883 matches
-
cu alesul ei, poporul, Și stelele horesc în ritmuri demiurge, Mă-ntorc la bunii mei să le sărut ulciorul Din care vinul vieții spre alte sensuri curge. Hai, vârfuiți pocalul cu vinul cel mai bun, Trăiască țara sfântă și marele tribun!“ (Scînteia, 31 decembrie 1978) CIURUNGA Andrei, poet „Prin votul nostru tainic, bărbatul cel mai brav îmbracă țara-n falnică hlamidă de grâne, de oțel, de cărămidă, ce duce-n piscuri veacul, răspunzător și grav.“ (Contemporanul, 31 ianuarie 1975) „Când marile
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
viața spirituală a națiunii a marcat evenimentul excepțional al Congresului educației politice și culturii socialiste, suntem făuritorii și martorii unor înfăptuiri fără precedent, cu adevărat revoluționare, devenite realitate din voința întregului popor strâns unit în jurul partidului, al secretarului său general, tribun al omeniei și păcii, tovarășul Nicolae Ceaușescu.“ („Columnă în August“, Tribuna, 27 august 1987) „Nicolae Ceaușescu, erou între eroi Pe locul stângei cresc în luptă Elena Ceaușescu, amândoi comuniști, Pereche de luptători, sub roșul pal, Sub steagul tricolor.“ („Balada Revoluționarilor
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
legăturile sale strânse cu protestanții evanghelici din America, într-un articol intitulat « Credinciosul Corneliu Vadim Tudor nu este decât un om fără Dumnezeu». Astfel de dezvăluiri erau sortite să fie o surpriză totală pentru cei care-l considerau pe Vadim tribunul național al poporului. Mulți dintre susținătorii lui Vadim se pare că nu erau conștienți de vederile și intențiile sale extremiste, dar erau pur și simplu încântați de forța sa ca orator în atacurile asupra politicienilor tradiționali. Însă oricine era familiarizat
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
alternativă la dominația PSD-istă, alianța începând deja (după ultimele sondaje) să sufle, procentual, în ceafa partidului guvernamental. Un alt eveniment ce mărturisește temerile puterii că mesajul triumfalist nu ajunge - în lipsa datelor concrete - pentru convingerea electoratului este «năpârlirea» programată a «tribunului» PRM-ist, C.V. Tudor. Transformarea lui peste noapte în mielușel vizează două scopuri, ambele favorabile PSD-ului. Mai întâi că, renunțând la monopolul naționalismului (fie el și extremist-șovin), PRM ul lasă partidul guvernamental să pară singurul apărător al «neamului», PSD
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
Robespierre nu s-a scris teatru pentru că, fiind șeful Convenției Naționale (echivalentul funcției de Președinte de azi), ideologul Teroarei a reușit să șteargă toate urmele vieții lui particulare, "pe piața" restituirii istorice, cu mijloacele specifice dramaturgiei, numai verbul și acțiunile tribunului. Ceea ce nu poate contribui la clădirea unei drame scenice. Nu mă îndoiesc nici o clipă că, dacă mercenarii realismului socialist de la Kremlin și-ar fi procurat un minimum de date existențiale despre idolul hegemoniei roșii, s-ar fi găsit imediat penițele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
nici mai mult, nici mai puțin, decât uciderea a peste 40.000 români care nu înțelegeau să intre în raiul oferit de aristocrația maghiară. Între acești 40.000 de români omorâți de unguri și secui intră: 4 prefecți și 10 tribuni, 100 de centurioni căzuți în lupte, 100 de preoți și protopopi spânzurați, 300 de sate arse, restul pieriți, tăiați, împușcați, spânzurați, căzuți în lupte. Dacă anul revoluționar 1848-1849 poate fi considerat o „primăvară a popoarelor”, pentru românii din Transilvania a
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
Băsescu n-a știut de înțelegere (să-l credem pe cuvânt) și Boc zice acum că a făcut o greșeală, nici nu le displace atât de mult încât s-o desfacă, s-o calce în picioare și să fugă de Tribun ca dracul de tămâie. Dar, văzându-i la Țebea, la o comemorare fără cifră rotundă îți poți zice liniștit că înțelegerea s-ar putea transforma într-o alianță electorală, benefică ambelor partide. Ce și-or fi zis cei de la PD
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
a fost naționalistă și, cu un mic efort de memorie, ne vom convinge de aceasta, reînviind discursurile din campania electorală trecută, în care Traian Băsescu a folosit copios sloganuri, replici, clișee, idei, luate direct de la Vadim Tudor. Naționalismul răcnit al Tribunului nu dădea bine în ficații Europei, dar același naționalism cântat pe un ton ponderat, stropit cu portocaliu, era acceptat ca o necesitate sine qua non. Mutarea lui Boc către naționalismul lui Vadim a avut în vedere o realitate de necontestat
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
ravagii în Ardeal la alegerile din 2000, când tinerii români ardeleni l-au votat in corpore. Se observă deja o schimbare de atitudine: intelectualii subțiri, Avramescu este o excepție lângă altele, stau în expectativă, nu se mai repăd la beregata Tribunului care-i duelează cu pamfletul, dar nici Vadim nu-i mai trimite în lagăre, nu-i mai împușcă, a obosit strigând „jos mafia sus patria” și nici partidul lui nu mai e cel din anul 2000. Înțelegerea Boc PDL ă
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
să le strige în obraz tuturor bogaților că plebea muncește, produce, ține republica și o apără. Când s-au separat spațial și economic de patricieni, atunci și numai atunci, plebea a devenit importantă, obținând o magistratură de maximă importanță: tribunatul, tribunul plebei, cel cu drept de veto (mă opun!) în senatul roman, dacă considera că legea afectează interesele plebei. Și nouă ne-ar trebui, pe lângă un avocat al poporului, un tribun al plebei, cu drept de veto la toate cele care
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
a devenit importantă, obținând o magistratură de maximă importanță: tribunatul, tribunul plebei, cel cu drept de veto (mă opun!) în senatul roman, dacă considera că legea afectează interesele plebei. Și nouă ne-ar trebui, pe lângă un avocat al poporului, un tribun al plebei, cu drept de veto la toate cele care au dus țara de râpă. Vă imaginați că multe întreprinderi „ceaușiste” n-ar fi fost privatizate fraudulos, dacă am fi avut un tribun al plebei. S-ar putea găsi dintre
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
trebui, pe lângă un avocat al poporului, un tribun al plebei, cu drept de veto la toate cele care au dus țara de râpă. Vă imaginați că multe întreprinderi „ceaușiste” n-ar fi fost privatizate fraudulos, dacă am fi avut un tribun al plebei. S-ar putea găsi dintre cei care ar putea să spună că opoziția (vârfurile unor partide care au pierdut pentru un timp puterea) joacă rol de tribun al plebei. Nu, domnilor, opoziția se apără numai pe ea, ceea ce
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
n-ar fi fost privatizate fraudulos, dacă am fi avut un tribun al plebei. S-ar putea găsi dintre cei care ar putea să spună că opoziția (vârfurile unor partide care au pierdut pentru un timp puterea) joacă rol de tribun al plebei. Nu, domnilor, opoziția se apără numai pe ea, ceea ce dă plebei sunt pomeni, nu drepturi, pentru care opoziția pretinde și obține voturile unei mari părți de plebe. Imaginați-vă că actuala opoziție ar ajunge, prin jocul politic la
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
manifestat evident, cu arma în mână, împotriva unirii samavolnice a Transilvaniei cu Ungaria, pentru libertate națională și socială. Zecile de mii de morți, țărani moți, în cea mai mare parte, tineri intelectuali care au condus unitățile militare de lăncieri, ca tribuni și prefecți (Buteanu, Papiu, Dobra, Andreica, Balint, Moga, Axente etc.) au la Țebea un singur nume: Avram Iancu, conducătorul incontestabil, nu al revoluției românilor din Transilvania, ci al războiului purtat împotriva asupritorilor unguri, atât cei din Ardeal cât și împotriva
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
o calitate obiectivă a satului, a „plugarilor” și „clăcașilor” aflați în robie străină și visând la scuturarea jugului milenar și, pe de alta, una subiectivă, a poetului, care a vorbit cel mai adesea în numele alor săi, la persoana întâi plural. Tribun al unei comunități etno-sociale, s-a confundat cu ea, a devenit exponentul ei. Jalea lui e a unei „lumi”, a unui „neam”, a unei „pătimiri”, a unei suferințe străvechi, ce nu se măsoară decât cu măsura istoriei: „Vreme lungă câtă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287305_a_288634]
-
dublat, din păcate, de umor și nici susținut de o dimensiune estetică demnă de luat în seamă. Poetul, care stăpânește totuși arta versificației, are un lexic obosit, de pașoptist întârziat. În versurile cu pretext social el arborează un aer de tribun, printre îndemnuri și regrete răzbătând influențe ușor detectabile din Mihai Eminescu și Octavian Goga. Și publicistica din revista ,,Chemarea” - gazetă pe care o scrie aproape singur - este caracterizată de exagerări și izbucniri antisemite. Este condamnat vehement politicianismul, autorul proclamând că
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289178_a_290507]
-
și a inimei înfrînte. Revoluțiunea pătrunsese-n munți. La noi, cari eram mai în poalele munților, veneau honvezii ca să recruteze oameni tineri, însă aceștia o apucase de mult la Iancu. Oamenii mai maturi așteptau ca eu să mă fac pribunul (tribunul ) lor, însă eu, în starea în care eram, am fost nesimțitor și impasibil pentru aceste cauze mari. Cu toate astea satul era adeseori vizitat de cătră tribunii lui Iancu, adesea cete întregi găzduiau peste noapte pe la noi, spre-a pleca
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
mult la Iancu. Oamenii mai maturi așteptau ca eu să mă fac pribunul (tribunul ) lor, însă eu, în starea în care eram, am fost nesimțitor și impasibil pentru aceste cauze mari. Cu toate astea satul era adeseori vizitat de cătră tribunii lui Iancu, adesea cete întregi găzduiau peste noapte pe la noi, spre-a pleca înspre ziuă iar, fără ca honvezilor să li fi trecut prin minte ca să-i surprindă cândva. însă într-o noapte auzii împușcături pin vecini. Speriat, sar din așternut
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
sărutări. Un fluier vâjâitor din frunză mă trezi din atonia mea; împușcăturile încetase și auzeam din ce în ce apropiindu-se pași; presupuneam cumcă sunt voinicii cari, neputând să susțină lupta, se retrăgeau. Și în curând văzui apropiindu-se bătrânul tribun, asudat și gâfâind, și împușcăturile se preînnoiră, mai în apropiere însă. - Ce face? zise el, cu vocea ostenită și aruncând o privire speriată asupra lui Ioan. - Moare! zisei eu apatic și rece. - Ne urmăresc! Feciorii mai se-mpotrivesc cât s-
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
luna cu fața roșie contrasta cu {EminescuOpVII 219} cenușa cea lucie a norilor. Voinicii se sculau și se scuturau de somn; lăncile lor vinete luceau în lună, țuguiatele lor căciuli le da un aspect eroic și sinistru. - Hai, copii! zise tribunul bătrân, azi avem o cină minunată. Avem să mâncăm carne de sas! Mă-nfiorai auzind, și cu toate astea nu-mi puteam stăpâni o părere de bine. Niță mergea înainte prin întunecoasele cărări de munte. Pașii săi, asemenea acelora a
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
fața să-i învinețască. L-ar fi gâtuit desigur, dacă bătrânul n-ar fi oprit. Ordonă să-i puie căluși în gură și să-l lege. Totul se făcu în tăcere, căci n-avuse timp neci să strige. Ochii bătrânului tribun se aprinsese teribil și [se] învîrteau cu înfricoșare în orbitele lor. Părea că-i palidul și bătrânul demon al morții. Argații morii, cari dormeau, nevasta morarului - toți fură legați. - Dați drumul roților! strigă acum bătrânul. Roțile începură a se-nvîrti și
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
suci o funie de paie și, împlînd-o cu păcură, o azvârli aprinsă de jos pe acoperișul morii. într-un moment podul cel uns cu păcură se aprinsesă, morarul țipa teribil, de întrecea urletul roților și durduitul pietrelor neferecate. Aci bătrânul tribun râse cu sălbătăcie - ideea satanică se-mplinea. Luă toporul și tăie funiile ce legau moara de mal. Moara începu a se mișca, a pluti aprinsă pe valuri. - Și foc și-nec! strigă bătrânul teribil, suit pe-o piatră și ridicând
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
de la nea Vasile și le împachetă în niște pagini de ziar. Ezitase o secundă. Era să întreprindă operațiunea asta folosind România Mare și Tricolorul, care erau primele în vraful de presă de sub masa din cămăruța portarilor. Dar, admirator necondiționat al tribunului național care îmbrăcase din nou cămașa morții, cruță acele publicații patriotice și se decise pentru ziarul Libertatea, având totuși grijă să oprească pagina cinci și pe cea cu rubrica meteo. De ce învelea recipientele acelea în hârtia jurnalelor? Pur și simplu
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
că intenționam să ajung până în Puglia, și de-acolo să mă îmbarc cu destinația Siria. Ea însă m-a sfătuit să renunț la respectivul itinerar. După care a scris trei scrisori, una pentru Claudio, noul episcop de la Caorle, una pentru tribunul Anafesto de la Veneția și una pentru senatorul Giuliano din Bizanț. De fiecare a prins cu o sforicică o bilă de plumb pe care erau imprimate în dezordine literele „ISHV“. Mi-a spus: - Mergi până la Caorle și îmbarcă-te pe o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
pe coastele istriene și dalmate și construiau acele bărci lungi și iuți. Aveau sclavi și se fereau de străini, dar și unii, și alții, dacă erau de folos orașului, căpătau libertăți și drepturi egale cu toți ceilalți. Erau conduși de tribuni aleși de popor și confirmați de împărat. Administrația și guvernul se aflau de pe insula Torcello, la vărsarea râului Stile, unde se aflau și o frumoasă biserică și o rezidență a exarhului. Am debarcat la Torcello pe la apusul soarelui. M-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]