8,653 matches
-
din abundență (hot cafe au lait). Shinya și Criss ne-au așteptat cu un Nissan cu 8 locuri. Drumul spre Asakusa a fost la fel de plăcut, ca și la celelalte vizite. E drept, n-a fost aglomerație pe autostradă, toți fiind fericiți că am ajuns cu bine. Odată sosiți acasă, am despachetat ultima geamantanul, ca să crească adrenalina „unchilor”, vis-à vis de darul făcut nepotului. Am procedat astfel, pentru că Dimi era în tabără cu cercetașii. Mariana i-a confecționat lui Dimi un costum
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
Cad frunzele în calea noastră, deși amprenta toamnei nu s-a pus încă pe de-a-ntregul. Seara am luat cina cu toată familia, inclusiv Kotoha, la un restaurant unde mâncarea a fost pe placul nostru, iar atmosfera deosebită. Am fost fericită că sunt alături de Dimi care ocupă un loc special în inima mea. Asakusa-Kanaya, China Town Vineri, 29. 08. 2008, (11: 30 h-ora Japoniei) Ne îmbarcăm la bordul unui vaporaș de croazieră ce ne va duce spre China Town, un cartier
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
Vinul și homarii ne-au binedispus, dar și străduința fiecăruia de a nu-l indispune pe celălalt. Le-am mulțumit, Cristinei și lui Shinya, chiar și lui Dimi, pentru efortul făcut de a ne asigure o vacanță de neuitat. Eram fericită la gândul că fiica mea și nepoțelul și-au găsit locul într-o țară civilizată, lângă un om de caracter și foarte generos. El apreciază faptul că am crescut șase copii și am menținut familia unită. Aceste vacanțe, pe care
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
Grădinile Zen reprezintă Universul și elementele ce-l alcătuiesc: focul-reprezentat sub forma lanternelor din piatră sau fier; pământul simbolizat prin pietre, apă, animale și plante în formele lor naturale. O grădină japoneză cuprinde elemente ale naturii, ce bucură ochiul și fericesc sufletul. Aici, rafinamentul se împletește cu elementele naturale: o pădurice traversată de un pârâu, o colină urmată de o vâlcea, o insuliță în mijlocul unui lac artificial, un pod arcuit peste un un pârâu etc. 9 În Kyoto există și un
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
liniștit. Așa s-a născut dragostea... După doi ani ne-am căsătorit și ne-am mutat într-o casă de lângă ocean. O casă pe care am primit-o, de la soțul meu, ca dar de nuntă. Pot spune că am fost fericită. Am născut o fată și doi băieți ce ne-au împlinit iubirea. Acum sunt bunică! Fata mea a născut tripleți, două fete și un băiat. La un an de la nașterea lor, tatăl i-a părăsit, astfel am fost nevoită să
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
apropierea parcului se află un „Muzeu al păpușilor” pe care l-am vizitat în anul 2007. Cu acest prilej am fost surprinsă și încântată să constat că, pe lângă păpușile din toată lumea, erau expuse și păpuși din România. Am plecat foarte fericită de la Emiko. Pe drumul spre Asakusa am discutat despre acest dar atât de prețios. La hotel am ajuns pe seară, așa că, obosiți și flămânzi, mergem să luăm cina la „Red Lobster”, unde așteptăm pregătirea supei de homar , dar și a
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
Cu dragostea care învinge, pînă la urmă, totul. și răutatea oamenilor, și prejudecățile părinților, și soarta potrivnică. Un fel de Othello altoit cu Romeo și Julieta și, în plus, cu happy end. Cei doi s-au căsătorit și au trăit fericiți pînă la adînci bătrî neți. În realitate, cînd ești în mijlocul evenimentelor, nu e nimic care să-ți stîrnească rememorări nostal gice. Numai senzația de penibil și o imensă rușine./ Să ne întoarcem totuși la scena din cămin, cînd fiecare era
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
personaj principal și în care se vorbește și despre Tia, soția lui, și despre cașul pe care-l aducea ea bunicii. Desigur, oamenii, în fața entuziasmului doamnei de la oraș, au găsit de cuviință că e cazul să se arate și ei fericiți de o așa întîmplare și au spus : „Vai, doamnă, dar să-i spuneți lui Cezărel că de-abia-l așteptăm să mai vină pe-aici să-i mai dăm niște caș din ăla...“. Au crezut că maică-mea „le face un apro
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
Mustața i-o simțea educa toarei atunci cînd îl pupa, iar la terminarea grădiniței aceasta îl pupase de mai multe ori pe amîndoi obrajii.) Dănuț se bucurase tare mult cînd văzuse că avea o învăță toare drăguță și fusese foarte fericit cînd îi dăduse florile, chit că ea nu-l prea luase în seamă și îi spusese să le lase pe catedră. Chiar din prima zi realiză totuși că-l simpatizează. Convingerea asta se întări peste un timp, cînd observă că
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
și-și lua el atunci revanșa pentru toate dățile în care stătuse la distanță. ăsta era Barbu : era un băiat rău, avea pantofii nefăcuți, unghiile netăiate și era murdar prin urechi. Viața se scurgea fără mari probleme și Dănuț era fericit. Noul făgaș pe care o apucase îl făcea să se simtă puternic și așteptarea îm plinirii viitoare - cînd va fi cu adevărat pionier, cînd vor fi amîndoi pionieri, și el, și ea - îi dădea aripi. Cristi reușise acum să-l
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
din urmă, i-am dat drumul înapoi, în lacul din Grădina Botanică. Tom era un triton de vreo cinci centimetri, pe care l-am cumpărat din Obor, cînd am crezut că Sally e în călduri ; bineînțeles că nu au fost fericiți împreună : Sally îl urmărea tot timpul prin acvariu, iar el fugea îngrozit ; chestie care ne-a făcut să-i separăm, așa că l-am pus pe el într un acvariu pro porțional cu dimensiunile lui ; de unde, pînă la urmă, a evadat
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
pe mine că nu sunt eroică până la capăt. Fac tot ce pot să trăiesc pentru ca să mă regăsești, crede-mă. Am început să fac planuri: cum va fi întoarcerea, cum va fi casa gătită... Și totuși joi și vineri am fost fericită că tu erai la Paris, că ți-ai ajuns scopul, că vei lucra frumos. I-am telefonat lui Mihai să nu vină zilele astea pentru ca să nu aibă vreun eventual conflict cu editorii; azi am vorbit la telefon și pleca la
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
catifelat. M’am întors singură, cu greu, în orașul uneori insuficient iluminat pentru ochii mei miopi și triști. Seara, telefon: Paca - ce intenționează să vină curând la Paris, pe cont personal, și Dudu Orez., care m’a anunțat că e fericit cu nevasta lui - căsătorit din martie - și la urmă întrebând cu tremolo de Marina. A căzut din nouri, auzind de plecarea ta, ce-i fusese anunțată de un inginer pentru 20 oct[ombrie]. Și acum îți scriu ultimele rânduri, care
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
D-l Gelhert, George Tudor și alții, în total 11. Afară ploua cu găleata. Bonciu, cu un „poem“ în proză: Scrisoare Americei. (Capitalistă, ațâțătoare a războiului, responsabilă de el, învinsă înainte de a începe lupta etc.) Răspunsul lui Ad[erca], dojenitor: „Fericit de încadrarea lui B[onciu] în ambianța socialistă, marxistă, dar în Sb[urătorul] nu s’a scoborât nivelul lit[erar] și nu s’au citit articole de ziar. Deci, poeme literare în caracterul articolului vor fi primite cu entuziasm“. Apoi
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
săraca nedetașată, până la 8. Mâine iar [la] minister pentru ea prin frig și ploaie și acasă la fel, minus ploaie. Mă gândesc la tine, Mouetta mea, îngrijește-te, îmbracă-te gros. Când voi ști că tu ai căldură voi fi fericită, dar tu scrie-mi lucrurile adevărat, nu le înfrumuseța ca să mă liniștești. Mâine dimineață îți voi scrie în pat, am ore la 10 ½. Mi-a spus Bi[emel] că vei primi 18 mii franci, voaiajul, și mă bucur enorm. Fă
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
după cum „ne“ cunosc, am fi două care să viseze la micul și dragul nostru apartament din București, cu intensa nos talgie maladivă care ne chinuiește și care acum te chinu iește pe tine. Distrează-te bine, încearcă să-i faci fericiți pe prietenii tăi de acolo; fii bună și răbdătoare cu fiecare dintre ei; dacă vine Rainer, să știi, Mouetta neagră, că am să mă simt mai puțin singură aici și că am să fac tot posibilul ca să nu țip de
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
ce să fac. Sunt amețită de parcă m-aș fi învârtit în cerc nebunește și parcă, oprindu-mă, capul mi se-nvârtește în continuare singur, ca o giruetă. În Dickens, eroii pun totul pe seama vân tului de apus, eu aș fi fericită să pot spune același lucru. Vânt de apus, vânt de răsărit, capul mi se tot învârtește. Dar, de vreme ce pot vorbi despre capul ăsta al meu, în seamnă că-l am, îmi dau seama că îl am, că-l mai am
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
când noi ceilalți vom fi încetat să existăm. Fiindcă, în ritmul în care merg ei...! Stai acolo, scumpa mea, neapărat. Lucrează și fii tare. Scutură-ți toropeala. Ca sacrificiul nostru să fie justificat, una din noi două trebuie să fie fericită, în afara acestui cerc de fier, de pucioasă, de iad. Dacă ies, simt ciuma în jurul meu; dacă stau acasă, ca acum, îl aud pe omul de serviciu care spală cabinele liftului strigând: „la o parte, to varoș“*; la 5½ am să
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
trimiteam către destinul tău și mă supuneam destinului meu. M. c. p. 28 septembrie [1950], joi seara Draga mea, mă întorc de la Slatina destul de pleoștită, dar aici am găsit cărțile tale poștale de pe 16, 18 și 19 și am fost fericită, în nefericirea mea, să știu că noi două formăm, ca și în trecut, o mică insulă aparte în arhipelagul familiei. Am răsuflat ușurată, mulțumită. Noi două vorbim o altă limbă și asta creează o rudenie indisolubilă, în ciuda distanței. [...] Singurul lucru
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
sinteză critică despre opera mateină. Trecând în revistă ipotezele critice anterioare, cântărind justețea sau erorile acestora și propunând puncte de vedere noi și pertinente, lucrarea este un studiu impresionant și aproape exhaustiv, în care documentarea atentă și minuțioasă se îmbină fericit cu parantezele digresive și comentariul eseistic. Coordonatele ideatice fundamentale ale operei mateine sunt, în opinia lui C., „patima morții”, mitul „semeței seminții”, „demonismul”, „dandismul”, mitul „vârstei de aur” și nu în ultimul rând „violența pamfletară”, care trimite direct la opera
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286452_a_287781]
-
blânde tabăra și împrejurimile. Supt un cer limpede, se vede în depărtări satul Șipotele ca o prietenească oază; soarele roș ca sângele se cufundă între dealuri la asfințit; vântul a contenit; căldura s-a potolit; parcă nădăjduiești o viață mai fericită în clipa de răgaz a asfințitului și parcă ți se moaie sufletul; uiți cele ce te împresoară și necazurile ceasurilor lungi ale zilei; o amintire din trecut ți se furișează în suflet și rămâi cu ochii duși spre cerul amurgului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
a fost călcat. Legătura cu adevărul s-a făcut cu mult mai târziu.7 Într-un rând moș Vasile, ori moș Ion, unul din acești frați ai mamei, mi-au făcut un biciu de cânepă, de care am fost foarte fericit puțină vreme. Peste o jumătate de ceas ori un ceas biciul a dispărut și n-am știut ce s-a făcut. Mult mai târziu când amintirea s-a fixat pe deplin, am văzut că-i rupsesem coada. Și ca să nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
Wilhelm IV, mobilate în stil empire. La întoarcere, pe la Przemysl, subt niște dealuri pe unde copiii pasc vite pe vreme de ploaie, un copil și-a ales adăpost într-un fel de scobitură de lutărie, și stă acolo meditând și fericit ca într-un palat al visurilor lui. Căci se vede că visează la adăpost de vreme rea. Copiii care râdeau și amenințau trenul; cei care pasc vitele pe toloacă ori se joacă: copilăria e aceiași pretutindeni. În gări copiii strigă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
îndruma pe căile viitorului. Cultura va ameliora omul va râdica valorile sufletești și va forma o colectivitate mai harnică, mai puternică, mai conștientă. Cum vom ajunge din punct de vedere practic la soluțiile cele mai bune pentru a avea realizări fericite în toate domeniile? Iată o taină a viitorului. Soluțiile geometrice, statistice și cărturărești în genere, ne pun în față exemple de alte popoare: cooperația în Danemarca, mașinismul uman în America, forța mixtă a culturii și industriei în Franța. Dar tocmai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
mă duc cu fuga acasă? Da, idală, poți să te duci cu fuga. Când s-a întors acuma, năcăjitul zâmbea ca și soarele. A îngenunchiat și s-a închinat: Astăzi, învățătorule, pot să spun că mă pot socoti printre oamenii fericiți de pe pământ. Pot în sfârșit răsufla. Mulțămesc lui Dumnezeu pentru dezlegarea pe care mi-a dat-o prin gura unui înțelept ca tine. Și s-a întors fericit la balabustă. PARTEA a III-a (aproximativ 1932-1936) I [DOCUMENTARE PENTRU "FRAȚII
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]