644 matches
-
centrul artei lui Negruzzi. Servitor fidel al Memoriei, prozatorul posedă un talent specific - acela de a alege documentul și apoi de a-l stiliza. Arta sa e cea de comentator al documentului ales; toată originalitatea negruzziană se consumă în prelungirea verosimilă a acestuia, în arta de a broda pe marginea și în stilul documentului primordial. Negruzzi a compus mereu în jurul unui text preexistent, fără ca cititorul să observe că, în miezul narațiunii, se afla, bine ascuns, ceva ce nu-i aparține autorului
Nașterea prozei by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/8189_a_9514]
-
reală, resuscită ,o memorie istorică a societății românești". De unde vine atunci impresia puternică de irealitate pe care o emană lumea bănulesciană? Mai întâi, din elaborarea savantă a povestirii, care transmite o plăcere a artificiului artistic, nu sentimentul unei reflectări directe, verosimile. Autorul are foarte clare referințele reale (câmpia, vecinătatea Dunării, oamenii, comerțul cu lână, piei, alifii și marmură), dar efectuează, ca orice mare artist, o mutație estetică în transpunerea lumii. În narațiune, determinările spațiale și temporale stricte sunt șterse, iar scriitorul
Crepusculul bizantin by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10986_a_12311]
-
nici un scandal notoriu, de la showul de pedofilie al lui Treptow și pînă la acelea în care apăreau numele lui Tender, Omar Hayssam sau... statueta de aur a lui Hamurapi, păreau, cel puțin pentru oamenii deprinși cu discursul logic, rezonabile și verosimile. Cum rezonabil și verosimil părea și interesul instituțiilor statului pentru clarificarea nenumăratelor întrebări legate de istoria postprivatizare a rafinăriei PETROMIDIA. Numai că între acest interes legitim și comportamentul abject al procuraturii față de omul Dinu Patriciu, care a fost umilit public
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/11664_a_12989]
-
opere din tinerețe ale sculptorului, evident necunoscute specialiștilor, iar exegeți, pînă mai ieri doar scribi narcisiaci și autiști, au intrat direct în solda celor care, după ce au învestit bani mulți în falsuri Brâncuși, vor să le creeze acestora o prezență verosimilă în spațiul culturii. Readusă în actualitate și adusă la zi, cartea lui Barbu Brezianu este, pînă în acest moment, singurul instrument de contracarare. în cele peste trei sute de pagini, format A4, personalitatea brâncușiană și lucrările din România ale sculptorului sînt
Brezianu și Brâncuși by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/10298_a_11623]
-
Oraș, pe cerul ficțiunii, de cum se instaurează vraja epică atotcuceritoare. Rețeta epică europeană la zi nu este foarte diferită. Protagonistul se poate numi Maria Callas, Petrarca, Caligula, Gauguin sau marchizul de Sade, de pildă: romancierul îl pune într-o poveste verosimilă cu ceea ce consemnează după caz cronicile, biografiile, istoria sau arhivele, îngăduindu-și să „brodeze” în jurul personajului ilustru; în cazul Casei Gorgias ni se oferă frescă, roman erotic, de moravuri, thriller: fratele Veniaminis trimis de Patriarhia Atenei și ucis la intrarea
Naturalețe și vocație epică by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/4091_a_5416]
-
citit cartea cu conștiința că văd un poet dîndu-și jos masca și spunînd adevărul despre arta lui. E ca și cum Ilie Constantin, ajuns la o vîrstă cînd cruțarea de sine și vanitățile narcisice sunt neavenite, își întocmește o fișă clinică de verosimilă înfățișare umană. Este uimitor să vezi cum, într-o epocă în care artele au fost surclasate de explozia tehnicii, mai sunt poeți care nu se sfiesc să-și privească meșteșugul ca pe un dar divin. Iar Ilie Constantin se numără
Dicteu din înalt by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6355_a_7680]
-
din limba catalană și tabel cronologic: Jana Balacciu Matei, Editura Meronia, București, 2013, 318 pag. Din prea multă iubire de antici și moderni, sau din prea ușor acces la scrierile lor, puțini sunt cititorii care ar concede unei poziții, totuși, verosimile: că efortul Categoriilor de a explica natura lucrurilor prin apel la predicație și efortul Prolegomenelor de a contura harta subiectului apelând aceeași predicație se regăsesc ca două părți complementare în teologia medievală, când ea arată ce arme are același subiect
Dumnezeu se comunică ordonat by Alexan () [Corola-journal/Journalistic/2763_a_4088]
-
contura harta subiectului apelând aceeași predicație se regăsesc ca două părți complementare în teologia medievală, când ea arată ce arme are același subiect să vorbească despre aceleași lucruri la care s-au referit deopotrivă modernii și grecii. Poziția este totuși verosimilă prin nenumărate argumente, unele mai frumoase ca altul. De pildă, Boethius vrea să convertească predicația la cele divine, Dionisie dă o definiție a numelui divin care implică o predicație complementară din partea celui numit și a celui ce numește, Anselm construiește
Dumnezeu se comunică ordonat by Alexan () [Corola-journal/Journalistic/2763_a_4088]
-
cititorul cu prejudecăți. La cât sex brucknerian e aici (capitolul este o adevărată "lună de miere"), e foarte ușor și comod să vorbești despre teribilism, exhibiționism, pornografie ș.cl. De preferat, însă, aceste scene erotice, în fond, cât se poate de verosimile, unui Rogulski perorând cu Nietzsche pe noptieră. "Complexul Gheorghidiu" este încă foarte puternic la noi. Dar, de fapt, nu subiectul erotic e adevărata problemă. Ioana Baetica scrie oricum mai bine decât franțuzoaicele binecunoscute, iar pe mine primul capitol chiar m-
Prima tentativa de roman fracturist by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/12806_a_14131]
-
fascinează. Distanțele sunt parcurse cu inerente momente de suspiciune din partea vulpii, pentru ca miracolul să se împlinească și vulpea să devină un însoțitor permanent în explorările pe care copilul le face în mijlocul pădurii. Regizorul a avut mult tact în a face verosimilă această apropiere, iar peisajele au puterea de a transmite ceva uitat, frumusețea sălbăticiei, a "Wild"-ului cum îl numea Jack London. Ca și în celălalt film al său, documentarul Calea împăratului (La marche de l'empereur, 2005), nu lipsește nici
Cum visează vulpile fetițe cu chibrituri by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/7348_a_8673]
-
Aleea Soarelui, romanul lui Thomas Brussig, recent tradus la Humanitas. Cu alte cuvinte, dincolo de liste, inventare și reconstituiri memorialistice, avem nevoie și de ficțiuni, de narațiuni care să integreze tot acest material într-un flux existențial coerent, într-o Poveste verosimilă. Deocamdată avem niște fragmente, cu care noi, cei care am mai apucat comunismul, putem reface imaginar întregul, dar celor mai tineri cititori care încep deja să ne urmeze în lectură le trebuie reconstituiri funcționale, de sine stătătoare. Le trebuie povești
Povestirile lui Teodorovici by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/12825_a_14150]
-
textul se scaldă generos în analepse și prolepse, povestea se îngheagă și curge natural pe sute de pagini, amețitor, fără momente de tărăgănare, într-o desfășurare cinematografică de o coerență uimitoare. Cartea e doldora de informații, mimând diversitatea unei lumi verosimile: informații despre piața bancară, boli nervoase, America corporatistă, feluri de mâncare dintre cele mai bizare și fictive partide politice lituaniene revanșarde. Suspense-ul e o lecție bine învățată de prozatorul american, care stăpânește la fel de bine și ironia fină, dublată de trimiterile
O carte în două lecturi by Georgiana Sârbu () [Corola-journal/Journalistic/11916_a_13241]
-
cîteștrele același efect. Minciunile bărbaților sînt mai inocente în clipurile cu pricina. Legate (toate!) de bere. Ca să bea nesupărați de consoarte, unii se fac a se duce la o miuță de fotbal și se tăvălesc nițel prin noroi, ca să fie verosimili; alții pretextează a avea ședință de bloc. Consoartele cred sau nu cred, marca de bere își face promoția.
Trivialitate sau imoralitate? by Telefil () [Corola-journal/Journalistic/15308_a_16633]
-
faci pentru un cititor anonim, abstract, imaginar, dar real, fiindcă îl bănuiești la capătul celălalt al scrisului tău, jucându-și cu același profesionalism ca și tine partea lui de rol, te scrii, în general, cu grijă. Personajele tale primesc trăsături verosimile, le deghizezi așa încât prea intimele tale mărturisiri (unele alunecate în pagină fără voia ta, ca scăpări de condei, de atenție, de control) să nu poată fi lesne depistate. Faci toate astea fiindcă cititorul nu e confesorul tău absolut și strict
Minte-mă! – sau despre lectura confidențială by Irina Petraș () [Corola-journal/Journalistic/5318_a_6643]
-
exemplu de cum poți trece de la o banală întîmplare biografică la o strălucită și sarcastică remarcă filosofică. Și aproape că nu e filosof căruia Russell, plecînd de la o anecdotă biografică, să nu-i schițeze în cîteva rînduri un portret plastic și verosimil. În concluzie, o istorie a filosofiei scrisă de un spirit modern și caustic, al cărui ochi teoretic, lipsit de prejudecăți și dogme academice, privește filosofia ca pe un spectacol al marilor inteligențe speculative.
Un iconoclast by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10791_a_12116]
-
fac parte din regula jocului, ca și analogiile multiple, ca și mistica cifrei patru, reluată din emblema Crailor de Curtea- Veche. În plus, tot ce ține de istoriile „realiste” ale eroilor, inclusiv reconstituirea mediilor gazetărești și ecleziastice, e pregnant și verosimil, relatat într-un stil tăios și condus cu mînă sigură spre un dezastru existențial comun, cu deschidere metafizică. O coborîre în abis a unor destine tragice care încearcă, din străfundurile propriei alienări, să-și amintească universul înalt din care provin
Un nou asfințit al Crailor by Paul Cernat () [Corola-journal/Journalistic/3115_a_4440]
-
exprimat în cartea lui Ion Vartic, recunoaștem totuși justețea celor mai multe dintre observațiile critice făcute de acesta. Astfel, spusa cronicarului Miron Costin în privința înțelepciunii resemnării noastre față de etern româneștile "cumplite vremi de acmu" este corect deconstruită, prin invocarea mediocrității (p. 181). Verosimilă apare și amprenta pre-cioraniană detectată în Țiganiada lui I. Budai-Deleanu (p. 192). Singura rezervă formulabilă aici ar fi aceea a exactei contextualizări a crizei identității românești sesizată și de autorul clujean. În vreme ce Ion Vartic consideră că această criză ar constitui
Identitatea fluidă a lui Cioran by Gabriel Onțeluș () [Corola-journal/Journalistic/16232_a_17557]
-
le fac un elogiu criticilor majori și realmente luptători pentru valoare în literatură și în anii teribili ai deceniului șase și șapte la noi. Propun și portrete ample făcute cu priceperea mea, câtă o am, de creator de tipuri umane verosimile, a cinci critici și istorici literari, inși fără de care literatura noastră a „creatorilor”, poeți și prozatori din acei ani, nu ar fi fost posibilă. Nu, nu în sensul producției ei originare, ci mai ales în ceea ce privește unul din rolurile majore ale
Nicolae Breban by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/5782_a_7107]
-
bat câte un cui în pom, ceea ce înseamnă că n-au reușit să deschidă lacătul sau, o altă variantă, pentru a-l necăji pe Necuratul. Ormós are însă pentru această poveste, frumoasă prin însăși naivitatea sa, o explicație ce pare verosimilă: „pădurea vieneză ajungea pe vremuri până în locul unde - în amintirea acestui fapt - acum este amplasat trunchiul. În decursul timpului s-a încetățenit obiceiul ca ucenicii care au stat câtva timp în oraș să bată câte un cui în butuc”. Să
Agenda2005-31-05-senzational2 () [Corola-journal/Journalistic/284023_a_285352]
-
reușit să deschidă lacătul. Béla Tóth menționează în lucrarea sa „Rarități maghiare”, apărută în 1899, că trunchiul de fier din Arad avea cam 70 de ani. Fusese fabricat, așadar, cam în aceeași perioadă cu cel din Timișoara, apărând astfel foarte verosimilă ipoteza ca lăcătușul Heim să fie și autorul acestuia din urmă. La fel de posibil este ca lui Heim să îi fie făcută această comandă de către comerciantul aromân Trandaphill (probabil o transformare a numelui Trandafir, cu care apare în alte surse), cel
Agenda2005-31-05-senzational2 () [Corola-journal/Journalistic/284023_a_285352]
-
unei doctrine riguroase. La ei nemulțumirea nu ține de o discordie confesională, ci de o insatisfacție de ordin teoretic: viziunea religioasă li se pare atît de puerilă că nu-și pot reprima imboldul de a o înlocui cu alta mai verosimilă. Și cum nu e nici un motiv să-i bănuiești de intenții ascunse, critica lor se face în numele rațiunii și se poartă în termeni de plauzibilitate. Ei vor cauze și coerențe, nu scopuri și nici revelații. Și cum rigoarea științifică le
Întuneric și otravă by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3222_a_4547]
-
înainte. Ar fi fost mai verosimil, poate, cu Tosca. Pentru că, ceea ce pe scenă e posibil, pe ecran e pe muchie de cuțit; aparatul de filmat e nemilos, iar Callas, cu siguranță, ar fi respins, "în viață", o asemenea propunere. Motivul verosimil ar fi fost că, în cinema, credibilitatea "fizică" e la fel de importantă ca vocea. Or, în film, personajul respinge proiectul pentru că nu i se pare "cinstit" să marieze interpretarea de acum cu vocea de pe vremuri! E discutabil! Pentru că magia cinematografului se
Callas contra Callas by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/14178_a_15503]
-
dantelării verbale și piruete stilistice plecînd de la sculpturi și tablouri; iar arheologia (atunci cînd nu era vorba de pură compilație) se reducea la speculații agreabile, împinse însă mult în trecut, acolo unde domnea întunericul și unde orice supoziție era la fel de verosimilă ca alta. Nu e greu de ghicit pentru ce a ales Odobescu istoria artei și arheologia: l-a atras cîmpul larg oferit improvizației. S-a ferit însă ca de foc să devină istoric ori lingvist, precum Hasdeu, adică specialist în
Estet până la capăt by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/7434_a_8759]
-
învinuit că inocula pacienților săi agentul patogen al sifilisului. Biografia cu mii de amănunte inedite rezultând din informațiile încrucișate ale celor care s-au apropiat într-un fel sau altul de tumultuoasa viață a lui Koestler oferă și o explicație verosimilă a celei de-a doua răspântii din evoluția lui: de pe la jumătatea anilor '50, și-a pierdut interesul pentru ceea ce-l pasionase și motivase până atunci - ideologia politică -și a început să caute alte tipuri de răspunsuri mântuitoare la marile întrebări
Maniheism la două capete (3) by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/6252_a_7577]
-
mass media? De o depersonalizare, de o reducție a ființei lăuntrice în favoarea unor prestații uscate, mașinale? De o depreciere a valorilor „înalte”, ducînd la un egotism cinic? Greu să mă opresc la una singură din asemenea cauze, la urma urmei verosimile, ori la altele ce s-ar mai putea dibui. Prefer a socoti că e o criză de creștere pe care, ce e drept, noi am străbătut-o cu totul altfel, dar care s-ar putea încheia într-un chip culturalicește
Recepția trecutului by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/5620_a_6945]