9,442 matches
-
devenit huligan) împing însă discuția întrun spațiu verosimil în interbelic, dar neașteptat astăzi. În acest fel, nici receptarea romanului De două mii de ani nu poate fi încadrată într-o viziune fenomenologică a literaturii (p.23-24), pentru că acest roman nu este ficțiune, ci o confesiune dramatică îmbrăcată în haina „obiectivă” a romanului: este un exemplu excelent al confesiunii abia deghizate într-o proză de tipul „Bildungsromanului”. Tocmai cruzimea cu care autorul atribuie eroului său trăirile cele mai sfâșietoare pentru cineva cu cultul
Sebastian și lumea lui by Mircea Anghelescu () [Corola-journal/Journalistic/2379_a_3704]
-
viitor se află și învățarea limbii franceze. Poveste despre timpul prezent este un fruct târziu și rafinat al postmodernismului: polemică discretă cu doi autori de referință pentru început și sfârșit de secol XX, jocuri subtile de intertextualitate, balans peste granița ficțiunii și confesiunii, pendulare între istoria de ieri și cea de azi a Japoniei și a Americii, oscilație între fizica cuantică și disciplină secretă - „kotodama” sau spiritele cuvintelor. Ruth Ozeki reinventează în romanul ei actul scrierii, prin schimb de roluri (cititorul
În căutarea prezentului etern by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/3357_a_4682]
-
ce nu există, parcă, deși a fost atît de concret pînă în acel moment. Toată istoria acestei nopți furtunoase capătă și dramatism, și ridicol, este și grobiană, și grotescă, și viscerală dar, în același timp, pare un vis. Pare o ficțiune, o iluzie, un joc de magie. Un fel de scenă de bîlci derulată pe repede înainte. Curtea lui Jupîn Dumitrache este transformată de Dabija și de Buhagiar în arena tuturor disputelor, confruntărilor, a verdictelor și deznodămintelor mai mult sau mai
În măruntaiele unui text by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/5950_a_7275]
-
în atenția cititorului. Șablonul narativ este vechi, venit din proza romantică, iar revigorarea lui se datorează noilor canoane ale veridicității. Într-o eră a reality show-urilor, chiar și cititorul rasat are nevoie de contactul nemijlocit cu sângele viu al ficțiunii. Nu doar singularizarea eroului în mijlocul scenei este importantă aici, ci perspectiva prezentării lui, care este una certă și subliniat afectivă. Călătorul este văzut prin ochii unui vizitiu, adică ai unui personaj cu identitate seducătoare și intrinsecă acțiunii. El nu este
Puterea cititorului by Doina Ruști () [Corola-journal/Journalistic/7657_a_8982]
-
de umor, de sare & piper regim comunist, nici în anii noștri atât de adesea stigmatizați de umbra creatorului lui Mitică. Nu, Caragiale nu e un spirit național tutelar, după cum nici Miorița nu e un mit fondator. Lumea lui e o ficțiune superbă, rezistentă, o alcătuire fără cusur, iar nu un reality show. Cu o răbdare pe măsura farmecului, Ioana Pârvulescu nu încetează să explice, la finalul fiecărui eseu, diferențele. "}ara Miticilor nu e România contemporană lui Caragiale, ci una din multele
Lumea lui Caragiale by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/9561_a_10886]
-
who al epocii. Care e - de fapt - tehnica subtilă a Ioanei Pârvulescu și de ce trebuie ea corect decriptată? Primul pas e cel al documentării atente. Personaje, gesturi, ticuri sunt înregistrate laolaltă și sistematizate atent. Apoi în jurul acestora se naște povestea, ficțiunea - speculativă sau nu - cu concluziile date pe mâna cititorului. Așa aflăm, bunăoară, că Răcnetul Carpaților avea drept corespondent real o Trompetă a Carpaților condusă de Bolliac, iar drept parteneri de joc și joacă Vocea patriotului naționale, Aurora democratică, Avântul tinerimii
Lumea lui Caragiale by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/9561_a_10886]
-
doi frați în Franța, prin intermediul diverselor traduceri și culegeri, pentru a se opri apoi la numeroasele tipuri de rescrieri pentru copii, care au ca punct de plecare texte din acest corpus. Cu o mare finețe, cercetătoarele scrutează tipologia reformulărilor, identificând „ficțiuni transfuge”, „deturnări parodice”, „reapropieri” etc., analizînd mai apoi relecturile iconografice, transpozițiile teatrale dar și interferențele Perrault/Grimm din ultimele decenii. Autoarele încearcă, de asemenea, cu un ochi proaspăt dar sintetic, să găsească rațiunile simbolice, stilistice, pedagogice sau sociopolitice care au
Grimm și Grrim, la bicentenar și după by Muguraș Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/2776_a_4101]
-
chiar mai mult decât atât, în viața sa intimă. De fapt, vizionând filmul lui Sacha Gervasi ne aflăm mai curând în debaraua secretă a existenței hitchcockiene, acolo unde acesta își ține măștile de carnaval ale eului și monștrii personali alături de ficțiunile preferate. Regizorul merge chiar mai departe într-o încercare aș zice stângace de a-l psihanaliza pe versatilul regizor sau mai bine zis de a-l psychoanaliza. Într-adevăr, filmul la care lucrează regizorul în încercarea de a se reinventa
Psychodrame hitchcockiene by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/3794_a_5119]
-
capătă, ca din senin aură. Angelici sunt și părinții, și prietenii, și inocența, ba chiar și boala, căreia îi conferă în câteva rânduri chip uman. Principala problemă a romanului vine însă din continua presiune pe care realul o exercită asupra ficțiunii. Ca prozator condiționat de o poveste întâmplată întocmai, Radu Aldulescu are mai puține grade de libertate decât în cărțile anterioare. El poate doar să adauge detalii (și de câteva ori se vede că le adaugă), nu să modifice cursul acțiunii
Presiunea realului by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6239_a_7564]
-
inclusiv rigoarea scrisului). După studii universitare de filozofie la Trieste și de psihologie la Padova, învinge pasiunea pentru istoria Italiei și a lumii. Creează o mică societate de cercetări istorice și genealogice, publică eseuri de istorie medievală. Marco Salvador scrie ficțiune din fragedă tinerețe ( primul roman din vremea studenției, citit de Pasolini și predat unui editor, a fost retras din varii motive chiar de autor). Adevăratul său debut are loc în 2004 când i se publică masivul roman Longobardul (Editura Piemme
MARCO SALVADOR by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/8873_a_10198]
-
Petrescu (și el un artizan de asemenea dosare de existență): putem fi siguri că Ela îl înșeală pe Gheorghidiu ? În definitiv, în Ultima noapte... nu avem decât mărturia lui. Iar el e orbit de gelozie. Din fericire, fiind pe teritoriul ficțiunii, asemenea întrebări sunt inofensive. Dar e de ajuns să mutăm discuția în plan real și să vedem cât de periculoase pot să fie explorările greșite ale documentului, cât de nocive pot să fie speculațiile pe marginea unor note oficiale. Gabriel
Dosare de existență, exerciții de lectură by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/2631_a_3956]
-
și Studie Moldovană. Ceea ce urmează după Hotarul nestatornic reflectă o progresivă dezvrăjire a lumii - universul încetează de a mai fi unul permeabil, istoria vârstei de fier domină. Romancierul însuși e plasat într-un spațiu ambiguu - ezitarea între autobiograficul camuflat și ficțiune, naivitățile ce se acumulează minează proiectul romanesc. Multe dintre pasaje nu mai pot trezi decât cel mult un zâmbet condescendent - teribilismele amoroase ale lui Dan Deleanu apar, prin trecerea timpului, de-a dreptul inofensive. Patima teoretizărilor e de asemenea redundantă
Vă place Ionel Teodoreanu? by Ioan Stanomir () [Corola-journal/Journalistic/17334_a_18659]
-
procedura de acordare, modificare, prelungire a valabilității și de cedare a licenței și a deciziei de autorizare audiovizuală. Conform Deciziei 277, o televiziune și un radio poate avea în structura sa: programe de informare; programe educative, culturale, religioase; filme (de ficțiune, de animație, documentare, seriale); programe de divertisment și alte tipuri de programe; publicitate și teleshopping.
CNA readuce la viață „șopârlița” by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/42094_a_43419]
-
pornit de la o anchetă radiofonică pe care a inițiat-o cu titlul Cum, cînd și cu ce scriu scriitorii români ? Vizînd așadar „aspecte de laborator și de psihologie a creației“, materia d-sale se arată incitant tangentă la transcenderea în ficțiune nu doar prin aceea că întrunește o serie de „autoportrete în oglindă“, ci și prin unghiurile de observație în care s-a stabilit autoarea, atrasă, „fascinată“ chiar de fața problematică, frecvent contradictorie, a ființei scriitoricești. Din capul locului, Dora Pavel
Cum scriu autorii români? by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7869_a_9194]
-
simulare-sinceritate se închide uneori prin aprofundarea primei ipostaze ce poate sugera o a doua natură: „Nimic mai derutant decît ardoarea spunerii, decît suflul «indiscret», pe cît de strident, pe atît de ambiguu, al ascunzișurilor ei. La cei deprinși cu gustul ficțiunii, obișnuiți și să se mintă fabulos, dedublarea, transferul de personalitate nu sunt doar mimate, ci și trăite la mare cotă, autentice“. Nu ne facem iluzia că autoarea și-a reprimat complet partipriurile, că și-a extirpat preferințele, că și-a
Cum scriu autorii români? by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7869_a_9194]
-
precum și de la artiști, de toate felurile, de afară. E drept, niciodată de la oameni de afaceri știind că numărul este halucinant, totuși, pentru o țară europeană, și nu numai, învîrtesc argumentele și cifrele astfel încît realitatea să fie transportată spre zările ficțiunii. Mint frumos, cu alte cuvinte. Teatrul particular este acela care are un sediu - locație, în termenii contemporani - și care desfășoară o activitate continuă din finanțări proprii, altele decît subvenționarea, unică, de la Ministerul Culturii sau de la Primăria unui oraș. Aceste instituții
Spații by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/9972_a_11297]
-
reînnoit cartea de identitate și, în consecință nu pot vota? Cum să calculezi cvorumul cu persoane cărora, aflându-se în străinătate la sute de kilometri de orice urnă de vot, nu le garantezi condițiile de a vota? Cui folosește această ficțiune?". Arătând că aproape o jumătate de milion de persoane decedate se găsesc în continuare pe listele electorale, peste 600 de mii au acte de identitate expirate, câteva mii au interdicție juridică de a vota, iar peste două milioane aflați în Europa
Vosganian: Cei care-l doresc pe Băsescu la Cotroceni nu mai au timp să iubească România () [Corola-journal/Journalistic/43068_a_44393]
-
premiul HBO pentru scenariu de lungmetraj, în valoare de 2 000 dolari, și premiul HBO pentru scenariu de scurtmetraj, în valoare de 1 000 de dolari. În concurs se pot înscrie numai scenarii originale, complete, pentru film de lungmetraj de ficțiune - până la 125 pagini sau de scurtmetraj de ficțiune - 20 pagini. Fiecare scenariu va fi însoțit de o pagină de prezentare a subiectului, de CV-ul autorului și de un log-line (rezumat în max. 3 fraze). Nu se admit povestiri, sketch-uri
Agenda2005-07-05-cultura () [Corola-journal/Journalistic/283379_a_284708]
-
de 2 000 dolari, și premiul HBO pentru scenariu de scurtmetraj, în valoare de 1 000 de dolari. În concurs se pot înscrie numai scenarii originale, complete, pentru film de lungmetraj de ficțiune - până la 125 pagini sau de scurtmetraj de ficțiune - 20 pagini. Fiecare scenariu va fi însoțit de o pagină de prezentare a subiectului, de CV-ul autorului și de un log-line (rezumat în max. 3 fraze). Nu se admit povestiri, sketch-uri, dialoguri fără descrierea acțiunii sau orice alt fel
Agenda2005-07-05-cultura () [Corola-journal/Journalistic/283379_a_284708]
-
cu aceste gânduri" (p. 114). Mai trebuie adăugat doar că "Mihai Loghin care sunt" este, până la un punct, un alter ego al autorului. Oricum, personajul aflat cel mai aproape de modul de gândi al acestuia. Pentru că, firește, fiind vorba de o ficțiune, este greu de spus în ce măsură convingerile sale sunt identice cu cele ale autorului Nicolae Popa. Dincolo de acțiunea propriu-zisă și de strategiile narative ale autorului, romanul lui Nicolae Popa impresionează prin calitatea componentelor texturii epice. Ironic și autoironic, inteligent și cultivat
Textualism basarabean by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8286_a_9611]
-
Popa. Dincolo de acțiunea propriu-zisă și de strategiile narative ale autorului, romanul lui Nicolae Popa impresionează prin calitatea componentelor texturii epice. Ironic și autoironic, inteligent și cultivat, autorul utilizează cu naturalețe procedeele specifice postmodernismului (intertextualitatea, aluziile culturale, contextualizarea prin introducerea în ficțiune a unor întâmplări și personaje identificabile în viața reală), dar are și capacitatea de a realiza o analiză aproape cinică a situației politice, economice, sociale și culturale din Republica Moldova. Rezultatul este o combinație unică de (post)modernitate și pitoresc, o
Textualism basarabean by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8286_a_9611]
-
cu caroserie de gheață). Nici măcar iubirea nu rezistă, creează spații largi în jur, își desfigurează ritualurile, înstrăinează într-o lume ale cărei elemente își contaminează continuu compozițiile (an)organice: "eu și tu ardem cu flacără lentă./ în sticla galbenă a ficțiunii/ în paturile delirante și acide/ până când pielea ni se acoperă/ cu stele negre de carbon" (Eu și tu). Un debut interesant, original și mult promițător. Cristian Sturza - Insomnia, Editura Cartea Românească, București, 2000, Colecția "Debut", 48 p., preț nemenționat. Poezia
Poezia și compoziția chimică a vieții by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/15962_a_17287]
-
cum am fi arătat noi, am fi fost aceiași, am fi purtat acest dialog, dacă nu venea tăvălugul nazismului și al comunismului? Ce fel de literatură am fi făcut? - Ce/ Cât loc ocupă în această geografie afectivă spațiul prozei de ficțiune pe care, altminteri, vi l-ați adjudecat la debut? - Aproape în totalitate. Trăiesc ca să scriu. Sau poate scriu ca să trăiesc, rostind, pe urmele lui Proust: "realitatea nu există pentru noi atâta timp cât ea nu a fost recreată de gândirea noastră". Nu
Vitalie Ciobanu:"România este o foaie albă pe care urmează să scriem ceva. împreună." by Ioana Revnic () [Corola-journal/Journalistic/7710_a_9035]
-
a contribuit la constituirea acestei prejudecăți, ci și ocultarea de care a avut parte acest tip de literatură în perioada comunistă. Din păcate, se pare că resurecția formidabilă de după 1989 - când consemnăm și cele două sinteze ale lui Eugen Simion, Ficțiunea jurnalului intim (3 vol, 2003) și, respectiv, Genurile biograficului (2 vol., 2008) - nu a reușit să clatine convingerea foarte răspândită că scriitorul român nu e un mare producător de jurnale sau memorii. Ce e încă și mai grav, e că
Memoria premodernității noastre by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/5258_a_6583]
-
spune orice, redescoperirea mărturiilor din "Le Jour" n-ar mai fi adus, aparent, nimic nou. De altfel, nici atunci și nici acum incursiunea lui Simenon în patria sovietelor nu poate fi integrată întru totul restului operei sale, fie vorba de ficțiune sau jurnalism. Se întâmplă ceva ciudat cu această relatare, care nu pornește de la nici o teză, nu-și propune să confirme sau să infirme nimic și n-are, parcă, nici o legătură cu momentul în care s-a consumat. Ea nu e
Centenar Georges Simenon by Radu Ciobotea () [Corola-journal/Journalistic/14236_a_15561]