1,030 matches
-
nord și est. Relieful acestei subunități este format din interfluvii sculpturale depresive din rama înaltă a Dealului Mare orientate vest-est precum Dealul Bourașu, Dealul Coasta Șurii, Dealul Cetate, iar din Culmea Holmului, interfluvii orientate est-vest, de mai mici dimensiuni (Dealul Vizuinile la Stânei, Dealul Șipotele). Spre nord, relieful este reprezentat de interfluviile sculpturale ce formează cumpăna de apă dintre râul Bahlui și Miletin (Dealul La Bolovani, Dealul Secrierului, Dealul Roșu). Suprafața acestora este modelată de procese geomorfologice actuale latente ce evoluează
Bazinul hidrografic al râului Bahlui în amonte de Cotnari : studiu fizico-geografic by Gheorghe Burican, Ştefania Burican, Constantin Cernescu, Florin Ţăpuşă () [Corola-publishinghouse/Science/431_a_1262]
-
fi acceptate de către individ duce la crearea unei imagini deformate asupra lumii. Al doilea tip de idoli sunt idolii peșterii (idola specus). Sunt idolii omului individual. Căci fiecare (pe lângă erorile comune naturii omenești în general) are o peșteră sau o vizuină a lui care refractă și tulbură lumina naturii"60. Peștera cunoașterii inspirată de peștera platonică este simbolul limitării posibilităților fiecărui individ de a cunoaște lumea. Fiecare om, în urma legăturilor, convorbirilor și contactelor cu ideile altor persoane, își creează o lume
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
care pasc vitele în drum spre adăpost sau spre sat“ + -iște), Rîmniște (< rîmnic, „iaz, heleșteu“ < sl. rîbnik, „loc cu pește“ + iște), Rojiște (< sl. roșa, rușa, „trandafir, măceș“ sau rŭȘî „secară“ + -iște), Macoviște (< sl. macŭ, „mac“ + oviște), Scroviștea (< sl. sŭkroviște, „ascunzătoare, vizuină“), Staniște (< sl. staniște, „loc de popas“), Văriștea (< magh. vár, „oraș“ + iște), Ziliște (< sl. Șiliște, „locuință, așezare“), Coșuștea (< koșuta, „căprioară“ sau Koș, „cositură“ + iște). Sufixul a fost adoptat de romîni și atașat la teme (apelative) romînești, formația fiind de cele mai multe ori
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
titlul de „Magistrul”, Uniunea Scriitorilor din Iași a denumit Casa de cultură a Municipiului Iași cu numele de „Mihai Ursachi.” Redăm una din poeziile sale publicată de acad.Valeriu Cotea în „Podgoria Cotnari” : La pescuit Stare ca un bursuc în vizuină Și nu scot botul niciodată Așa încât aștept să vină O vulpișoară asortată. Ne a ursule, zise vulpoaica, Hai să ne ducem la prins pește. O, domnișoară prea înaltă, Dar cum să-mi vâr eu coada-n baltă? Și mai ales
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
cu orice condiții de timp și de spațiu în care s-ar găsi, și-l ațâță să se încordeze în gigantice strădanii spre alte moduri de existență? Pasărea e fericită dacă are un cuib; șerpii își au culcușurile lor; vulpile vizuinile lor. Singur fiul omului, dintre toate făpturile pământului, simte că n-are unde să-și plece capul, chiar dacă, troglodit, dispune de o peșteră, sau, împărat, deține o sută de palate aurite. Pentru el, fericirea e un cuvânt fără substrat real
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
greoi, dar măsurat, către chinul său fără de sfârșit. Ceasul acesta, care este ca o respirație și care revine tot atât de sigur ca și nefericirea lui, este ceasul conștiinței. În fiecare din aceste clipe când părăsește înălțimile, coborând pas cu pas către vizuinile zeilor, este superior destinului său. E mai puternic decât stânca lui. Acest mit este tragic pentru că eroul său e conștient. Într-adevăr, care ar fi chinul lui dacă la fiecare pas ar fi susținut de speranța în izbândă? Muncitorul de
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
de ceremoniile care privesc Oracolul și la care cetatea Tebei i-a inițiat pe toți grecii care locuiesc dincolo de Termopile, până În dreptul văii Tempe. Construcția care se ridică aici, pe aria delfică, o dată la nouă ani2 nu este refugiul sau vizuina unui dragon. Este un simulacru șmimemaț al locuinței unui tiransau a unui rege3. Un cortegiu silențios se Îndreaptă către această construcție, prin așa-numita Dolonie 4 pe unde Aiolazii 5, (B) la lumina torțelor, conducând un băiat ai cărui părinți
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
socială a fapticului oarecum mai pe înțelesul lui Rică. El, făptașul, era responsabil, evident, dar fapta nu era chiar numai a lui; intrase pe mâinile acestor constructori-demolatori profesioniști, care-i reamenajaseră spațiul de primire de-a lungul unor sinuozități de vizuină, al căror trafic îl controlau foarte lucrativ. Fata nu răspunsese decât după o lungă întrerupere, în care accepțiunea juridică a violului de cele două părți ale Atlanticului fusese în joc: "Yes, you did". Era roșie ca focul și privise în
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
obișnuințe nefaste, solidarizarea, intensificarea sentimentului național -, care pot constitui premisele unei posibile regenerări, ale unui nou început. Pe acest fond are loc evoluția personajului principal, un tânăr ofițer crescut în Franța, de la disperarea de a fi condamnat să trăiască în „vizuina românească” la satisfacția de a se simți organic legat de solul natal. Momentul de răscruce al acestei metamorfoze este cel al rănirii în luptă, când sângele scurs în pământul țării îi dă senzația concretă a înrădăcinării. Suferința, efectul subconștient al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287306_a_288635]
-
1991; The Paradoxist Literary Movement, Phœnix-Chicago, 1992; Hermeneutica lui Adrian Marino, Craiova, 1993; Ceremonialul sadovenian, Craiova, 1997; Noaptea lui Vincent, Craiova, 1998; Adrian Marino, Brașov, 2001; Brațul de la Lepanto, Craiova, 2003. Ediții: M. Blecher, Întâmplări în irealitatea imediată. Inimi cicatrizate. Vizuina luminată. Corp transparent. Corespondență, pref. Radu G. Țeposu, București-Craiova, 1999 (în colaborare cu Nicolae Țone); H. Bonciu, Bagaj. Pensiunea doamnei Pipersberg, pref. edit., Craiova, 2000. Antologii: Literatura diasporei, Craiova, 1994 (în colaborare cu Florea Firan); Sud-Vest. O antologie a scriitorilor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288903_a_290232]
-
val hunic. La fel, deplasarea uzilor, pecenegilor, cumanilor - bulgarii și ungurii nu contau în jocul puterii, fiind dependenți de kazari - , nu are drept cauză absența vegetației. Spațiul pe care se mișcă populațiile barbare-asiatice este, față de Europa, considerată de Napoleon o vizuină, uriaș, de la nord de Zidul Chinezesc, toată Asia Centrală, până la limita indopersană, depășind stepele caspice și pătrunzând în stepele nordpontice, stepa calmucă, Cubanul, șesurile rusești, mergând în nord spre Polonia și în sud, pe Dunăre, până la Porțile de Fier. O privire
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
în propriul suflet: „Lângă inima nopții veghez/ luceferii stinși din sufletul meu./ Poate, mă doare acest drum povârnit, / căutându-l în mine pe Dumnezeu”. Stăpânit de neliniști, schițează, cu peniță argheziană muiată în expresionism, un spectacol terifiant: „Vulpile fug spre vizuini, / Pădurea sare din rădăcini, / Nicăieri nu e bine, / Taci și ascunde-te-n tine”. Priveliștile sumbre sunt contrapunctate când și când de scene idilice. Pe măsura avansării în timp, în versuri se precizează o tendință de cromatizare a figurației prin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290297_a_291626]
-
câinele sălbatic al Asiei, cum i se mai spune, care este un animal imbatabil și curajos. Se Întâlnește În pădurile de munte sau În munții neîmpăduriți din Tibet și se Împacă foarte bine cu frigul și deopotrivă cu căldura, iar vizuina femelei pentru naștere este amenajată În scorbura unor copaci sau În crăpăturile adânci din stânci. Se presupune că a provenit din Încrucișarea dintre lupul gri și coiot. Lupul etiopian trăiește În Africa, În câmpii și munți și se hrănește cu
DE LA LUPUL DIN SĂLBĂTICIE LA CÂINELE-LUP DIN GOSPODĂRIE by Mihaiu Şanţa, Marcel Şanţa, Vlad Florin Şanţa, Alexandra Sima () [Corola-publishinghouse/Science/792_a_1656]
-
cel mai prielnic pentru vânat, când erbivorele cu copita despicată (cerbi, elani, bovine, ovine etc.Ă pasc liniștite și nu suficient de atente. În restul zilei se odihnește liniștit Într-un loc retras, pe care Îl amenajează În pământ, numit vizuină, ferit de văzul și atacul altor prădători. Acesta este amplasat de regulă În văgăuni și râpe adânci, În desișuri de pădure, În crăpături ascunse din blocuri de piatră din munți stâncoși, iar unele subspecii preferă să se retragă În scorburile
DE LA LUPUL DIN SĂLBĂTICIE LA CÂINELE-LUP DIN GOSPODĂRIE by Mihaiu Şanţa, Marcel Şanţa, Vlad Florin Şanţa, Alexandra Sima () [Corola-publishinghouse/Science/792_a_1656]
-
la 4-6 pui viabili, pe care Îi alăptează 6 săptămâni, timp În care sunt Învățați treptat cu hrana de bază - carnea, pe care partenerul de viață le-o aduce semi-digerată În stomac și o regurgitează În fața lor, aflați Într-o vizuină retrasă și liniștită. Pe măsură ce se obișnuiesc cu carnea și o pot mesteca și digera, masculul le aduce carne crudă În fălci, rezultată din vânat proaspăt. Hrana femelei pe perioada alăptării este asigurată de către masculul pereche și de ceilalți membri din
DE LA LUPUL DIN SĂLBĂTICIE LA CÂINELE-LUP DIN GOSPODĂRIE by Mihaiu Şanţa, Marcel Şanţa, Vlad Florin Şanţa, Alexandra Sima () [Corola-publishinghouse/Science/792_a_1656]
-
tot aurul din lume, după cum jură cu mâna pe inimă: Nu l-aș lăsa, nici să-mi dai milioane..." Îi mai aud și acum lătratul voios, în diminețile de duminică de la începutul toamnei, pe când cerceta, dintr-un capăt în altul, vizuinile iepurilor (ca și cum ar fi făcut o inspecție a locurilor). Jubilația urmăririi îi limpezea glasul, iar strigătul i se auzea cu răsunet în tot codrul, ca într-o biserică. Ham, ham! Ham-ham-ham! Așezat la pândă pe lângă vizuini, ținându-și respirația, furișându
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
un capăt în altul, vizuinile iepurilor (ca și cum ar fi făcut o inspecție a locurilor). Jubilația urmăririi îi limpezea glasul, iar strigătul i se auzea cu răsunet în tot codrul, ca într-o biserică. Ham, ham! Ham-ham-ham! Așezat la pândă pe lângă vizuini, ținându-și respirația, furișându-se după un copac, tata aștepta apariția vânatului. Un iepure (de câmp, poate), se furișa deocamdată fără zgomot prin crânguri, atent la pericole, abia dacă exista, apoi, deodată, își făcea apariția: traversa cărarea fulgerător, trebuia să
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
soție. Acolo, iepurele se vâna cu haita. Șapte sau opt "ariegezi" cu urechile lungi, cu labele puternice și cu gura mare, care se înfuriau și se amuzau pe seama divagațiilor nocturne ale iepurelui cu mult înainte de a-l fi scos din vizuină. O cu totul altă abordare avea Taïaut, care studia conștiincios solul biciuind aerul cu coada, încetinea, uneori se oprea, părea că prelevează probe, reflecta o clipă, apoi o lua la fugă, slobozind cel dintâi lătrat doar atunci când era în deplină
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
că nu. Nu, nu am văzut nimic. Dacă îl vedem, vă dăm de știre..." Dacă nu îl vedea nimeni, era, poate, pentru că se ascundea. Refugiat în sălbăticie, descoperind în ce paradis ajunsese, vâna iepuri noaptea și dormea ziua, în vreo vizuină, pe malul vreunui pârâu. În cele din urmă, avea să iasă, să se întoarcă la oamenii printre care trăise toată viața. Dacă foamea nu-l încearcă până atunci, măcar în ziua de deschidere a vânătorii sau în zilele următoare avea
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
ținta lui, dar că se află, totuși, pe drumul cel bun; apoi alte semne, din ce în ce mai exacte, că se apropia de meleagurile cunoscute. Asta da ispravă, mai ceva decât urmărirea unui iepure, fugărirea și hăiturirea lui. Noi îl provocam să găsească vizuini prin Ariège și uite că el, la o mie de leghe distanță, își găsise castronelul... Câteva zile mai târziu, corespondenta ziarului La Dépêche du Midi relata povestea în paginile locale. Făcând o confuzie cam facilă între un munte și o
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
iepurele despre care se spune că ar fi cam lipsit de creier știe să recurgă, pentru a-și proteja adăpostul de zi, la viclenii ce-ar face-o invidioasă și pe vulpe. Când răsare soarele, înainte de a se duce în vizuină, face câteva salturi mari în stânga și-n dreapta, se întoarce pe propriile-i urme, mai face un salt și se furișează în câte-un hățiș sau în câte-o pârloagă unde doarme liniștit toată ziua. Când ajung și câinii prin
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
acestei generații face parte și Girolamo Borgia, a cărui încă nepublicata Historiae de bellis italicis [Istoria războaielor italice] a fost o sursă utilă pentru Guicciardini 48, si Paolo Giovio, care a răspuns cu îndrăzneala la noile realități nu atât prin vizuinile lui (precum contemporanul sau Guicciardini), cât prin extinderea domeniul său de descriere. Personalitate, anecdota, modă și umor au fost folosite pentru a anima istoria sa politică; și, de vreme ce direcția istoriei nu era deloc clară, Giovio a luat în considerare chiar
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
au mai fost descrise o subspecie, 5 varietăți și 22 aberații de colorit. Familia Scydmaenidae cuprinde specii de talie redusă răspândite în mușchii de copac, frunziș umed, sub scoarța copacilor, în mușuroaiele de furnici, în cuiburile de păsări și în vizuinile mamiferelor. În fauna României există un număr de 11 genuri cu 54 de specii, fiind prezentate suplimentar încă 5 specii probabile pentru fauna noastră: Cephennium delicatulum, C. slovenicum, Nevraphes plicicollis, Microscydmus minimus și Euconnus chrysocomus. Au mai fost descrise o
Coleoptera Romaniae/Vol.3: Staphylinoidea i Silphidae : Agyrtidae, Leiodidae, Scydmaenidae, Ptiliidae by PAUL GÎDEI () [Corola-publishinghouse/Science/707_a_1222]
-
întinde pe toată lungimea coxelor mediane. Epimerele mezo-sternului mari, de formă trapezoidală. Toate tibiile prezintă 2 pinteni terminali și o coroană apicală de peri. Tarsele mediane și posterioare comprimate lateral. La noi 6 specii întâlnite în galerii de rozătoare și vizuini, sub resturi vegetale aflate în descompunere și pe cadavre. 1 Ptomaphagus validus Kraatz Corpul negru, acoperit cu o pubescență culcată, extrem de fină. Antenele, palpii și picioarele de nuanță roșcată. Suprafața capului prezintă o punctuație fină. Articolul 2 al antenelor scurt
Coleoptera Romaniae/Vol.3: Staphylinoidea i Silphidae : Agyrtidae, Leiodidae, Scydmaenidae, Ptiliidae by PAUL GÎDEI () [Corola-publishinghouse/Science/707_a_1222]
-
transversale scurte, ± șterse. Vârful tibiilor anterioare cu un rând de peri scurți și cu 4 pinteni alungiți. Tibiile mediane și posterioare prezintă la vârf numai câte un rând de spini scurți. Tarsele întotdeauna mai scurte decât tibiile. Insectele trăiesc în vizuinile de mamifere și în frunzișul putred. În fauna României 5 specii. 1 Nargus velox Spence Corpul oval-alungit, puternic convex dorsal, acoperit cu peri rari. Exemplarele de nuanță întunecată au corpul brun-smoliu, cu marginile laterale ale pronotului roșcat-maronii. Baza antenelor galben-roșcată
Coleoptera Romaniae/Vol.3: Staphylinoidea i Silphidae : Agyrtidae, Leiodidae, Scydmaenidae, Ptiliidae by PAUL GÎDEI () [Corola-publishinghouse/Science/707_a_1222]