spus a refuzat să comită o ticăloșie. Localnicii sufereau de foame atât de cumplit, încât, pentru o bucată de pâine, o femeie i-a oferit-o pe propria ei fiică, o fetiță de 13 ani. Spre cinstea lui, domnul A. n-a acceptat „trocul”, dăruindu-le bucata
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
mod tragic de partea troienilor, așa cum, mai încoace, l-au preferat pe Pompei în locul lui Cezar. Deschide cartea Iliadei (cu adevărat de necrezut cum a reușit să-și facă o adevărată bibliotecă!) și recitește Cântul al X-lea, de unde reiese ticăloșia lui Ulise, care profită de somnul regelui trac ca să-l ucidă, punând stăpânire pe frumoșii cai ai acestuia. În basmele geților calul este întotdeauna prezent. La Tomis, zgâriat pe lapide străvechi, apare un erou călare, călărețul trac. Zalmoxis/Pitagora Acum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
alcătuiesc acești oameni sînt și ele tot forme de egoism colective, întunecate turme omenești crispate cu dezasperare asupra unui pumn cu bani” 2 - “Fețe patibulare, ochi mohorâți, maxilare încremenite, fețe urâte,guri vulgare, trăsături rudimentare,vorbire agramată și bolovănoasă, (...) lașitate, ticăloșie, vanitate și egoism meschin, invidie joasă, delațiune lipsită de remușcări, îngâmfare, bârfă”. Iată ce urmărește Spiridon cu “revoluția” dsale diseminată prin manuale școlare de istorie, enciclopedii, analize etc : Omul nou al tranziției, un hibrid mafioto-criptocomunist, fără scrupule,avid de îmbogățire
RAVAGIILE NIMICULUI PRETENŢIOS by ALEXANDRU TACU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91634_a_93189]
-
vehemență la adresa acelora care "pun în circulație adevărate bazaconii (adică fărădelegi)", care "nu pot fi luate în serios ci, deocamdată, numai persiflate", continuând: "Din păcate, nu există un tribunal al istoriei literare, care să condamne calomnia și, la urma urmei, ticăloșia. Nu mă feresc să folosesc acest din urmă cuvânt, deoarece sunt sprijinit pe documente", aceștia angajând o "atitudine intelectuală străină de orice meschinărie", denunțând astfel răstălmăcirea faptelor "pe care unii le coboară, acum, după măsura propriei lor nimicnicii" (Necunoscute). E
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
oameni de treabă din Bucureștii puși sub hramul Sfântului Mare Martir Dimitrie Izvorâtorul de Mir. - Alte revelații ale veacului nostru: războiul laboratoarelor Împotriva bolilor, a deficiențelor fizice și sexuale, a bătrâneții și a morții. Dar guturaiul? dar sără cia? dar ticăloșia oame nilor și arțagul femeilor noastre? În pragul Vârstei Atomice și glasul prevestitor al Apocalipsului. Anacro nisme, metacronisme și paracronisme, lesne de văzut și greu de crezut, În Bucureștii lui 1950. - Burlăcia de pe urmă a memo rialistu lui, care nu
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
de pe om și de pe plante, a țânțarilor febrilitanți a căror exterminare a Întârziat până În zilele noastre, prin descoperirea insecticidelor DDT. Mai rămânând, În sfârșit, ca generațiile să aștepte vindecarea ultimelor noastre rele, nevindecate până astăzi, și anume: guturaiul, lipsurile vieții, ticăloșia oamenilor și arțagul femeilor noastre. și am asistat cutremurați la ivirea zorilor Vârstei Atomice și la cele dintâi isprăvi de Apocalips pe care dezagregarea nucleară le poate oferi acestei nefericite omeniri fie amenințată de către Ucenicii Vrăjitoriei a se rostogoli, cu
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
Foarte lăudabilă și nobilă faptă, desigur, dar care a dus mai târziu la un sfârșit brusc, și pentru unii suspect, al doctoru lui, pe la patruzeci de ani abia, apoi la ruina labora torului și la scufundarea În viții și În ticăloșii de tot felul a veselei moș tenitoare, Întoarsă acum la vechea ei matcă prin răsfățul bunei stări, al „nesuferitei bunăstări“, cum avea să spună Lenin. Cine dintre noi, colaboratorii și prietenii devotați ai doctorului, puteam bănui că această femeie cu
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
arate ateneele populare, cu conferințele instructive și moralizatoare ale misionarilor cul turali Însuflețiți de entuziasmul lui pentru ridicarea culturală a maselor, să-mi arate, În sfârșit, să-mi descopere, să mă uimească și să mă Îngrețoșeze de toată fățărnicia și ticăloșia omenească. După mai mulți ani l-am Întâlnit pe Vasile Sasu, fost minis tru liberal și prieten, din studenția lui, cu tata, și l-am Întrebat: — Cum a fost posibil ca M.B., șef de cabinet al lui Ionel Brătianu, dezertor
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
la gropnița de la Putna; sângele vrăjmașilor ce-i pârjoleau prin foc și sabie, țara, tot "nevinovat" era? "Să se știe! Moldova nu-i sat fără câini!" Ștefan Vodă n-a fost Țepeș Vodă. Era el iute la mânie, necruțător cu ticăloșii, dar niciodată fără dreptate. A vrut o Moldovă dreaptă, curată, liberă-liberă, și a avut-o! Cu orice preț! Medicul italian Matei Muriano, care i-a îngrijit rana de la picior, l-a caracterizat astfel: "...Un om foarte înțelept, vrednic de laudă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
încetișor și gângăvește cu glas plângător: Milostivește-te, Doamne, nu... nu s-ar putea numai mădularul cel scârbavnic? Măi Tăutule! De ce nu te-ai făcut tu popă? Milă? Pentru cine? Pentru ticăloși? Fac umbră pământului numai pentru rele. Îngăduința față de ticăloșie te face părtaș la mișelie! Buruienile trebuie smulse din rădăcină, fără milă! Unii și alții mă ponegresc cum c-aș fi crud și neîndurător. Pe cei sărmani, fără putere, năpăstuiți, pe fătucile necinstite, pe cei cu rogojina aprinsă-n cap
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
Câte femei au murit astfel! — Taci, cavalere! Nu vreau să mai aud asemenea blestemății! Să moară, da, e o necesitate politică, dar nu vreau să-și piardă și sufletul odată cu viața! Nu uita, sunt față bisericească, nu pot accepta asemenea ticăloșie. și nu uita, nici Împăratul n-ar lăsa asemenea faptă necercetată! Fiica lui Zähringer, necinstită și ucisă În pădure ca o șerbă de rând? Ți-ai pierdut mințile? Nu, dacă mă gândesc bine, sunt chiar mulțumit că s-a Întâmplat
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
Adelheid cuvintele de despărțire ale pustnicului: — Copila mea, poate te vor mira vorbele pe care le auzi acum din gura unui om care crede În Domnul și În creaturile Sale. Nu te Încrede În nimeni. Ești Înconjurată de trădare și ticăloșie. Fii Înțeleaptă ca șerpii. Pândește ca fiarele pădurii. Ascultă și nu răspunde. Nu te aduna cu oameni pe care nu-i cunoști. Nu primi nimic de la ei!. Nu le În credința nimic. Du-te repede acasă și așteaptă. Voi căuta
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
spun, mărite stăpâne, m-am ascuns sus În pă tul. Nici n-am răsuflat de teamă să nu mă descopere blestemații! Mai ales că Johannes Îmi trimisese vorbă să fiu cu ochii În patru, fiindcă se pun la cale mari ticăloșii. Dar era vorba de ziua de mâine, așa că m-am mirat că au sosit cu o zi mai devreme. Altfel mi-aș fi ascuns bărdaca de vin să nu mi-o găsească nemernicii! M-am gândit tot timpul că ar
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
pierduse glasul. O durere cumplită Îl Încerca și o ură neputincioasă, ca odinioară când culesese rând pe rând mădularele Însângerate din noroi. În minte Îi reve neau iar icoanele cumplite care Îi chinuiseră tinerețea. „Doamne, cum de poți răbda atâta ticăloșie? Atâția oameni tineri cu viitorul zdrobit! De ce nu trimiți o ploaie de foc de sus, ca să ne pârjolească pe toți, de-a valma. Căci nici unul nu e mai bun decât altul! Până și pruncii cresc și făptuiesc fărădelegi...“ * * * Sus pe
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
în cap din ordinul lui Carol al II-lea, ca să servească drept pildă și altora), dar sigur e că mă impresionau grozav acuzațiile de corupție la adresa partidelor politice democratice. Viața politică românească a fost totdeauna extrem de coruptă și plină de ticăloșii (ajunge să-l citești pe Maiorescu, a cărui Istorie atât de curând mi-a căzut în mână), dar barbariile și abuzurile regimurilor antidemocratice, fie legionari, fie comuniști, fie chiar și dictaturile în aparență mai rezonabile, a lui Carol și Antonescu
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
nu vă amăgiți cu ideea dementă că sunteți infailibili și eterni și că nu veți avea de dat socoteală. În definitiv, cuvântul „răzbunare” îl are în el pe „bun”. În Orestia, în Hamlet, răzbunarea înseamnă reechilibrarea lumii, purificarea ei, exorcizarea ticăloșiei și crimei. Iar Eryniile nu devin Eumenide, adică „binevoitoare”, decât după. Nisipul și jungla Ca Hamlet meditând cu craniul lui Yorick în mână, Paul Valéry ridică de pe plajă o cochilie și îi contemplă uimit structura geometrică, efect, parcă, al unei
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
grădina lui Titulescu, vrând să spună : iată ce oameni sunt preferați ! Pe Gorică Pirgu, naratorul îl ponegrește fără măsură, mult mai presus decât putem crede. Îl face albie de porci, cele mai grele vorbe nu-i sunt destule. Nu există ticăloșie de care să nu-l declare capabil. Gorică e într adevăr o pușlama și un codoș, e mai ales un bufon, să admitem că unul „abject”, cum îl califică Pașadia, dar fărădelegile pe care i le atribuie naratorul nu se
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
̀ ntâmpină și aici acea luciditate cinică, acea inteligență acidă, destrămătoare de iluzii sau, cum se zice, „demistificatoare”. Dar în celelalte piese „demistificarea” aceasta se manifestă virulent, având în subtext și chiar în text o mânie justițiară, demascatoare. Ipocrizia, impostura, ticăloșia, abjecția morală apar în piesele lui Mazilu (ca și în proza lui) în forme pure, aproape experimentale, in vitro am putea spune ; am putea spune și că apar în forme naive (în sens strict etimologic, adică native). Toate aceste înfățișări
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
în Ipocrizia disperării se poate vedea că Mazilu era conștient de aceasta (cf. Un moralist pentru viitor, Amfiteatru, nr. 7/1981). Cum adică? Romanțioșii proști sub clar de lună, proștii culturalizați, proștii de toate felurile, dar apți cu toții de orice ticăloșie, nu sunt în ultimă instanță decât însuși autorul ? S-a demascat el pe sine așa necruțător ? Da, toți avem în noi destulă prostie, mai mult sau mai puțin latentă, toți suntem virtualmente apți de mari ticăloșii. Numai inteligența, câtă o
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]